Ateamfans.nl forum index
Plaats nieuw bericht   Plaats reactie  <  Fanfictie  ~  Every cloud has a silver lining (Het gehele verhaal )
Daantje85
BerichtGeplaatst: 06-10-2007 22:48:06  Reageer met quote


Leeftijd: 38
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 8-2-2007
Berichten: 760
Woonplaats: Sprang-capelle (N-B)

Dit is een vervolg op mijn laatste verhaal "Expectations"

EVERY CLOUD HAS A SILVER LINING

“Wat hebben we dit verdiend zeg”
Face stond op uit zijn ligstoel om bij zijn zoontje te kijken, die in zijn bedje lag.
Vertederd keek hij naar het kleine mannetje, die heerlijk lag te slapen.

“Wat is het toch mooi om vader te zijn”

Face was samen met zijn zoon , vrouw Susan en Hannibal en B.A. op vakantie op Hawaï. Ze hadden 2 villa’s gehuurd, die direct aan een privé-strand lagen.
Murdock zou later aankomen om zich toe te voegen bij het gezelschap.


Hannibal kwam naar Face toegelopen.
“Face, je bent écht een vader”
“Dank je wel, Hannibal”

Face liep terug naar Susan, die op een badlaken lag te zonnen.
Hij bukte en tikte Susan op haar rug.

“He schat, ik ga even zwemmen, ben zo terug”
Susan kwam omhoog om haar man een kus te geven.
“Is goed, schat, tot zo”

Terwijl Face aan het zwemmen was, kwam B.A. terug gelopen van de bar.
“Zo, vier heerlijke cocktails”
B.A. deelde de cocktails uit aan Hannibal en Susan, maar kwam toen tot ontdekking dat Face er niet was.
“Waar hangt Face uit?”

“O die is even zwemmen in de zee” , zei Hannibal.
B.A. keek naar de zee.
“Nou, als jij Face ziet, dan heb jij wel hele goede ogen” , zei B.A.

De rest keek naar de zee en inderdaad geen Face te zien.
“He, hoe kan dat?” zei Susan.

Ze stonden alle drie verbouwereerd te kijken naar de zee, die er bij lag als een stille deken.
Tot het moment dat ze wat gespartel zagen in de zee, vlak achter een boei.


“Hij is in nood”
Hannibal bedacht zich geen moment en rende de zee in.
B.A. bleef achter bij Susan en Nick.


Nadat Hannibal bij de boei aan was gekomen, dook hij meteen naar beneden om Face te bevrijden.
Blijkbaar was Face naar beneden gedoken, maar vast komen te zitten met zijn voeten in de ketting van de boei.
Hannibal kreeg Face los van de ketting en bracht hem naar de oppervlakte.



Vlakbij de boei lag een speelplatform voor de kinderen en Hannibal besloot om Face daar naar toe te brengen.
Met veel moeite kon hij Face op het platform krijgen.
Op het strand moest B.A. moeite doen om Susan in bedwang te houden.

“Neeeee, dit kan niet waar zijn”
“Rustig Susan, rustig” B.A. hield zijn armen rondom Susan.

Hannibal schudde aan Face zijn schouders.
“Face , kan je me horen?”
Geen reactie.
Hannibal besloot om de ademhaling te controleren van Face.
Deze was niet aanwezig en Hannibal begon direct met het beademen van Face.
Hij blies twee maal lucht in en hield daarna zijn oor bij de mond van Face.
Niks.
Hij plaatste vervolgens zijn handen net onder de ribbenkast en begon met borstcompressies.

“ Face, kom op. Je kan ons niet alleen laten. Geen denken aan, niet na alles wat we hebben doorstaan. Blijf vechten”

Hannibal riep vanaf het water naar B.A. dat hij een ambulance moest bellen.
Hannibal was uitgeput , maar hij bleef doorgaan met reanimeren.


