Ateamfans.nl forum index
Plaats nieuw bericht   Plaats reactie  <  Fanfictie  ~  Epi 1: La grande Fuite
Murdoockie!!
BerichtGeplaatst: 14-04-2008 15:27:03  Reageer met quote


Leeftijd: 31
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 11-8-2007
Berichten: 2195
Woonplaats: Home, where the heart is.

Zoals jullie ongetwijfeld wel gemerkt hebben was het verhaal: Het leven van een kiezelsteen in een notendop een daverend succes. Razz Wink
Marie-Louise heeft me uitgedaagd tot een nieuw verhaal, zie voor verdere info in het topic van mijn bovengenoemde verhaal. (In het Zeverstek... Wink )
Ik ben op de uitdaging ingegaan, dus hier alvast deel 1....

Een verhaal op aanraden en aandringen van Marie-Louise…
Een verhaal, wederom ontkiemd in mijn brein, ik wens u en jullie een hoop leesplezier…
Een verhaal, met spanning, humor, een vleugje romantiek en natuurlijk: de onmisbare actie!


Episode 1: La grande Fuite…
(De grote ontsnapping...)

Part 1
Murdock en ik waren een computerspelletje aan het spelen. Dat deden we wel vaker. Sinds ik in april in de VA terecht was gekomen en Murdock had ontmoet tijdens het uit laten van zijn hond en ik mijn fret, kwam ik elke dag naar Murdock’s kamer om lekker te gamen en winkies te eten. De dokters en zuster vonden dat best, we deden geen vlieg kwaad.
Zo ook vandaag. Murdock was aan de winnende hand, maar ik liep wel in. Ineens hoorden we een sirene door de VA klinken. Verbaasd keek ik Murdock aan. Het was weer eens zover…
Hij haalde zijn schouder op en we speelden snel verder. Ik had nu evenveel punten als hij. Geïrriteerd haalde ik mijn hand door mijn haar, en deed het achter mijn oren. Amper een halve minuut verder schrokken we op doordat de deur van Murdock’s kamer met een knal opengeslagen werd. Er kwam een hele knappe dokter de kamer binnengestormd. Wij draaiden ons meteen om. Hij kwam mij onbekend voor, maar Murdock keek hem aan. De dokter bekeek mij van top tot teen en toonde een prachtige glimlach.
Ik werd spontaan knalrood, en keek verlegen weg. Murdock zuchtte en vroeg aan de dokter: ‘hai Face, vertel maar… Wat nu weer?’ Face, die mij de hele tijd aangekeken had, keerde zich naar Murdock, deed zijn mond open en wilde wat zeggen, toen ineens twee MP’s de kamer binnenkwamen stormen. Ik keek geschrokken op, Murdock en Face ook. Murdock begon spontaan gek te doen, maar Face werd zonder reden vastgepakt, en weggevoerd. De deur werd niet al te zacht dichtgedaan en wij waren weer alleen. Murdock liep meteen naar de deur en keek Face na. Hij kon blijkbaar niets zien, want hij zuchtte ongerust en begon door de kamer te ijsberen.
Ik keek hem verbaasd aan, en ik wilde uitleg. Ik kende hem goed genoeg om te weten dat er iets aan de hand was. Hij verdween vaak, en kwam dan een paar dagen later terug. Ik was over het algemeen niet nieuwsgierig, maar nu werd het me te gortig: wie was die knappe man en wat was er allemaal aan de hand, met die MP’s enzo?
Ik besloot na lang twijfelen het toch te vragen. Ik vroeg aarzelend: ‘Murdock, ik ben nooit nieuwsgierig, en ik heb je nooit gevraagd waar je altijd heen gaat. Maar nu wil ik het weten, en kom niet met smoesjes aan!’
Murdock keek me lang aan en zei niets. Ik was smoorverliefd op hem, maar het was me altijd gelukt niets te laten merken. Ik kon hem recht zijn bruine ogen kijken zonder rood uit te slaan. Murdock kreeg een lachje rond zijn mond. Ik keek hem vragend aan: ‘wat is er nou weer?’ Murdock zei lachend: ‘het verbaasde me al dat je nooit wat hebt gevraagd!’
Hij ging op zijn bed zitten en klopte met zijn hand naast hem op het bed. Ik liep naar hem toe en ging zitten. Hij ging verder: ‘je hebt vast wel eens gehoord van het A-Team…’
Hij keek me aan. Ik knikte, maar zei wel: ‘maar ik weet er niet veel van, dus wat uitleg is welkom!’
Murdock vervolgde: ‘nou, dat bestaat dus uit: kolonel John “Hannibal” Smith, luitenant Templeton “Face” Peck, en sergeant Bosco “B.A.” Baracus. Kan je het nog volgen?’ Ik zei: ‘jep, ga verder!’ Murdock keek me glimlachend aan. ‘Dat was een eenheid die vals beschuldigd werd van een bankoverval. Ze ontsnapten, maar dat is allemaal een lang verhaal. Nu worden ze nog steeds gezocht door de MP’s. Ik ben, schrik niet, een lid van het A-team, de piloot. Als Hannibal een missie heeft, halen ze mij uit de VA… Daarom ben ik dus zo vaak weg!’
Ik had alles verbaasd aangehoord en keek Murdock verbijsterd aan. Ik wist niets verstandigs uit te brengen, dus ik hield mijn mond maar.
Murdock zei: ‘dan bel ik nu even de Van, dan weten ze dat Face gevangen genomen is. Ik moet eruit…’ Hij begon weer onrustig rondjes te lopen. Ik was blijven zitten op het bed, en bleef Murdock volgen met mijn ogen. Hij had de hoorn vast, wilde net het nummer draaien, toen de deur weer open ging.
Er stond een dokter in de kamer, met een kolonel van de MP ernaast. Wij keken de twee onderzoekend aan. De dokter kwam naar mij toe, zonder wat te zeggen, en pakte me ruw bij mijn arm vast. Hij trok me van het bed en bracht me naar mijn kamer. Ik keek Murdock hulpeloos aan, maar hij haalde zijn schouders op en keek me aan. Hij gaf me een geruststellende knipoog en toen ging de deur van zijn kamer dicht, de kolonel bleef binnen. Toen ik mijn kamer binnenkwam en de deur achter me dicht was en ik alleen was, keek ik de kamer rond. Er klopte iets niet… Voorzichtig keek ik de kamer rond. Toen wist ik het: er hing een camera! Ook waren de ramen dicht, en het was stil in de VA. Té stil… Het hing al een aantal weken een gespannen sfeer, maar nu werd het grimmiger…

