Ateamfans.nl forum index
Plaats nieuw bericht   Plaats reactie  <  Fanfictie  ~  Een dag uit het leven van...
Murdoockie!!
BerichtGeplaatst: 13-11-2008 21:14:04  Reageer met quote


Leeftijd: 31
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 11-8-2007
Berichten: 2195
Woonplaats: Home, where the heart is.

Part 1
Ik open mijn ogen met kleine kiertjes. Is de tafel al gedekt? Nee.. Ik zucht en besluit me nog even lekker omdraaien. Ik kruip lekker diep mijn bed in en sluit mijn ogen, en soes af en toe weer lekker lui weg. Murdock komt de kamer binnen. Of ik het nou wil of niet, het is onverbiddelijk tijd uit bed te komen.
Ik geeuw, stap uit bed en strek me even lekker uit. Ik kijk even naar het rooster. Met enorme letters staat erop; AFSPRAAK VRIENDEN.
Ik zucht in gedachten en loop uiteindelijk naar een breedgrijnzende Murdock. Hij aait me wat terwijl hij geruststellende woorden fluistert. Ik kijk hem met grote smekende oogjes aan en hij begrijpt me, eindelijk zeg! Slome wezens die mensen af en toe. Soms moet je ze aan hun broek trekken voor ze doorhebben wat je bedoelt! Mijn maag knorde er een eind vandoor!
Hij loopt naar de kast, opent het en haalt er een pak koekjes uit. Hij geeft ze aan mij en ik eet ze met smaak op.
Murdock loopt ondertussen naar zijn kamer en zet zijn pet op. Ik kijk hem vanuit mijn ooghoeken met een schuin oog achterna.
Maar goed, to the point. Ik heb nog een kleine vijf minuten om me even aan jullie voor te stellen; Ik ben Billy, en ik ben een hond. Murdock is mijn baasje zo lang ik me kan heugen, en dat bevalt me best. We hebben elkaar, en soms zelfs nog Face en Hannibal erbij. Oja.. en.. BA.. Confused
Niet zo’n leuke man, hij houdt van dieren, maar niet zo van mij. Vreemde wezens, die mensen. Ik zei het je toch?
Ze hebben een hoop meegemaakt, en nouja… misschien vinden jullie het leuk één van die verhalen te horen?
‘Het begon op een regenachtige dag, ik weet het nog goed…’
En ja hoowr, daar hebben we Murdock weer, net als ik begonnen ben en lekker op de praatstoel zit. Zo noemen mensen als jullie dat toch..? Tis toch ook niet te geloven he!?
Hij pakt de riem van de haak en klikt het vast. Opgewekt zegt hij; we gaan weer mensen helpen. Leuk he!? Ik piep wat, ten teken het niet zo leuk te vinden. Murdock stelt me half gerust door te zeggen; maar ik stop je goed weg, achterin de Van, daar ziet hij je vast niet. Als je je stil houdt..
Ik blaf; maar ik ben liever hier, bij de konijnen in de tuin..
Murdock kijkt me aan met zijn bruine ogen. Ik stopte mijn staart tussen de poten, maar Murdock kijkt net zo lang tot ik toegeef. Ik blaf, als teken dat ik het begrepen heb. Dat is het rare aan die mensen. Ze lopen op twee poten, en verlangen van ons dat we netjes opzitten en een pootje geven als ze dat willen. Okee okee ik geef het toe; we krijgen lekkere koekjes. Murdock is gelukkig anders. Face denkt af en toe ook nog wel dat ik een halve imbeciel ben dat voor het eerste het beste koekje hem help, maar dat begint hij ook steeds beter te weten.
Waar was ik? Oja. De twee benen. Ik snap dus echt niet dan mensen daarop kunnen lopen. Ze hebben geen staart maar weten zich wel in evenwicht te houden. Rare wezens die mensen, soms snap ik er geen ene hondenpoot van.

