< Fanfictie ~ A-teamfilm scenario, zoals ik het graag zou zien |
|
Geplaatst:
15-07-2006 14:26:20
|
|
|
Generaal
Geregistreerd op: 18-1-2006
Berichten: 2768
Woonplaats: somewhere in orbit.
|
|
Hier een verhaal zoals ik vind dat de A-team film eruit zou moeten zien als die er ooit zou komen. Gewoon met de overgebleven leden van de oude cast. Wat zou dat mooi zijn! Graag hoor ik van jullie wat jullie van dit scenario zouden vinden.
Het was een zonnige dag in het jaar 2004 en H.M. Murdock rekte zich eens lekker uit toen hij uit zijn helikopter stapte. Het was een lange dag geweest. Kom je Billy, riep hij. Achteruit de helikopter sprong plotseling een duitse herder die vrolijk kwispelend rond zijn baas begon te springen. Rustig, rustig, ik weet dat je honger hebt, we gaan zo naar huis. Ik moet alleen nog even alles goed afsluiten. Murdock checkte of alles uit was en sloot de helikopter toen af. Vervolgens wandelde hij fluitend op zijn dooie akkertje samen met Billy weg van de kleine heliport waar hij de hele dag had gewerkt. Murdock had vandaag aan 7 leerlingen les gegeven. Allemaal jonge mensen die wilden leren hoe je een helikopter vliegt. Murdock was de favoriete instructeur bij de leerlingen van het helikopter bedrijfje waar hij werkzaam was. Reden was, dat je altijd met hem kon lachen. Soms nam hij tijdens de les de controls over en riep balorig, let op we gaan iets leuks doen, hier ga je meer van leren dan van een doorsnee lesje, en dan maakte hij zulke gedurfde en moeilijke maneouvres met de helikopter dat iedere leerling daar altijd enorm van onder de indruk raakte. Ach over een jaartje of 20 kun je dat ook, grinnikte hij dan laconiek.
Murdock was ook de enige piloot die altijd zijn hond meenam naar de heliport. Het dier zat altijd tot ieders verbazing tijdens de lessen standaard achterin de helikopter en het beest leek het enorm naar zijn zin te hebben. De eigenaar van het helikopterbedrijf vroeg zich soms wel eens af of H.M. Murdock wel helemaal goed bij zijn hoofd was maar aangezien het zijn beste piloot was en Murdock zeer populair was bij de leerlingen dacht hij er niet over om Murdock te ontslaan. Hoewel het niet hoorde mocht zijn hond Billy altijd mee, de man deed er maar niet moeilijk over. Die hond is mijn beste vriend, ik houd van dieren en ik zal hem nooit alleen laten, was Murdock’s verklaring geweest toen de eigenaar van de helikoptervliegschool een keer voorzichtig vroeg waarom die hond toch steeds mee de helikopter in moest.
Terwijl Murdock naar zijn auto liep ging zijn mobieltje over, heeeeeee, gezellig. Hallo, H.M. Murdock hier, u heeft een niet aangesloten telefoon bereikt maar laat een berichtje achter na de piep dan bellen we u misschien terug, riep hij lachend in het mobieltje. Murdock doe even normaal, mopperde een stem aan de andere kant van de lijn. Het was Face die zijn maatje belde. Vergeet je morgen niet om 15.00 bij de begraafplaats te zijn, vroeg Face, ik dacht ik bel je maar even want ik weet hoe vergeetachtig je soms bent. Natuurlijk vergeet ik dat niet Faceman, antwoordde Murdock verontwaardigd, geen zorgen ik zal er zijn. Komt BA ook? Ja, ik heb hem gisteren nog even gesproken in het jeugdcentrum waar hij werkt. Hij zal er zijn. Mooi zo, lachte Murdock, het is al zo lang geleden dat ik die angry mudsucker gesproken heb, kunnen we mooi bijpraten. Ok, tot morgenmiddag dan hé, zei Face niet vergeten hé en laat Billy in godsnaam thuis ok? Murdock zuchtte, maar ik neem hem altijd overal mee naar toe protesteerde hij nog. Morgen niet, zei Face kortaf, honden horen niet op een begraafplaats thuis. Nou goed dan, mopperde Murdock, dan laat ik hem wel thuis, zet ik de tv wel voor hem aan zodat hij Woody Woodpecker kan kijken. Face verbrak de verbinding en Murdock reed naar huis. Het was te lang geleden dacht hij, terwijl hij de oprit naar het eenvoudige appartementencomlex opreed waar hij een flatje had. Maar morgenmiddag zouden ze weer allemaal even samen zijn, maar niet op de manier zoals ze vroeger ooit hadden kunnen denken.
Face legde de telefoon neer en de dame waarmee hij samen op het balkon van een prachtig penthouse zat vroeg, moet je weg Templeton? Ja, zuchtte Face, helaas schatje, morgenmiddag heb ik een reunie met wat vrienden. Oh, zuchtte ze teleurgesteld. Zal ik dan met je mee gaan? Nee dit moet ik alleen doen, sorry, verontschuldigde hij zich met een glimlach. Maar ik beloof je dat ik het niet te laat zal maken, ik sta morgenavond geheel tot je beschikking ok? De vrouw zuchtte, nou vooruit dan maar, maar ik reken er op dat ik morgenavond nog wat aan je heb. Geen zorgen, grinnikte Face en hij stak een sigaar op.
Het was 14.45 uur en een prachtige sportwagen was geparkeerd op de parkeerplaats achter een klein kerkje. Naast het kerkje was een grote begraafplaats. Face leunde op de achterkant van de sportwagen en keek op zijn horloge.....als ze nou maar op tijd kwamen. Hij was net bezig een vlekje van zijn achterruit te poetsen toen een oude bruine stationwagon het parkeerterrein op kwam rijden. De chauffeur parkeerde zijn auto naast de prachtige sportwagen. Het was Murdock, hij stapte vrolijk uit en begroette zijn vriend. Ha die Face lang niet gezien en hij omhelsde hem. Face was blij dat Murdock er was en zei, fijn dat je op tijd bent. Natuurlijk, zei Murdock, het was op zijn minst mijn plicht om hier vanmiddag te zijn. Het zou respektloos zijn als ik het was vergeten.
Ze praatten nog wat toen er plotseling een zwarte bus het parkeerterrein op stoof. Het was BA die zijn bus naast de auto van Murdock parkeerde. Zeg mafketel, je had die auto van je wel eens wat beter neer kunnen zetten, je neemt veel te veel ruimte in, ik kan amper mijn bus kwijt zei hij terwijl hij uitstapte. Ook goedemiddag, grinnikte Murdock terug, nog altijd even gezellig zoals altijd hé BA jij angry mudsucker. Ach mafketel, zei BA terwijl hij breeduit teruglachte, hij nam Murdock vervolgens in een houdgreep. Heeee, laat los, piepte deze verschrikt, ik weet wel dat je nog steeds goed kunt vechten dat hoef je niet te bewijzen, ik hoef geen nekhernia hoor, zo lenig als vroeger ben ik niet meer mopperde hij. Laat Murdock nou gaan, grijnsde Face tegen BA, je weet toch waarom we hier zijn. BA knikte en liet Murdock los.
Face gluurde eens in de bus en grinnikte toen hij twee autostoeltjes in de bus gemonteerd zag. Zo een nieuw A-team aan het vormen vroeg hij plagerig aan BA. BA lachte trots, mijn twee zoontjes zijn dol op de verhalen van vroeger, ze willen net zo worden als hun vader. Hoe oud zijn ze nu? vroeg Face. Vijf en drie jaar, grinnikte BA, maar ze zijn beresterk en ze vloeren die mafketel daar zo, en hij wees dreigend op Murdock. Ach ja, iedere familie heeft zo zijn gekke oom, lachte Face. Kom het is tijd, zei hij toen ineens serieus. BA en Murdock knikten en met zijn drieën liepen ze zwijgend het kerkje in. Ze staken kaarsjes op in de Mariakapel en bleven er even bij staan ieder met zijn eigen gedachten. Vervolgens liepen ze het kerkje uit de begraafplaats op.
Het is al weer 10 jaar geleden, zuchtte Murdock, ik heb er nog steeds nachtmerries van. Ik ook, zuchtte Face, ik blijf me elke keer weer afvragen of we het anders hadden moeten aanpakken, misschien was het dan anders afgelopen. Het was het lot man, zei BA, als je altijd on the jazz bent dan slaat het noodlot ooit een keertje toe. Hannibal leefde voor de kick, de manier waarop zijn leven eindigde was precies zoals hij het wilde. Stervend in het harnas als een held. Ze waren inmiddels met zijn drieën gestopt bij een eenvoudig graf. John Hannibal Smith stond erop, geboren 1 oktober 1928 - gestorven 8 mei 1994. Alledrie dachten ze terug aan de fatale middag waarop Hannibal het leven liet en het A-team voorgoed ophield te bestaan.
