Ateamfans.nl forum index
Plaats nieuw bericht   Plaats reactie  <  Fanfictie  ~  Episode 3: An Actor in Danger.

Mijn beste fanfictieverhaal tot nu toe?
Een klein meisje.
50%
 50%  [ 1 ]
When they were young.
0%
 0%  [ 0 ]
An Actor in Danger. (wordt nog aan gewerkt ;) )
50%
 50%  [ 1 ]
Lost a good friend
0%
 0%  [ 0 ]
Totaal aantal stemmen : 2

IlovetheA-team
BerichtGeplaatst: 24-03-2009 15:30:36  Reageer met quote


Leeftijd: 30
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 2-2-2009
Berichten: 302
Woonplaats: Een luxe appartement in Hollywood... :P

Alweer mijn derde Fanfictieverhaal. Een verhaal vanuit de ogen van Face Wink Reacties zijn welkom Very Happy

Intro:
Zoals gewoonlijk bedriegt Face de hele boel weer eens een keer.
Hij krijgt zelfs een keer Decker, Lynch, Fullbright, Crane en een heel zootje van MP's op zijn dak.
Als er even later acteurs en actrices verdwijnen begint Face zich toch zorgen te maken.


Dag 1...

Ik gaap één keer en stap dan uit mijn bed. Ik kijk even op de wekker. 8 uur staat er. Dan moet ik er maar snel af want de opnames van de film beginnen zo. Jullie zullen wel denken welke opnames maar ik ben sinds kort acteur.

Er klopt iemand op mijn deur en doe open terwijl ik nog met een bloot bovenlijf sta en net mijn spijkerbroek heb aangetrokken.
"Angelina, wat leuk je te zien."
Ik zou namelijk met Angelina samen naar de set vertrekken. Jullie kennen haar misschien wel, Angelina Jolie.
"Kom maar even binnen."
Angelina bekijkt mijn appartement.
"Mooi appartement heb je", zegt Angelina.
"Bedankt, ik moet me nog snel even aankleden."
"Oké is goed dan kijk ik ondertussen even rond, als je het niet erg vind, Dirk", zegt Angelina.
"Nee, dat vind ik niet erg" roep ik vanuit de slaapkamer.

Angelina loopt het hele appartement door.
Er zit een hele luxe en stijlvolle keuken in, een mooie woonkamer, een stel fleurige gele gordijnen overal en ook de slaapkamer heeft een mooi tweepersoonsbed en nog veel meer dingen, te veel om op te noemen.
"Zo zo al in veel films gespeeld zeker, Dirk", vraagt Angelina.
"Nou nog niet zo veel films als jij", zeg ik lachend.
Dan kom ik de slaapkamer uitlopen en pak mijn CV uit de kast die ik dan aan haar geef.

    Persoonlijke gegevens:
    Naam: Dirk Benedict
    Adres: Newtonstreet 24D
    Postcode: 8403TP
    Woonplaats: Hollywood
    Telefoonnummer: 4385 - 475944
    Geboortedatum: 1 maart 1980
    Geboorteplaats: Helena (Montana)
    Nationaliteit: Amerikaan
    Rijbewijs: Ja

    Werkervaring:
    SSSSSSS - David Blake
    Scavenger Hunt - Jeff Stevens

    Talenkennis:
    Fries, Engels, Nederlands, Duits, Frans


Angelina bekijkt het lijstje. "Dat is inderdaad nog niet zoveel, ik dacht trouwens dat je al iets ouder was", zegt Angelina lachend.
"Ik ben ook iets ouder alleen dat is een typefoutje."
"Ik wil het anders wel even voor je laten opsturen", zegt Angelina.
"Nee dat hoeft niet."
"Oké, als je het zo wilt houden dan maakt dat mij niets uit", zegt Angelina.
Ik zucht van opluchting. Gelukkig hebben ze nog niet ontdekt dat Dirk Benedict maar verzonnen is.
Dan loop ik even de badkamer in, ga voor de spiegel staan en doe mijn haar goed.
Ik trek mijn jasje aan, stropdas om en ben er helemaal klaar voor.
"Zullen we dan maar?"
Samen lopen we naar beneden en rijden in mijn corvette, die ik nog steeds heb, naar de set. Waar we moeten zijn staat een groot bord met daarop Beach Club Hotel want de film gaat over een aantal strandwachten en een bad guy Jason die alles in de war stuurt en de strandwachten lastig valt. We zijn echter al een paar weken bezig en dit zijn de laatste scčnes van de film die opgenomen moeten worden. Daar eenmaal aangekomen kunnen we zowat meteen beginnen. We kleden ons snel om en rennen naar onze plaatsen. In mijn geval zwem ik naar mijn plek.

Actie!!! klinkt het en we beginnen te spelen.

"Help, help, ik kan niet zwemmen, help."
Ik spartel in het water en moet wachten tot Angelina, die een strandwacht speelt, me komt redden.
"Zo die is best mooi in bikini" denk ik in mezelf als ze aankomt rennen maar ik moet in mijn rol blijven anders mogen we het straks opnieuw gaan doen en ik wordt hier al zo moe van.
"Help, help" en dan moet ik doen of ik net verdrink.
Ik haal één keer diep adem zonder dat de camera dat kan zien en duik kopje onder. Daar pak ik mijn pistool uit een zijvakje van mijn zwembroek en houd hem de hele tijd onder water zodat Angie er niets van merkt.

Angie zwemt snel naar me toe en neemt me mee het strand op. Als ze me eenmaal neerlegt op het strand kijk ik haar aan in haar ogen en duw ik mijn pistool tegen haar hoofd.
"Jij, jij, grote bedrieger", zegt Angie boos.
Dan geef ik haar een klap in haar gezicht en ze valt op het zand.
Ik sta op en richt het pistool op Angie. "Opstaan, mens", schreeuw ik.
Angie staat voorzichtig op maar dan voel ik een pistool in mijn rug prikken.
"Ik wil je handen zien", zegt Dave. Daar luister ik niet naar en dan wordt Dave die achter me staat boos.
Hij slaat me op mijn rug en dan laat ik het pistool vallen en val met mijn gezicht in het zand.
"Nou lekker is dat, een beetje zandhappen", denk ik.
"Dacht jij zomaar mijn vriendin te kunnen bedreigen", zegt Dave boos.
"Waar is mijn vriendin?"
"Dacht je nou echt dat ik je vriendin heb, jij valt de hele tijd mij en de andere strandwachten lastig en je hebt er zelfs één doodgeschoten dus draai je om", zegt Dave terwijl ik weer opgestaan ben en met mijn gezicht naar hem kijk.
Langzaam draai ik me om en dan pak ik mijn pistool en wil hem door zijn hoofd schieten.
Maar de politie is er al en die duwt me met mijn gezicht in het zand. Dan wordt ik geboeid en meegenmen.
"Jullie nemen de verkeerde mee", schreeuw ik.
Daar staat Dave lachend. Als ik eenmaal geboeid ben en ook nog overgeleverd ben aan Dave dan klinkt het stopsein.

