Ateamfans.nl forum index
Plaats nieuw bericht   Plaats reactie  <  Fanfictie  ~  Face: De Jongere Jaren Pt.1
A-TeamBond
BerichtGeplaatst: 11-05-2008 21:50:12  Reageer met quote


Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 24-4-2007
Berichten: 372
Woonplaats: Tilburg

Face: De jongere jaren: Verhaal 1.

Face had net een football wedstrijd achter de rug. Natuurlijk had zijn team deze gewonen. Het was weekend, dat betekende dus geen school. Hij deed zijn Football pak (Nummer 42) uit en begon zijn vrijetijdskleding weer aan te trekken. Hij pakte een spijkerbroek, en een zwart shirt. Ook deed hij zijn zwartleren jas aan. Hij liep de kleedkamer uit, en hij had nog niet eens de deur achter zich dicht gedaan of zijn twee beste vrienden, Barry Greene en Leslie Becktall stonden al voor zijn neus.
“Hoi, jongens” zei Face.
“Hoi, Temp” Antwoordde Barry Greene.
“Goede wedstrijd” Antwoordde Leslie Becktall.
Zelfs al was Face op dit moment nog niet de flirter die hij ooit zou zijn, toch had hij al vreemde gevoelens voor Leslie.
Face was op dit moment 14 jaar oud, en zat dus nog flink in de puberteit.
“Hé. Laten we een ijsje gaan eten op de overwinning” stelde Barry voor.
“Als jullie het niet erg vinden neem ik eerst een tijdje rust, dan kunnen we daarna wel een ijsje gaan eten, maar de wedstrijd was echt heel erg vermoeiend” antwoordde Face.
“Geen probleem” antwoordde Leslie en Barry.

Face liep naar de jongenszaal van het weeshuis “Angel Guardians”.
Hij was een wees, hij had zijn vader en moeder nooit gekend.
De jongenszaal was bijna totaal leeg.
Met uitzondering van Bobby Moore, die in een hoekje wat lag te lezen.
“Hoi,Temp” zei Bobby, zonder van zijn boek op de kijken.
“Hoi Bobby, wat lees je? Het moet wel heel spannend zijn als je niet eens opkijkt als ik binnen kom”
“Treasure Island” was het korte antwoord dat Bobby gaf.
Bobby was een jaar jonger dan Face, maar het was een aardige jongen, en hij zou voor je klaar staan als je hem nodig had.
“Weet je, Bobby, je moet toch eens wat nieuwere boeken gaan lezen, ik hem Treasure Island al gelezen toen ik twaalf was.
“Ja, en toen heb je Barry ook meteen die neppe schatkaart verkocht voor 20 dollar” antwoordde Bobby, die nu wel opkeek van zijn boek.
“Bobby, hij wou zich als een piraat voelen, ik heb dat voor hem georganiseerd, net als die reisjes die wij wel eens met het weeshuis maken. Je weet wel “Zoek de verloren schat van zwartbaard.” Dat soort dingen, Ik hem zelfs een zakje snoep en een kortingsbon voor de Bioscoop begraven op de plek waar de kaart naartoe leed.” Antwoordde Face.
“Temp, probeer je dit nu jezelf wijs te maken, of mij?”
Face had genoeg van het gesprek en ging op zijn bed liggen.
Bobby begon weer in zijn boek te lezen.
Na een minuut of 10 viel Face al in een diepe slaap.
Hij droomde over de wedstrijd die hij net had gespeeld. En toen kwam er een droom die hij nog niet zo goed kon plaatsen. Hij liep met Leslie over een groot strand. Ze liepen hand in hand. Ze zei iets tegen hem, maar wat?. Hij boog naar haar toe om het te verstaan. Nu hoorde hij het. Ze zei “Wakker worden, Templeton.” Maar de stem klonk anders, het was Barry Greene’s stem. Plotseling werd hij wakker.
Voor hem verscheen het gezicht van Barry Greene.
“Ah, eindelijk wakker, Temp?”
“Ja, waarom wek je mij” vroeg Face.
“De ijssalon gaat over een half uurtje dicht, en ik wil toch nog wel een ijsje gaan halen” antwoordde Barry.
Face stond op, had hij dan echt zo lang geslapen? Ja, hij had inderdaad zo lang geslapen.
“Even mijn haar doen” antwoordde Face.
Face liep naar het badkamertje en ging voor de spiegel staan, Hij pakte een kammetje uit zijn jaszak en kamde snel een slordige scheiding in zijn haar. Pas veel later zou zijn zijn haar altijd in een keurig nette scheiding gaan dragen.

Toen ze de jongenszaal uit kwamen gelopen stond Leslie al op ze te wachten.
“Hoi jongens” zei ze “Lekker gedroomd,Temp?”
“Uhmm, ja, best wel” antwoordde Face, nog steeds een beetje verward over zijn droom.