part 2
Ik ging maar op mijn bed liggen, maar ik was te rusteloos om rustig te blijven liggen. Ik kon me ook niet op mijn stripboek concentreren. Ineens hoorde ik allemaal schoten en piepende banden. Ik had wat kennis over auto’s en dus wist ik dat het een zwaarder busje moest zijn. Het schieten ging onophoudelijk door, en het werd steeds harder. Ik sprong van mijn bed en keek uit het raam. Ik zag een zwart busje met een rode streep door de straat crossen, en ik zag Face achterin liggen. Opgelucht haalde ik adem: het team heeft Face kunnen helpen ontsnappen.
Wat meer opgelucht ging ik weer op mijn bed liggen. Het was nogal benauwd, dus ik wilde het raam even open doen. Ik trok aan het raam die normaal heel soepel omhoog ging, maar hij gaf van geen meter mee!
Wel kwamen er twee dokters de kamer binnen, die me vastpakten en me op mijn bed gooiden. Ze dreigden met een spuitje en een dwangbuis, maar geschrokken probeerde ik het uit te leggen, ik wilde een beetje frisse lucht! De dokters geloofden me, hoewel het even duurde, en gingen weer weg. Ik keek ze verbaasd na: wat was er nou allemaal aan de hand? Camera’s, extra beveiliging, ik mocht niet bij Murdock zijn, MP’s bij de vleet… Er klopte iets niet, maar wat? Ik ging weer op mijn bed liggen, en probeerde te bedenken wat nou de reden van dit alles was, maar ik kwam er niet uit…!

Het was etenstijd, en we gingen zoals gewoonlijk naar de eetzaal toe. Ik keek of ik Murdock ergens kon vinden, en toen ik hem gevonden had probeerde ik naast hem te gaan zitten. We schoven aan, en het was echt muisstil. Het was angstaanjagend, normaal was het een gekwek van jewelste! Ik vroeg aan Murdock, heel zachtjes, zodat niemand mij zou kunnen horen: ‘wat is er aan de hand?’ Murdock zei: ‘er is een nieuwe baas, en die houdt ons nu in de gaten.’ Ik wilde wat terug zeggen, maar een broeder zei: ‘stilte allemaal!’ Geschrokken at ik verder, het smaakte me echter totaal niet. Murdock was druk bezig met te knoeien met zijn eten, en ik keek schuin af en toe naar hem. Toen schoof hij zijn bord een beetje naar mij toe.
Er stond: ‘ 20.00 uur, toiletten.’ Ik knikte voorzichtig en Murdock veegde de letters snel uit. Haastig aten we ons bord leeg, en we moesten terug naar onze kamers. Op mijn bed lag ik na te denken wat er allemaal aan de hand kon zijn… Murdock wist er zonder twijfel meer over!

part 3
Toen het half 8 was, hoorde ik een hoop geschreeuw. Ik keek, toch een beetje nieuwsgierig, door het (getraliede!!) raam van mijn deur naar de gang. Een vrouw, die ik vaag van gezicht kende, werd uit haar kamer gehaald door twee dokters. Ik was verbaasd, alle sessies en behandelingen waren toch al voorbij na 7 uur?
Ik haalde mijn schouders op en ging weer op bed liggen, terwijl ik begon aan het nieuwe deel van mijn Kuifje stripboek. Toen het 5 voor 8 was, drukte ik op een knopje, en een broeder kwam langs. Ik zei dat ik naar de toilet wilde, en hij maakte tot mijn geruststelling de deur zonder verdere vragen open. Ik mocht tot mijn verbazing ook nog alleen naar de toilet toe, ze hadden zeker een vergadering…
Ik had mijn fretje bij me aan om zo minder aandacht te trekken…

Toen ik bij de toiletten kwam, was Murdock nergens te bekennen. Ik ging naar binnen, en wachtte tot hij op zou komen dagen. Toen hoorde ik mijn naam zachtjes roepen. Ik deed mijn hoofd om de deur en zag dat het Murdock was. Opgelucht wenkte ik hem, en toen hij binnen was en niemand ons kon zien zei ik: ‘Face is veilig!’
Murdock lachte en zei: ‘Weet ik. Die kolonel die kwam toen jij weg moest, weet je dat nog? Dat was Hannibal! Hij kwam me vertellen dat het onmogelijk is om mij eruit te halen, de beveiliging is te goed. Ze zouden ook uitzoeken wat er aan de hand is. Ik heb een broeder, een goeie vriend van me, even uitgehoord. Er is een nieuwe directeur, en die heeft een aparte afdeling. Extra beveiligd. Daar doet hij medische proeven…’
Murdock hield ineens stil. Net toen ik wilde vragen waarom hij niet verder praatte, hoorde ik de stem van de broeder: ‘is ze daar binnen? En Murdock ook?’
Ik keek Murdock angstig aan. Hij trok me strak tegen zich aan en zei zachtjes: ‘stil, dan horen ze ons niet!’ Ik durfde geen adem te halen, en was doodsbang dat ze mijn hartslag konden horen, zo hard bonsde mijn hart.
Opgelucht hoorde ik toen dat de stemmen steeds zwakker klonken, en opgelucht haalde ik adem. Ik keek op naar Murdock, die iets groter was dan ik, en ik zei: ‘dat scheelde niet veel! Maar ga verder…’
Murdock ging verder: ‘mijn vrienden moeten weten wat voor zieke geest hierachter zit. Die gast is bang dat de buitenwereld er weet van heeft. Iedereen is hier ook bang, dat heb je al gemerkt… Ook worden we extra bewaakt omdat hij niet wil dat we ontsnappen en het nieuws aan de buitenwereld vertellen. We moeten die man stoppen! De regering moet ervan weten… Als buitenstaander merk je het niet, maar het is al een tijdje aan de gang… Maar dat wist je al.’
Ik keek Murdock nadenkend aan.
Ineens kwam zijn hoofd dichterbij en ik voelde zijn lippen op de mijne. Ik wist niet wat me overkwam, en mijn gedachten buitelden allemaal over elkaar.
Bijna tegelijkertijd ging de deur open en de broeder stond in de deuropening. Murdock deed alsof hij heel erg geschrokken was en lachte verlegen naar de broeder. De broeder keek ons allebei lachend aan, deed de deur lachend weer dicht en smoesde wat met een ander persoon. Murdock zei verlegen: ‘sorry, maar ik hoorde ze aankomen, en ze mochten niet weten wat wij hier aan het bepraten waren…’ Hij keek me verontschuldigend aan.
Ik glimlachte naar hem en zei: ‘maakt niet uit… Zo erg was het nou ook weer niet, maar ik schrok me kapot! Doe het dus niet nog een keer zo abrupt!’
Murdock keek me eerst verbaasd, en toen met een bepaalde blik aan. Hij zei na een tijdje: ‘euhm, ja, we moeten hier dus uit. Ik neem je wel mee, je ziet me wel verschijnen. Het komt allemaal wel goed’
Ik knikte en toen liepen we de toiletten uit. De broeder stond er nog steeds, samen met een ander. Lachend keken ze ons aan. Ik werd knalrood en Murdock maakte het nog erger met een vette knipoog. We werden teruggebracht naar onze kamers. Ik kleedde me snel om en kroop mijn bed in. Ik was nog helemaal ondersteboven van Murdock en zijn verhaal, maar vooral die zoen. Ook al betekende het niets, het was immers een afleidingsmanoeuvre, maar toch…
Het duurde lang voordat ik eindelijk in slaap kon komen…