Even later loop ik netjes naast Murdock de VA uit, de tuin in. Eindelijk frisse lucht na die lange nacht. Murdock klikt de lijn los en ik spurt weg. Ik snuffel even later wat weg en doe mijn behoeft in de bosjes.
Ineens hoor ik wat geritsel in de struiken en een vreemde geur, die ik wel herken, stroomt mijn neusgaten in. Ik ga stokstijf staan, mijn voorpoot gebogen in de lucht. Ik snuffel wat rond, en dan heb ik de bron van de geur gevonden..

Part 2
Snuffelend loop ik door de bosjes. En ineens vind ik de toegang tot de geur. Een konijnenhol. Maar er is nog een andere geur bij. Een vreemde. Ik vertrouw het niet en verwoed begin ik met graven. Net als ik lekker bezig ben; ‘BILLY! We moeten gaan!’ Ik stop midden in een graafbeweging en stop mijn neus in het gat. Wat is die andere geur toch!
Ik ga zo op in het ruiken dat ik me kapot schrik als Murdock ineens achter me staat. Kordaat maakt hij de riem vast aan mijn halsband. Ik piep en stribbel tegen; die geur hoort hier niet!
Maar Murdock wil van geen horen weten en trekt me mee. Ineens gaan de sirenes en Murdock en ik beginnen te rennen. Murdock heeft me dat namelijk geleerd; gaat de sirene; RENNEN!
Murdock springt over een heggetje en ik sprint eronder door, de riem had hij losgelaten en die bungelt nu achter me aan. Ineens krijg ik geen adem meer. Piepend kijk ik Murdock na. Die merkt dat ik hem niet meer volg en draait zich om. Ineens voel ik gerommel aan de riem; ik krijg weer lucht. Piepend haal ik adem. Als ik me omdraai staat er een dokter in een witte jas voor onze neus. Murdock begroet hem joviaal en ik herken hem dan ook; het is Face. Ik blaf en spring dankbaar tegen Face op, maar hij lijkt het niet te merken. De Van stopt voor onze neus en we stappen in. Murdock stopt me snel achterin de Van, zodat niemand me ziet. Ik krul me maar op, ik kan toch niets anders doen.
BA zegt nors; ‘en wat deed jij zo lang?’ Murdock begint te vertellen over dat ik wat rook en uiteindelijk vast bleef zitten. Hannibal knikt meelevend en geeft me een aai over mijn kop, waarna hij zich omdraait. Face kijkt zuchtend naar Murdock, waarna hij naar zijn boek kijkt. BA kijkt ons kwaad aan; gromt zacht voor zich uit; ‘Er is geen HOND’. Ik zucht, voor hen is het onderwerp afgesloten…
Ik leg mijn kop op mijn poten en denk na over wat die lucht kon zijn. Heel vaag kwam het me bekend voor, maar waarvan…!?