De ijssalon was recht tegenover het weeshuis, dus ze hoefde niet lang te lopen om er te komen. Ze gingen zitten. Een serveerster kwam naar hun toe.
“Wat voor ijsje willen jullie?” vroeg ze vriendelijk.
“Doe maar drie ijsjes met drie bolletjes in de lekkerste smaken die u hebt” antwoordde Barry,
“Oké, ik zal kijken wat we hebben” antwoordde de serveerster en ze liep weer weg.
De vriendengroep draaide de hoofden bij elkaar.
“Temp. heb je nog last gehad van Lester en zijn vrienden groep?” vroeg Barry,
“Nee, gelukkig niet” antwoordde Face.
“We moeten toch iets tegen die gasten kunnen doen” antwoordde Leslie.
“Ik weet het niet, ze zorgen altijd dat niemand het ziet als ze iets tegen ons willen doen” antwoordde Face.
“Als je het over de duivel hebt…” zei Barry,
In de verte zagen ze Lester en zijn gebruikelijke vriendengroep van pestkoppen aankomen lopen.
“Ha, Peck, lekker een ijsje aan het eten met je vrienden” Zei Lester toen hij naast Face stond.
“Hoi Lester, wat moet je van ons?” antwoordde Face.
“Niet zo’n toon tegen mij aanslaan, he Peck, of ik stuur Jack op je af.
Een van de brede vrienden van Lester stapte naar voren.
“Rot op, Lester” schreeuwde Face, die het opeens niet meer kon binnen houden.
“Oh, Tempie, word je boos, geef me eens een goede reden waarom ik weg zou gaan?” Antwoordde Lester op een pesterige en kleinerende toon.
Face haalde een zakmesje uit zijn jaszak en klikte het open.
“Dit rede genoeg?” antwoordde Face.
“Templeton” schreeuwde Leslie verschrikt en verbaasd.
Öh, Peck, wat wil je daar mee doen: appels schillen? Doe het toch weg, het maakt zelf je vriendinnetje bang” zei Lester op nog vervelendere toon.
Face haalde met het mes uit naar Lester, Lester sprong weg.
“Hé, vriend, de man zei dat je moest oprotten, doe dat dan ook” zei een jongen van een jaar of vijf ouder dan Face.
De man had blond haar dat netjes gekamd zat en droeg een zandkleurig jas.
Lester en zijn vrienden gingen er zo snel mogelijk vandoor.
De jongen liep naar Face toe, hij stak zijn hand uit.
“Hoi, ik ben John Smith, mijn vrienden noemen me Hannibal, ik woon hier een paar straten verder op, als die gasten je nog een keer lastig vallen, dan moet je mij maar roepen” zei de jongen.
“Hoi,ik ben Templeton Peck, mijn vrienden noemen me Temp, bedankt voor je hulp.
“Graag gedaan, dat is trouwens een mooi zakmes dat je daar hebt” antwoordde Hannibal.
“Dank je, normaal gesprokken gebruik ik hem niet zo veel, maar Lester kan zo het bloed onder mijn nagels vandaan halen”
“Ach ja, jongens zoals hij weten gewoon niet beter” antwoordde Hannibal.
De serveerster kwam aan met de ijsjes.
“Doe er voor deze jongen ook maar een, ik betaal” antwoordde Face.
“Temp, dat hoef je niet te doen” antwoordde Hannibal.
“En toch doe ik het” antwoordde Face.
De vier vrienden aten hun ijsjes op, wisselde telefoonnummers uit en gingen toen allebei een andere weg, Hannibal ging terug naar huis, en Face, Leslie en Barry gingen terug naar het weeshuis.
Alhoewel beide mannen later nooit meer over de ontmoeting hebben gepraat, wisten ze er nog wel van.