Ze leefden een goed leven, hadden de pardon van Stockwell al ruim 5 jaar op zak en hoefden niet meer bang te zijn dat ze achterna zouden worden gezeten door de MP. Ze zochten gewoon zelf weer hun opdrachten uit zonder nog iets met Stockwell te maken te hebben en hielpen mensen die hen echt nodig hadden. Er was zoveel onrecht in de wereld dat ze genoeg te doen hadden. Soms verdienden ze veel geld maar soms moesten ze geld bijleggen.Frankie Santana was weer voor de filmwereld gaan werken en het A-team bestond weer net als vanouds uit vier leden.
Ze hadden een opdracht gekregen om het dochtertje van een rijke bankier te bevrijden. Het zeven jarige kind was gegijzeld in een groot landhuis en het was eigenlijk een doorsnee opdracht. Niet echt super gevaarlijk. De ontvoerders hadden echter onraad geroken en haar verplaatst naar een partij grotten die in de buurt van het landhuis lagen. Het A-team had heel voorzichtig de donkere grotten benaderd. Face was voorop gegaan, Hannibal volgde hem, daarna BA en Murdock sloot de rij en hield de achterhoede in de gaten.
Het was echt stikdonker in de grotten maar alles was prima gelukt, ze hadden het meisje bevrijdt en alle ontvoerders vastgebonden, tenminste dat dachten ze. Terwijl ze de grotten verlieten kwam er echter ineens uit het niets versterking opdraven. Tien zwaarbewapende mannen hadden zich in de donkere grotten schuil gehouden en vielen het A-team aan toen die dachten veilig te zijn. Omdat het zo donker binnen was hadden ze de mannen niet gezien.
Rennen riep Hannibal tegen Murdock ga de helikopter halen, beval hij kortaf, Murdock zette het op een lopen richting de uitgang maar plotseling kwamen er van die kant drie bewapende mannen aangerent. Ze hebben ons ingesloten, gilde Murdock terwijl hij al schietend terugliep naar de rest van het team. Een van zijn schoten raakte een van de bad guys in het been zodat er nog twee overbleven. Face had een stuk dynamiet gegooid richting de tien andere mannen die hen vanuit de grotten aanvielen en een deel van de rotsen stortte in zodat hij er snel mee stopte. Ze moesten er immers nog wel zelf uit kunnen komen.
Hannibal die het meisje vast had gebaarde naar BA dat hij haar over moest nemen. Het kind was gedrogeerd en bewusteloos, haar gewicht belemmerde Hannibal om zijn M16 goed te kunnen gebruiken. BA nam haar gauw over en Hannibal gaf zijn orders, jullie rennen alledrie richting de uitgang, Face geef me het overgebleven dynamiet, ik hou ze wel tegen, jullie zorgen dat ze veilig in de helikopter komt, ik voeg me later bij jullie.
Ik laat u hier niet alleen achter Kolonel, laat me bij u blijven om u te helpen, hijgde Murdock. Nee jij moet vliegen Murdock wie moet er anders de heli besturen. Schiet op nou, dat is een bevel! Ik red me wel, ik heb wel voor hetere vuren gestaan. Murdock knikte gehoorzaam, al schietend renden de drie de grotten uit en de twee overgebleven bad guys vielen zwaargewond neer. Ondertussen hield Hannibal de rest van de boeven op afstand zodat zijn mannen niet in de rug konden worden aangevallen.
BA legde het nog steeds verdoofde meisje in de helikopter en Murdock startte het ding snel. Face keek angstig richting de grotten waaruit een hels kabaal kwam. Waar blijft ie nou, gilde hij bezorgd tegen BA en Murdock, hij blijf me veel te lang weg. Op datzelfde moment klonken er een paar enorme explosies. Hannibal had de laatste dynamietstaven gebruikt om de bad guys van zijn team weg te kunnen houden.
Overal vloog gesteente door de lucht en tot grote ontzetting van BA, Murdock en Face stortte de grot voor hun ogen in. Hannibal!!!!!!!!!!!! schreeuwden ze alledrie geschokt in koor, en renden angstig terug naar de ingestortte grot. We moeten een buldozer halen, riep Murdock die volledig in paniek was, Hannibal zit vast, we moeten hem eruit halen, BA stond verslagen bij de grot met tranen in zijn ogen. Dat heeft geen zin mafketel zei hij zacht. Face stond compleet lam geslagen bij de hoop met stenen. Denk je dat we hem zullen vinden als we gaan graven, zei hij mat. Met gebogen hoofden gingen ze op de stapel stenen zitten, ze wisten het, het was onbegonnen werk en een verloren zaak. Hannibal had zich voor hen opgeofferd en had de grot opgeblazen zodat de bad guys de rest van zijn team niets kon aandoen.
Face zag ineens dat het meisje langzaam ontwaakte in de helikopter. Hij trok een ernstig gezicht en nam toen het bevel over, we moeten de opdracht afmaken, zei hij kortaf. Hannibal's dood mag niet voor niets geweest zijn, kom, we gaan. BA en Murdock knikten bedroefd en volgden Face die naar de helikopter liep. Murdock stapte in, Face ging voorin naast hem zitten en BA nam achterin gewillig plaats naast het kleine meisje zonder ook maar een keer te klagen over vliegangst.
Terwijl Murdock opsteeg keken ze alledrie naar de grote ravage op de grond. Hij had geen enkele kans, mompelde Face bedroefd. We gaan hem eruit halen, zei BA ferm. Als hij het niet overleefd heeft zorgen we dat hij tenminste een waardige begrafenis krijgt. Murdock knikte terwijl hij moeite had om de helikopter in bedwang te houden, hij zag bijna niets omdat de tranen over zijn wangen liepen. Ik had bij Hannibal moeten blijven, zuchtte hij zacht. En wie had ons hier dan weggevlogen, antwoordde Face met een brok in zijn keel, Hannibal wilde het zo en sloeg zijn arm om Murdock heen. Vlieg ons naar huis Kapitein.
De volgende dag waren ze teruggekeerd en hadden Hannibal uitgegraven en meegenomen, terug naar LA. Ze hadden hem een plechtige militaire begrafenis gegeven en besloten dat het A-team zou worden ontbonden. Zonder Hannibal was er geen A-team. BA ging werken in een jeugdcentrum waar hij na een jaar een leuke dame ontmoette. Twee jaar later trouwde hij met haar en ze kregen samen twee kinderen. Murdock veroverde een baantje bij een vliegtuigmaatschappij en ging helikopterlessen geven. Hij kocht een hond die hij Billy noemde en leefde sinds het uiteenvallen van het team samen met zijn hond in een eenvoudig flatje. En Face.....tja dat was een apart verhaal, wat Face nu eigenlijk deed was BA en Murdock nooit duidelijk geworden. Hij leefde in ieder geval een luxe leventje en terwijl BA en Murdock hard moesten werken voor hun centen en een niet al te hoog salaris ontvingen, deed Face eigenlijk niet veel maar hij leek altijd goed in de slappe was te zitten. Ze begrepen er helemaal niets van.
Ze stonden met zijn drieën nog wat te peinzen bij het graf van Hannibal toen ze plotseling het geluid van een helikopter hoorden. Murdock keek verbaasd naar de lucht. Plotseling riep BA, jongens pas op dat ding is bewapend dat kan nooit goed zijn. Rennen, beval Face, toen er een kogelregen vanuit de lucht lostbarstte, zoek dekking! Face, BA en Murdock renden zichzaggend over de begraafplaats heen, ze renden voor hun leven terwijl er vanuit de lucht met een machinegeweer op hen geschoten werd. Verschillende kogels ketste af op de grafstenen en beschadigden de graven. De mannen renden richting de kerkdeur en met een enorme snoekduik landden ze alledrie op de vloer van het Mariakapelletje.