Part 4
De volgende dag werden we allemaal vroeg wakker gemaakt. We gingen naar de eetzaal, en Murdock gaf me weer een veelbetekende knipoog. Ik liet me niet kennen en stak lachend mijn tong naar hem uit. Lachend keek Murdock terug. Tijdens het ontbijt was het weer muisstil, eng gewoon! Terloops keek ik Murdock nog eens aan, maar hij leek het niet op te merken.
Na het ontbijt was het lucht-tijd voor onze afdeling. Ik liep een beetje door de tuin met mijn fretje Fluffie en snoof de frisse lucht op. Ineens voelde ik twee handen op mijn schouders. Ik draai me om en dacht Murdock te zien, maar het was een dokter. Hij zei met een enge, zachte stem: ‘kom maar even mee’. Ik kon geen kant op, de handen waren als bankschroeven! Ik keek angstig om me heen en zag Murdock lopen. Hij keek zoekend om zich heen en zag mij toen toen. Er kwam een verbaasde blik op zijn gezicht, die snel veranderde in een verschrikte blik. Hulpeloos keek ik hem aan, de angst was in mijn ogen te lezen; zei hij achteraf. Dat kwam omdat ik moest denken aan die medische proeven die werden uitgevoerd!
Ik werd meegenomen naar binnen en we stapten in de lift. Daarna stapten we weer uit de lift, en we waren in een gedeelte van de VA die ik niet kende. Ik werd in een kamer gestopt, die niet veel groter was dan mijn normale kamer. Alleen was hier geen raam, en er stond alleen een bed en een kast.
Ik begon op de deur te bonzen, maar er gebeurde niets, er kwam niemand.
Ik viel neer op het bed dat er stond, en probeerde een beetje rustig te worden. Op mijn horloge zag ik dat het ondertussen half 8 was. Ik was doodop en probeerde wat te slapen. Na een uur of 3 ging de deur open en er stond een besnorde en bebaarde dokter in de deuropening. Hij kwam naar me toe, zonder wat te zeggen, en met een greep van een bankschroef pakte hij me bij mijn bovenarm, die ondertussen blauw begon te worden. Ik kon me niet verweren, maar schreeuwde wel alles bij elkaar, maar niemand keek op of om. Ik stribbelde fel tegen, maar het hielp allemaal niets, de dokter reageerde niet en zijn greep werd niet slapper.
Ineens merkte ik dat we een lift ingingen, en naar de begane grond. De dokter nam me mee naar mijn oude afdeling, en vandaar naar buiten. Ik probeerde me te verzetten: vonden die proeven buiten de VA plaats?
Ik stond doodsangsten uit: wat zou er gebeuren, met mij en met mijn fretje? Toen ik de VA niet meer kon zien, liet de dokter me los. Hij trok de snor los en haalde een pruik van zijn hoofd. Ik keek de dokter aan, pal in plagende bruine ogen. Het was Murdock! Mijn benen begonnen te trillen en ik haastte me op en muurtje te gaan zitten. Trillend haalde ik adem. Ineens kwam alle spanning eruit, en de tranen begonnen te rollen. Snikkend kreeg ik mezelf even later weer onder controle.
Murdock zag alles een beetje geschrokken aan en zei toen: ‘had ik je niet moeten helpen ontsnappen? Vond je het niet leuk? In een spookhuis betalen mensen voor spanning, en ik deed het nog wel gratis!’
Ik schudde mijn hoofd. ‘Nee, het is juist supergoed, het was gewoon zo eng… Met dat medische-proeven-verhaal in mijn achterhoofd… Ik had het niet meer!’ Ik begon zenuwachtig te giechelen, maar de tranen stroomden nog wel over mijn wangen. Murdock ging naast me zitten en sloeg een arm om me heen.
Toen ik wat rustiger was begon hij te vertellen: ‘Ik zag dat je werd weggebracht, en dat vond ik niet echt een goed plan. Ik besloot je te volgen, en daarna haalde ik een snor en een baard uit mijn kast… Ik ging weer naar je toe, en ik heb je bevrijdt, zoals ik had belooft.’ Het laatste kwam er een beetje triomfantelijk uit. Ik keek hem aan. ‘Heb je Fluffie ook mee?’ Murdock knikte en haalde mijn fretje uit zijn jas. Ik keek hem dankbaar aan; hij dacht ook aan alles! Maar Murdock keek me meteen weer serieus aan. ‘Mijn vrienden moet ik even bellen. Dan komen ze ons helpen. Ik waarschuw je even voor B.A. Hij komt vaak erg nors over, maar hij heeft een hart van goud! Ook zal hij Fluffie niet zo leuk vinden…!’ Ik keek Murdock geschokt aan: ‘houdt B.A. dan niet van dieren?’ Murdock zei dat B.A. dat juist wel deed, maar van Fluffie niet. Ik begreep het niet; iedereen houdt toch meteen van Fluffie?
We bleven nog even zitten, totdat we ineens een sirene hoorde. Laconiek keek ik Murdock aan: ‘ze weten dat we zijn ontsnapt!’