Later die dag, tegen de avond,zaten de drie vrienden bij elkaar in de leerlingenkamer. Dit was de kamer waar alle kinderen bij elkaar kwamen na schooltijd en in de weekenden. Het was een grote kamer met heel veel stoelen en tafeltjes, en grote ramen. De leerlingenkamer had zowel voor als nadelen. Het was heel gezellig om samen met je vrienden in zo'n ruimte overleg te voeren of gewoon lekker of koetjes en kalfjes te kunnen praten. Het grote nadeel was dat je vijanden en de mensen waar je minder goed mee om kon gaan ook in die ruimte zaten. Face, Leslie en Barry meden mensen als Lester zo veel mogelijk, en meestal werkte dit ook, dan bleef Lester gewoon lekker aan de andere kant van de leerlingen kamer zitten. Maar er waren soms ook die vervelende keren dat hij naar je toe zou komen. Elke keer als Face' ogen die van Lester ontmoeten greep hij onbewust zijn zakmes sterker vast.
"Temp, ontspan je toch een beetje man" zei Barry.
"Wat, ik ben gewoon ontspannen hoor" antwoordde Face.
"Temp, we hebben heus wel door dat je elke keer dat je Lester ziet naar dat mes van je grijpt" antwoordde Leslie.
"Les, kom op zeg, hij gaat toch ook gewoon veel te ver" antwoordde Face.
"Ja, Temp, dat is misschien dan wel zo, maar wat nou als hij naar de nonnen was gestapt en had aangegeven dat je een zakmes hebt, je weet dat het verboden is" antwoordde Leslie.
"Dat kan hij niet doen, want dan zeg ik dat hij mij eerst aanviel, en Hannibal kan dat bevestigen" antwoordde Face.
"Maar toen je dat wapen pakte, wist je nog niet dat Hannibal er zou zijn" antwoordde Barry.
"Jongens, ik weet dat het misschien niet al te slim was, maar ik kon me niet meer onder controle houden" antwoordde Face.
"Nou, je durft het in ieder geval toe te geven" antwoordde Leslie "Hoe kom je sowieso aan dat mes, Temp?"
"Het was een van de enige objecten van mijn vader die ik nog heb" antwoordde Face "Toen ik ter vondeling werd gelegd had ik het al bij me.”
"Dat is heel fijn voor je, Temp, maar gebruik het alstublieft niet meer tegen Lester, straks word het nog afgepakt, dan heb je geen aandenken meer aan je vader, wie dat ook was" zei Leslie bezorgt.
"Ik ga nog even wat lezen, jongens, ik moet even mijn gedachten ergens anders op zetten" zei Face.
"Ik denk dat het een goed idee is" antwoordde Leslie, en ze legde haar hand op Face' schouder als teken dat het een goed besluit was.
Het gevoel dat Face kreeg van de plotselinge aanraking was onbeschrijfbaar, maar hij gloeide totaal van binnen.
Verstrooid stammelde hij "Barry, over boeken gesproken, waneer krijg ik Doctor No weer van je terug?"
"Wat, jij ook al?" zei Leslie sarcastisch.
"Ik wat ook al?" vroeg Barry.
"Ian Fleming, James Bond boeken" antwoordde Leslie.
"Daarover gesproken, de nieuwe film, Goldfinger, komt bijna uit, hier gaat hij s´avonds in première, dan komen ze alle drie in de bioscoop: Dr.No gevolgd door From Russia With Love, en daarna Goldfinger. En ik heb kaartjes kunnen bemachtigen" antwoordde Face.
"Je bedoeld dat je ze gescamd hebt" verbeterde Leslie.
"Ach ja, ik heb misschien tegen die caissière gezegd dat we van het Junior Film Test Panel zijn" antwoordde Face.
"Je veranderd ook nooit, he" antwoordde Barry.
Face en Leslie lachten, later begon ook Barry om zijn eigen grap te lachen.
Face stond op en liep naar de slaapzaal om even wat te lezen.
Lester had alles vanaf een afstand zitten bekijken.
Hij draaide zich naar zijn vrienden.
"Hoe kunnen die drie zo blij zijn?, zo veel lol hebben" vroeg hij aan zijn vrienden.
De vrienden schudden hun hoofd, ze wisten het ook niet.
"Jullie zijn ook nooit echt spraakzaam he" antwoordde Lester.
Zijn vrienden bleven stil.
"Ik duik er ook maar eens in" zei Lester en hij liep naar zijn slaapzaal.
Gelukkig voor Face waren er verschillende slaapzalen. .met rond de tien kinderen per slaapzaal.
In zijn slaapzaal lagen alleen maar kinderen die hij aardig vond, gelukkig.
Leslie had het slechter getroffen, zij sliep met Lester´s vriendin op de slaapzaal. Die raasde de hele nacht door over hoe goed haar vriendje wel niet was. Het was dan ook al een paar keer voorgekomen dat Leslie, tegen alle regels in, naar hun slaapzaal was gekomen. In het begin hadden de jongens het nogal raar gevonden, maar na een tijdje waren ze er gewend aan geraakt. Ze sliep dan gewoon in het bed voor bezoekers. Veel bezoek kregen ze niet in het weeshuis, maar sommige kinderen hadden vrienden buiten het weeshuis gemaakt, en die kwamen wel eens, andere hadden nog wel familie, maar die kon niet meer voor ze zorgen, maar die kwamen soms ook wel eens een nachtje langs. Zo zat het ook met Lester, zijn ouders waren gestorven in een maffia shoot out (verassend) maar hij had nog een opa, die kon niet meer voor hem zorgen, maar zond hem wel regelmatig veel geld toe, daarmee kocht hij allemaal dure dingen die de andere kinderen in het weeshuis niet hadden. Het was dus goed mogelijk dat ze hem ook bij de première van Goldfinger zouden zien. Face werd ruw uit zijn overpeinzingen getrokken toe de deur open ging. Barry en Leslie kwamen binnen.
"Hoi, jongens, er is hier verder nog niemand, dus je kan wel even blijven Leslie" zei Face toen hij ze binnen zag komen.
"Ik denk niet echt dat ik vanavond terug ga naar de slaapzaal" antwoordde Leslie.
"Is het weer zo ver, is Cindy weer bezig?" vroeg Face.
Cindy was Lesters vriendin.
"Het is erger" antwoordde Barry.
"Wat is er dan?" vroeg Face.
"Lester, hij ligt op onze slaapzaal vanavond" antwoordde Leslie.
"Nou, dan geven we dat aan bij de nonnen, en klaar zijn we" antwoordde Face.
"Ik denk niet dat het heel erg slim is hem te verlinken" antwoordde Leslie "Dan geven de meiden het de volgende keer zeker aan als ik naar jullie ga."
"Dat is waar, dan blijf je gewoon hier vannacht" antwoordde Face.
Leslie ging op het gastbed liggen, en de jongens maakte zich comfortabel in hun eigen bed.
"Zeg, jongens, die Hannibal heeft me aan het denken gezet. Zal ik ook een bijnaam nemen?"
"Die heb je toch al, je bijnaam is "Temp" antwoordde Leslie.
"Ja, maar een bijnaam die geen afkorting is, maar echt iets dat bij me past" antwoordde Face "Hannibal komt van Hannibal de grote, die leider, met die olifanten."
"Kijk uit anders ben je straks net zo´n stutje als.." begon Barry.
"Als Bobby, heel grappig hoor, Barry" antwoordde Face "Maar ik mee dit, wat dacht je van Niceman"
"Beetje zelfdunk, he Temp" antwoordde Leslie.
"Faceman dan, omdat ik met mijn charmante gezicht altijd alles voor elkaar krijg" zei Face sarcastisch.
"Nog steeds eigen dunk, maar klinkt als beter, Tem...ehh, Face" antwoordde Leslie.
"Zal wel even wennen worden hoor, om je voortaan Face te noemen in plaats van Temp"