Part 3
Ik lag lekker te soezen toen ik ineens letterlijk tegen de voorstoelen schoot. Face mopperde en Murdock schrok ook op. Ik piepte en wrong me tussen Face en Murdock door. BA draaide als een gek aan het stuur en gaf daarna vol gas. Ik trok me piepend terug in de achterbak; we werden weer eens gevolgd..
Ik hoorde piepende banden achter ons en even later vlogen de kogels ons om de oren. Kijk, ik was niet bang, het is gewoon geen leuk geluid, en al helemaal geen leuk idee om te weten dat je beschoten wordt.
Ineens maakte BA een scherpe bocht en we stonden stil. BA sloeg met de vlakke hand op zijn stuur. ‘Deksels, een lekker band!’
Het team keek elkaar aan. Dit gebeurde normaal nooit. Maar vrijwel meteen kwamen ze weer in actie; ze gooiden de deur open. Murdock en ik gingen op de uitkijk staan, terwijl Hannibal een route uitstippelde. Face zocht de wapens en BA bekeek de band.
‘Hier komen we niet ver mee, man! Die stomme MP ook!’ mopperde BA. Ha, ik wist ondertussen wel dat als je aan de Van komt, dat je dan ook aan BA komt. En dat kan je beter niet doen.
Face gaf iedereen de wapens en iedereen deed zijn rugzak om. We doken snel de bosjes in, de MP was voorbij geraasd, maar die zal snel ook wel hier zijn.
We liepen door het bos en liepen en liepen. Kijk, ik ben dan wel wat gewend, maar lopen is niet zo leuk. Helemaal niet als je overal konijnen ruikt, maar er niet achteraan mag.
Murdock liep achteraan, Face daarvoor. Hannibal liep voorop, maar die zei al snel dat BA achteraan moest. Die was wat sterker.
We liepen en liepen maar door. Toen het donker begon te worden, besloot Hannibal een kamp op te slaan. Ik ging liggen op wat mos, maar Murdock joeg me weg. BA wilde daar liggen. Grommend ging ik weg en besloot onder een holle boom te gaan pitten.
Ba gromde kwaad naar Murdock: ‘fool! Jij met die hond van je.. We hebben wel andere dingen aan ons hoofd!’ Ik hoorde alles als vanuit de verte; ik droomde over stapels botten en hondenkoekjes. Tussendoor kwam iedere keer weer die herkenning van de vage geur die ik had geroken in dat hol.

Hannibal had de wacht, dus ik voelde me veilig. Maar toen ik heel in de verte wat hoorde, en vooral; rook! Spitste ik mijn oren. Dit hoorde niet in een bos. Het leek op verse kip boven een kampvuurtje. Ik snufte wat en besloot op ontdekking uit te gaan. BA had nu de wacht, en die lette niet op mij. Ik sloop weg, terwijl ik me afvroeg waarom BA geen actie ondernam, maarja..mensen kunnen nou eenmaal niet zo goed ruiken!

Ik liep door het schemer, mijn neus achterna. Als snel was ik dichtbij. Helaas kon ik niets te eten jatten, omdat ze alles al ophadden. Maar wie was “ze”? Ik zag helemaal niemand. Dat vertrouwde ik niet, en ik besloot mijn oren en ogen en neus goed open te houden.

Part 4
Ineens hoorde ik geluiden achter me. Ik kroop zonder enig geluid te maken onder een omgevallen boom. Ik keek voorzichtig om het hoekje en zag een man lopen. Hij had een M16 bedrieglijk nonchalant op zijn schouder liggen, maar ik, met mijn kennersogen, zag dat de man op scherp stond. Ik kroop iets dieper het hol in. De man droeg hoge laarzen, met veters. Hij droeg een spijkerbroek die zijn beste tijd al had gehad en ook zijn shirt was niet meer als het eens geweest moest zijn.
De man liep naar het hutje en floot 2 keer kort op zijn vingers, heel zacht. Verbaasd keek ik naar hem. Puur uit nieuwsgierigheid keek ik weer wat verder het hoekje om. De deur van de hut ging open en er werd een meisje uitgeduwd. Met een zachte piep schoot ik overeind, waarbij ik mijn kop stootte. Het meisje was niet zo oud, een jaar of 20 schatte ik haar. Ze had blond haar met krullen, haar handen zaten vastgebonden. Ze moest al enig tijdje zonder bad doen, want haar gezicht was vies. Er liepen sporen van tranen overheen, maar toch keek ze de twee mannen trots en hooghartig aan. Ik bekeek haar eens goed; ze had een bepaalde manier van lopen, die ik niet snel thuis kon brengen. Een tweede man, die er al niet veel beter uitzag dan de eerste, volgde het meisje. Ik hield mijn kopje scheef en bedacht me wat ik moest doen. Eerst maar eens zien waar die twee heen gingen, daarna het team halen.
Ik stond op en liep snuffelend verder. Ineens drong een geur in mijn neus. Dezelfde geur die ik had geroken in het gat bij de VA. Verbaasd stond ik stil, één poot in de lucht geheven. Ik snuffelde verwoed verder.