Binnen een paar minuten stond de reddingbrigade van Hawaii bij het speelplatform, om Hannibal en Face terug naar het strand te brengen.
Inmiddels was de ambulance ook gearriveerd op het strand.


B.A, Susan en Hannibal keken machteloos toe hoe Face op de brancard werd gelegd en verder werd gereanimeerd.
“We hebben een pols, maar het is wel een zwakke” riep een ambulancebroeder.
“We moeten gaan, bent u zijn vrouw?”
Totaal ontredderd keek Susan de man aan. “Ja….ik ben zijn vrouw”
“Gaat u mee?”
Susan draaide om en keek naar Hannibal.
“Ga gauw, wij nemen Nick wel mee en rijden achter jullie aan”

Met gillende sirenes vertrok de ambulance richting het ziekenhuis.


Murdock ontwaakte in het vliegtuig.
Hij had er een vliegreis opzitten van 4 uur, maar was zo moe dat hij toch maar besloot om te slapen in het vliegtuig.
Eenmaal buiten stond hij met zijn bagage te wachten op de taxi.
Wat had hij zin in de vakantie zeg.
Na het ongeluk waarbij hij en Hannibal ernstig gewond raakte, stond er voor hem een revalidatie van 6 maanden voor de deur.
In tegenstelling tot Hannibal duurde het bij Murdock langer voordat hij volledig hersteld was van de schotwonden die hij toen opliep.

Gelukkig kon hij nu gaan genieten van een welverdiende vakantie samen met zijn vrienden op het heerlijke eiland Hawaï.
Dacht hij.


DEEL 2

Piepjes.
Er waren alleen maar piepjes te horen in de ziekenhuiskamer.
Face lag aangesloten aan een monitor en allerlei draden.
Van de altijd ijdele Face was nu niks te zien.
Een spierwit gezicht, haren die door de war zaten en een zuurstofmasker over zijn mond.
Hij was nog niet bij bewustzijn gekomen en dat baarde de doktoren grote zorgen.


In de wachtkamer was B.A. aan het ijsberen en Hannibal zat naast Susan en had zijn arm om Susan geslagen.
“Hij gaat erdoor heen komen, dat beloof ik je, Susan”
Susan zat met haar handen voor haar ogen.
“Hannibal, wat moet ik nu zonder hem, Nick kan toch niet opgroeien zonder vader”
“Susan, luister naar me, dat gaat niet gebeuren, als er één een vechter is, dan is het Face wel”

Er klopte iemand op de deur.
Het was de dokter.
B.A. liep meteen naar de dokter toe.

“En? Hoe is het met hem?”
De dokter had moeite om het nieuws te vertellen.
“We moeten wachten”
B.A. keek hem met een vreemde blik aan.
“Waarop?”
“Op het moment dat hij bij bewustzijn komt, pas dan kunnen we bekijken of hij blijvend letsel heeft opgelopen, hierbij valt te denken aan hersenbeschadiging, doordat hij zo lang onder water is geweest”

“Mag ik naar hem toe?”vroeg Susan
“Ja, dat mag. Ik moet er wel bij zeggen dat jullie niet tegelijk naar binnen mogen”
“We snappen het” knikte Hannibal.

Terwijl Susan naar binnen ging, keek Hannibal op zijn horloge.

“Als het goed is, is Murdock nu geland en onderweg hiernaar toe. Wie gaat hem ophalen bij de villa’s? Jij of ik?”
“Ik ga Murdock wel ophalen, Hannibal. Blijf jij maar hier” zei B.A.

B.A. vertrok in de Van naar hun vakantieverblijf.
De weg was niet de meest fijne weg die er was, maar het was wel de snelste weg.

B.A. rende naar de receptie toe, en vroeg of Murdock al was aangekomen.

“Ja hoor, meneer. Hij is wat aan het eten in het restaurant”

Murdock was net begonnen aan zijn maaltijd, totdat hij B.A. zag.
“Heeee B.A., ik ben er ook” lachtte Murdock.
B.A. liep op hem af en omarmde Murdock.
Murdock was even totaal verbaasd, van wat er nu gebeurde.
B.A. omarmde hem; de gek, de idioot.
Nog denkend aan die gedachten, werd hij onderbroken door B.A.