De drie praten nog even door en vielen daarna in een diepe slaap.
De volgende ochtend worden ze wakker, zondag, nog een dag om te rusten. Eerst nog even naar de kerk, het was nog steeds een weeshuis dat door nonnen werd geleid. Face was niet echt christelijk (maar dat kon hij beter niet laten merken) maar hij ging toch braaf naar de kerk. Na de kerkdienst gingen de vrienden bij de vijver in het gras liggen.
"Nog steeds Face vandaag?" vroeg Leslie.
"Ja, het klinkt wel goed, les" antwoordde Face.
Lester kwam achter een stel struiken vandaan en liep naar ze toe.
"Ha, Peck,nieuwe bijnaam? Face, haha, zeker omdat je de lelijkste kop van het hele klooster hebt?" sneerde Lester.
"Ik ben niet diegene die andere in de bosjes loopt te bespieden, alleen omdat ik te dom ben om te weten wat ik zelf doe" antwoordde Face, die nu boos begon te worden.
"Oh, dat tolereer ik niet, Peck" antwoordde Lester.
Lester haalde met een vuist uit naar Face. Face dook voor de vuist weg. Leslie slaakte een klein gilletje van schrik. En toen barste de hel los. Uit de struiken kwamen al Lesters vrienden. Face gaf Lester een harde rechtse in zijn gezicht waardoor hij in de vijver belandde. Het bloed drukte uit zijn neus.
Jack haalde uit naar Barry, maar Barry stapte weg, waardoor de domme kracht zijn evenwicht verloor omdat zijn vuist niets raakte. Barry schopte hem tegen zijn schenen. Jack verloor al zijn evenwicht, en viel met een smak op de grond. Jerry, een andere vriend van Lester, Pakte Leslie vast, en wou haar slaan. Face tikte op zijn schouder.
"Het is niet zo netjes om vrouwen te slaan, vriend" zei Face, en hij sloeg hem in zijn gezicht. De jongen ging tegen de grond. Frank, weer een andere vriend van Lester, wou face van achteren bespringen, maar nog voor hij de kans kreeg, kreeg hij Leslie´s vuist in zijn gezicht, de man viel achterover, tegen Jerry aan, en nu lagen ze bewusteloos op de grond. Lester kwam het water weer uit. Face pakte zijn arm vast, en draaide die op zijn rug. "Laat dit een waarschuwing zijn, met ons valt niet meer te spotten" zei Face. Hij liet Lester weer gaan. Lester, Jerry, Jack en Frank zette het op een rennen. Lester draaide zich nog om "Hier krijg ik je nog wel voor, Templeton Peck" schreeuwde hij.
Face, Leslie en Barry begonnen te lachen. "Ik zou het hem graag zien proberen" zei Face. "En hij zal het ook zeker doen" antwoordde Barry "Dit was best wel gevaarlijk weet je, Face, nu is hij echt *."
"En dan nog niet eens te spreken over alle regels die we hebben gebroken.." begon Leslie.
"Inderdaad" zei een meisje dat uit de struiken kwam. Ze was ongeveer even oud als Face, misschien iets jonger. Ze had krullend haar, tot op haar schouders.
"Is het vandaag ´verstop je in de bosjes´ dag" grapte Face.
"Nee, maar ik heb wel alles opgenomen wat hier net is gebeurt" antwoordde het meisje.
"Dat is mooi, dan kunnen we laten zien hoe Lester werkelijk is" antwoordde Face.
"Dat kan inderdaad" antwoordde het meisje "Maar ik kan ook jullie erbij lappen. Als je me nou een verslag voor in een regionale schoolkrant laat schrijven over de gebeurtenissen, dan laat ik alleen horen wat lester zei.
"Deal" zei Face, en hij schudde haar hand.
"Okay, over een uur, op het marktplein" antwoordde het meisje, en ze liep weer weg.
"Wie is dat?" vroeg Face "Ze ziet er leuk uit."
"Dat is Amy Allen, van een van de scholen hier in de buurt" antwoordde Barry.
"Ze wil later reporter worden" antwoordde Leslie.
"Dat was me al wel duidelijk" antwoordde Face.
De vrienden gingen terug naar de leerlingenkamer.

Drie kwartier later waren ze allemaal klaar om te gaan. Face had zijn haar extra net proberen te kammen, en dat was goed gelukt.
Hij had ook zijn mooiste kleren aangetrokken: een zwarte broek, en een smetteloos witte blouse.
Zijn vrienden keken elkaar aan en begonnen te lachen.
Face keek ze aan met een gezicht dat "wat?" uitstraalde.
"Je bent je stropdas vergeten, vriend" zei Barry lachend.
"Haha, heel grappig, laten we gaan" antwoordde Face.