Part 5
Ik drukte mijn buik tegen de grond, mijn oren gespitst omhoog. De eerste man zei dreigend wat tegen het meisje, om het echt helemaal te kunnen verstaan stonden ze te ver. Zij antwoordde vinnig, iets wat blijkbaar niet naar de wil van de tweede man was. Met vlakke hand gaf hij haar een mep in het gezicht. Met gloeiende ogen keek ze hem aan. De eerste man kalmeerde de tweede sussend, waarna de tweede een beetje afdroop.
Ik vond het maar een vreemd schouwspel. De twee mannen zeiden wat tegen haar, wat haar overduidelijk van streek maakte. Ik durfde niet dichterbij te komen, uit angst dat ze me zouden vinden. De mannen lachten, het meisje kreeg tranen in haar ogen en boog haar hoofd. D’r haar viel voor haar ogen. Ik kreeg een schok van herkenning, maar ik wist niet waarvan… Ik piepte zacht.
Even later werd het meisje weer naar binnen geduwd, ze ging gewillig mee dit keer, haar hoofd nog steeds omlaag. De man die er als laatste bij was gekomen bleef even staan en stak een sigaret op. “Eerst maar even het team inlichten” bedacht ik me. Toen ik terug kwam bij het kampement was Face aan het wachtlopen. Snel liep ik door. Murdock murmelde wat in zijn slaap.
Ik likte hem over zijn gezicht. Kreunend sloeg Murdock zijn ogen open en keek me aan. ‘Jaah..?’ klonk het slaperig en een tikje chagrijnig. Ik blafte zachtjes en trok aan zijn mouw. Murdock wreef even in zijn ogen en stond toen, hetzij met tegenzin, op. Hij strekte zich uit en liep naar Face toe. Hij fluisterde zacht: ‘Billy heeft wat geroken, hij is erg onrustig!’ Face keek Murdock vreemd aan, maar knikte uiteindelijk toch gelaten. Hij fluisterde terug: ‘neem over een half uur contact op, en neem even een M16 mee.’ Murdock griste zijn M16 en zijn rugtas mee en floot tussen zijn tanden door. Ik liep huppelend weg; ik was zo fit als een hoentje. Murdock daarentegen foeterde me steeds iets meer uit naar mate we verder liepen. ‘Ik sliep net zo lekker, en nu loop ik hier in the middle of nowhere rond’ en zo nog even door.
Na een tijdje gelopen te hebben kwamen we bij de hut. Er stond een jeep voor die er eerst niet stond. Ik keek Murdock aan en gromde diep vanuit mijn keel; “onraad!”.
Murdock viel languit op de grond en tijgerde langzaam vooruit. Ik kroop naast hem. We zagen niet heel veel later een man in driedelig pak de hut uitkomen. Vanachter de jeep kwam een andere man, ook in pak. Vanuit de hut, achter de ‘Boss’ aan, kwamen twee mannen, de mannen die ik eerder had gezien. Tot mijn verbazing hadden ze hun handen in de lucht, en er waren pistolen op hen gericht. Een andere man, niet in pak, had het meisje over zijn rug gegooid. Slap bungelde ze heen en weer. Murdock gromde zacht: “drugged!”. Hij keek me daarna aan en trok zijn wenkbrauwen omhoog, alsof hij wilde zeggen: “wat is dit!?”
Murdock greep naar zijn rugtas. Hij haalde er een kleine zender uit, die met een zuignapje ergens aan bevestigd kon worden. Murdock nam het speciale pistool ervoor, stopte de zender erin en mikte zorgvuldig op de Jeep. Niet veel later reed de Jeep weg, met de Boss en het hulptje erin. Er kwam nog een jeep aanrijden, het meisje werd ruw in de kofferbak gemikt. Er werd geen woord gewisseld. We hoorden een konijn achter ons wegschieten, en allebei keken we geschrokken op. Twee knallen. Meteen draaiden we onze hoofden terug; de twee mannen lagen op de grond. Bewegingsloos, midden in een plas bloed.
Murdock kroop achteruit, en behoedzaam stond hij op. Meteen begon hij op de militaire manier te rennen. Langzaam, met zelfverzekerde stappen, zodat hij het lang uit kon houden. Niet heel veel later kwamen we in het kampement aan. Murdock schudde iedereen wakker en vertelde wat hij had gezien. BA sloeg zijn handen in elkaar en Hannibal knabbelde aan zijn sigaar, die zoals eigenlijk gewoonlijk uit was. Hij zei: ‘een meisje in de handen van schietgrage ontvoerders is nooit een goed idee. Laten wij ze een lesje leren’ Iedereen knikte instemmend en kwam in actie.