"Oké, allemaal goed gedaan. Iedereen moet zich even omkleden voor de volgende scčne en jullie krijgen allemaal 10 minuten pauze", zegt de regisseur door de megafoon.
Mijn boeien gaan af. "Gelukkig deze scčne hoeft niet weer opnieuw gedaan te worden", zeg ik tegen Angelina en George (Peppard) die Dave speelde.
"Ik vond het eigenlijk best een leuke scčne", zegt George opeens.
Angelina begint te lachen. "Je moet je gezicht eens zien als je met je gezicht in het zand valt", zegt ze.
"Nou, jullie hebben makkelijk praten, jullie hoefden tenminste niet zand te happen."
Dan lachen ze allebei. "Maar straks heb je een makkelijkere scčne", zegt Angelina.
"Ja inderdaad, dan hoef je alleen maar mijn gevangene te zijn", zegt George lachend.
"Dave, alsjeblieft doe me niets aan, ik smeek het je", zeg ik met een grote lach op mijn gezicht.
We schieten allemaal in de lach.
"Je kunt wel goed acteren", zegt George.
"Dank je, jullie ook trouwens."
Dan komen we bij de kleedkamers aan en kleden we ons om. Ik trek een spijkerbroek en een geel shirt aan.
George houd nog hetzelfde aan als eerst want hij had niet gezwommen dus hoefde hij niets anders aan te trekken.
Angelina trekt een zwart shirt aan, een spijkerbroek en Allstar schoenen.
We hebben nog even 10 minuten van de pauze en de volgende scčne komen wij niet in voor.
Dan besluiten we met zijn drieën nog even wat te gaan drinken.
"Ik trakteer."
"Oh oké", zegt George.
"Wacht even, ik ga ook mee", zegt Angelina die nog snel even haar shirt aantrekt.

We lopen al pratend het dorp in.
Dan gaat mijn telefoon af.
"Hé Face, waar ben je", zegt Hannibal.
"Kan nu even niet bellen, ik bel je nog."
"Wie was dat", vraagt Angelina.
"Oh verkeerd verbonden volgens mij."

We komen bij een café en bestellen wat. "Één cola en twee sinas."
"Oké, het komt eraan", zegt de ober die daarna weer wegloopt om de bestelling door te geven.
Angelina pakt de krant. "Hč, hoe kan dat nou", zegt Angelina hardop.
"Hoe kan wat", zegt George lachend.
"Jij hebt zeker de slappe lach hč George."
"Moet je dit eens lezen", zegt Angelina terwijl ze naar het stuk in de krant wijst.

    Bruce Willis vermist...
    Hollywood - Vannacht is de bekende acteur Bruce Willis op brute wijze ontvoerd. Hoe en hoe laat wil de politie niet zeggen. De acteur is onder andere bekend van de "die hard films" om het zo maar te zeggen. De politie heeft na de melding van een omwonende meteen ingegrepen en de zaak wordt meteen onderzocht. Ook zijn er diverse politiemensen bezig geweest met sporenonderzoek maar van de dader en Bruce ontbreekt nog ieder spoor. De politie hoopt deze week de dader gepakt te hebben maar ze kunnen zonder sporen niets beginnen. We zullen u op de hoogte houden van eventuelen veranderingen in de zaak.


"Wat, man die vent heeft zowat de beste beveiliging van de wereld en dan wordt hij nog ontvoerd."
"Ja, we mogen wel oppassen voordat wij straks ook ontvoerd worden, want wij zijn tenslotte ook rijk", zegt Angelina.
"Laat ze maar komen dan", zeggen George en ik tegelijk.
"Jullie moeten er niet zo de gek mee hebben misschien is hij al wel doodgeschoten en ontvoeren ze nog wel meer mensen. Hoe zouden jullie het eigenlijk vinden als jullie ontvoerd werden", zegt Angelina.
"Ach laten we het er maar even niet meer over hebben", zeg ik terwijl ik net een slok van mijn glas cola neem.
"Ja, Dirk heeft gelijk, we hebben nu even lekker pauze, laten we het maar even ergens anders over hebben", zegt George nu.
"Over de tijd bijvoorbeeld, het is al kwart over 10."
Ik betaal de ober snel even en dan lopen we met zijn drieën haastig weer naar de set toe.
"Hé, jullie moeten nu", roept de regisseur.
Iedereen moet eerst op de goede plaats zijn. Angelina en George moeten in hun huis zijn samen met de andere strandwachten en ik wordt in de kelder van hun huis vastgeketend aan de muur. Gelukkig is het allemaal niet echt.
Eigenlijk geniet ik er wel van. Een beetje acteren, wat geld verdienen en natuurlijk mooie dames...

"Actie", roept de regisseur weer door de megafoon.

Het avontuur gaat weer verder denk ik.
Ik zit maar wat in de kelder en moet wachten tot Dave me wat aan doet. Soms verveel ik me als ik even niet hoef te spelen, maar ja dit is ook nog maar mijn eerste echte grote rol.
Dave en Angie zullen nu wel zowat met de zoenscene bezig zijn en daarna kom ik eindelijk weer in het verhaal voor maar gelukkig ben ik dit personage niet in het echt want hij moet me zogenaamd ook martelen.
“Oh daar komt Dave al”, denk ik in mezelf.
Dave kwam de trap aflopen en knipte het licht aan.
Dave grijpt me bij mijn keel. Ik bedreigde de strandwachten de hele tijd al en ik verwachtte al dat Dave boos zou zijn.
Maar ik kan mezelf zogenaamd los maken en duw hem heel hard achteruit.
Hij valt met zijn hoofd op de tegels en ik pak zijn pistool. Ook Angie is er ondertussen bij komen staan.
Maar onverwachts staat Dave weer op en stompt me in mijn maag.
“Ze is er geweest.”
Als ik net wil schieten pakt Dave snel zijn pistool en schiet me door mijn hoofd.
Ik zak helemaal in elkaar. Angie begint spontaan te huilen.
“Rustig maar, het is voorbij”, zegt Dave.
Zo blijven ze daar nog 2 minuten staan en daarna roept de regisseur weer “Stop” door zijn megafoon.
“Jullie gaan je eerst even omkleden en daarna hou ik nog een laatste speach, laten we het zo zeggen.”, roept de regisseur door zijn microfoon.

“Nou, dat was het dan. Het was echt prettig om met jullie samen te werken”
“Ja, ik vond het ook leuk. Dit was echt een hele leuke tijd zo samen”, zegt Angelina.
“Ik ben het totaal met jullie eens. Ik denk dat ik jullie zelfs ga missen straks”, zegt George lachend.
Dan komen we voor de laatste keer bij de kleedkamers aan. We kijken er allemaal tegen op om straks weer onze eigen weg te gaan.
Ik trek mijn spijkerbroek weer aan en ook mijn blouse daaroverheen trek ik mijn jasje en als laatst gaat mijn stropdas om.
Als we na 30 minuten allemaal eindelijk omgekleed zijn lopen we nog even naar de ruimte wat tot nu toe dienst had gedaan als kantine.
Daar zaten we dan. Het zou een lange speach worden want de regisseur wist wel van alles te verzinnen daarom nam iedereen nog even een bekertje koffie. Angelina haalde ook een bekertje koffie voor mij en George.
Ze zette de bekertjes koffie neer en kwam toen opeens op mijn schoot zitten.
“Jullie kennen elkaar maar sinds een paar weken en nu al tortelduifjes”, zegt George plagend.
Daar trokken Angelina en ik ons niets van aan.
Eindelijk begon de speach terwijl we de koffie zelfs al half op hadden.