Ze liepen het weeshuis uit en gingen op weg naar het marktplein.
"Zeg, jongens, wat als dit een val van Lester is? Ik bedoel, geef meneer Face hier een knap meisje met een vlotte babbel, en hij loopt er meteen achteraan" zei Leslie.
"Daar heb ik aan gedacht jongens, maak je geen zorgen"
Leslie keek hem aan, en zag het meteen in zijn ogen.
"Je hebt dat zakmes van je bij, hè" vroeg ze, ze wist het antwoord al.
als je al lange tijd zulke goede vrienden bent, ontwikkel je er een zintuig voor.
"Ja" antwoordde hij.
Ze stapte flink door, en kwamen al snel zonder problemen bij het marktplein aan. Daar stond Amy Allen al op ze te wachten.
Had zij zich ook iets meer opgedost dan eerst? of verbeelde Face zich dat maar.
"Aarde aan Face, Aarde aan Face, hou jij je knappe koppie er nog even bij, loverboy" grapte Leslie.
Leslie had hetzelfde rare gevoel dat Face voor haar had ook al heel lang voor hem, alleen konden ze het beide nog niet plaatsen.
"Hormonen" antwoordde Barry.
"Ja, inderdaad" zei Leslie, maar de zin had voor haar nu een heel andere betekenis.
Ze liepen op Amy Allen af.
"Hoi jongens, ik verwachtte jullie al" zei Amy vrolijk.
Ze overhandigde Face een cassettebandje.
"Hierop staat al het bewijs dat jullie nodig hebben tegen die Lester" zei Amy "Maar, waneer gaan we dat interview doen voor het verslag?" vroeg ze.
Verbeelde Face zich dit, of vroeg ze het meer aan hem dan aan de rest.
"Ik weet het niet, ik heb nu wel tijd" antwoordde hij.
"Ik zelf helaas niet, ik moet de krant nog voor Maandag klaar hebben" antwoordde ze.
"Woensdag hebben wij maar een halve dag les" antwoordde Face "Misschien dat we dan het interview kunnen doen.
"Helaas heb ik dan zelf wel les, maar ik zal er eens met de hoofdredacteur over praten, en als het dan mag sla ik twee vliegen in een klap: Ten eerste heb ik een goed verhaal, en ten tweede kan ik nog van school weg ook" antwoordde Amy.
"Okay, waarschijnlijk tot Woensdag dan" antwoordde Face.
Amy gaf Face haar telefoonnummer, en andersom zodat ze elkaar over de datum konden bereiken.
"Ja,ja" dacht Face "Je vind me gewoon leuk."
Ze gingen allemaal weer uit elkaar, Amy naar huis, en Face, Leslie en Barry naar het weeshuis.
"Hé,man, je hebt haar telefoonnummer, ze vind je leuk,man, je moet haar gewoon een keer bellen" zei Barry opgewekt.
"Hij heeft haar telefoonnummer alleen omdat ze die datum wil afspreken" antwoordde Leslie.
"Ben eens niet altijd zo negatie, Les" antwoordde Barry.
Al kibbelend over het lot van hun vriend liepen ze terug naar het weeshuis.
Toen ze bij het weeshuis aankwamen waren zijn vrienden nog steeds niet uitgekabbeld. Opeens begon Face hard te lachen.
Lachend zei hij "Jongens, ik beslis zelf wel wat ik doe, daar hoeven jullie niet over de ruziën" zei Face. Toen pas bleken zijn vrienden zich te realiseren waar ze mee bezig waren, en hielden ze op met kibbelen, om vervolgens ook zelf te beginnen met lachen.

De drie vrienden zaten in de leerlingenkamer.
"Jongens, over een half uurtje gaan we eten, en na het eten is het de perfecte tijd om met ons bewijs naar de hoofdnon te gaan" zei Leslie "Er is alleen een probleem: Lester zal zeer zeker zeggen dat er met die tape geknoeid is, en dat wij begonnen met vechten, en met de verwondingen die zij hebben weet ik niet wat de hoofdnon zal geloven.
"Ik heb een idee" zei Face "volg mij." hij rende naar de slaapzaal toe, en pakte de telefoon van zijn nachtkastje. Hij draaide het nummer van Amy Allen. De telefoon ging over, en werd opgenomen. Een stem zei "Hallo,met George Allen, wie heb ik aan de lijn?"
"Hoi, met Fa..Ehh,Templeton Peck, ik ben een vriend van Amy, is ze thuis?"
Bij het horen van het word "Amy" keken zijn vrienden elkaar aan, maar vervolgens snapte ze wat hij van plan was.
"Ha, Amy, met Templeton Peck, ik heb een vraagje, we gaan dadelijk het bewijs tegen Lester aan de hoofdnon brengen, maar het kan zijn dat Lester zegt dat wij zijn begonnen met vechten, en dat de tape bewerkt is, zou je dan willen getuigen dat hij begon met vechten?" vroeg Face.
"Ja, natuurlijk doe ik dat, graag zelfs" antwoordde Amy.
"Dank je, weet je wat, als we Woensdag dat interview hebben, dan trakteer ik je op een etentje" antwoordde Face.
"Dank je, Templeton" antwoordde ze, verbouwereerd.
"Zeg maar Face, doei"
"Doei...Face"
ze hingen allebei op.
"Etentje? Face, goede zet !" zei Barry, half sarcastisch, half gemeend.
"Ik moest haar toch op de een of andere manier bedanken" antwoordde Face.
Ze gingen met z'n drieën weer naar beneden.