BA viel met zijn lichaam tegen de kaarsenstandaard aan waar ze kort daarvoor nog een kaarsje voor Hannibal hadden gebrand. De standaard sloeg met veel kracht tegen de muur en alle kaarsen vielen eraf. Murdock kwam met een enorme smak bovenop Face terecht die kreunde onder het gewicht. Ga van me af, man wat ben je zwaar geworden, je lijkt wel een zoutzak, hijgde Face die zelf compleet buitenadem was van het sprintje dat hij had moeten trekken. Murdock krabbelde kreunend overeind en riep, moet jij nodig zeggen Faceman, jij hijgt als een oud karrepaard. Trouwens ik ben de vijftig gepasseerd en dan heb je recht op een klein buikje en hij wreef grijnsend over zijn buik. Het is ook nooit goed mopperde hij, vroeger klaagde je dat ik altijd te mager was en nu ben ik ineens te dik en hij stak Face zijn hand toe om hem overeind te helpen. De aanvallers zagen ondertussen dat ze niets meer konden bereiken, en gooiden een grote steen uit de helikopter die met een plof vlak voor de kerkdeur viel daarna vlogen ze weg.
Wat was dat voor actie, hijgde Face nog na terwijl hij overeind krabbelde. Fijne conditie Faceman, grinnikte BA, volgens mij zit jij te vaak te luieren man en heb je in geen tijden meer wat aan je conditie gedaan. Dat hoefde toch ook niet, protesteerde Face boos terug. We zijn met pensioen weet je nog wel. Nou blijkbaar denkt iemand anders van niet, mopperde Murdock die net zo geschokt was als de anderen. Iemand wist blijkbaar dat we hier vandaag met zijn drieën samen zouden zijn. Misschien hebben we nog vijanden of ben je soms met een getrouwde vrouw uitgeweest Face en komt haar echtgenoot even wraak op je nemen, grinnikte BA. Erg grappig jongens, mopperde Face, terwijl hij opstond en zijn kleren afklopte. Kijk nou eens wat een vieze vegen er op mijn Armani jasje zitten, zei hij vol afschuw. Ik moet vanavond nog uit! Ik vind het hondsbrutaal en respectloos om onze herdenking te verstoren, riep Murdock boos.
Terwijl ze nog aan het bijkomen waren en BA de kaarsenstandaard zo goed en zo kwaad weer terug op zijn plaats schoof kwam de pastoor van de kerk op hen aflopen. Heren, heren, wat is er gebeurd, ik hoorde een kogelregen, ben u in orde? vroeg de jongeman geschokt, hij was beslist niet ouder dan een jaar of 30. Murdock nam eerbiedig zijn petje af. Ja ziet u eerwaarde, wij hebben een andere manier van bidden stamelde hij, wij gaan er graag bij liggen. Hier.....onderbrak Face zijn vriend geërgerd, hier heeft u 200 dollar meneer pastoor, ging hij vervolgens op een vriendelijke toon verder, ik hoop dat dit de schade vergoed. Ja, natuurlijk, zei de pastoor blij verrast over zo'n gulle gave. Moet ik iemand voor u bellen om u op te halen?
Wat bedoelt u? vroeg Face verbaasd. Nou ja, misschien heeft u hulp nodig van familie, na zo’n schokkende gebeurtenis op uw leeftijd. Op mijn leeftijd, zei BA boos, zien wij er dan hulpbehoevend uit man! En hij keek de pastoor dreigend aan. Nee, nee, natuurlijk niet, zei de jongeman geschrokken. Maar ik dacht. Je moet niet denken, gromde BA. Stil nou maar BA, zei Murdock grinnikend hij probeert ons alleen maar te helpen als een goede herder weet je nog wel. BA haalde zijn schouders op. Ik ga kijken of de kust veilig is, zei hij. Dus het zal wel gaan? vroeg de pastoor nog. Ja hoor eerwaarde wij redden ons wel knikte Face de pastoor toe.
Even later kwam BA terug, kust is veilg we kunnen vertrekken zei hij kortaf. Terwijl ze met zijn drietjes naar buiten liepen vond Face de steen die uit de helikopter was gegooid, er was een briefje op vastgemaakt waarop geschreven stond: Kom om 23.00 uur vanavond naar onderstaand adres of jullie sterven een eerloze dood net als de laffe leider die jullie Hannibal noemden. Laffe leider, zei Murdock boos, hoe durven ze de schoften, eerst ons vanuit de lucht aanvallen en het dan wagen Hannibal laf te noemen!
Dit kunnen we inderdaad niet zomaar over ons kant laten gaan, voegde Face instemmend toe. Maar ik heb in geen jaren meer gevochten, zouden we het nog wel kunnen, wat denk jij ervan BA? Ik sla ze helemaal aan gort, gromde BA boos. Afgesproken dan, Hannibal zou willen dat we hier werk van maakten zei Face die van nature de leiding op zich nam. Hij had het geweldig gevonden, gromde BA. Vanavond om 19.00 uur komen we bij BA thuis samen om te bespreken hoe we dit aan gaan pakken zei Face.
Hoe staat het met de wapenvoorraad? vroeg BA aan Face en Murdock. Tja, ik heb nog wel ergens een M16 liggen denk ik, peinsde Murdock maar ik heb dat ding al zeker 10 jaar niet meer gebruikt, ik zal hem goed moeten schoonmaken en reviseren voordat ik hem uberhaupt durf te gebruiken, daar ben ik zeker een uur mee bezig. Ik heb nog een .45 en een Ruger geloof ik zei Face, volgens mij heb ik ze ergens in een kluisje op het station liggen, ik zal ze ophalen. Bij mij op zolder ligt ook nog het een en ander verstopt, grijnsde BA. Mijn vrouw vond het maar niks toen ze ontdekte wat ik er allemaal had opgeslagen maar ik heb haar altijd gezegd dat het misschien ooit nog eens van pas zou komen. Op zolder mogen mijn kinderen niet komen, ik moet er niet aan denken dat ze de wapens vinden. Ze stapten alledrie in hun eigen auto en reden in gedachten naar huis, wat zou hun te wachten staan.
Om klokslag 19.00 uur belde Murdock aan bij BA. Ba's vrouw deed open en liet hem binnen. BA zat al op hem te wachten. Waar bleef je nou mafketel, nou zeg ik moest Billy nog uitlaten en ...............ik wil niet dat je het over onzichtbare honden hebt, nu niet en nooit niet! riep BA boos. Murdock zuchtte en liet het onderwerp maar rusten. In plaats daarvan liet hij triomfantelijk zijn M16 aan BA zien, kijk, helemaal schoongemaakt en klaar voor actie zei hij trots. BA grijnsde, mooi zo, leg maar op tafel neer zei hij. De bel ging opnieuw en nu was het Face die vol trots een .45 en Ruger bij de M16 voegde. Ik heb ook nog twee granaten gevonden, grinnikte hij en toverde deze uit zijn jaszak tevoorschijn.
BA’s vrouw zuchtte, het is maar goed dat ik de kinderen al in bed heb gestopt, dit is niet geschikt voor kinderogen. BA ik vind het helemaal geen goed idee dat je met je vrienden erop uitgaat. Je moet ook aan je gezin denken, wat als er iets met je gebeurd, en ze sloeg angstig haar armen om hem heen. BA werd er ietwat verlegen onder, hij wilde niet dat Face en Murdock deze kant van hem zagen. Ga nou maar even naar de keuken fluisterde hij tegen haar, ik kom zo nog wel even met je praten. Zo, zo, BA de keurige huisvader, plaagde Face, houd je mond sukkel, mopperde BA, maar hij meende het niet echt.
Ik ga nu de wapens even halen die ik nog heb bewaard en BA liep naar de zolder van zijn huis. Toen hij terugkwam vielen de monden van Face en Murdock open. BA had drie M16’s een doosje handgranaten en een hele kist met kogels voor de M16 van zolder gehaald. Ik moet nog even iets halen, grijnsde hij. WAT?, is er nog meer?, vroeg Face verbaasd. Tuurlijk, zei BA, het is maar goed dat IK nog wel goed ben voorbereid. Even later kwam hij naar beneden met een heel bekend wapen. BABY, fluisterde Face zacht, je hebt Hannibal’s BABY nog bewaard. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om de M60 weg te doen, zei BA terwijl hij zijn stem luchtig probeerde te laten klinken, maar het was duidelijk te merken dat hij er ook moeite mee had om het wapen terug te zien. Murdock pakte het wapen voorzichtig van BA over en inspecteerde het. Het ziet er nog mooi uit, mompelde hij goedkeurend. Hoeveel belts heb je er nog voor BA? Vier, zei BA trots, ik heb er drie jaar geleden nog twee bijgekocht zodat we er nu vier hebben. Face floot tussen zijn tanden, daar kunnen we nog plezier van hebben, grijnsde hij.