    De regisseur begint te praten:
    “Nou dan zal ik maar beginnen. Ten eerste bedankt voor de leuke, fijne en prettige tijd die we hebben gehad tijdens het samenwerken. We kenden natuurlijk ook mindere tijden omdat er onderling ook nog wel eens ruzie ontstond tussen bepaalde acteurs. Ik noem geen namen.”
    Iedereen barstte in lachen uit en toen het weer stil was ging de regisseur verder:
    “Maar toch wil ik iedereen bedanken, de cameramannen, de acteurs en actrices, de mensen van het geluid, de producers en alle andere mensen die deze film mogelijk hebben gemaakt. En voor de toekomst wens ik jullie allemaal heel veel succes.”


Iedereen begon te klappen. Het was echt een geweldige speach. Dit zou het laatste moment zijn dat Angelina en ik samen zouden zijn.
We liepen de kantine uit. Het was nu definitief afgelopen.
“Hou je taai, jongen”, zei George terwijl hij me een schouderklop gaf.
“Ja en jij ook.”
George loopt naar zijn auto en rijd weg.
Samen kijken we hem na.
Nu lopen ook Angelina en ik naar mijn auto . “Kan je anders met me meegaan naar mijn huis”, vroeg Angelina.
“Natuurlijk kan dat”, zeg ik met een glimlach op mijn gezicht.
Het was dus nog niet helemaal afgelopen tussen Angelina en mij.
Al kletsend rijden we naar Angelina haar villa.
“Vooral in die laatste scčne deed je het goed, Dirk”, zegt Angelina.
“Ja, maar dat was ook één van de makkelijkste scčnes.”

We rijden het terrein op bij de villa waar ik woon en ik parkeer de auto netjes.
Dan stappen we uit en lopen naar binnen.
Angelina steekt de sleutel in het slot en draait de sleutel om.
We lopen naar binnen en zien een enorme rotzooi. Alles is overhoop gehaald.
“Dirk, ik ben zo bang”, zegt Angelina tegen me terwijl ze dicht tegen me aan gaat staan. Ik houd haar stevig vast.
“We zullen even rondkijken”, zeg ik terwijl ik mijn pistool pakte.
“Heb jij dan Bruce ontvoerd”, zegt Angelina bang tegen me.
“Nee, volg mij maar.”
Angelina volgt me terwijl ik één voor één de kamers controleer.
“Hier is ook niets. Er is helemaal niemand meer.”
“Maar wat zochten ze dan”, vroeg Angelina.
“Ik denk dat het hier gewoon gaat om een inbraak, want moet je maar eens zien, alle kostbare spullen zijn weg.”
“Kan ik anders met jou mee naar je huis”, vraagt Angelina lief aan me.
“Natuurlijk, als je wilt kun je wel bij me blijven slapen, want in deze rotzooi kun je natuurlijk even niet wonen dan moet alles eerst opgeruimd zijn.”
Maar voordat we weggaan bellen we eerst de politie die na 5 minuten al te plaatse is.
Dan begint de politie vragen te stellen.
“Heeft u het huis zo aangetroffen”, vraagt de politieman.
“Ja, we kwamen net naar binnen en toen was het hele huis overhoop gehaald en alle kostbare spullen zijn weg”, zegt Angelina angstig.
“Wie weten er allemaal dat u vandaag naar de set van de film was.”, vraagt de politieman.
“Alleen Dirk, George en de andere acteurs”, zegt Angelina.
Dan vinden ze per ongeluk mijn pistool dat ik even op tafel neer had gelegd toen ik de politie moest bellen.
“Van wie is dit pistool”, vraagt de politieman.
“Die is van mij”, antwoord ik.
“Het spijt ons maar we zullen u even mee moeten nemen naar het bureau”, zegt de politieman.
“Ik was de hele tijd bij haar. Hoe kan ik haar huis dan ooit overhoop halen.”
“Oké, op één voorwaarde laten we u nu gaan. Zodra we een vermoeden hebben dat u er wel wat mee te maken had dan laten we u meteen oppakken”, zegt de politieman.
Het pistool houd de politieman en we mogen samen het huis uit lopen.
“Nu verdenken ze jou ook al”, zegt Angelina.
“Ja, ik snap wel waarom. Omdat ik een pistool had maar dat hoeft dan niet meteen te betekenen dat ik het gedaan heb.”
“Maar ik geloof je wel”, zegt Angelina lief tegen me.
“Bedankt.”
We stappen in mijn corvette en rijden naar mijn appartement toe zonder ook maar één woord tegen elkaar te zeggen.
Als we bij mijn appartement komen kruipt de angst me ook onder mijn huid.
Ik steek de sleutel in het slot en draai hem voorzichtig om.
We stappen naar binnen.
“Gelukkig, hier zijn ze niet geweest.”
Angelina hangt haar jas op en gaat dan op de bank zitten.
Ook ik hang mijn jas op en loop daarna even naar de keuken.
“Wil je ook een kopje thee hebben?”
“Ja, doe maar”, antwoord Angelina.
Ik zet even snel twee kopjes thee, zet ze op een dienblad en loop nu naar de woonkamer.
Daar zet ik de kopjes neer op de kleine tafel en ook het dienblad leg ik daar even neer.
Nu ga ik ook op de bank zitten. Angelina kruipt dicht tegen me aan.
“Wat zou er aan de hand zijn”, vraagt ze zachtjes.
“Dat weet ik ook niet, maar ik zal goed op je passen zodat je niets overkomt, dat beloof ik.”
“Maar wat als jou iets overkomt”, vraagt Angelina.
Daar heb ik even geen antwoord op en neem een slok van mijn thee.
De tranen stromen over Angelina’s wangen.
Ik zet even mijn thee neer op de tafel en druk haar dan dicht tegen me aan.
“Als mij iets overkomt dan komen mijn vrienden me wel helpen.”
“Je vrienden”, vraagt Angelina verbaasd.
“Ja, ik heb het over Templeton, John, B.A. en H.M..”
“Je bedoelt het A-team”, vraagt Angelina.
“Ja, ik heb het over het A-team”, zeg ik haar geruststellend.
We kijken elkaar aan en ze buigt zich langzaam voorover. Als ze me net wil zoenen dan gaat opeens mijn telefoon.
Ik kijk haar schuldbewust aan, sta op en loop naar de telefoon toe.
“Met Dirk.”
“Dirk”, zegt Hannibal verbaasd.
“John, kun je nou eens stoppen me steeds te bellen.”
“Templeton, wat is er mis met je, je doet de laatste tijd zo raar. Je neemt je telefoon haast niet op en als je opneemt dan hang je meteen weer op als wij het zijn.”, zegt Hannibal.
“Ik kan nu even niet bellen”, zeg ik geďrriteerd.
“Luitenant, nu moet je eens goed luisteren. Wij willen weten waar je uithangt. Je hebt jezelf toch niet weer in de problemen gewerkt.”, zegt Hannibal boos.
“Nee je kunt me vertrouwen en in tegendeel zelfs.”
“Laat me raden. Je bent weer ergens waar mooie dames je allemaal omringen”, zegt Hannibal nog steeds boos.
“Nee iets anders, met één mooie dame.”
Dan leg ik de telefoon op de haak. Ik ben het even zat dat Hannibal me de hele tijd probeert te bellen. Nu heb ik zowat geen privé leven meer.
Ik loop weer naar Angelina toe en ga weer dicht bij haar zitten.
Ik haal de haar weg die nu voor Angelina’s gezicht hangt en we komen steeds dichter bij elkaar.
Dan volgt er een lange zoen.
Ik hou haar dicht tegen me aan als er plots een nieuwsbericht klinkt want de radio staat nog steeds aan.