Part 5
Murdock knikte en snel doken we weg in een paar bosjes, zodat de broeders ons niet konden zien. Niet veel later liep er inderdaad een broeder langs, maar die zag ons gelukkig niet.
Murdock en ik keken elkaar gespannen aan. Toen de broeder weg was, sprongen we op en we renden naar de dichtstbijzijnde telefooncel. Murdock draaide haastig een nummer en toen er opgenomen werd zei Murdock: ‘ja Hannibal, Murdock hier……(Hannibal zei wat. Wink )……. Ja. We hebben kunnen ontsnappen. Die mannen zijn afgeschud, en we zijn een paar straten ten zuiden van de VA. Kan je ons op komen halen?’
Murdock luisterde nog even naar Hannibal en hing toen op. Hij zei: ‘ze kunnen nu elk ogenblik komen… In de VA zit het echt goed fout!’ Ik knikte en zei: ‘zeker… De spanning is daar om te snijden, allerlei patiënten die verdwijnen en die we niet meer terug zien…!’ We besloten even naar een café te gaan om wat te drinken en even bij te komen. We zaten daar een half uurtje, toen we ineens piepende banden hoorden. Murdock zei lachend: ‘daar zal je ze hebben!’ We liepen naar buiten, nadat we even hadden betaald, Murdock had gelukkig geld op zak. We konden meteen de Van in stappen, en ik mocht van Murdock tussen hem en Face inzitten. Er zat een neger met veel kettingen en ringen achter het stuur, een al wat oudere man met een sigaar zat ernaast. De neger reed snel weg en al gauw waren we de stad uit.
Toen we op een rustig weggetje waren, draaide de neger het busje aan de kant en hij en de man met de sigaar draaiden zich om. De man met de sigaar keek me vragend aan, maar stelde zich wel eerst voor. Hij zei: ‘hallo, even voorstellen. Murdock en Face ken je al. Dit is B.A. en ik ben Hannibal, de leider van het hele zootje. En als ik vragen mag, wie ben jij en wat doe je precies hier?’ Ik keek het hele kringetje rond. Ik stelde mezelf voor en zei toen: ‘tja, wat ik in de VA doe? Wat doen de mensen in het algemeen daar?’ Ik keek Murdock plagend aan. Murdock had pretlichtjes in zijn ogen, maar toen begon hij het probleem te vertellen. Over mij, dat ik was gepakt voor medische proeven, de angst en stilte die er hing, mensen die verdwenen en niet terug kwamen…
Ik zag dat Face niet echt oplette, maar alleen maar naar mij keek. Ik probeerde hem te negeren, maar ja… bij Face gaat dat niet zo makkelijk hè!?
Hannibal keek mij eens onderzoekend aan. Ik had korte mouwen aan, dus je zag de blauwe plekken zitten. Hannibal pakte mijn arm voorzichtig vast en bekeek de plekken. Hij vroeg verbaasd: ‘waar komen die vandaan?’ Ik legde een beetje blozend uit dat iedereen me bij mijn arm vastpakte, niet al te zachtzinnig, en dat ze nu dus blauw waren. Face keek me geschokt aan. Medelijdend sloeg hij een arm om me heen. B.A. keek niet al te vrolijk, en Hannibal vroeg: ‘wat is er, B.A.? Dit meisje hier is niet zo gek als Murdock! Ze heeft toch geen onzichtbaar huisdier?’ B.A. zei: ‘ze is wel mooi een VA-patient… Straks is ze net zo gek als Murdock!’ Face zei: ‘ja, mooi is ze zeker…!’ Hij keek me glimlachend aan. Ik zei, terwijl ik niet inging op de opmerking van Face; ‘wees daar maar niet bang voor hoor, B.A.!’ (Ik wist wel een beetje van Murdock hoe hij in elkaar zat, dus ik keek hem stoïcijns aan: meisjes zou hij vast niet slaan…) Ik vervolgde: ‘Nee, als het moet ben ik veel gekker… Ik win het dan van Murdock’
Face keek me lachend aan. Hij had, ik moet eerlijk zijn, een prachtige glimlach. Ik keek Hannibal aan. Murdock zei: ‘komaan Hannibal, B.A., Face! Dit kunnen we toch niet laten gebeuren? Ze mishandelen mensen, en vrouwen… En jullie kunnen ze helpen, dan doe je dat toch!’ Hannibal keek de Van rond. Face knikte, Murdock en ik keken elkaar hoopvol aan, en B.A. knikte met tegenzin. Hannibal stak een nieuwe sigaar in zijn mond en zei: ‘oké, dan heeft de VA het A-team ingehuurd!’
Ik keek Murdock blij aan en we gaven elkaar een high-five. Hannibal zei tegen Face: ‘heb je nog iets van zalf voor haar?’ Face verdween in de achterkant van het busje en kwam even later terug met de zalf. Ik pakte het tubetje aan en probeerde te smeren, maar ik kon er net niet bij.
Murdock pakte de tube van me over en smeerde het zachtjes op mijn arm. Hij keek me diep in mijn ogen en spontaan werd ik weer knalrood. Murdock begon plagend te glimlachen. Ik stak mijn tong maar weer uit om niet zo zwak over te komen, maar volgens mij had het niet veel effect. Face had er niets van gemerkt. Toen de pijn wat minder werd, en de blauwe plekken ook wat minder werden, zei Hannibal: ‘dan proberen we nu wat te slapen. Jij…’, zei hij tegen mij; ‘mag voorin liggen, dan gaan wij achterin. Face, jij neemt de eerste wacht.’ Face knikte, met tegenzin, maar ging toch naar buiten. Ik ging liggen en sloot al snel mijn ogen, ik was doodop van de spanning. De volgende dag zouden we de VA bevrijden, en dan konden we weer rustig leven… Maar ja, dat dát niet al te soepel zou gaan konden we toen niet weten…