Wat we nu nodig hebben is een goed plan, zei Face terwijl ze met zijn allen aan de eetkamertafel waren gaan zitten. Dat deel nam Hannibal meestal voor zijn rekening, mopperde BA, heeft er iemand een goed idee? Murdock schudde zijn hoofd en zuchtte, Face?, jij misschien vroeg BA verwachtingsvol. Kijk niet naar mij mompelde Face, ik zou het niet weten. Ook BA wist niet zo gauw wat te doen. Murdock zei ineens: we moeten ze in ieder geval verrassen en dat wordt moeilijk want we worden immers verwacht. Om 23.00 uur. Ja, zei BA, daar heeft die mafketel gelijk in, misschien moeten we maar wat eerder of wat later verschijnen? Later, grinnikte Face beslist, laten ze zich maar even lekker opwinden over het feit dat die oudjes niet zijn komen opdagen. Zeg begin jij nou ook al! riep BA boos, ik ben niet oud, heb je dat begrepen Faceman. Ik maakte maar een grapje, zei Face snel die zag dat BA kwaad begon te worden. Het adres ziet er naar uit dat het een gebouw is op een bedrijven terrein, leidde Murdock zijn kibbelende vrienden af, daar zijn we kwetsbaar, peinsde hij bezorgd, ze kunnen van alles verstopt hebben in het magazijn van dat bedrijf. Maar wij hebben de Van, zei BA trots.
Ja hoe zit het daar eigenlijk mee, vroeg Murdock geinteresseerd, is hij nog volop operationeel? Ik ben er altijd erg zuinig op geweest en heb de bus goed onderhouden. De stoelen van de kinderen heb ik er vanmiddag uitgehaald zodat jullie kunnen zitten, zei BA, verder zit er een GPS systeem in, uiteraard onze oude vertrouwde radio maar wel een mooie mobiele telefoon, ter vervanging van de oude telefoon snap je. Meer poespas moet ik er niet in hebben, nou ja, ik heb er wel een nieuwe sterkere motor ingezet, dat kon ik niet laten. De oude had het gehad na zoveel jaar scheuren over de weg. We hebben het verder altijd van onze training, slimheid ervaring en tactiek moeten hebben, niet van geavanceerde troep die we in de bus geinstalleerd hadden, zei BA trots, dus dat komt er nu ook niet in.
Als je de afluisterapparatuur niet meerekend dan, merkte Face op. Dat was niet geinstalleerd in de bus, gromde BA. Daar heb je gelijk in, gaf Face toe. Zit achterin nog de bergplaats voor de wapens? vroeg Murdock. BA knikte, heb er de laatste jaren kinderspeelgoed in gehad in plaats van wapens grinnikte hij, maar de bergplaats zit er nog in. Weet je wat zo vreemd is, zei hij, de laatste jaren heb ik diverse malen mensen gehad die kwamen aanbellen bij ons aan de deur. Of ze de Van van mij konden kopen. Sommige boden er echt belachelijk hoge bedragen voor. Het waren vaak jonge mensen die riepen dat ze het zo’n coole bus vonden. Maar ik ben er nooit op ingegaan, ik verkoop de Van niet, voor geen enkele prijs, gromde BA.
Gelukkig maar zei Face, want we hebben de Van vanavond nodig. Ik stel voor dat we om 24.00 uur precies het opgegeven adres gaan aanvallen, eerst moeten we het gebouw even van afstand goed bekijken, we weten niet tegen hoeveel man we het op moeten nemen. Nee, zei BA, dat is wel riskant, en sinds onze laatste missie ben ik extra bedacht op onverwachte versterking. Breek me de bek niet open, mompelde Murdock. Luister nou even, stil nou, zei Face geirriteerd die probeerde de leiding te houden, we moeten zorgen dat we het gebouw zo benaderen dat we niet worden opgemerkt. We zouden vanuit de lucht kunnen aanvallen, stelde Murdock voor, daar waren die lui op de begraafplaats ook goed in. Als we gewoon op het dak landen en dan wat dynamiet naar binnen gooien. Nee, onderbrak Face hem, voor een verrassingsaanval moeten we geruisloos aankomen. Een helikopter is niet echt stil vind je ook niet? Nee dat is waar, gaf Murdock toe, daar heb je gelijk in. We gebruiken alleen de Van, besloot Face, parkeren deze een straat verderop en gaan lopend verder. Ik heb onze camouflagekleding achterin de Van gelegd zei BA, ik denk dat het verstandig is als we die kleding aantrekken. Het besluit was genomen, het plan was dat ze zouden proberen ongezien het gebouw te benaderen, het ongemerkt binnen te dringen en de situatie proberen in te schatten voordat ze daadwerkelijk tot de uiteindelijke aanval zouden overgaan. Dat wordt een spannend nachtje, gromde BA, Murdock en Face knikte bezorgd. Ze waren er zelf ook niet gerust op.
BA legde alle wapens en munitie achterin de Van en met zijn drietjes bleven ze toen een paar uur bij BA thuis zitten. Ze namen hun plan nog een paar keer goed door voordat ze met hun missie zouden beginnen. Om 23.00 uur liepen de drie vrienden richting de Van, ineens liep Murdock echter naar zijn auto toe en maakte deze open. Kom maar Billy, zei hij met zijn liefste stem, heb je lekker geslapen in de auto? en hij aaide de trouwe hond over zijn kop. Murdock wilde zijn hond mee de Van innemen. Daar komt niks van in, gromde BA die Murdock boos tegenhield. Ik moet geen hond in mijn auto hebben mafketel. Dat beest kwijlt alles onder en straks zitten er haren op de stoelen. Luister BA, zei Murdock boos, ik heb mijn onzichtbare vrienden nooit mee mogen nemen maar deze is echt en hij gaat mee, misschien hebben we nog wel wat aan hem, ik heb Billy goed afgericht. Nou goed dan zuchte BA, vooruit dan maar. Kom Billy!, riep Murdock blij en de hond sprong gehoorzaam in de Van.
BA ging achter het stuur zitten en Face nam samen met Murdock plaats op de stoelen achterin, laat Hannibal’s plekje voorin maar leeg blijven, zei Face verlegen. Het voelt niet goed als ik daar nu ga zitten. Murdock en BA knikten, ze begrepen het wel. De camouflagekleding ligt achterin op de bank, zei BA, kijk maar even Face of je er nog inkunt, grinnikte hij. Natuurlijk pas ik er nog in mopperde Face, Murdock zal meer moeite hebben en hij pakte een jasje van de achterbank, trok het aan en het zat hem als gegoten.
Hij wilde net triomfantelijk aan Murdock laten zien hoe goed het jasje nog pastte toen hij gegrom hoorde. Billy draaide ineens helemaal door en probeerde Face grommend en blaffend aan te vallen. Hou die hond bij je, gilde Face angstig, straks bijt dat beest me nog, die hond is vals! Niet waar, antwoordde Murdock droogjes, Hij is gewoon goed afgericht, Billy heeft het niet zo op groene militaire uniformen en camouflagepakken. Hoezo? vroeg Face verbaasd. Als hij camouflage of groene kleding ziet gaat hij enorm blaffen en als iemand die camouflage of groene kleding draagt te dicht bij mij komt dan bijt hij die persoon. Speciaal op getraint, legde Murdock trots uit.
Waarom in godsnaam?, vroeg Face. Gewoon als extra waarschuwing voor als er MP’s in de buurt komen, lachte Murdock, Billy ziet ze sneller als ik. Maar we worden toch niet meer gezocht Murdock, riep BA vol ongeloof uit, Billy achter MP’s aansturen is toch nergens voor nodig mafketel. Ik vind het toch een prettig gevoel, zei Murdock koppig. Die hond is net zo gek als zijn baas, mopperde BA hoofdschuddend. Word ie ook paars voordat ie kwaad wordt grinnikte Face tegen Murdock terwijl hij het camouflagejasje maar snel weer uittrok en terug op de achterbank gooide. Ik geloof het niet, nooit op gelet eigenlijk zei Murdock met een grijns. Je begrijpt dat we straks een complete camouflage outfit aantrekken? vroeg Face angstig. Ik zal Billy wel vertellen dat hij ons niets mag doen, stelde Murdock hem gerust. Geen zorgen Face, en hij klopte Face geruststellend op de schouder. Maar Face was er niet gerust op en keek angstig naar de duitse herder.