De nieuwslezer begint en dan zet ik de radio even wat harder.
“Beste mensen, even een bericht tussendoor. Vanmorgen om 12 uur is George Peppard ontvoerd. Ook hij is op brute wijze ontvoerd even als Bruce Willis. En net zoals die zaak ontbreekt ook hier ieder spoor. Een fijne dag nog verder.”

Ik schrik me kapot als ik het nieuws hoor.
Angelina ziet in mijn ogen dat ik heel angstig ben. Ze drukt me dicht tegen zich aan.
Nu stromen ook bij mij de tranen over mijn wangen. “Vanochtend hebben we nog met hem gewerkt en nu is hij ontvoerd”, zeg ik.
“Ja en kan ik alsjeblieft bij je blijven slapen, want ik durf nu echt niet meer naar huis”, zegt Angelina bang.
“We blijven bij elkaar, afgesproken?”
Angelina knikt.
We zetten even de tv aan en proberen wat te ontspannen maar dat lukt niet echt met de gedachte in ons achterhoofd dat George en Bruce allebei op brute wijze ontvoerd zijn.
Ik lig ondertussen met mijn hoofd op Angelina’s schoot.
We zijn nog steeds tv aan het kijken maar ik kan maar niet vergeten wat George en Bruce is overkomen.
Maar gelukkig is de politie er al druk mee bezig.
Dan val ik in slaap.

Angelina
Dirk ligt net met zijn hoofd op mijn schoot als hij in slaap valt.
Ik sta voorzichtig even op en pak een deken uit de slaapkamer.
Daarna loop ik weer naar hem toe en leg het deken voorzichtig over hem heen waarna ik zijn hoofd weer neerleg op mijn schoot.
Ik wordt er wel een beetje bang van. Maar hij zal wel wakker worden als ik ontvoerd zou worden.
Ik geef hem zachtjes een kus op zijn mond. Dan pak ik een kussen en leg dat voorzichtig onder zijn hoofd.
“Dat zal hij vast niet erg vinden”, zeg ik hardop.
Ik laat me op zijn tweepersoonsbed ploffen en ook ik val in slaap want het was ook zo’n drukke dag en het was inmiddels half 3 geworden we hadden dus best lang tv gekeken.

Face
Als ik weer wakker wordt zie ik dat Angelina weg is.
Ik spring op van de bank en zie dat ik onder een deken lag.
“Zou ze ook ontvoerd zijn? Hoe kan ik zo stom zijn om in slaap te vallen. Hoe laat zou het eigenlijk zijn?”
Ik kijk op de grote klok die aan de muur hangt.
“Half 10? Man wat heb ik lang geslapen zeg”, zeg ik hardop.
Ik liet me op de bank ploffen. Er stromen dikke tranen over mijn wangen.
“Ik had beter op haar moeten passen.”
Maar als ik dan de slaapkamer in loop dan zie ik haar op mijn bed liggen.
Nog steeds ben ik moe en ga ook op bed liggen. Als ik eenmaal lig druk ik haar tegen me aan en val ook weer in slaap.

Hannibal, B.A. en Murdock
Het was vandaag een saaie dag voor ze geweest. En ook had Hannibal Face nog opgebeld maar die zat natuurlijk weer te flikflooien met één of andere vrouw.
Hannibal rookte nog even een sigaretje buiten.
Opeens komt Murdock ook naar buiten. “Hé, Hannibal, ik dacht ik ga ook even naar buiten want Billy heeft wat frisse lucht nodig”, zegt Murdock.
“Billy ren maar even rond want baasje blijft niet zo lang buiten want het is ijskoud”, zegt Murdock tegen Billy.
“Waar is B.A.”, vraagt Hannibal.
“Die is al op bed”, antwoord Murdock.
Hannibal drukt zijn sigaret uit en gaat ook op bed. “Murdock, ik ga nu ook op bed, weltrusten”, zegt Hannibal nog en loopt daarna naar boven.
Dan besluit Murdock ook op bed te gaan. Hij roept Billy nog even naar binnen, kleed zich uit en gaat lekker onder de dekens liggen.

Dag 2

Ik word wakker. Half 5!
Waarom word ik eigenlijk de hele tijd zo vroeg wakker vraag ik mezelf af.
Ik besluit uit bed te stappen maar voel dan Angelina niet meer.
Ze is weg! Ik spring uit mijn bed en kijk om me heen.
Er ligt een briefje op tafel.

    Sorry als ik je heb laten schrikken maar ik
    moest halsoverkop weg om een gesprek
    te hebben met een regisseur. Ik zie je
    straks wel weer.

    xxx-Angelina-xxx


Dat briefje lees ik en dan zucht ik een keer. “Gelukkig ze is niet ontvoerd”, zeg ik hardop.
Dan wordt ik gebeld door één of andere regisseur.
“Goedemorgen, mijn naam is David Houston”, zegt de man vriendelijk.
“Ook goedemorgen”, zeg ik dan maar.
“Ik wilde eigenlijk vragen of u nu ook tijd hebt om even met mij in bespreking te gaan”, zegt de man.
Even blijft het stil. “Waar gaat dit eigenlijk over”, vraag ik.
“Oh sorry dat ik u dat nog niet verteld heb. Het gaat over mijn nieuwe film en ik kreeg van een collega een advies om u aan te nemen”, vertelt David.
“Nu meteen”, vraag ik.
“Het liefst wel want nu heb ik het nog even aan tijd”, zegt David.
“Oké ik ben er zo”, antwoord ik.
“Bedankt dat u even tijd vrij kunt maken, ik ben nu in restaurant “Youston”, zegt David.
“Tot zo”, zeg ik en hang dan snel op. Ik fatsoeneer mijn haar nog even, trek mijn leren jack aan en spring in mijn corvette. Ik rijd naar Youston toe waar ik netjes mijn auto parkeer.
Ik loop de zaak binnen en David komt meteen naar me toe lopen.
“Goedemorgen, nogmaals”, zegt David vriendelijk.
Ik loop met hem mee naar een tafel en daar beginnen we een gesprek.
“Zoals ik al zei aan de telefoon had ik een advies gekregen van mijn collega om u te nemen voor een rol in mijn nieuwe film”, zegt David.
“En van welke collega dan als ik vragen mag”, zeg ik vriendelijk.
“Natuurlijk mag u dat vragen. Van William Schultz, de regisseur van uw vorige film “The Guards of the Beach”, zegt David dan tegen me.
“Ach natuurlijk”, zeg ik.
“Ik kreeg van hem ook uw CV en ik zou u graag willen aannemen voor de rol van politieman James London”, zegt David.
“Heeft u toevallig een gedeelte van het script bij u zodat ik dat kan lezen”, zeg ik want ik besluit altijd pas na het lezen van het script of ik de rol neem of niet.
“Natuurlijk heb ik dat voor u”, zegt David terwijl hij het script aan me geeft zodat ik het kan lezen. Nadat ik het heb gelezen geef ik mijn beoordeling. Ook staat er een kleine samenvatting boven.