Part 6.
Ik lag te slapen, totdat ik ergens wakker van werd. Ik wist niet meer waarvan, dus ik bleef maar liggen. Uiteindelijk was ik het liggen zat en ik deed zachtjes de deur van de Van open, ik wilde de anderen niet wakker maken. Ik wilde wat frisse lucht. Ik had mijn voeten nog niet buiten de Van of Murdock stond naast me. Ik schrok me een hoedje toen hij ineens naast me stond. ‘Slecht geweten?’: vroeg hij lachend. Ik was niet in de bui om lekker gek mee te doen dus ik haalde mijn schouders op. Murdock keek op slag serieus. Hij keek me aan en zei: ‘is er wat? Je bent zo… kortaf…!’ Ik zuchtte en keek weg van Murdock. Murdock legde zijn hand op mijn wang en draaide zo mijn hoofd terug, zodat ik hem wel aan móest kijken. Ik keek Murdock recht in zijn gezicht aan, maar zei niets. Murdock hield zijn hoofd een beetje schuin en zei, terwijl hij mijn bezorgd en onderzoekend bekeek: ‘wacht even, ik maak even B.A. wakker.’ Ik wilde hem tegenhouden, maar hij was al weg. Ik wachtte (ik kon wel weglopen, maar dat was zo lullig voor Murdock Wink ) en hoorde de stemmen van Murdock en B.A. door de nacht. Murdock zei: ‘B.A., kan je even op wacht staan voor mij? Ik moet even met haar praten… ze zit ergens mee, en ik weet niet waarmee… kan jij het dan even overnemen?’ B.A. antwoordde nors dat hij het zou doen en Murdock kwam weer terug. Hij nam me met zachte dwang mee naar een paar bomen. Hij ging zitten op de grond, en ik ging naast hem zitten.
Het was lange tijd stil, maar toen zei Murdock: ‘nou, vertel, wat zit je dwars?’
Ik zuchtte nog een keer, en wilde weer de andere kant opkijken, maar Murdock duwde weer mijn gezicht in zijn richting. Hij lachte: ‘neiging om weg te lopen he? Hebben vrouwen wel vaker last van…!’
Ik moest tegen mijn wil in lachen om zijn vermogen alles te doorzien. Ik gaf me gewonnen en zei: ‘nou ja, ikke.. euh.. in de VA, toen jij dat vertelde… die… zoen weet je wel…!’ Murdock zei geschrokken: ‘O, is dat het? Sorry…’ Ik onderbrak hem: ‘nee, je hoeft geen excuses aan te bieden, maar ik weet nou niet wat ik aan je heb!’ Ik zuchtte: het hoge woord was eruit.
Murdock keek me verbaasd aan en zei: ‘hoe bedoel je?’ Ik zei terug: ‘nou ja, eerst waren we vrienden, en ik weet niet of je het nou meende of niet wat er toen gebeurde… en dan die knipogen erbij…’ Ik werd knalrood en begon te hakkelen. Murdock reageerde begrijpend. ‘Zal ik je dan laten weten wat je aan me hebt?’ Ik keek hem verbaasd aan. Murdock zei niets maar kwam dichterbij me zitten. Mijn hart begon sneller te kloppen en sloeg een paar slagen over toen Murdock me zacht zoende. Ik zoende terug en deed mijn ogen dicht. Toen trok hij zijn hoofd weg en keek me aan. ‘Dit heb ik nou al willen doen sinds ik je heb ontmoet!’
Ik lachte en zei: ‘Join the club!’ Murdock keek me verbaasd aan. Toen zei hij lachend: ‘Ha, als je lacht ben je zoveel mooier!’ Ik keek hem aan en we zoenden nog een keer. We hoorden ineens een kuchje en geschrokken keken we op. Het was B.A. die ons een beetje chagrijnig opnam. Hij zei nors: ‘Iedereen is wakker, we gaan het plan bespreken’ We stonden op en liepen naar de Van. Hannibal stond buiten en Face zat op een stoel in de Van. Hij glimlachte naar me toen ik aan kwam lopen. Ik lachte terug. Hannibal zuchtte en zei: ‘okee, eerst moeten we boodschappen hebben. Dat doen Face en ik. B.A. maakt de Van gereed, en Murdock blijft hier en helpt B.A. Jij…’ hij keek mij aan; ‘Blijft ook hier en doet een beetje rustig aan. We lopen liever niet teveel risico met jou.’ Ik knikte, maar B.A. keek Murdock boos aan. ‘Moet die sukkel mij helpen?’ Dat ging mij te ver en ik ging voor B.A. staan. Ik zei boos: ‘Murdock heeft mij wel helpen ontsnappen, dus zo dom is hij niet’. B.A. keek boos terug, en we keken elkaar recht in de ogen, zonder wat te zeggen. Murdock begon te lachen. Hannibal zei: ‘dat gaat hier vast gezellig worden’.
Face gaf me een knipoog en zei: ‘dan gaan we maar, hè Hannibal?’ Hannibal knikt en ze liepen weg. B.A. gaf me nog een norse blik, maar ik stak mijn tong uit. B.A. schudde zijn hoofd en pakte zijn gereedschapskist. Murdock liep weg en ging wachtlopen. Ik bleef maar staan en liep wat om het busje heen. Ik trapte tegen de wielen en zei tegen niemand in het bijzonder: ‘zozo… Mooie auto!’ B.A. kwam onder de auto vandaan en vroeg nors: ‘wat zei je?’
Ik herhaalde wat ik zei en B.A. kreeg zowaar een lachje op zijn gezicht: ‘heb jij daar verstand van dan?’ Ik zuchtte en zei: ‘ik ben niet gek hoor!’ B.A. zei sarcastisch: ‘nee, dat zal wel niet…’ Ik keek hem aan en haalde één wenkbrauw omhoog. B.A. zei: ‘weet jij hoe je de olie enzo moet checken?’ Ik knikte, en zo mocht ik B.A. helpen. Wel haalde ik eerst Fluffie uit de Van en liet haar even los. B.A. zag het aan en er kwam weer meteen een norse blik op zijn gezicht. Hij zei: ‘wat heb je daar?’ Ik zei: ‘dit is Fluffie, mijn fretje!’
B.A. keek me fronsend aan: ‘een tandenborstel aan een touwtje zal je bedoelen!?’
Ik was slim genoeg om verder mijn mond te houden, en begon de olie te checken. Toen B.A. zag dat ik het wel alleen kon (ik had mijn vader vaak geholpen in de garage) liet hij me alleen verder werken. Op een gegeven moment kroop ik onder de auto en begon B.A. te helpen met de onderkant. Zo vonden Hannibal en Face ons. Ze keken het lachend aan, en met een rood hoofd en vieze handen kwam ik onder de Van vandaan. Hannibal ging even praten met B.A. over de Van en nog veel meer, en ik veegde mijn handen af aan een doek. Face had de boodschappen in de Van gelegd en kwam naar me toe. Met zijn mooiste glimlach zei hij: ‘zullen we even wat rondlopen? Kan je even bijkomen van alles!’
Ik ging akkoord en zo liepen we even later door het bos. Face stond op een gegeven moment stil en ik hield in. Ik draaide me om en Face kwam achter me aan. Hij keek me aan en zei: ‘ik heb nog nooit een meisje als jij gezien!’ Hij legde zijn hand achter mijn hoofd en kwam met zijn hoofd dichterbij. Ik trok mijn hoofd terug en zei blozend: ‘euh, Face… Het ligt niet aan jou hoor, maarre… ik ben niet verliefd op je!’ Face keek me vragend aan. Ik ging verder: ‘het is Murdock…’ Face begon te lachen en zei: ‘soort zoekt soort. Bedoel ik verder niets mee hoor’ haastte hij het zich te zeggen.
Ik zei: ‘maar je mag me wel gezelschap houden hoor Wink ’ Face ging akkoord en zo liepen we wat verder. We praatten over van alles en toen kwamen we Murdock tegen. Hij liep met ons mee naar de Van. We aten wat van wat Hannibal en Face hadden meegenomen en daarna gingen we in de Van zitten. Hannibal en B.A. hadden hun stoelen omgedraaid en ik zat tussen Murdock en Face in. Hannibal zei terwijl hij mij aankeek: ‘ik heb een plan, en daar hebben we jou voor nodig’ Ik keek Hannibal vragend aan. ‘Oja? Waarom dan?’ Hannibal vervolgde: ‘jij moet terug naar de VA. Jij moet je op laten pakken en zo kunnen wij weten waar je bent, omdat jij een zender bij je hebt. In je… maag’ Ik keek Hannibal geschrokken aan. ‘W…w…wil je me de VA weer in laten gaan en me laten oppakken en weer op laten sluiten!? Misschien word ik wel mishandeld?’ Murdock keek Hannibal ook vragend aan: ‘hoe wil je dan voorkomen dat ze wordt gepakt?’ Hannibal zei tegen mij: ‘het komt allemaal goed. We laten je niet in de steek: vertrouw ons maar!’ Ik knikte, maar besefte het nog niet helemaal. Ik moest weer de VA in… Maar ik zei dat ik het zou doen, want zo kon de VA overwonnen worden…
Ik stapte even uit de Van. Ik stond even te proberen mezelf rustig te krijgen, toen ik ineens Murdock voor me zag staan. Hij sloeg zijn armen om mij heen en gaf me een zoen. Ik keek hem aan: ‘Ik ben zo bang!’ Murdock zei geruststellend: ‘de kolonel heeft het allemaal onder controle. Het komt wel goed! Ik ben er ook bij, en ik zal er voor zorgen dat je niets overkomt! Okee? Vertrouw je me nu?’ Ik knikte en zei: ‘wil jij dan voor Fluffie zorgen?’ Murdock knikte en ik gaf hem Fluffie. Ik haalde nog even diep adem, keek Murdock aan en we stapten de Van in, op weg naar de VA…