Ze reden heel zachtjes het bedrijventerrein op, BA probeerde zo min mogelijk lawaai te maken. Eén straat verwijderd van het adres parkeerde hij de Van. De mannen stapten zwijgend uit en begonnen zich om te kleden. Face bleef angstig naar Billy kijken en toen Murdock dat zag grinnikte hij, pakte zijn t-shirt dat hij net had uitgetrokken en zei: Plaats Billy, bewaak het baasje zijn shirt en laat niemand eraankomen. De hond ging op het shirt liggen en het was overduidelijk dat hij het shirt van Murdock zou verdedigen al moest hij er dood bij neervallen. Die komt niet meer van zijn plek Face, grinnikte Murdock, geen zorgen je kunt nu rustig rondlopen in je camouflage outfit als je maar niet de Van ingaat. Face slaakte een zucht van verlichting, die glimmende scherpe tanden van Billy bevielen hem namelijk helemaal niet.
Toen ze bijna klaar waren met omkleden zag Face dat Murdock problemen met zijn jasje had. Wat is er, fluisterde Face vol leedvermaak, ik krijg de knoopjes niet dicht, piepte Murdock terug. Die broek ging prima want die is te verstellen maar ik krijg mijn jasje niet dicht. BA grinnikte, wacht maar even mafketel, fluisterde hij. Hij liep naar de achterkant van de Van en haalde een ander jasje te voorschijn. Deze is groter maar korter, zei hij kortaf, deze zul je wel passen denk ik. Is dat soms....vroeg Murdock aarzelend, maar BA viel hem in de reden, Ja sukkel dat is het jasje van Hannibal, wees er zuinig op, trek het nou maar aan, we hebben haast. Murdock zuchtte, maar het jasje pastte hem, al was het wel ietwat aan de korte kant. Maar dat was niet erg, het kon tenminste dicht. Na ook hun gezichten met camouflage verf te hebben bewerkt zagen ze eruit als drie commando’s die verdwaald waren in de stad.
BA deelde de wapens uit. Hij gaf Face een M16, 3 clips voor de M16 en 4 handgranaten. Face stak de handgranaten tussen zijn broekriem. Zelf nam BA ook een M16, 3 clips voor de M16 en 4 granaten. Maar aan Murdock gaf hij BABY en 2 belts. Ik zou je er meer willen geven maar dat word te zwaar voor je om te dragen, zei hij. Zul je het redden met twee belts denk je? Murdock knikte, zal wel lukken denk ik zei hij. Ok BA en ik gaan voorzichtig naarbinnen, beval Face, Murdock, jij neemt de brandtrap naar de eerste verdieping waar de kantoren zijn, je weet wat je te doen staat, zorg dat we goede ondersteuning krijgen. Murdock knikte, hij had het scenario al honderden keren in zijn hoofd afgespeeld, hij zou zijn vrienden niet teleurstellen.
Het drietal sloop naar het gebouw toe, BA ging een linkerachteringang in en Face een rechter. Iedere spier in hun lijf was gespannen en de adrenaline pompte door hun lijf. Het leek wel alsof ze nooit gestopt waren, het voelde bijna alsof ze gisteren die fatale middag hadden beleefd waarin Hannibal het leven had gelaten. Face pakte de walkie talkie, zie je iets BA? Negative Faceman, fluisterde BA, die enorm op zijn hoede was. Ok, dan gaan we voorzichtig verder, fluisterde Face terug. Heel voorzichtig liepen BA en Face verder het magazijn in. Ondertussen was Murdock de brandtrap aan de buitenkant opgelopen. Met een inbrekerssetje maakte hij de deur die naar de brandtrap leidde open en hij stapte heel voorzichtig het kantoorgedeelte op de eerste verdieping binnen. Hij kroop zo goed en zo kwaad als dat ging naar de kant van het kantoor waar je uitkeek op het magazijn. Er zaten grote glazen ramen in zodat je een prachtig zicht had op wat zich normaal gesproken onder in het magazijn afspeelde.
Met een glassnijder maakte hij geruisloos een aantal ronde gaten in het glas. Hier kon de loop van de M60 doorheen als dit nodig was zodat hij ondersteuning vanuit de lucht kon geven als zijn twee vrienden dit nodig hadden. Murdock ging op zijn buik liggen en stopte een belt in de M60. Hij was er klaar voor. Terwijl hij naar beneden gluurde zag hij een zestal mannen in het midden van het magazijn staan. Het waren ongure types en ze waren duidelijk opgewonden. Een van de mannen sloeg met zijn vuist op een van de werkbanken die in het magazijn stond. Die zijn natuurlijk boos dat we zo laat zijn, grinnikte Murdock in zichzelf, maar hij kon niet horen waar het overging. Face die inmiddels een stukje in het magazijn was gelopen kon inmiddels wel het gesprek opvangen.
Hoe is het mogelijk dat die lui niet zijn komen opdagen, de brutaliteit om mijn invitatie te negeren, maar we hebben de adressen, we weten waar ze wonen en morgen zoeken we ze gewoon een voor een op en leggen ze om. Ze zullen hun straf niet ontlopen. Zij hebben mijn zoon omgebracht en ik zal hun ombrengen, het heeft al veel te lang geduurd! Ja meneer O’Neil, zei een van de andere mannen, die duidelijk een ondergeschikte was, we zullen ervoor zorgen dat ze hun straf niet ontlopen. Face zag vanuit zijn ooghoeken hoe BA vanaf de linkerkant aankwam sluipen. Face gebaarde hem dat dit het moment was om tot de aanval over te gaan.
De hel brak los, de mannen in het magazijn stonden even aan de grond genageld maar probeerde toen dekking te zoeken. Maar het was tevergeefs. BA en Face hadden de mannen al snel overmeesterd en bonden ze vast. Zo, zei Face tegen de leider die blijkbaar O’Neill heette, dus u wilde ons vermoorden, nou hier zijn we dan maar ik geloof dat u het A-team lichtelijk heeft onderschat. Nee hoor, siste O’ Neill, en toen gebeurde het. Ineens doken er zes zwaar bewapende mannen achter Face en BA op, wapens neerleggen heren, grinnikte O’Neill en handjes omhoog. Verdomme, siste BA, dat is net zo’n truc als 10 jaar geleden, maar Face wist dat ze er nu op waren voorbereid. Murdock zat immers boven met de M60, hij zou hun wel redden uit deze benarde situatie. Maar er gebeurde niks, kom op nou Murdock, dacht Face, schiet nou man, waarom wacht je zo lang.
Maar Murdock zat in de problemen. Hij wilde net aanleggen toen hij de loop van een revolver in zijn nek voelde, ik zou het niet doen ouwe, siste een stem achter hem. Als je die trekker aanraakt schiet ik een kogel door je kop. Even vloog er een vlaag van paniek door Murdock’s lijf maar toen verstrakte zijn gezicht, hij probeerde zich te concentreren. Hij mocht zijn vrienden niet laten zakken, BA en Face hadden hem nodig verdomme. Hij haalde even diep adem en rolde zich toen bliksemsnel om, met een scharende beweging van zijn benen haalde hij zijn aanvaller onderuit. De jongen viel achterover op de grond, zijn achterhoofd raakte hard de vloer van het kantoor en dat schakelde hem heel even uit. Lang genoeg voor Murdock om overeind te krabbelen, bovenop zijn aanvaller te springen en hem zo de .45 afhandig te maken waarvan hij de loop zo even nog in zijn nek had gevoeld. Hoezo een ouwe, hé siste hij woedend. Dat had je niet gedacht hé jochie, ik vocht al in Vietnam toen jij nog in de luiers liep. De jongen kreunde maar herstelde zich snel en begon terug te vechten.
De twee rolden al worstelend over de grond van het kantoor. De jongen had het voordeel van zijn jeugd, maar Murdock had een commando training en jaren ervaring en ze waren aan elkaar gewaagd. De jongen probeerde bij de M60 te komen en Murdock deed er alles aan om dit te voorkomen want hij had dat wapen nodig om Face en BA te helpen. Ze waren nu vlak bij de glazen wand en het was de jongen gelukt om Murdock in een wurggreep te nemen. Murdock kreeg bijna geen lucht meer en toen deed hij iets waar hij nog nachtenlang nachtmerries van zou hebben. Murdock lag ruggelings op de grond, de jongen stond met zijn rug naar het raam toe over hem heen gebogen. Murdock spande zijn lijf en trapte met zijn beide voeten zo hard in de buik van de jongen dat deze achterover sloeg tegen het raam aan, door de kracht brak het raam en de jongen tuimelde achterover het raam uit, en belandde met een grote klap op de vloer van het magazijn tussen de gewapende mannen in die BA en Face onderschot hielden.