Rond half zeven gingen ze eten in de eetzaal. Alhoewel ze een heerlijke maaltijd hadden: Spinazie stam met spek en ei, kon Face bijna niets door zijn strot krijgen. Hij bleef maar denken aan alles wat er gebeurd was, en alles wat er nog ging gebeuren: de "Date" met Amy, zijn gevoelens voor Leslie, het gevecht met Lester, het bewijs tegen Lester.
Na het eten bleven ze zitten tot iedereen weg was. Als laatste ging Lester en zijn vrienden weg, dit had twee redenen: Ten eerste dat Lester het niet vertrouwde dat Face, Leslie en Barry zo lang bleven zitten en ten tweede dat zijn vrienden zichzelf zo vol mogelijk wouden eten. Toen dan ook eindelijk Lester, Jack, Jerry en Frank weggingen, liepen Face en zijn vrienden naar het kantoor van de hoofdnon. Leslie klopte op de deur.
"Kom maar binnen" zei de vrouw achter de deur.
Face en zijn vrienden liepen naar binnen.
"Templeton, Leslie, Barry, wat doen jullie hier?" vroeg de hoofdnon.
"We hebben bewijs dat Lester ons beledigt, uitscheld en zelfs probeert ons te slaan" antwoordde Face beleefd.
Hij wist dat hij maar beter respect voor deze vrouw kon hebben.
"Normaal gesproken houd ik er niet van als jullie elkaar beschuldigen, maar aangezien ik weet dat jullie heel veel last van Lester hebben gehad zal ik er naar luisteren" zei de vrouw.
"Dank u wel" zei Face.
Hij pakte het tapeje en speelde het af.
De hoofdnon luisterde aandachtig.
Nadat ze het tapeje had gehoord dacht ze een tijdje na.
"Ik zal maatregelen nemen tegen het gedrag van Victor Lester. Maar, ik heb de heer Lester en zijn vrienden in de ziekenzaal zien zitten, en ze zagen er niet zo goed uit, dus als hij zegt dat jullie begonnen met slaan, en dat het tapeje vervalst is, weet ik niet of ik er veel aan kan doen" zei de vrouw.
"Mevrouw, we hebben een getuigen die kan bevestigen dat het zo gegaan is als het op de tape is opgenomen, namelijk Amy Allen van de regionale schoolkrant" antwoordde Face.
"Ik zal Lester en zijn vrienden hierop aanspreken, en proberen te straffen, maar ik kan niets beloven" antwoordde de hoofdnon.
"Dat begrijp ik, mevrouw" antwoordde Face.
Hij pakte een papiertje en schreef het nummer van Amy op.
"Dit is het nummer van Amy Allen, dan kunt u die bellen" zei Face.
"Dank je, Templeton" antwoordde de vrouw "Ga nu maar genieten van de rest van je weekend, ik geloof dat er activiteiten zijn in de leerlingenkamer."
"Dank u mevrouw" zeiden de drie nogmaals, en daarna liepen ze het kantoor weer uit.

De drie vrienden wilde net beginnen aan een potje schaak toen twee zusters binnen kwamen om Lester en zijn vrienden op te halen. Ze werden rechtstreeks naar het kantoor van de hoofdnon gebracht. Binnen hing de vrouw net de telefoon op. Ze had net met Amy Allen gesproken.
"Ga zitten, heren" zei de vrouw.
Lester en zijn vrienden gingen zitten.
"Vandaag is er een tapeje bij mij gebracht waarmee ik niet zo blij ben" begon de vrouw "Het geeft namelijk bewijs dat jullie leerlingen hebben beledigt, zelfs uitgescholden en daarna hebben geprobeerd te slaan, wat niet al te goed gelukt is" de vrouw kon een klein glimlachje niet verbergen. Ze keek nog eens naar de verwondingen: Lester had een gebroken neus, Jack een arm in het gips, Jerry drie vinger in het gips en twee gekneusde ribben, en Frank had een lelijk blauw oog. De hoofdnon deed een schietgebedje dat Face in het vervolg een iets andere versie van zelfverdediging zou gebruiken (Wat hij trouwens niet deed). Daarna zette ze het cassettebandje aan. Lester en zijn vrienden luisterde aandachtig. Toen het bandje afgelopen schreeuwde Lester "Er is met dat bandje geknoeid, zij waren juist diegene die begonnen met slaan."
"Ik heb bewijzen dat er niet met het bandje geknoeid is, ik heb net namelijk een heel interessant gesprek gehad met Amy Allen van de regionale schoolkrant. De non liet ook dit gesprek horen. Lester keek benauwd, hij wist dat hij er niet meer onderuit kon, zijn vrienden keken alsof ze er niets van begrepen. Het waren bijna allemaal domme krachten, behalve Frank, die niet super sterk was, maar wel iets slimmer dan de rest.
"Ik heb geen andere keuze dan u alle vier te straffen, jullie moeten een hele week de vijver en het bos schoonmaken" zei de vrouw toen het bandje was afgespeeld.
"Dat kunt u niet maken, Peck, Becktall en Greene breken zelf juist altijd wetten, Becktall slaapt soms op de jongensslaapzaal" schreeuwde lester.
"Dat kan best zijn, maar daar heeft u geen bewijzen van, en u moet blij zijn dat wij een soft weeshuis zijn, vroeger hadden ze u met een zweep geslagen" antwoordde de vrouw.
Lester, Jack, Jerry en Frank werden weer naar buiten gebracht.

Buiten draaide Lester zich naar zijn vrienden.
"Peck, Becktall en Greene gaan hiervoor boeten" zei Lester.
"Wat is je plan, Victor?" vroeg Frank.
"Ik weet het nog niet, eerst zelf proberen iets te doen, en als dat niet werkt, haal ik mijn opa er wel bij" zei Lester.
Iedereen in hun groep wist wel dat Lester’s opa een maffia organisatie onder zich had. Ze wouden terug lopen naar de kamer toen de hoofdnon ze stopte.
"Jullie gaan niet naar de leerlingenkamer of de slaapkamer deze week, dat is te gevaarlijk, ik wil niet nog meer gevechten, jullie slapen in de oude slaapkamer" zie de vrouw.
Lester en zijn vrienden werden naar de oude slaapkamer gebracht: een kamer met witte muren, waar een stel oude bedden stonden. Er was totaal geen gezelligheid, en de deur zat op slot.
Lester haatte Face nu nog meer dan ooit, en Face en zijn vrienden hadden het meer naar hun zin als ooit.