Part 6
‘Bliep, Bliep, Bliep’. Face keek ingespannen naar de zender, terwijl hij aantekeningen maakte op een landkaart. Terwijl BA de band van de Van verwisselde namen Hannibal en Murdock maatregelen. Murdock checkte de Van op zenders of andere apparatuur, Hannibal deed de wapens. Ik zat in het zonnetje en bekeek de drukte. Bezweet en onder de olie kwam BA onder de Van vandaan. Hij klopte zijn handen af en gromde: ‘we are ready to go’
Hannibal stapte in, Murdock en Face ook. Ik sprong er ook gauw in. Hannibal zei; ‘we mogen van geluk spreken dat de MP de Van niet heeft meegenomen!’
BA scheurde er goed vandoor. Het bliepen van de zender, dat eerst nog amper hoorbaar was, werd steeds harder. Murdock keek gespannen door de vooruit. We reden een klein dorpje in, er liepen mensen over straat, dus dit dorp was niet, als gewoonlijk was, uitgestorven. Ha, eindelijk eens wat anders! Ik piepte en stak mijn kopje omhoog. Ik blafte, en Murdock gaf me een geruststellende aai over mijn rug.
Het bliepen werd sterker, en Face draaide zijn kaart om. Hij mat wat na, en zei toen: ‘hier ergens moet die jeep zijn.’ Hannibal stak een nieuwe sigaar in zijn mond, nadat hij de oude uit het raam gemikt had. BA reed ondertussen stapvoets door het dorp. Het bliepen werd een zachte, amper hoorbare monotone piep. BA trapte op de rem en voor een klein steegje stonden we stil. Ineens hoorden we een maag knorren. Murdock grijnsde: ‘sorry guys..’ BA keek Murdock boos aan. Maar ook Face’ maag protesteerde na een hele nacht en dag zonder eten. Nou was het team wel wat gewend qua hongerlijden, maar Hannibal hakte toch de knoop door: ‘jongens, Murdock en Face halen eten, wij houden hier de wacht.’ Murdock en Face stapten uit de Van, en ik volgde ze op de voet. Ik snoof in de lucht. Hier was die geur niet te bekennen. Ik haalde opgelucht adem; rust..!
Ik liep achter de twee vrienden aan de winkel in. Ze kochten zakken broodjes, beleg, boter, en melk voor BA natuurlijk. Ook namen ze een aantal flesjes water mee, want op een missie kan je nooit te weinig drinken. Vooral niet als het nogal warm is buiten! Murdock had zelfs zijn jasje uitgelaten. Hij droeg een shirt met “kiekeboe!” erop.
De caissières in de supermarkt staarden Face aan, toen hij de boodschappen op de band legde. Face glimlachte en streek zijn pak glad. De caissière die ons moest helpen wist niet waar ze moest kijken toen Face haar recht aankeek. Face betaalde en vroeg haar toen op zijn allervriendelijkst: ‘heb jij misschien een jeep voorbij zien komen, met een paar maffia-achtige personen erin? Het zijn namelijk vrienden van me!’ Hij liet een aantrekkelijk lachje door zijn stem klinken.
Meteen keek het meisje Face recht aan. Als blikken konden doden hadden wij geen Face meer gehad..!
Koel antwoordde het meisje: ‘Ja, ik heb ze gezien. Ze wonen aan het eind van deze weg, op het landgoed Pemberley.’
Face keek haar verbaasd aan en wierp een veelzeggende blik naar Murdock. Hij betaalde en samen liepen ze even later de winkel uit, ik volgde hen op de voet. In de Van aangekomen zuchtte Face: ‘ik geloof niet dat onze “vrienden” erg geliefd zijn.’ Hannibal trok zijn wenkbrauw op. Face vertelde wat hij had gezegd, en wat de reactie van het meisje daarop was. En terwijl Murdock de broodjes smeerde, liet hij er eentje vallen voor mij. BA gromde, maar zei niets. BA reed weg van de parkeerplaats, op weg naar Pemberley, terwijl we werden nagekeken door tig paar ogen… Murdock slaakte een zucht. ‘Zo, daar zijn we weg!’