Het was duidelijk dat de jongen de val niet had overleefd. Michael, gilde O’Neill, oh mijn God, Michael wat is er gebeurd. Face en BA maakten van de verwarring bij de mannen gebruik om aan te vallen Face gooide een granaat terwijl BA het vuur opende met zijn M16. Ook Murdock was nu in staat om met de M60 zijn vrienden te ondersteunen vanaf de eerste verdieping. Dankzij de felle M60 ondersteuning was het al snel mogelijk voor BA en Face alle bad guys te overmeesteren en bij de rest van hun reeds vastgebonden collega’s te voegen.
Murdock hijgde, hij was compleet uitgeput van het gevecht en erg geschrokken door de dood van de jongen. Hij voelde zich schuldig, het was nog zo’n jonge jongen, het was niet zijn bedoeling geweest Michael te vermoorden. Hij had hem alleen uit willen schakelen, maar toen Murdock bijna werd gewurgd had hij geen keuze meer. Het was hem of ik, mompelde hij in zichzelf, ik kon niet anders probeerde hij zichzelf te overtuigen, ik moest Face en BA helpen.
Hij pakte de M60 op en liep de trap in het kantoor af dat uitkwam in het magazijn. Met de M60 over zijn schouder voegde hij zich bij Face en BA. Dat was een hele aparte afleidingsmaneouvre Murdock, zei Face vol verbazing, ik kreeg bijna een hartaanval man toen die gozer naar beneden kwam zeilen. Ik kon niet anders, antwoordde Murdock met gebogen hoofd, hij was me aan het wurgen.Het is al goed mafketel, zei BA zacht, die wel zag hoe aangeslagen Murdock was door de dood van de jongen. Je hebt het goed gedaan man, dankzij jou staan we hier nog. En dankzij de M60, grinnikte Face.
En nu gaan wij eens even babbelen O’Neill, zei Face terwijl hij de loop van de M16 op de borst van de vastgebonden man zette. Murdock, ga jij op wacht staan, zorg dat we niet weer worden verrast door ongenode gasten. Tot uw orders Luitenant, zei Murdock en liep op een drafje met de M60 naar de achterkant van het magazijn. Hierbij moest hij langs het ontzielde lichaam van de jongen lopen en hij wendde zijn hoofd geschokt af. Het gevecht was Murdock niet in de koude kleren gaan zitten. BA zag het en keek met een bezorgde blik zijn vriend na, hij zou Murdock goed in de gaten houden.
Jullie hebben mijn zoon vermoord, tien jaar geleden hebben jullie de 7 jarige Sandra Patterson bevrijd, dat weten jullie vast nog wel. Mijn zoon behoorde tot een van haar ontvoerders. Hij werd bedolven onder het puin toen jullie compleet geschifte laffe leider het nodig vond de grotten op te blazen, dat is nu precies 10 jaar geleden en ik wilde dat jullie hetzelfde lot zouden ondergaan als mijn zoon. WAT?!, riepen Face en BA vol ongeloof uit, en ze keken met een verontwaardigde blik naar de oude O’Neill. Het leek me passend om jullie alledrie gevangen te nemen, op te sluiten in een grot en dan de hele boel op te blazen. Ik heb jullie jarenlang gezocht en toen ik jullie eindelijk had gevonden leek me de sterfdag van mijn zoon wel een goede dag om jullie naar de andere wereld te helpen. Helaas, ik had niet gedacht dat jullie nog zo sterk zouden zijn en zo goed voorbereid op een aanval op jullie leeftijd.
Wij zijn een team man, bromde BA en dat verandert nooit. Wij kunnen meer dan je denkt en begin niet over onze leeftijd want dan word ik nog kwader dan ik nu al ben. Wij verloren op die verschrikkelijk dag Hannibal, onze leider, schreeuwde Face terwijl hij een brok in zijn keel kreeg. Een groter verlies kon ons niet treffen man en dan durf jij te beweren dat jij wraak wil, omdat jij je zoon verloren hebt, hoe denk je dat wij ons al die jaren hebben gevoeld!, schreeuwde Face die bijna buiten zinnen raakte van opgekropte woede en verdriet.
Rustig maar, gromde BA, houd je hoofd koel Faceman, laat je niet opnaaien door die vent. Jouw zoon was een crimineel, zei BA boos, wij waren er om dat meisje te redden en dat is ons gelukt. O’ Neill boog het hoofd. Ik had vandaag wraak willen nemen, zei hij met trillende stem, maar in plaats van genoegdoening ben ik nu ook nog mijn kleinzoon Michael kwijt en hij knikte met zijn hoofd richting het ontzielde lichaam van de jongen. Michael wilde mij helpen om zijn vader te wreken, maar in plaats daarvan is hij nu zelf dood. Mijn verlies is te groot voor jullie om te begrijpen, sprak de man verslagen.
Het lag niet in Murdock’s bedoeling je kleinzoon te doden, maar hij moest wel, zei Face. Het was pure zelfverdediging. Als hij zich niet had verdedigd dan was Murdock nu dood geweest en wij waarschijnlijk ook. BA knikte, jullie hadden ons met rust moeten laten man, zei hij. Het verleden moet je laten rusten en haat verteerd een mens. Wraakgevoelens kunnen nooit tot iets goeds leiden. O’Neill knikte, het was fout van mij om te veronderstellen dat het doden van jullie mijn pijn zou wegnemen. Wat gaan jullie met mij en mijn mannen doen?, zei hij angstig. We zullen jullie hier achterlaten. Morgenochtend zullen de werklui jullie wel vinden en bevrijden. Je kleinzoon zullen we afdekken met een deken die we even uit onze Van zullen halen. Dus jullie vermoorden mij niet? vroeg O’ Neill verrast. Wij zijn geen moordenaars, bromde BA, laat dat duidelijk zijn man.
Ineens kreunde het lijk, BA en Face keken elkaar vol ongeloof aan. Nee, dat kan niet, hou ze onderschot BA, ik ga kijken, zei Face verbaasd, BA knikte. Face rende op de jongen af en boog zich over hem heen, Michael kreunde. Pijn, zo’n pijn, fluisterde hij zacht. Rustig maar jongen, zei Face, je bent van een grote hoogte gevallen. Hij onderzocht de jongen vluchtig. In vietnam had hij voldoende ervaring opgedaan en zijn geoefende handen voelden dat de jongen enkele gebroken botten had. Vervolgens onderzocht hij het hoofd van Michael, wonder boven wonder viel dat mee. Met een beetje geluk had hij alleen een zware hersenschudding, maar Face was bang voor inwendige bloedingen in de buik van de jongen, hij moest snel naar het ziekenhuis
Face pakte zijn walkie talkie. Murdock hoor je mij, riep hij. Ja Face, luid en duidelijk, antwoordde Murdock. Hoe is het daar buiten?, vroeg Face. Rustig zei Murdock, ik denk niet dat er nog meer aanvallen van buitenaf zullen komen. Luister, beval Face, ren zo hard als je kunt naar de Van en pak de first aid kit en kom dan naar ons toe. Wat?, vroeg Murdock angstig, is er iemand gewond geraakt, is alles goed met BA? Wij zijn ok Murdock, geen zorgen, antwoordde Face. Die jongen die gevallen is, hij leeft nog en heeft snel hulp nodig, schiet op Murdock! Dat hoefde Face geen twee keer te zeggen, zo snel als hij kon rende Murdock naar de Van, opende de achterdeur en zocht in de bergplaats naar de first aid kit. Al gauw vond hij wat hij zocht, Hebbes, gromde hij en hij rende zo snel als hij kon weer terug naar het magazijn.
Ik ben er, hijgde Murdock terwijl hij naast Face op de grond plofte. Ondertussen was BA bezig om een stuk hout van de muur af te slopen. Hij zal op een plank moeten, riep BA naar Face en Murdock terwijl hij bezig was het stuk hout los te maken. Voor het geval hij nek of rugletsel heeft, we kunnen geen risico nemen na zo’n val. Wat doen jullie?, vroeg de oude O’Neill verbaasd, je kleinzoon redden man, wat dacht je dan dat we deden, riep BA. We zullen hem eerste hulp verlenen en dan brengen we hem naar het ziekenhuis.