"Lester en zijn vrienden zijn niet meer teruggekomen, Face, zouden ze in de oude slaapkamer opgesloten zijn?" vroeg Barry.
"Waarschijnlijk wel" antwoordde Face"Maar, leid me verder even niet af, ik probeer dit potje van Les te winnen."
"Wat je toch niet gaat lukken" antwoordde Leslie.
Alle drie lachte ze weer. Een van de belangrijkste punten van hun vriendschap: dat ze altijd met elkaar konden lachen.
En hoe hard Face ook probeerde, hij kon het potje niet van Leslie winnen.
Het kwam waarschijnlijk omdat hij zijn hoofd niet van de problemen af kon houden, of gewoon omdat hij een slechte schaakspeler was, of misschien kwam het gewoon omdat hij Leslie er zo superknap uit zag zien. Maar, daar mocht hij eigenlijk niet aan denken aangezien hij dan meteen weer aan de tweestrijd tussen Leslie en Amy dacht. Aangezien Lester niet meer terug was gekomen waren ze er maar van uit gegaan dat hij in de oude slaapkamer zat, en dat was een rede om een feestje te houden. Het werd dus best laat die avond. Face had een fles 7 Up open getrokken, en die hadden ze helemaal leeg. Barry had nog een zak chips onder zijn bed, en ook die hadden ze leeggegeten. Daarna was het over gegaan op “Doen, durven of de waarheid” spelen. Dit was voor Face op dit moment een gevaarlijk spel, aangezien Barry nog al snel zou kunnen vragen of hij op Amy was, waarop hij op dit moment nog geen antwoord had. Gelukkig had Barry dit al wel in Face’ ogen gezien, en liet hij de vraag achterwege. Het werd dus een hele gezellige avond, en toen iedereen moe was gingen ze langzaam aan allemaal naar bed. Face viel al snel in een diepe slaap. Hij droomde dat aan zijn ene kant Amy stond, en aan de andere kant Leslie, en dat hij een keuze moest maken tussen de twee van de hoofdnon, eentje zou bij hem en Barry blijven, en de andere zou naar Lester en zijn vrienden gaan. Hij wist de keuze niet, en langzaam gingen ze allebei van hem vandaan. Het was een vreselijke droom, en hoewel zijn dag niet echt super slecht was, waren al zijn dromen dat wel. Hij droomde namelijk dat hij weer vocht met Lester, dit keek een tegen een,alleen hij en Lester. Maar alles leek in slow motion te gaan, en hij kon Lester bijna niet raken, terwijl Lester hem bijna alleen rake klappen gaf. Uiteindelijk stortte hij achteruit een waterval in. Net voor hij de bodem van de rivier ging raken schrok hij weer wakker. Het was midden in de nacht en zijn hele shirt was doorweekt van het zweet. Hij keek op de grote klok die aan de achterwant van de slaapzaal hing. Het was half drie ’s nachts. Hij keek naast zich, naar het bed waar Barry in lag. Twee open ogen keken terug. Barry was ook nog wakker.
“Kon je ook niet slapen?” vroeg Face.
“Nee, het was zo’n rare dag, ik krijg het niet goed verwerkt” antwoordde Barry.
“Hetzelfde probleem voor mij, maar alleen heb ik denk ik iets meer te verwerken” antwoordde Face.
“Ja, zoiets zei je tijdens het eten ook al, vertel eens wat er nou allemaal speelt waar ik en Leslie niets van weten?” vroeg Barry.
“Het gaat juist over Leslie” antwoordde Face “Ik denk dat ik op haar verliefd ben.”
Even viel er een stilte.
“Dat dacht ik al wel” antwoordde Barry.
“Hoezo dan?” vroeg Face.
“De manier waarop jullie elkaar soms aankijken, de jaloezie die van Leslie’s gezicht af te lezen was toen je die date met Amy regelde” vertelde Barry.
“Dus je denkt dat ze ook op mij verliefd is?” vroeg Face.
“Denken, ik weet het wel zeker” antwoordde Barry.
“Maar, ik vind Amy ook leuk, ik weet gewoon niet wie ik leuker vind” antwoordde Face.
“Op dit moment durft Leslie toch nog niet toe te geven dat ze je leuk vind, dus je hoeft nog geen keuze te maken” zei Barry “Neem gewoon die date met Amy en vind uit op wie je nu werkelijk verliefd bent, dan kun je dan nog altijd je beslissing maken” antwoordde Barry.
“Ja, Barry je hebt totaal gelijk, bedankt voor je hulp” antwoordde Face.
“Graag gedaan, daar zijn vrienden voor” antwoordde Barry
De twee gingen weer gerust in hun bed liggen.
Na een tijdje kwam er een vraag in Face zijn hoofd.
“Zeg,Barry, waarom lag jij eigenlijk nog wakker?” vroeg Face
“Nou om heel eerlijk te zijn, Temp, Ik heb denk ik een oogje op Debra Garrity” bekende Barry. Barry had “Temp” gezegd, dus dat betekende dat hij het echt meende. Debra Garrity was een meisje van ongeveer een half jaar jonger dan Face was. Ze was heel aardig en behulpzaam, en heel slim. Ze had altijd bijdehante opmerkingen (net als Barry die ook vaak had).
“Nou, Barry, jullie passen wel goed bij elkaar, maar ik kan je niet garanderen dat ze verliefd op je is, ik ken Debra niet zo heel erg goed. Maar ik zou het voor je kunnen vragen als je wilt” antwoordde Face.
“Nee,ik vraag het liever zelf persoonlijk” antwoordde Barry.
“Begrijp ik” antwoordde Face.
“Nou, welterusten dan” zei Barry
“Welterusten” antwoordde Face.
Beide jongens waren binnen tien minuten in een diepe slaap, en dit keer met mooie rustige dromen, aangezien ze nu met elkaar hun problemen hadden opgelost. Een van de mooiste dingen die vriendschap je kon bieden.

De volgende dag was het gewoon school, dus een van de nonnen kwam de jongens al vroeg wekken, Face, Barry en Leslie sproken elkaar weer in de leerlingenkamer. Alle drie hadden ze zin in de dag.