Part 7.
Ik zat met tegenzin in de Van, ik wilde niet naar de VA! Ik vond het daar doodeng, maar ik had gezegd dat ik het zou doen. Ik zuchtte diep. Murdock zei niets, maar sloeg een arm om me heen en gaf me een geruststellende knipoog. Ik lachte terug als een boer met kiespijn.
Hannibal had ook gemerkt dat ik stiller was dan normaal en draaide zich om. Hij legde zijn hand op mijn knie en zei: ‘het komt allemaal goed. Murdock houdt je in de gaten, wij zitten met een cameraatje voor een scherm, en Face houdt de boel buiten in de gaten. Er kan bijna niets mis gaan’.
‘BIJNA niets, he?’ vroeg ik kritisch. Hannibal zei alleen maar: ‘vertrouw me maar. Wij zorgen ervoor dat je niets overkomt!’
Ik knikte en pakte één van de stripboeken die Murdock standaard bij zich had in de Van. Ik was net een beetje verdiept in het verhaal toen Hannibal me aantikte. Hij gaf me een klein apparaatje, en zei dat ik die moest inslikken. Met tegenzin deed ik het ding in mijn mond en slikte het met moeite door. Murdock glimlachte om het gezicht dat ik er bij trok.
Toen waren we bij de VA aangekomen. Ik kreeg de beste wensen van iedereen en met lood in de schoenen liep ik naar de VA om een uur of 4 ‘s middags. Ik kwam het gebouw binnen en liep naar mijn kamer. Ik zat er nog maar net, toen er al twee broeders kwamen. Ze pakten me vast en namen me weer meteen mee naar de verdieping onder de VA. Ze hadden me waarschijnlijk gezien door de camera’s. Ze zeiden niets, maar brachten me meteen naar een kamer met een witte stoel, die wel wat leek op een tandartsstoel. Ik begon bang te worden: het plan was dat ik eerst in een gewone kamer zou zitten, dan konden ze daarna aanvallen en ik zou ongedeerd zijn.
Het liep dus anders dan verwacht! Ik stribbelde tegen om tijd te rekken, maar de broeders waren veel sterker en ze bonden me vast op de stoel. Ook kreeg ik een pleister op mijn mond geplakt. Er kwam een andere dokter, en die had een spuitje met vloeistof erin bij zich. Hij brabbelde wat in zichzelf en spoot mij het spul in. Mijn hoop dat Murdock zou zien dat er iets verschrikkelijk fout ging zonk tot in mijn schoenen. Het duurde even voor ik de werking van het middel begon te voelen.
Alles werd paars en nam verschillende vormen aan. Het voelde of ik zweefde en het werd bloedheet. Alles om mij heen bewoog, en het plafond kwam naar beneden kwam, terwijl ik steeds kleiner werd. Er dansten allemaal kleuren voor mijn ogen, die allerlei vormen aannamen. Ik voelde me heel slap worden en kon niet meer helder denken. Langzaam werd het zwart voor mijn ogen, en ik was me nergens meer van bewust. Ik merkte niet dat ik in een kamer werd neergelegd en vastgebonden op een bed werd neergegooid. De deur ging dicht en ik werd alleen aan mijn lot overgelaten…

Part 8
Drie uur later kwam ik bij. De hele kamer draaide voor mijn ogen, en ik was kotsmisselijk en had het bloedheet. Ik keek wazig om me heen en merkte toen dat ik vastgebonden was. Ineens hoorde ik een paar bezorgde stemmen, waaronder ik die van Murdock herkende. Ik kreunde dat ik dorst had, maar er was geen water. Voor mijn ogen werd het weer zwart, en ik zakte weer weg. Ik voelde nog een koele hand op mijn voorhoofd, die de haren uit mijn gezicht weghaalde. Ik zakte in slaap, en het voelde heerlijk…

Toen ik weer bijkwam, was ik veel helderder. Wel stond mijn hoofd op barsten en was ik nog steeds kotsmisselijk. Ook had ik het nog steeds bloedheet. Ik deed mijn ogen open en keek recht in Murdock’s bezorgde gezicht. Ik haalde diep adem om zo minder misselijk te zijn, maar het hielp niet veel. Ik wilde rechtop gaan zitten, maar Murdock duwde me zachtjes terug, zodat ik weer lag. Ik zei met droge stem: ‘dorst.. heb je wat water?’ Murdock schudde zijn hoofd en B.A., Face en Hannibal, die aan de andere kant van de kamer zaten, kwam ook bij mij staan. Ik glimlachte om al de aandacht en zei moeizaam: ‘Wat een aandacht. Maar mag ik gaan zitten?’ Hannibal knikte en ze hielpen me overeind. Ik leunde tegen de muur en zag wat touwen in de hoek van de kamer liggen. In een kamer, wit, geen ramen… Ik keek verbaasd om me heen: ‘waar zijn we?’ B.A. keek Hannibal boos aan, maar zei niets. Face kuchte wat en Murdock keek weg. Hannibal zei: ‘we zijn… in de kelder van de VA. We wilden je bevrijden, maar dat ging niet helemaal volgens plan. We werden omsingeld en bij jou neergezet… We moeten hier wel weg…’
Hij pakte een sigaar en begon door de kamer te ijsberen. Ik was doodop, beroerd en koortsig en probeerde weer te gaan liggen. Murdock kwam meteen naar me toe en hielp me. Ik glimlachte even naar hem en viel toen in slaap.

Daarna werd ik weer wakker, en ik voelde me nog steeds beroerd. Ik ging weer zitten en het was allemaal wat minder wazig. Murdock ging naast me zitten en zei: ‘gaat het wel? Je ziet er behoorlijk ziek uit!’ Ik knikte en zei dat het best ging. Murdock geloofde het niet en voelde mijn voorhoofd. Hij vroeg zichzelf af wat voor spul ze me hadden ingespoten, hij zei het hardop. Hannibal zei niets, maar ging op het bed zitten. B.A. zat in de hoek van de kamer en Face liep wat heen en weer. Ik vond die stilte maar niets, het gaf me een eng gevoel. Ik zei tegen Murdock: ‘potje steen-papier-schaar?’ Murdock knikte en we begonnen te spelen. B.A. keek geergerd op. ‘Wat zijn jullie aan het doen, stelletje gekken!’ Wij keken elkaar aan en zeiden wijselijk niets, maar we gingen gewoon door.
B.A. zuchtte. Face ging naast Hannibal zitten en zei: ‘heb je al een idee, kolonel?’ Hannibal knikte en zei: ‘jep, we gaan hier wel uit komen, dat beloof ik je, ik werk de details even uit en dan zijn we er over een paar uur uit.’
Ik keek Murdock aan en zei zachtjes: ‘en jij zei dat mij niets zou overkomen he?’ Murdock keek me lachend aan: ‘tsja… ik kan er ook niets aan doen. Als we hier uit zijn maak ik het wel goed met je, okee?’ Ik gaf hem een knipoog en ging weer even liggen. Het middel was duidelijk nog niet uitgewerkt. Murdock keek het bezorgd aan, ik had duidelijk een tegengif of iets dergelijks nodig! Hij ging naar Hannibal toe en zei: ‘Kolonel, ze moet tegengif hebben. Dat middel is erg agressief! We moeten hieruit!’ Hannibal knikte en bedacht snel het plan, maar of het zou werken, dat was de vraag... Wink