    Politieagente Jenny London wordt na een opdracht de volgende dag dood aangetroffen in haar woning. Daarna draait haar onschuldige man, James London, die tevens ook een politieagent is de gevangenis in wegens moord. Hij krijgt voor 5 jaar gevangenisstraf en zodra hij uit de gevangenis vrijkomt wil hij wraak nemen op de daders die zijn vrouw omgebracht hebben. Als hij ze eindelijk vindt kan hij eigenlijk geen wraak nemen want dan zal hij weer in de gevangenis belanden. Maar als hij ze dan ontmaskerd als drugsdealers dan belanden zij alsnog in de gevangenis en aan het eind bezoekt hij het graf van zijn geliefde en eindigt het verhaal.


“Het script bevalt me wel”, zeg ik.
Hij legde me een contract voor en ik las het even goed door voordat ik tekende.
Ik wachtte nog 10 seconden na het lezen en tekende daarna het contract.
Ook de regisseur tekende. Daarna stond ik op en gaf hem een hand.
“Ik hoop een goede samenwerking tegemoet te komen”, zegt de regisseur.
“Ja daar kijk ik ook naar uit”, zeg ik, daarna loop ik weer naar mijn corvette en rijd naar mijn appartement.
“Zozo, dat heb je weer goed voor elkaar, Templeton”, zeg ik tegen mezelf.
Ik parkeer mijn auto weer netjes en loop dan naar mijn appartement.
Ik draai de sleutel in het slot en draai hem om. Als ik de deur heb geopend stormen er allemaal mannen in uniformen op me af en ik word op de grond geduwd.
“Wat is hier aan de hand.”
“U bent gearresteerd, Dirk Benedict”, zegt de man.
Ik herken zijn stem, het is Decker maar ik probeer er nog onderuit te komen.
“Of moeten we zeggen, Templeton Peck”, zegt een andere man.
Ook die stem herken ik, Fullbright.
Dan zie ik dat ze er alle vier zijn. Fullbright, Lynch, Decker en Crane die nu opeens samenwerken.
Maar hoe hebben ze mij dan ooit gevonden, vraag ik mezelf af.
Ze zetten me op een stoel neer en beginnen me te verhoren.
“Waar zijn die vriendjes van je, Peck”, vraagt Decker.
“Over wie heb je het”, vraag ik onschuldig.
“Dat weet je goed genoeg”, schreeuwt Decker.
“En wie bent u eigenlijk”, vraag ik.
“Peck, je hoeft niets meer te ontkennen, we weten al dat je Peck bent”, schreeuwt Fullbright.
“Draai er nou maar niet om heen”, zegt Crane.
“Ik zweer het u, ik ken geen eens iemand die Peck heet”, zeg ik dan.
“Doorzoek zijn huis maar”, zegt Lynch.
Er stormen allemaal soldaten door mijn huis op zoek naar bewijzen tegen me.
“Generaal er liggen hier twee tandenborstels”, zegt één van de soldaten.
“Volgens mij verblijft Murdock gewoon bij jou, want hij is een paar dagen geleden ontsnapt uit de psychiatrische inrichting”, zegt Decker boos.
“Mijn vriendin Angelina logeert bij me en wie is die Murdock ooit”, antwoord ik.
“Ja, ja, je vriendin Angelina en beweer dan niet dat het Angelina Jolie is of zoiets want dat geloof ik al helemaal niet”, zegt Decker.
“Dan heb ik slecht nieuws voor u, mijn vriendin is Angelina Jolie.”
Nog steeds zit ik geboeid op de bank als de deur open gaat. Het is Angelina die net thuiskomt. Die schrikt zich natuurlijk rot.
Eerst wil ze wegrennen maar als ze ziet dat het mensen van de Militaire Politie zijn loopt ze de kamer in.
“Dirk, wat is er aan de hand”, vraagt Angelina.
Ze is echt beeldschoon, denk ik in mezelf.
“En u bent”, vraagt Decker.
“Angelina Jolie”, antwoord Angelina.
Angelina komt naast me zitten en drukt me tegen haar aan omdat ze zag dat de tranen over mijn wangen stroomden.
“Dirk, wat is er allemaal aan de hand”, vraagt Angelina nog een keer aan mij.
“Deze heren zien me voor iemand anders aan en willen me maar niet geloven”, antwoord ik.
“Templeton, je gaat sowieso mee naar de gevangenis met of zonder je vriendje, dat maakt ons niet uit”, zegt Decker.
“Ik heb u al gezegd, u vergist zich.”
“Verder nog iets gevonden, Generaal”, vraagt Decker.
“Nee, we hebben ons wat wijs laten maken”, zegt Fullbright.
“Het spijt ons, meneer, het blijkt een misverstand te zijn”, antwoord Decker.
Ik zucht van opluchting. “Dat wilde ik u nu al anderhalf uur lang vertellen.”
Één van de soldaten maakt mijn boeien los.
“U heeft ook veel netter taalgebruik dan Templeton”, zegt Decker.
“En nu u er toch bent kan ik u mooi vertellen over wat er gebeurd met sommige collega’s van me.”
Decker en ik gaan voor het eerst aan tafel zitten om te praten met elkaar.
“Zou u op zoek kunnen gaan naar een vriend van mij”, vraag ik vriendelijk.
“Dus jij bent wel Templeton”, zegt Decker verbaasd.
“Nee, het gaat om mijn vriend George Peppard, hij is sinds gisteren vermist en ik hoopte dat u hem op kon sporen en de ontvoerders kon stoppen.”
“Wij zijn er al druk mee bezig meneer”, zegt Decker.
“Maar het is hoog tijd dat we gaan”, zegt Fullbright.
Decker, Fullbright, Lynch, Crane en de soldaten lopen mijn appartement uit en Angelina en ik blijven achter.
“Maar je kent ze toch wel”, zegt Angelina terwijl ze een kus op mijn mond gaf.
“Ja, ik ken ze wel maar ik ga ze echt niet aangeven.”
“Dat snap ik best maar ik zou ze best wel eens willen ontmoeten want ik weet dat het echte helden zijn, zou je een keer kunnen regelen dat ik ze kan ontmoeten”, zegt Angelina lief tegen me en geeft me daarna nog een zoen.
“Vooruit dan maar, maar op één voorwaarde”, zeg ik.
“En dat is”, vraagt Angelina.
“Dat je de MP’s niet waarschuwt.”
“Dat beloof ik”, zegt Angelina.
Er zwerft een gedachte door mijn hoofd. Hoe moet dat nou. Ik kan geen twee personen tegelijk zijn. Dan zal ze erachter komen dat ik haar bedrogen heb. Maar ja dat zien we dan wel weer.
Ze ligt tegen me aan.
“Ik heb best honger en jij”, vraag ik.
“Ik ook wel”, antwoord Angelina.
“Zullen we anders naar een restaurant gaan. Ik bedoel uit eten.”
“Daar heb ik wel zin in”, antwoord Angelina.
Angelina belt haar chauffeur op en laat de limousine komen.
“Hij kan hier over een paar minuten zijn”, zegt Angelina tegen me.
Dan zoent ze me op mijn mond totdat opeens de deurbel van mijn appartement gaat.
Ik doe de deur open. Het is de chauffeur van Angelina.
We lopen met zijn tweeën met de chauffeur mee naar de limousine en stappen dan in.
“Wat vind je ervan”, vraagt Angelina.
“Niet te geloven, dit is mijn eerste keer in een limousine”, zeg ik blij.
Dan blijft het een hele tijd stil en komen we eindelijk aan bij het restaurant West Town City in Hollywood. Dat is een restaurant alleen voor beroemde mensen.
De chauffeur doet de deur open en dan stappen we uit.
We lopen naar binnen en gaan daar aan een tafel zitten.
Het is een net restaurant. Echt een chic restaurant. Keurig gedekte tafels, mooi fleurig behang, grote moderne lampen. Echt een plaats voor beroemdheden waar ik sinds kort ook bij hoor.
“Jij bent toch ook gecast voor een nieuwe film”, vraagt Angelina nieuwsgierig.
“Ja inderdaad, welke volgende film speel jij in”, vraag ik.
“In de film “Angelina’s journey”. Die film gaat over een persoon die dan op reis gaat door de jungle en daar een avontuur beleeft met onder andere een oude Tombe”, vertelt Angelina.
“Dat lijkt me wel een leuke film”, antwoord ik.
“En jouw film”, vraagt ze.
“Die gaat over een politieman die dan onschuldig is en toch in de gevangenis beland. En 5 jaar later komt hij vrij en wil wraak nemen op de daders die zijn vrouw omgebracht hebben”, vertel ik.
“Jij hebt zeker de hoofdrol”, vraag ik aan Angelina.
“Ja, Lara Croft en jij dan, welke rol speel jij in je nieuwe film”, antwoord ze.
“Politieman James London”, antwoord ik.
“Zo dus jij speelt ook een hoofdrol in je nieuwe film”, zegt Angelina.
“Ja”, antwoord ik dan maar want verder weet ik even niets te zeggen.
“Zo Angelina, dat is ook toevallig”, hoor ik opeens iemand zeggen.
“Michael, wat leuk je hier te zien”, zegt Angelina.
Angelina staat op en ik ook.
We geven elkaar een hand.
“Michael dit is Dirk Benedict, Dirk dit is Michael Weatherly”, zegt Angelina.
“Angelina dit is mijn vrouw Cote de Pablo”, zegt Michael.
“Leuk u te ontmoeten”, zegt Angelina terwijl ze haar een hand geeft.
“Vinden jullie het erg als we erbij komen zitten”, vraagt Michael.
“Nee, helemaal niet”, antwoord ik.
“Dan kunnen we nog even wat bijpraten”, antwoord Angelina.
“Dirk, ik had al veel over je gehoord. Je hebt die rol van Jason in The Guards of the Beach echt prachtig neergezet”, zegt Michael.
“Bedankt voor het compliment”, zeg ik.
Dan bestellen we en eten het rustig op terwijl we ondertussen wat bijkletsen met onze nieuwe vrienden.
“Zullen we een spelletje poker meespelen”, vraagt Michael.
“Oké”, antwoord ik. We staan op en lopen ook naar de pokertafel toe waar we pokeren terwijl Cote en Angelina nog wat kletsen.
Michael en ik hebben succes met pokeren en winnen een paar keer.
Als we stoppen leveren we onze punten in voor geld.
“Zo € 500,- voor mij en € 500,- voor jou”, zegt Michael terwijl hij me € 500,- geeft.
“Bedankt.”
“Geen dank, jij hebt toch ook een paar keer gewonnen”, antwoord Michael.
Daar heeft hij wel gelijk in moet ik toegeven.
Ik steek het geld veilig in mijn binnenzak dat ook Michael zo doet.
Het is ondertussen al 3 uur geworden. Ons etentje is wat uitgelopen maar het was wel hartstikke gezellig.
Ik betaal en daarna vertrekken Michael en Cote als eerste.
Één minuut later stappen Angelina en ik ook de limousine in en rijden weer naar mijn appartement.
Als we eenmaal mijn appartement binnen stappen ligt er een mooie envelop op de mat.
Ik pak hem op en neem hem even mee naar de tafel.
Ik maak de envelop open terwijl Angelina op mijn schoot komt zitten.
“Van wie is het”, vraagt Angelina nieuwsgierig.