Part 7
Toen we op een splitsing aankwamen, keek Face naar de wijzer van de zender. ‘Links houden, BA’ zei hij uiteindelijk. BA schakelde terug en reed het onverharde weggetje in. Aan weerskanten van de weg was een bos, en midden over de weg stond een hek, dat verder ging door het bos. BA reed van de weg af, door het bos, terwijl we het hek volgden. Door de bomen schemerde de witte muren van het landgoed door. Iedereen stapte uit, en keek door het hek.
We hadden al snel gezien dat er geen camera’s of dergelijke waren. Er stond er stroom op het hek. Hannibal tuurde door zijn verrekijker, en draaide zich toen om naar ons. ‘Jongens, hier komen we op geen mogelijkheid doorheen. Er staan overal bewakers, en er lopen honden los…’ ‘Maar dat meisje dan!?’ vroeg Murdock. Hannibal zuchtte: ‘je hebt gelijk, kapitein. Face, scam een helikopter, en dan ga je samen met Murdock een rondvlucht maken. Zorg dat je goed weet hoe het er op de grond uitziet. Dan storten jullie neer, en probeer dan in de buurt van het meisje te komen. We moeten zeker weten dat zij veilig is. Ik ga naar de sheriff, op hoop van zegen, en dan hoop ik uit te zoeken of er een meisje is ontvoerd.’ Face knikte, en met de Van reden we even later met z’n vieren naar een vliegveldje. Ik weet niet hoe Face het nou weer deed, ik stond namelijk te ver weg, maar Face kreeg het wederom voor elkaar. Murdock steeg op, samen met Face, en ik sprong achterin. Murdock keek Face aan en zei: ‘Pemberley.. die naam komt me zo bekend voor!’ Face knikte. ‘Het komt uit een boek van Jane Austen. Een landgoed van een van de hoofdpersonen heet zo. We zullen wel zien wie er woont.’ De rest van de vlucht verliep in stilte. Face legde een zendertje in zijn handpalm. Twijfelend keek hij Murdock aan. ‘Eet jij, of eet ik?’ ‘Geef maar’ en Murdock slikte het zendertje in, na het ingeschakeld te hebben.

Hannibal en BA reden terug naar het dorpje en zochten naar een sheriff. Hij was niet spraakzaam, maar toen Hannibal doorvroeg kwam er een onwillig antwoord. Nee, er was geen meisje vermist, en ook niet gevonden.
Hannibal bedankte de man en liep het kantoortje uit. Hij ging voorin zitten en zei langzaam, terwijl hij een sigaar opstak: ‘geen meisje vermist…’ BA gromde en trapte het gaspedaal die in. Toen ze na een tijdje rijden op de heuvel aankwamen waar ze goed zicht hadden op Pemberley, stopte BA, en Hannibal en hij stapten uit. Ze gingen in het hoge gras liggen en BA zei, terwijl Hannibal met een verrekijker de omgeving in de gaten hield: ‘nu is het aan Faceman, en die halve zool!’ Hannibal grijnsde, maar zei niets. Hij tuurde door zijn kijker, en zag dat de helikopter al geland was, maar van mensen was niets te bekennen. In stilte bad Hannibal een schietgebedje...