9e en laatste deel... Razz
Ik lag een beetje in te dutten, en had het ineens ijskoud. Klappertandend lag ik op mijn bed te rillen. Murdock en de rest natuurlijk ook, keken het bezorgd aan. Ik was er duidelijk slecht aan toe. Hannibal riep de leden om zich heen en begon met het vertellen van zijn plan. Iedereen knikte en ging in de hoek zitten. Murdock ging even bij mij kijken en legde bezorgd zijn hand op mijn voorhoofd: ik was gloeiend heet, maar had het ijskoud.
Hij streek de haren van mijn voorhoofd en keek me bezorgd in mijn ogen. Ik glimlachte moeizaam naar hem en gaf hem een knipoog. Murdock schudde zijn hoofd en streek met zijn hand langs mijn wang. Ik sloot mijn ogen en Murdock keek Hannibal vragend aan.
Ik schrok ineens op door geschreeuw. Toen ik langzaam mijn ogen open deed, zag ik Murdock heel hard krijsen en bonken op de deur. B.A. en Face hielden hem vast en probeerden hem bij de deur vandaan te houden. Ik tilde mijn hoofd op om Murdock eens goed te bekijken. Ik dacht dat hij een geestelijke inzinking kreeg ofzo!
Hannibal kwam naar me toe en zei: ‘hoort allemaal bij het plan!’ Ik zakte weer terug en sloot mijn ogen weer.
En inderdaad, na een kwartier kwamen er twee broeders aan. Face zei op een paniekerig toontje: ‘deze man is gek! Hij heeft zijn therapie weer nodig!’ De broeders zagen de ernst er wel van in en ze deden de deur open. Ze hielden ons onder schot, en namen Murdock mee.
Maar toen ze zich omdraaiden, hadden zij het pistool niet meer op ons gericht. Face sloeg de man van achter neer, en voordat de ander wat kon doen, was die al uitgeschakeld door Murdock. Snel deden ze de jasjes van de broeders uit en Hannibal en Face deden die aan. Ze pakten B.A. vast en Murdock ondersteunde mij. Zonder moeite bereikten we de lift. We ontsnapten op ongeveer dezelfde manier als eerst!
Er kwam wel een broeder aan, die mij herkende. Face zette een gewichtig gezicht op en vroeg op dwingende toon: ‘welk medicijn heeft deze vrouw gehad?’
De broeder keek op een lijst en noemde een naam die ik me niet meer herinner. Ik was half bewusteloos en ijlde. Face zei dat ze me naar een andere afdeling zouden brengen en de broeder was zo dom om dat te geloven. Zo konden we dus wegkomen uit de VA: het plannetje had gewerkt…
Ik wist nog dat ik in de Van gelegd werd, maar verder was alles één zwart gat.
Toen ik weer bijkwam lag ik in een zacht, wit bed. Ik voelde een infuus in mijn arm. Ik keek om me heen en zag Murdock. Hij sliep met zijn hoofd op mijn bed. Ik bewoog me niet om hem niet wakker te maken. Maar waarschijnlijk sliep hij erg licht, want hij veerde even later omhoog en zag tot zijn blijdschap dat ik wakker was.
Ik vroeg hem hoe laat het was, en welke dag. Het bleek 7 uur ’s avonds te zijn, de dag nadat we waren ontvoerd! Ik was ruim een dag bewusteloos geweest. Ik keek Murdock geschrokken aan: ‘zo lang? En is de VA al bevrijd?’ Murdock zei: ‘ja, je bent lang van deze wereld geweest! Gelukkig werkte het tegengif snel! En de VA: Hannibal is daar mee bezig. Ik geloof dat hij de MP aan het inlichten is of iets dergelijks.’
Ik vroeg verbaasd: ‘de MP? Die zitten toch achter jullie aan?’ Murdock knikte maar zei: ‘om een lang verhaal kort te maken: we hebben ze nodig, doen we wel vaker. Dit gaat hen ook aan, en wij kunnen dit niet alleen aan!’ Ik knikte begrijpend, en sloot mijn ogen. Ik was doodop. Ik voelde dat Murdock me een kusje op mijn wang gaf en ik deed mijn ogen weer open. Murdock’s gezicht was griezelig dichtbij: hij zoende me en verdween toen achter grote witte klapdeuren. Hij zwaaide nog even naar me, en liep weg. Ineens kwam hij weer terug en legde Fluffie naast me neer. Hij gaf me een knipoog en ging nu weg.
Ik viel weer in slaap en toen ik wakker werd, zag ik Face naast mijn bed zitten. Ik keek hem aan en vroeg: ‘hoe is het ermee?’.
Face keek op van zijn boek en zei: ‘goed, de VA is bevrijd. Het was Ivan Trigorin, beter bekend als Brown Fox. Hij is opgepakt, dus jij kan weer terug als je beter bent.’ Blij keek ik Face aan. Ineens hoorde ik wat lawaai en Hannibal, B.A. en Murdock kwamen binnen. Ze hadden een grote bos bloemen bij zich en ze gingen op een krukje zitten. Ze begroetten me en Hannibal begon te vertellen: ‘hier, een bloemetje. De MP heeft de broeders kunnen opsporen. Ivan, de leider, hebben ze ook opgepakt. Ze zullen snel wel hier zijn, want ze wilden je wat vragen; ooggetuigen verslag. Ik vraag je onze namen verder niet te noemen, ook niet als ze er naar vragen.
De VA staat nu onder toezicht, dus alles is weer zoals het was. Tevreden?’
Ik knikte en zei: ‘hartstikke bedankt jullie allemaal! Zonder jullie…’
Ik maakte mijn zin niet af, ze begrepen me wel. B.A. zei nog: ‘de Van rijdt erg goed! Je hebt er zeker verstand van!’ Ik knipoogde naar hem en zei: ‘ik ben toch niet gek?’ Iedereen begon te lachen en B.A. deed lachend alsof hij mij wilde slaan. Ineens hoorden we sirenes: ‘DECKER!’ riep B.A.. Iedereen zei mij snel gedag en wenste me beterschap. Snel verdwenen Face, B.A. en Hannibal. Murdock bleef nog even wat langer en zei: ‘je bent een lieverd. We gaan een keertje uit eten en dan naar de film, vind je ook niet? Ik moet nu gaan, ik kom nog wel een keer langs’. Hij boog zich voorover en gaf me een zoen. Ik zoende terug en toen rende hij weg. Ik keek hem na en voelde me helemaal gelukkig.
Inderdaad kwamen na een half uurtje de MP’s die me verhoorden. Ik vertelde ze alles, maar liet The A-team erbuiten. Ze wensten me beterschap en verlieten het ziekenhuis.
Twee dagen later werd ik ontslagen en ik mocht terug naar de VA. Ik ging direct naar Murdock’s kamer en liet hem schrikken, door hard: ‘Hands up!’ te roepen. Murdock schrok zich een hoedje en hield me meteen in de houdgreep. Ik keek hem lachend aan en hij gaf me een zoentje. Ik zei: ‘gamen?’ Murdock knikte en samen begonnen we te gamen en winkies te eten, het leek als vanouds, maar dat was het niet... Razz

Een maandje later gebeurde er weer iets eigenaardigs… Maar dat, dat is weer een heel ander verhaal…

The End…


wordt vervolgd....