    Lieve Angelina,
    Ik geef vanavond een feest voor allerlei acteurs en actrices. Ik zou het leuk vinden als jij ook kwam.
    Ook mag iedereen een gast meenemen.
    Hoe meer zielen hoe meer vreugd.
    Ik hoop je vanavond te zien.
    Vriendelijke groeten,
    Tom Angel


Ik geef haar de uitnodiging.
Ze leest de uitnodiging door. “De regisseur van mijn nieuwe film houd een feest waarop alle acteurs en actrices welkom zijn en ik mag ook iemand meenemen”, zegt Angelina blij.
“Wil jij dan vanavond met me meegaan”, vraagt Angelina.
“Natuurlijk wel.”
“Het was trouwens wel gezellig met Michael en Cote toch”, vraagt Angelina.
“Ja, heel gezellig”, antwoord ik terwijl ik de € 500,- uit mijn zak haal.
“Hoe kom je daaraan”, vraagt Angelina verbaasd.
“Michael en ik hebben gewonnen met pokeren.”
“Wat zullen we in de tussentijd doen”, vraagt Angelina.
“We kunnen natuurlijk ook het dorp even in gaan”, antwoord ik.
“Dat lijkt me wel leuk”, antwoord Angelina terwijl ze net Face een kus geeft.
Zo gezegd zo gedaan. We liepen met z’n tweeën naar het dorp toe omdat we even geen zin hadden om met de auto te gaan en we toch alle tijd hadden.
We kwamen bij de winkels aan en besloten voor vanavond nette kleren te kopen aangezien we toch genoeg geld hadden en er leuk bij moesten lopen.
Het duurde uren voordat we eindelijk iets moois uit hadden gezocht.
Angelina kocht een mooie rode jurk waarvan het rokje tot haar knieën kwam.
Ze zag er beeldschoon uit en vooral in die jurk.
Ik kocht zelf een roze blouse, een zwart net pak en een gele stropdas.
We rekenden de spullen af en waren eerst van plan om naar huis te gaan totdat we bedachten dat we ook nog wel even langs de juwelier konden gaan.
We lopen de juwelierszaak binnen. Ook deze zaak ziet er erg chic uit.
“Kan ik u helpen”, vraagt een medewerker.
“Ja, mijn vriendin wilde graag een bijpassende ketting kopen voor bij een rode jurk.”
“Ik zal even pen en papier pakken”, zegt de medewerker.
Hij loopt even naar achter en komt dan terug met pen en papier. We lopen met hem mee en gaan bij een tafel zitten dan begint de verkoper vragen te stellen.
“U kunt kiezen uit vier verschillende materialen, namelijk goud, zilver, koper en marmer. Welke lijkt u het mooist?”
“Zilver”, antwoord Angelina.
“En wat had u voor ketting in gedachten?”
“Een ketting met 1 zilveren bedeltje”, antwoord Angelina.
“Een hartje neem ik aan”, zegt de verkoper.
“Ja, dat klopt”, antwoord Angelina.
“Moet daar verder nog iets op staan”, vraagt de verkoper nog.
“Ja, de naam Dirk en een klein diamantje rechtsboven”, antwoord Angelina.
“Dat zal dan een klein kwartiertje duren maar daar kunt u gewoon op wachten”, zegt de medewerker en dan loopt hij naar achteren.
We kletsen een kwartiertje en dan komt de medewerker al met de ketting. Angelina probeert eerst nog even of het past. Het past inderdaad.
Dan doet Angelina de ketting weer af en legt hem in het doosje.
We lopen met de man mee naar de kassa waar we netjes betalen. Eerst was ik het wel anders gewend. Dan deed ik gewoon een scam en kreeg ik alles gewoon gratis mee maar nu hebben we wel geld genoeg.
We krijgen het mee in een klein plastic tasje.
“Nu zijn we helemaal klaar voor vanavond.”, zeg ik terwijl we met onze spullen naar huis toe lopen.
Maar ergens in mijn hoofd is een gedachte. Ik twijfel eraan om alles op te geven rondom Dirk Benedict en gewoon weer Templeton Peck te zijn. Ik mis namelijk vooral de scams en ook vindt ik het moeilijk mijn ware identiteit achter te houden voor Angelina.
Maar daar denk ik later wel over na als ik weer op bed lig. Nu is het eerst tijd om nog even van dit leven te genieten dan maak ik vanavond wel een besluit.