To be Continued


Laatst aangepast door Murdoockie!! op 02-11-2009 19:21:34, in totaal 7 keer bewerkt

_________________
O, Resentless Love! Whereto Doth Not Thou Force The Hearts of Mortals?

It's cool. Really, 'tis.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht

melanie1588
BerichtGeplaatst: 19-11-2008 23:20:54  Reageer met quote


Korporaal
Korporaal


Geregistreerd op: 24-2-2007
Berichten: 40

Wat leuk bedacht, ik zelf zou er nooit opgekomen zijn om een verhaal te schrijven uit de ogen van billie. Ben erg bennieuwd naar hoe dit verhaal verder zal gaan en wat billie allemaal denkt over het team en eigenlijk alles Very Happy TOP verhaal ga zo door.!!!
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Daphne
BerichtGeplaatst: 21-11-2008 19:55:29  Reageer met quote


Leeftijd: 43
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 13-4-2007
Berichten: 1401

Mooi verhaal hoor. Ik vind het dat je goed best gedaan met die verhaal. en je bent eker schrijvers! Prima hoor!

_________________




Face: Don't you smile at me like that. That's not even a real smile. It's just a bunch of teeth playing with my mind!


http://dirkbenedict1945.hyves.nl/
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Natas17
BerichtGeplaatst: 23-11-2008 20:53:20  Reageer met quote


Leeftijd: 38
Sergeant
Sergeant


Geregistreerd op: 23-5-2007
Berichten: 67

Leuk verhaal, ben benieuwd naar het vervolg!
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
mooneyes
BerichtGeplaatst: 25-11-2008 19:47:02  Reageer met quote


Kapitein
Kapitein


Geregistreerd op: 10-11-2006
Berichten: 190
Woonplaats: friesland

geweldig idee,

uit de ogen van billie, ik dacht de eerst regelas al ehmmmm..

maar las verder en het was duidelijk.

leuk

_________________
life is like a dream sometimes
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
go A-team
BerichtGeplaatst: 27-11-2008 15:51:50  Reageer met quote


Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 22-8-2007
Berichten: 688
Woonplaats: Ergens anders

Wow oke een cool verhaal uit de ogen van Billy zou er zelf niet opgekomen zijn ben benieuwd naar et vervolg Smile
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht MSN messenger
Murdoockie!!
BerichtGeplaatst: 04-02-2009 20:16:09  Reageer met quote


Leeftijd: 31
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 11-8-2007
Berichten: 2195
Woonplaats: Home, where the heart is.

En deel 2, here you are.
Als jullie graag een bepaalde richting of gebeurtenis willen hebben in dit verhaal, post het dan maar. Misschien doe ik er wat mee in de andere delen Wink Anders verzin ik het zelf gewoon, No Problemo..
Roept u maar!

_________________
O, Resentless Love! Whereto Doth Not Thou Force The Hearts of Mortals?

It's cool. Really, 'tis.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
magnolia
BerichtGeplaatst: 14-02-2009 00:14:20  Reageer met quote


Leeftijd: 33
Pros en Cons (wisselbeker)
Pros en Cons (wisselbeker)


Geregistreerd op: 28-4-2007
Berichten: 1144
Woonplaats: ergens in Friesland

Leuk verhaal:D.