_________________

Murdock: We need some kind of distraction, do you have a atomic bomb?
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Murdoockie!!
BerichtGeplaatst: 12-05-2008 09:19:39  Reageer met quote


Leeftijd: 31
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 11-8-2007
Berichten: 2195
Woonplaats: Home, where the heart is.

Wat een leuk, origineel verhaal!
Heb er echt van genoten! Very Happy
Ga zo door Razz

_________________
O, Resentless Love! Whereto Doth Not Thou Force The Hearts of Mortals?

It's cool. Really, 'tis.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
A-TeamBond
BerichtGeplaatst: 12-05-2008 10:04:42  Reageer met quote


Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 24-4-2007
Berichten: 372
Woonplaats: Tilburg

Dank je, er gaat nog veel gebeuren voor Jonge Face, maar daar komen jullie later wel achter.

_________________

Murdock: We need some kind of distraction, do you have a atomic bomb?
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht

Daphne
BerichtGeplaatst: 12-05-2008 10:38:07  Reageer met quote


Leeftijd: 43
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 13-4-2007
Berichten: 1401

Vet cool. echt mooi verhaal hoor

_________________




Face: Don't you smile at me like that. That's not even a real smile. It's just a bunch of teeth playing with my mind!


http://dirkbenedict1945.hyves.nl/
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
go A-team
BerichtGeplaatst: 12-05-2008 19:20:03  Reageer met quote


Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 22-8-2007
Berichten: 688
Woonplaats: Ergens anders

dis echt een super verhaal word dit verhaal nog vervolgt Wink
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht MSN messenger
Murdoockie!!
BerichtGeplaatst: 03-07-2008 13:16:38  Reageer met quote


Leeftijd: 31
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 11-8-2007
Berichten: 2195
Woonplaats: Home, where the heart is.

Komt er nog een vervolg? Razz
Tis echt een superleuk verhaal Very Happy

_________________
O, Resentless Love! Whereto Doth Not Thou Force The Hearts of Mortals?

It's cool. Really, 'tis.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
go A-team
BerichtGeplaatst: 03-07-2008 20:59:41  Reageer met quote


Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 22-8-2007
Berichten: 688
Woonplaats: Ergens anders

Murdoockie!! schreef:
Komt er nog een vervolg? Razz
Tis echt een superleuk verhaal Very Happy



jep daar dacht ik ook al aan het is een super leuk verhaal
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht MSN messenger
H.M Joey
BerichtGeplaatst: 03-07-2008 21:04:20  Reageer met quote


Leeftijd: 31
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 5-3-2008
Berichten: 594
Woonplaats: Doetinchem

Leuk verhaal!
Als er een vervolg komt ga ik 'm lezen!

_________________
Murdock: We’re just waiting for our final clearence.
B.A: Mama is waiting fool!
Murdock: And there it is!
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht AIM naam Yahoo messenger MSN messenger
H.M Maikel
BerichtGeplaatst: 10-07-2008 10:58:40  Reageer met quote


Leeftijd: 29
Kolonel
Kolonel


Geregistreerd op: 14-1-2008
Berichten: 211
Woonplaats: Eemnes

H.M Joey schreef:
Leuk verhaal!
Als er een vervolg komt ga ik 'm lezen!


zelfde geld voor mij dit verhaal is gewoon super bedacht Wink

_________________
I Love it when a plan comes Togheter Very Happy

Fullbright Spelen MP Lolz Very Happy

Go A-Team Beste A-Teamfan Razz
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht MSN messenger
Sharey
BerichtGeplaatst: 02-11-2013 17:37:46  Reageer met quote


Leeftijd: 59
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 27-4-2008
Berichten: 1558
Woonplaats: Tilburg

Hallo A-Teamfanfictiefans,

Deze maand staat 'De jongere jaren' van A-teamBond in the spotlight.
Namens de schrijver van dit verhaal wens ik iedereen veel leesplezier.

Met vriendelijke groet,

Sharey
Moderator Fanfictie

_________________
Verhaal van de maand = Het jaar rond Fanfictie in the picture!
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht MSN messenger
sShareyY
BerichtGeplaatst: 02-12-2017 20:31:34  Reageer met quote


Luitenant
Luitenant


Geregistreerd op: 14-4-2014
Berichten: 131
Woonplaats: Tilburg

Hallo A-Teamfanfictiefans,

Deze maand staat het verhaal 'De jongere jaren' van A-teamBond in the picture.
Namens de schrijver wens ik iedereen veel leesplezier en fijne feestdagen.

Met vriendelijke groet,

Sharey
Moderator Fanfictie
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
sShareyY
BerichtGeplaatst: 01-02-2022 19:20:07  Reageer met quote


Luitenant
Luitenant


Geregistreerd op: 14-4-2014
Berichten: 131
Woonplaats: Tilburg

Hallo A-Teamfanfictiefans,

Deze maand staat het verhaal 'De jongere jaren' van A-teamBond in the picture.
Namens de schrijver wens ik iedereen veel leesplezier.

Met vriendelijke groet,

Sharey
Moderator Fanfictie
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Berichten van afgelopen:   
Tijden zijn in GMT + 1 uur

Volgende onderwerp
Vorige onderwerp
Pagina 1 van 1
Ateamfans.nl forum index  ~  Fanfictie

Plaats nieuw bericht   Plaats reactie


 
Ga naar:  

Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
Je mag geen reacties plaatsen
Je mag je berichten niet bewerken
Je mag je berichten niet verwijderen
Ja mag niet stemmen in polls




 

Powered by phpBB and NoseBleed v1.08
Edited by Ateamfans.nl v3.0