Hannibal, B.A. en Murdock
“Hé Hannibal, je wilde toch weten waar Face uithangt”, vraagt Murdock terwijl hij opeens een nieuwe film op tv ziet.
“Ja, dat klopt maar als je het hem vraagt geeft hij geen antwoord”, antwoord Hannibal.
“Nou hier is je antwoord”, zegt Murdock terwijl hij naar de tv wijst.
Hannibal ziet het en loopt naar hem toe. “Krijg nou wat. Face in een film.”

Face
Vlug kleden Angelina en ik ons om. Mijn stropdas wil maar niet goed en na honderd keer opnieuw geprobeerd te hebben lukt het eindelijk.
Angelina staat al op me te wachten. “Zullen we dan maar”, zegt ze tegen me nadat ze me een zoen heeft gegeven.
Ik glimlach een keer naar haar en dan lopen we naar de limousine van Angelina die al voor is gereden.
Beide stappen we in en na een half uur komen we aan bij een erg grote en mooie villa.
De chauffeur houdt de deur open zoals altijd. We stappen uit en er wordt ons al gauw de weg gewezen.
Daar komen we Tom Angel al snel tegen. “Wat fijn dat je gekomen bent, Angelina”, zegt hij tegen haar en kust haar hand.
“En dit is”, vraagt Tom.
“Tom dit is Dirk, Dirk dit is Tom”, zegt Angelina dan.
“Wat een eer. Dirk Benedict op mijn feest. Ik heb al veel over u gehoord”, zegt Tom enthousiast tegen me.
Ik kijk hem verbaasd aan. Daarna lopen we verder. Het ziet echt zwart van de mensen. Allemaal gekleed in avondkleding.
Angelina stelt me voor aan een aantal van haar collega’s.
Fijn om kennis met u te maken, dat is het enige dat ik de hele tijd maar moet zeggen. Ik wordt er zowat even gek van en vraag dan ook aan Angelina of we even naar buiten kunnen gaan. De mooie frisse tuin in.
Ze knikt en samen lopen we even naar buiten waar we op een bankje gaan zitten.
“Ik vertrouw Tom niet helemaal”, zeg ik opeens tegen Angelina.
“Waarom niet. Hij is heus niet gevaarlijk hoor”, antwoord Angelina lachend.
“Hoorde je dan niet hoe hij lachte”, vraag ik.
“Sssst. Daar komt Tom aan”, zegt Angelina.
Vlug houdt ik mijn mond en Tom komt naast ons zitten.
“Willen jullie niet genieten van het feest”, vraagt Tom.
“Waar….”
“Nee. We wilden even wat frisse lucht”, valt Angelina me in de rede.
“Angelina, kan ik je even spreken… onder vier ogen”, vraagt Tom dan.
“Natuurlijk kan dat wel even”, antwoord ze.
Als ze dan net de hoek om zijn staan er al een paar bewakers voor mijn neus die me meteen bewusteloos slaan. Als ik even later weer bij kom zie ik allemaal lege glazen om me heen staan.
Ook ben ik vastgebonden.
Het draait allemaal wat om me heen.
“Waar… waar ben ik”, vraag ik.
“Je bevindt je op de set van mijn nieuwe film. Een waargebeurd verhaal”, antwoord Tom.
“O ja, ik moet je er ook nog bij vertellen. Met waargebeurd bedoel ik dat de acteurs en actrices de gebeurtenissen echt beleven. Dus als er iemand in coma ligt, of een gebroken neus heeft of iets dergelijks is dat allemaal echt”, lacht Tom.
Dan begint de camera te draaien.
Het is dus de truc dat ik hier weg kom. Het liefst zo snel mogelijk en natuurlijk met Angelina bij me.
Tom, die een bad guy speelt laat een aantal glazen ontploffen waarvan de glasscherven op me afvliegen en me verwonden.
Ik slaak een kreet van pijn.
“Camera is gestopt”, klinkt het en dan wordt ik losgemaakt.
Alles doet me pijn dus ik sta niet op.
Daarna wordt ik al snel door een paar van Tom’s mannen naar zijn ziekenhuis gebracht.
Ze spuiten een vloeistof in mijn arm en dan zak ik langzaam weg.