Maar hij heeft geprobeert een van jullie te vermoorden en.........BA onderbrak hem, zoals ik al zei oude man, WIJ zijn geen moordenaars onthoud dat sukkel. De hemel zij dank, hijgde Murdock, terwijl hij de first aid kit doorzocht, wat ben ik blij dat hij nog leeft. Ik heb zo’n pijn kreunde de jongen. Ik zal je wat morfine geven, zei Murdock, dan voel je je straks een stuk beter. Hij vond eindelijk in de first aid kit wat hij zocht. Een injectienaald en een ampul. Verdomme, gromde hij, die ampullen met morfine zijn al 4 jaar overdatum. Daar kijk ik niet van op, zuchtte Face. We hebben die first aid kit al in geen jaren nodig gehad en ik heb geen nieuwe morfine bijgehaald. Ik heb niets meer aan de first aid kit toegevoegd sinds de dag dat Hannibal stierf zei Face verontschuldigend. Daar kun jij niets aan doen Face, zei Murdock, maar we zijn er mooi klaar mee. Die jongen zal op zijn tanden moeten bijten, zuchtte Face. help me om zijn hoofd stil te houden. Murdock knikte, ze moesten er maar het beste van maken.
BA kwam aan met een geimproviseerde plank. Ok, let op Murdock, zei Face, jij houdt de jongen zijn hoofd stil, ik draai hem op zijn zij en BA schuift de plank eronder. Ik tel tot drie, één, twee, drie! En op drie schoven ze voorzichtig de plank onder de jongen. Met stukken verband bonden ze hem vast op de plank en aan weerszijden van de jongen zijn hoofd legden ze twee houtblokjes neer die ze aan de binnenkant bekleed hadden met verband. Vervolgens zette ze de blokken vast met tape dat over het hoofd van de jongen doorliep onder de plank door zodat hij met zijn nek tussen de blokken klem zat en niet meer kon bewegen. Ik ga de Van halen zei BA, dan laden we hem in en rijden naar het ziekenhuis. Pas op voor Billy, riep Murdock verschrikt, stap voorzichtig in anders valt hij je aan. Ook dat nog, mopperde BA, dat kon er ook nog wel bij.
Billy zat in de Van op wacht, hij was nog steeds het T-shirt van Murdock aan het bewaken toen hij voetstappen rond de Van hoorde. Hij gromde zachtjes, dit waren niet de voetstappen van de baas. Billy had gelijk, het was Murdock niet maar BA die plotseling de portier van de Van openmaakte, een angstaanjagend gegrom klonk op vanachter uit de Van. BA was niet onder de indruk en keek woedend naar de hond. Luister Billy, riep BA, dit is mijn Van haarbal en als je nog één kik geeft dan zet ik je staart tussen je oren, begrepen! Plotseling verstomde het gegrom, BA kon rustig instappen, zijn sleutels uit zijn zak halen en de Van starten, ik wist wel dat we elkaar zouden begrijpen grinnikte hij, je bent gewoon net zo gek als die baas van je.
Met een noodgang reed BA naar het magazijn, Face had de grote roldeur in het magazijn al voor hem opengemaakt zodat hij zo naar binnen kon rijden. BA stapte uit en Billy sprong achter hem aan de Van uit. Murdock keek verbaasd naar zijn hond. Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?, vroeg hij verbaasd aan BA. Heel eenvoudig, grijnsde BA, heb hem net zo behandeld als zijn baas. Opschieten nou, die jongen zweet peentjes, waarschuwde Face. BA, Murdock jullie dragen hem de Van in, ik neem de first aid kit wel mee, het zal ook niet zo wezen grinnikte BA, nog steeds liever lui dan moe. Face deed net alsof hij het niet hoorde, opende de schuifdeur van de Van en stapte in. BA en Murdock schoven voorzichtig de jongen naar binnen en Face hielp om de plank goed in de Van neer te leggen. De oude O’Neill had zwijgend toegekeken, toen de mannen instapten en gereed waren om te vertrekken riep hij, hoe kan ik jullie danken, jullie hadden net zo goed weg kunnen gaan zonder mijn kleinzoon te helpen. Morgen zullen de werklui jullie wel vinden en losmaken. Vergeet wat er deze avond is gebeurd, zei Face, en probeer wat er in het verleden is gebeurd een plek te geven. O’Neill knikte, dat beloof ik, fluisterde hij.
BA reed het magazijn uit op weg naar het ziekenhuis. Achterin zorgden Face en Murdock voor de jongen. Zeg hoe ga je dit verkopen aan de artsen van de eerste hulp, zuchtte Murdock. Wij zien eruit als een stelletje commando’s en die jongen is zwaargewond, niet echt een doorsnee eerste hulp geval om half 4 in de ochtend. Hoe ga je dat uitleggen Faceman. Laat dat maar aan mij over grinnikte Face, je zult zien, niemand zal vreemd opkijken. De jongen greep Murdock’s hand, je gaat ze toch niet vertellen dat ik je heb geprobeert te vermoorden hé vroeg hij angstig. Geen zorgen, zei Murdock tegen de jongen, niemand komt het ooit te weten, je bent gewoon uitgegleden en gevallen, wij hebben nooit gevochten ok? Niet vergeten, hou je aan dat verhaal.
Al snel arriveerde de Van bij het ziekenhuis. We hebben een zwaar gewonde hier, schreeuwde BA, we hebben dringend een arts nodig. Een zuster kwam aangesnelt en schrok van het vreemde gezelschap. Aaaaaaaaah, zei Face met zijn beste glimlach, u zult wel denken wat zien die heren er vreemd uit. Wij hadden een themafeestje ziet u, iedereen was verkleed als cowboys, indianen, politieagenten en militairen, hij wees op zichzelf en op BA en Murdock. Deze jongen hier op de plank was ietwat teveel in een feesttemming en is achterover het raam uitgevallen vanaf de eerste verdieping terwijl hij dacht dat hij Superman zelf was. Erg dom natuurlijk. Murdock en BA legden de jongen inclusief plank op een ziekenhuis bed en begonnen hem een traumakamer in te duwen, kunt u wat morfine voor hem halen, riep Murdock naar een arts, deze jongen crepeert van de pijn.
Maar, sprak de zuster verbaasd, die jongen is toch helemaal niet verkleed, en ze wees op de gewonde Michael. Wat? antwoordde Face met gespeelde verontwaardiging, herkend u zijn kleding dan niet? Nee, zei de zuster verlegen. Die arme Michael heeft nog wel zo zijn best gedaan op zijn kleding. Hij is verkleed als agent in burger, undercover weet u wel. Aaaach natuurlijk, mompelde de zuster, wat dom van mij. Hoewel Michael zwaargewond was, had hij alles gehoord en er verscheen een flauw glimlachje op zijn gezicht. Hoe verzon die vent het.
Wij zullen goed voor hem zorgen, riep de zuster en er waren inmiddels een aantal artsen gearriveerd, wie bent u eigenlijk vroeg ze terwijl de mannen zich wilden omdraaien om weg te lopen. Wij zijn een team, zei Face, en glimlachte, wij zijn het A-team voegde BA eraan toe. PRECIES, zei Murdock trots en knikte, wij waren vroeger heel beroemd, en zijn te vinden onder de A in het telefoonboek. Toen draaiden ze zich om en liepen met zijn drieën naast elkaar het ziekenhuis uit.
Zeg Face, babbelde Murdock gezellig verder toen ze richting de Van liepen, heb je zin om volgend weekend met mij een stormbaantje te nemen? Ik wil wel eens zien hoe goed we nog zijn, riep Murdock enthousiast. Vol afschuw keek Face hem aan. Ik heb komend weekend een afspraakje, ik kan niet en ik heb ook helemaal geen zin om me nog zo uit te sloven Murdock. Ik vind het een goed idee mafketel, grinnikte BA, Face en ik zullen er zijn. Nee, ga jij maar samen met Murdock riep Face verontwaardigd uit, ik pas. Luister Faceman, als jij je zaterdag niet keurig meldt op de stormbaan dan zal ik je gezicht zo bewerken dat je weken lang niet uitkunt met die leuke dames van je, gromde BA dreigend. Aan de andere kant, zei Face vlug, is het misschien wel een gezellig uitstapje om zo’n stormbaan weer eens van dichtbij te bekijken. Ik zal er zijn Murdock, zuchtte Face en ze stapten alledrie in de Van. Home James! riep Murdock. BA startte de Van en reed weg.
BA reed de Van niet rechtstreeks naar zijn huis maar ging eerst langs het huis van Murdock. Ga wat spullen pakken, je komt een paar dagen bij mij logeren, beet hij Murdock toe. WAT? zei Murdock verbaasd. Je hebt me gehoord mafketel, schiet op. Zeg, ik heb geen babysitter nodig hoor, mopperde Murdock verontwaardigd, ik mankeer niets, alleen wat blauwe plekken dat is alles. Morgen ben ik zo stijf als een plank. Dat maak ik wel uit sukkel, grijnsde BA, schiet op! Murdock zuchtte, haalde zijn schouders op en deed toen maar wat van hem gevraagd werd.