Laatst aangepast door Murdoockie!! op 17-06-2008 17:53:57, in totaal 15 keer bewerkt

_________________
O, Resentless Love! Whereto Doth Not Thou Force The Hearts of Mortals?

It's cool. Really, 'tis.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
go A-team
BerichtGeplaatst: 14-04-2008 15:34:04  Reageer met quote


Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 22-8-2007
Berichten: 688
Woonplaats: Ergens anders

leuk verhaal ben benieuwd na het vervolg
Cool
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht MSN messenger
Daphne
BerichtGeplaatst: 14-04-2008 16:14:08  Reageer met quote


Leeftijd: 43
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 13-4-2007
Berichten: 1401

Mooi verhaal hoor, goed gedaan joh!

_________________




Face: Don't you smile at me like that. That's not even a real smile. It's just a bunch of teeth playing with my mind!


http://dirkbenedict1945.hyves.nl/
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Murdoockie!!
BerichtGeplaatst: 14-04-2008 19:32:17  Reageer met quote


Leeftijd: 31
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 11-8-2007
Berichten: 2195
Woonplaats: Home, where the heart is.

Dank jullie wel!
Deel 2 zit er bij... Very Happy

_________________
O, Resentless Love! Whereto Doth Not Thou Force The Hearts of Mortals?

It's cool. Really, 'tis.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
H.M Joey
BerichtGeplaatst: 14-04-2008 19:56:59  Reageer met quote


Leeftijd: 31
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 5-3-2008
Berichten: 594
Woonplaats: Doetinchem

Goed verhaal joh!

_________________
Murdock: We’re just waiting for our final clearence.
B.A: Mama is waiting fool!
Murdock: And there it is!
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht AIM naam Yahoo messenger MSN messenger
Marie-Louise
BerichtGeplaatst: 14-04-2008 20:38:51  Reageer met quote


Korporaal
Korporaal


Geregistreerd op: 18-8-2007
Berichten: 48
Woonplaats: ja,

Murdoockie je bent een kei!!
Applause
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Daphne
BerichtGeplaatst: 15-04-2008 06:55:38  Reageer met quote


Leeftijd: 43
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 13-4-2007
Berichten: 1401

deel 2 is super. mooi gedaan!

_________________




Face: Don't you smile at me like that. That's not even a real smile. It's just a bunch of teeth playing with my mind!


http://dirkbenedict1945.hyves.nl/
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Murdoockie!!
BerichtGeplaatst: 15-04-2008 06:59:18  Reageer met quote


Leeftijd: 31
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 11-8-2007
Berichten: 2195
Woonplaats: Home, where the heart is.

Deel 3 is toegevoegd!
Enjoy! Razz

_________________
O, Resentless Love! Whereto Doth Not Thou Force The Hearts of Mortals?

It's cool. Really, 'tis.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
melanie1588
BerichtGeplaatst: 15-04-2008 09:34:25  Reageer met quote


Korporaal
Korporaal


Geregistreerd op: 24-2-2007
Berichten: 40

Een geweldig verhaal Very Happy Ik wacht met spanning op de volgende delen. Very Happy
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Marie-Louise
BerichtGeplaatst: 15-04-2008 10:35:21  Reageer met quote


Korporaal
Korporaal


Geregistreerd op: 18-8-2007
Berichten: 48
Woonplaats: ja,

Wauw Shocked een zoen van Murdock.Ben kei jalours ( ook al is het maar een verhaal)
Wordt dit a Love-story of ga je nog ontsnappen Ik wist het wel Embarassed
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht

m.u.r.d.o.c.k&f.a.c.e
BerichtGeplaatst: 15-04-2008 13:15:11  Reageer met quote


Sergeant
Sergeant


Geregistreerd op: 6-1-2008
Berichten: 61
Woonplaats: Bij The A-Team ! :p

Geweldig !!, Heel mooi verhaal zeg!!!! Cool
(ik hoop dat er nog een deel komt)


Laatst aangepast door m.u.r.d.o.c.k&f.a.c.e op 15-04-2008 19:21:12, in totaal 1 keer bewerkt

_________________
The A-Team is The Best!
I am Grazy on The A-Team ! !

I love it when a plan comes togheter
Shat up Fool !

‘If you've got a problem and no one else can help, and if you can find them, maybe you can hire...The A-Team’.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht MSN messenger
Stefanie
BerichtGeplaatst: 15-04-2008 14:47:02  Reageer met quote


Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 25-10-2007
Berichten: 880
Woonplaats: Somewhere

Nice Wink

_________________

www.youtube.com/JamesBondTeam
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Murdoockie!!
BerichtGeplaatst: 15-04-2008 15:25:01  Reageer met quote


Leeftijd: 31
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 11-8-2007
Berichten: 2195
Woonplaats: Home, where the heart is.

Haha!!
Er staat toch: met een vleugje romantiek?? Embarassed
Er komt nog een deel, miss wel meer ook, ben druk bezig!
Komt er vanaaf miss aan, maar ik kan niets beloven... Wink
Het bevalt jullie dus wel? Laughing

Enne.. Marie-Louise: wat wist je wel?? Embarassed

_________________
O, Resentless Love! Whereto Doth Not Thou Force The Hearts of Mortals?

It's cool. Really, 'tis.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Murdoockie!!
BerichtGeplaatst: 15-04-2008 17:59:23  Reageer met quote


Leeftijd: 31
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 11-8-2007
Berichten: 2195
Woonplaats: Home, where the heart is.

Deel 4, mensen!
Wow, hij wordt wel n beetje lang Very Happy
Vinden jullie vast niet erg Razz

_________________
O, Resentless Love! Whereto Doth Not Thou Force The Hearts of Mortals?

It's cool. Really, 'tis.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Marie-Louise
BerichtGeplaatst: 15-04-2008 18:15:21  Reageer met quote


Korporaal
Korporaal


Geregistreerd op: 18-8-2007
Berichten: 48
Woonplaats: ja,

nou gewoon Embarassed Drugged Jij weet het toch ook !? Whistle
Ga maar fijn door zo, verhaal is TOP Wink
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Berichten van afgelopen:   
Tijden zijn in GMT + 1 uur

Volgende onderwerp
Vorige onderwerp
Pagina 1 van 5
Ga naar pagina 1, 2, 3, 4, 5  Volgende
Ateamfans.nl forum index  ~  Fanfictie

Plaats nieuw bericht   Plaats reactie


 
Ga naar:  

Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
Je mag geen reacties plaatsen
Je mag je berichten niet bewerken
Je mag je berichten niet verwijderen
Ja mag niet stemmen in polls




 

Powered by phpBB and NoseBleed v1.08
Edited by Ateamfans.nl v3.0