Dag 3

De volgende ochtend ontwaak ik al vroeg.
“Nou Dirk, hoe vindt je het in mijn nieuwe film?”
Die denkt zeker ook weer grappig te zijn. Ik vind het hier natuurlijk helemaal niet leuk.
“Je krijgt zo meteen drie commando’s op je dak, wist je dat?”
“Laat me niet lachen”, zegt Tom al lachend.
“Ik ben niet wie je denkt dat ik ben.”
Daar kijkt ie al raar van op. “En wie mag jij dan wel zijn”, vraagt hij dan.
Op die vraag geef ik geen antwoord en loopt ie naar me toe. Meteen drukt hij zijn hand op mijn keel zodat ik bijna stik.
“Templeton Peck”, antwoord ik benauwd.
Dan laat ie me weer los en kom ik weer even wat op adem. Nu zie ik dat Angelina ook naast me zit.
Oeps!
“Aha. The A-team dus. Ach die kunnen we wel aan”, zegt Tom lachend en loopt dan de kamer uit.
“Begin maar weer met filmen”, zegt hij tegen één van de cameramannen.
Meteen beginnen ze weer. Ze filmen het gesprek tussen Angelina en mij.
“Waarom? Waarom heb je gelogen”, vraagt Angelina.
“Ik wilde gewoon een nieuw leven leiden. Gewoon op mezelf en geen gezeur dat er weer een nieuwe opdracht is”, antwoord ik terwijl ik haar aankijk met tranen in mijn ogen.
Tot mijn verbazing geeft ze me een zoen.
Ik kijk haar verbaasd aan.
“Dat is omdat ik van je hou”, zegt Angelina terwijl ze glimlacht.
We vergeten dat Tom aan het filmen is en er volgt een lange zoen.
“Hij krijgt zo mijn vrienden wel op zijn dak!” Ik kijk Angelina verliefd aan.
Een paar uur later krijg ik al groot gelijk.
Ze vallen zo binnen op de set waar vervolgens een hevig gevecht ontstaat.
“Kun je me even helpen?” Ik kijk Angelina aan.
“Natuurlijk.” Angelina helpt me uit bed en nu verkoop ik ook wat klappen aan een paar mannen.
Er vliegen kogels om je oren en na een groot gevecht wordt Tom uitgeschakeld.
Maar Tom heeft blijkbaar aan alles gedacht. Nu begint hij te praten over een tijdbom die zo af gaat.
Snel springen we in de boot waar Hannibal en de rest mee gekomen zijn. Net als we ietsjes verderop zijn ontploft het eiland.
“Tom had gelijk”, zegt Angelina lachend.
Ik kijk haar verbaasd aan.
“De film zou echt een klapper worden!” Zegt Angelina lachend.
Iedereen schiet in de lach en zo varen we weer naar het vasteland.
Dan geeft Angelina me een zoen.
“Ik hou van je, voor eeuwig!”
“Ik ook.” Beken ik.

A Happy End Very Happy


Laatst aangepast door IlovetheA-team op 26-06-2009 09:20:20, in totaal 13 keer bewerkt

_________________
question: Can you say something in Dutch?

Dwight: Niet doen. Niet doen.
Dirk: Why not?
Dwight: Niet doen.
Dirk: Doen.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht

IlovetheA-team
BerichtGeplaatst: 29-03-2009 13:26:06  Reageer met quote


Leeftijd: 30
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 2-2-2009
Berichten: 302
Woonplaats: Een luxe appartement in Hollywood... :P

Dag 1 en een groot stuk van Dag 2 geplaatst. Very Happy alle reacties zijn welkom Wink

Alweer een stukje toegevoegd. Enne pleasse laat een reactie achter als je wilt. Wink

_________________
question: Can you say something in Dutch?

Dwight: Niet doen. Niet doen.
Dirk: Why not?
Dwight: Niet doen.
Dirk: Doen.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Beukie
BerichtGeplaatst: 02-04-2009 20:01:42  Reageer met quote


Leeftijd: 31
Luitenant
Luitenant


Geregistreerd op: 15-2-2009
Berichten: 139
Woonplaats: somewhere and nowhere

tof idee.
ben ik nog niet snel ergens ergens tegengekomen.
face in een film.haha
Very Happy Smile Very Happy
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
IlovetheA-team
BerichtGeplaatst: 05-06-2009 09:41:47  Reageer met quote


Leeftijd: 30
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 2-2-2009
Berichten: 302
Woonplaats: Een luxe appartement in Hollywood... :P

Goed nieuws voor de mensen die dit verhaal leuk vonden. Ik heb nu inmiddels zomervakantie. Dus heb weer tijd genoeg.
De rest van Dag 2 en Dag 3 komen er zo snel mogelijk aan Very Happy


Laatst aangepast door IlovetheA-team op 05-06-2009 15:01:24, in totaal 1 keer bewerkt

_________________
question: Can you say something in Dutch?

Dwight: Niet doen. Niet doen.
Dirk: Why not?
Dwight: Niet doen.
Dirk: Doen.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
CVisje
BerichtGeplaatst: 05-06-2009 14:51:23  Reageer met quote


Leeftijd: 28
Sergeant
Sergeant


Geregistreerd op: 3-5-2009
Berichten: 67
Woonplaats: Noordeloos

Vet goed, man Very Happy
Wacht met smart op het vervolg!! Wink

Goed, Beter, Best zeggen ze toch altijd.
De vorige was goed, deze is best, dus je raad al wat ik denk over de volgende. Very Happy


Zie je wel, het is echt het Best.
Hoop dat je nog veel meer van die verhalen gaat schrijven Very Happy


Laatst aangepast door CVisje op 26-06-2009 10:04:15, in totaal 1 keer bewerkt

_________________
I'm a bird, I'm a plane, I'm a choo-choo train!

Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
IlovetheA-team
BerichtGeplaatst: 26-06-2009 09:21:17  Reageer met quote


Leeftijd: 30
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 2-2-2009
Berichten: 302
Woonplaats: Een luxe appartement in Hollywood... :P

Hey allemaal,

Het einde staat er nu ook op Very Happy

_________________
question: Can you say something in Dutch?

Dwight: Niet doen. Niet doen.
Dirk: Why not?
Dwight: Niet doen.
Dirk: Doen.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
sShareyY
BerichtGeplaatst: 01-09-2014 18:41:54  Reageer met quote


Luitenant
Luitenant


Geregistreerd op: 14-4-2014
Berichten: 131
Woonplaats: Tilburg

Hallo A-Teamfanfictiefans,

Deze maand staat het verhaal An actor in danger van IlovetheA-team in the picture.
Namens de schrijfster wens ik iedereen veel leesplezier.

Met vriendelijke groet,

Sharey
Moderator Fanfictie
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
sShareyY
BerichtGeplaatst: 01-10-2018 11:22:11  Reageer met quote


Luitenant
Luitenant


Geregistreerd op: 14-4-2014
Berichten: 131
Woonplaats: Tilburg

Hallo A-Teamfanfictiefans,

In oktober staat het verhaal 'An actor in danger' van IlovetheA-team in the picture.
Namens de schrijfster wens ik iedereen veel leesplezier.

Met vriendelijke groet,

Sharey
Moderator Fanfictie
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
sShareyY
BerichtGeplaatst: 01-11-2022 18:54:54  Reageer met quote


Luitenant
Luitenant


Geregistreerd op: 14-4-2014
Berichten: 131
Woonplaats: Tilburg

Hallo A-Team fanfictiefans,

Deze maand staat het verhaal 'An actor in danger' van IlovetheA-team in the picture.
Namens de schrijfster wens ik iedereen veel leesplezier.

Met vriendelijke groet,

Sharey
Moderator Fanfictie
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Berichten van afgelopen:   
Tijden zijn in GMT + 1 uur

Volgende onderwerp
Vorige onderwerp
Pagina 1 van 1
Ateamfans.nl forum index  ~  Fanfictie

Plaats nieuw bericht   Plaats reactie


 
Ga naar:  

Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
Je mag geen reacties plaatsen
Je mag je berichten niet bewerken
Je mag je berichten niet verwijderen
Ja mag niet stemmen in polls




 

Powered by phpBB and NoseBleed v1.08
Edited by Ateamfans.nl v3.0