Daarna reden ze door naar BA’s huis. Het was inmiddels al 8.00 uur in de ochtend en ze waren gebroken. Ik ga naar huis, zuchtte Face, ik heb slaap nodig, ik val gewoon om als ik nog langer hier blijf, ik kan niet meer. De vrouw van BA rende op BA af en omhelsde hem. Ik ben zo bezorgd geweest, fluisterde ze. Maak de logeerkamer maar in orde want Murdock blijft een paar dagen logeren, grinnikte BA. Zorg dat hij straks een douche neemt en gaat slapen. Is alles goed met hem fluisterde BA’s vrouw in zijn oor. Hij knikte, moet die mafketel alleen even in de gaten houden, zei hij, dat is alles. Ondertussen waren de zoontjes van BA afkomen rennen op het lawaai en toen ze Billy zagen stormden ze met enthousiaste kreten op de hond af die vrolijk om hen heen begon te springen. Billy had wel zin om te spelen na zo’n lange saaie avond in de Van. Murdock riep, jullie gekke oom is gearriveerd met hond. Laten jullie Billy wel heel jongens?
Face stapte in zijn auto en BA riep hem nog na.................aanstaande zaterdag zie ik je op de stormbaan Face, niet vergeten! Face knikte somber, ja, ja ik zal er zijn hoor. Pas je goed op Murdock? vroeg hij nog. BA knikte, geen zorgen man, ik zal ervoor zorgen dat hij geen onzichtbare vrienden krijgt. Face grinnikte, hij was er zeker van dat BA daar wel voor zou zorgen.
Drie maanden later was Murdock op de heliport zijn lesrooster voor die dag aan het doornemen toen er iemand op hem af kwam lopen. Kan ik hier vlieglessen krijgen? vroeg een stem. Ja, dat kan zei Murdock zonder op te kijken. Ik heb namelijk al eens een vliegles van u gehad ziet u maar toen was u de helikopter vergeten en kwam ik nogal hard neer.........Murdock draaide zich met een ruk om en keek recht in de ogen van Michael die lachend voor hem stond.
Michael! riep Murdock blij verrast uit. Man wat zie jij er goed uit. Weer helemaal heel, grinnikte de jongen. Ik dacht laat ik je eens opzoeken, ik hoorde dat je helikoptervlieglessen gaf, mag ik een keertje mee?, vroeg hij. Natuurlijk mag dat, zei Murdock. Je weet zeker dat je niets meer mankeert? Ik mag alles weer doen van de dokter, antwoordde Michael. Mijn opa is jullie eeuwig dankbaar. Ja, ja, al goed, mompelde Murdock. Kom ik zal je laten zien hoe je een helikopter vliegt, en hij grijnsde. Billy stond al klaar om mee te gaan. Nee, zei Murdock tegen zijn hond, deze keer mag je niet mee, dit ritje zal je niet bevallen. Michael sloeg er geen acht op en ze namen samen plaats in de helikopter. Ben je er klaar voor? vroeg Murdock. Helemaal, riep Michael enthousiast. Murdock startte de heli, barstte uit in een lied en steeg op. Eenmaal in de lucht begon hij de meest gedurfde capriolen uit te halen en Michael gilde het uit van de pret en riep toen:.............Doe normaal man!!!!!!!!! Murdoooooooooooooooooock! |
Laatst aangepast door choppercrazy op 22-07-2006 15:25:52, in totaal 5 keer bewerkt _________________ The Official Dwight Schultz Fansite http://www.dwightschultzfansite.nl
Official Facebook: https://www.facebook.com/DwightSchultzOfficialFansite |
|
|
|
|
|
|
|
|
Geplaatst:
15-07-2006 15:00:42
|
|
|
Kapitein
Geregistreerd op: 25-4-2006
Berichten: 179
Woonplaats: Noord-Brabant
|
|
Van mij mag dit best in The A-Team film komen.
Goed verhaal Choppercrazy net als de vorige verhalen. Hoe verzin je ze toch ? |
_________________ Captain Belly Buster, Out Of The Blue I'm Coming At You, Super-Nitrisious And Super-Delicious ! |
|
|
|
|
|
|
Geplaatst:
15-07-2006 15:05:21
|
|
|
Generaal
Geregistreerd op: 18-1-2006
Berichten: 2768
Woonplaats: somewhere in orbit.
|
|
|
|
|
|
|
Geplaatst:
16-07-2006 10:06:02
|
|
|
Soldaat
Geregistreerd op: 8-7-2006
Berichten: 9
|
|
wanneer komt het vervolg?
cool scenario, zou echt in de film moeten komen |
|
|
|
|
|
|
|
Geplaatst:
16-07-2006 10:58:27
|
|
|
Generaal
Geregistreerd op: 18-1-2006
Berichten: 2768
Woonplaats: somewhere in orbit.
|
|
|
|
|
|
|
Geplaatst:
16-07-2006 11:46:18
|
|
|
Leeftijd: 32 |
|
Moderator
Geregistreerd op: 9-10-2005
Berichten: 1131
Woonplaats: Bennekom
|
|
dit is inderdaad het perfecte senario voor de film, mocht deze komen. |
_________________ Sunshine my only sunshine , you make me happy when skies are grey! |
|
|
|
|
|
|
Geplaatst:
16-07-2006 12:50:51
|
|
|
Kapitein
Geregistreerd op: 21-5-2006
Berichten: 173
Woonplaats: Leeuwarden
|
|
Ja dit zou inderdaad het perfecte script zijn voor de film, echt een heel goed verhaal is dit Choppercrazy |
|
|
|
|
|
|
|
Geplaatst:
16-07-2006 13:13:22
|
|
|
Generaal
Geregistreerd op: 18-1-2006
Berichten: 2768
Woonplaats: somewhere in orbit.
|
|
|
|
|
|
|
Geplaatst:
16-07-2006 18:29:56
|
|
|
Kapitein
Geregistreerd op: 25-4-2006
Berichten: 179
Woonplaats: Noord-Brabant
|
|
Mooi zo ! |
_________________ Captain Belly Buster, Out Of The Blue I'm Coming At You, Super-Nitrisious And Super-Delicious ! |
|
|
|
|
|
|
Geplaatst:
16-07-2006 20:40:16
|
|
|
Generaal
Geregistreerd op: 18-1-2006
Berichten: 2768
Woonplaats: somewhere in orbit.
|
|
|
|
|
|
|
Geplaatst:
16-07-2006 21:45:00
|
|
|
Kapitein
Geregistreerd op: 25-4-2006
Berichten: 179
Woonplaats: Noord-Brabant
|
|
Ook WEER goed ChoppperCrazy |
_________________ Captain Belly Buster, Out Of The Blue I'm Coming At You, Super-Nitrisious And Super-Delicious ! |
|
|
|
|
|
|
Geplaatst:
17-07-2006 08:24:44
|
|
|
Generaal
Geregistreerd op: 18-1-2006
Berichten: 2768
Woonplaats: somewhere in orbit.
|
|
|
|
|
|
|
Geplaatst:
17-07-2006 09:32:20
|
|
|
Leeftijd: 32 |
|
Moderator
Geregistreerd op: 9-10-2005
Berichten: 1131
Woonplaats: Bennekom
|
|
mooi hoor choppercrazy.. iets sneller als een week haha |
_________________ Sunshine my only sunshine , you make me happy when skies are grey! |
|
|
|
|
|
|
Geplaatst:
17-07-2006 12:00:12
|
|
|
Kapitein
Geregistreerd op: 25-4-2006
Berichten: 179
Woonplaats: Noord-Brabant
|
|
goed, goed, goed en nog eens goed! |
_________________ Captain Belly Buster, Out Of The Blue I'm Coming At You, Super-Nitrisious And Super-Delicious ! |
|
|
|
|
|
|
Geplaatst:
17-07-2006 13:16:59
|
|
|
Generaal
Geregistreerd op: 18-1-2006
Berichten: 2768
Woonplaats: somewhere in orbit.
|
|
|
|
|
|
|
|
Tijden zijn in GMT + 1 uur |
|
Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen Je mag geen reacties plaatsen Je mag je berichten niet bewerken Je mag je berichten niet verwijderen Ja mag niet stemmen in polls
|
|