En vooral een orgineel idee Murdock

_________________

Face: Why does he always fall on the horn?
Hannibal: Beats me.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Daphne
BerichtGeplaatst: 15-02-2009 16:29:49  Reageer met quote


Leeftijd: 43
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 13-4-2007
Berichten: 1401

Leuk verhaal hoor en blijf maar spanned verhaal hoor.

Prima, je kan goed verhaal schrijven zie ik

_________________




Face: Don't you smile at me like that. That's not even a real smile. It's just a bunch of teeth playing with my mind!


http://dirkbenedict1945.hyves.nl/
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Murdoockie!!
BerichtGeplaatst: 25-02-2009 20:38:47  Reageer met quote


Leeftijd: 31
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 11-8-2007
Berichten: 2195
Woonplaats: Home, where the heart is.

Oow.. dankje Embarassed Ik ben de laatste tijd een beetje druk, dus heb al een hele tijd niet meer geschreven. Razz
Maar in ieder geval leuk dat dit nog gelezen wordt!

_________________
O, Resentless Love! Whereto Doth Not Thou Force The Hearts of Mortals?

It's cool. Really, 'tis.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Beukie
BerichtGeplaatst: 15-03-2009 16:30:14  Reageer met quote


Leeftijd: 31
Luitenant
Luitenant


Geregistreerd op: 15-2-2009
Berichten: 139
Woonplaats: somewhere and nowhere

Ik vind het ook een heel mooi verhaal en zoals eerder gezegt vind ik het heel mooi geschreven en vlot leesbaar.
En om weer in herhaling te vallen een heel tof idee om het te zien vanuit het perspectief van Billy.
ik ben benieuwd naar het vervolg.
Very Happy Smile Very Happy
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Murdoockie!!
BerichtGeplaatst: 29-03-2009 15:13:32  Reageer met quote


Leeftijd: 31
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 11-8-2007
Berichten: 2195
Woonplaats: Home, where the heart is.

Geachte lezers, deel 3.

_________________
O, Resentless Love! Whereto Doth Not Thou Force The Hearts of Mortals?

It's cool. Really, 'tis.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
IlovetheA-team
BerichtGeplaatst: 29-03-2009 15:18:01  Reageer met quote


Leeftijd: 30
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 2-2-2009
Berichten: 302
Woonplaats: Een luxe appartement in Hollywood... :P

Erg goed en leuk verhaal. Ik zou zeggen ga zo door... Wink

_________________
question: Can you say something in Dutch?

Dwight: Niet doen. Niet doen.
Dirk: Why not?
Dwight: Niet doen.
Dirk: Doen.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Daphne
BerichtGeplaatst: 03-04-2009 19:39:11  Reageer met quote


Leeftijd: 43
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 13-4-2007
Berichten: 1401

Mooi verhaal hoor. wel spanned hoor!

_________________




Face: Don't you smile at me like that. That's not even a real smile. It's just a bunch of teeth playing with my mind!


http://dirkbenedict1945.hyves.nl/
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Murdoockie!!
BerichtGeplaatst: 21-04-2009 16:27:44  Reageer met quote


Leeftijd: 31
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 11-8-2007
Berichten: 2195
Woonplaats: Home, where the heart is.

Een korte deel 4.. hopelijk komt er snel meer. Razz

Dankje voor alle complimenten!

_________________
O, Resentless Love! Whereto Doth Not Thou Force The Hearts of Mortals?

It's cool. Really, 'tis.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Berichten van afgelopen:   
Tijden zijn in GMT + 1 uur

Volgende onderwerp
Vorige onderwerp
Pagina 1 van 2
Ga naar pagina 1, 2  Volgende
Ateamfans.nl forum index  ~  Fanfictie

Plaats nieuw bericht   Plaats reactie


 
Ga naar:  

Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
Je mag geen reacties plaatsen
Je mag je berichten niet bewerken
Je mag je berichten niet verwijderen
Ja mag niet stemmen in polls




 

Powered by phpBB and NoseBleed v1.08
Edited by Ateamfans.nl v3.0