“Hannibal, Susan en Nick zijn in het ziekenhuis”
“Hé, waarom?”
“Ze zijn bij Face, hij is door Hannibal van de verdrinkingsdood gered, maar hij is nog altijd niet bijgekomen”

Murdock bleef B.A. doordringend aankijken.
“Dit is toch geen geintje, he, want dan is het geen leuk geintje”
“Nee man, ik meen het serieus, ik kom jou ophalen om naar het ziekenhuis te gaan”

De Van vertrok met gierende banden richting het ziekenhuis.
Alleen echt ver kwamen de heren niet.
Een harde knal klonk, waarna de Van tot stilstand kwam in de berm.

“Hé, wat is dit nou weer” B.A. stapte kwaad uit.
“Verdomme, een klapband, dat kunnen we net gebruiken”

Murdock en B.A. stonden naast de auto, de schade te bekijken, totdat er iemand achter hun angstaanjagende woorden sprak.
“Eén beweging en jullie zijn dood”

DEEL 3

Murdock en B.A. stonden aan de grond genageld.
“Meekomen, nu”
Ze wilden graag omkijken, maar die kans kregen ze niet.
Ze werden geblinddoekt en in een busje gestopt.


Hannibal besloot om eens te gaan kijken, waar Susan bleef.
Hannibal opende de deur en zag Susan met haar hoofd op het bed van Face liggen.
Ze was in slaap gevallen.

“Susan, Susan?” Hannibal tikte Susan voorzichtig aan.
“Huh? Wat is er met Face?” Ze schrok wakker.
“Nee nee, ik kom je alleen even aflossen, dan kan je met Nick op een andere kamer even wat slapen, dan blijf ik wel bij Face”
“Oh oke is goed. Roep je mij als er iets veranderd?”
“Tuurlijk”

Hannibal ging naast het bed van Face zitten.
Hij pakte Face zijn hand vast.

“Kerel, hou vol ,blijf vechten”
De tranen liepen over de wangen van Hannibal.


Na een kwartiertje liep Hannibal de kamer uit.
Met een doekje veegde hij de tranen weg.

“Zuster, ik moet even een telefoontje plegen, wilt u een oogje in het zeil houden bij Mrs. Peck”
“Natuurlijk, Mr Smith”

Hannibal liep naar de andere kant van de gang, waar een telefoon hing.
Hij twijfelde even , maar besloot toch om B.A. maar eens op te bellen.
Het begon toch wel lang te duren, een kort ritje vanaf de villa’s naar het ziekenhuis.

“Sorry meneer, deze telefoon is buiten gebruik”
Hannibal hing de hoorn op.
“Buiten gebruik? Raar, er klopt iets niet”

Om Susan niet nog ongeruster te maken, vertelde Hannibal tegen de zuster dat hij nog wat spullen op moest halen in de villa voor Face.
Dit zou hij later doen, maar eerst wilde hij weten waar B.A. uithing.

De taxi stopte bij de villa’s en Hannibal ging eerst naar de receptie om te vragen of Murdock en B.A. hier waren gezien.
De receptioniste bevestigde dat ze in het restaurant waren gezien en in de Van waren gestapt en waren weggereden. Langs de kust.

Hannibal rende ogenblikkelijk naar buiten toe en ging zoeken naar aanwijzingen.
Na een tijdje te hebben gezocht, zag hij in de verte achter een huis iets zwarts staan.
Toen hij dichter bij kwam, zag hij dat het de Van was.
Hannibal trok de schuifdeur open en zag dat er niemand in zat, de radio was eruit getrokken en de bekleding zat onder het bloed

“Oh mijn God ” was het enigste wat Hannibal uit kon brengen.


DEEL 4

Hannibal bleef een tijdje staan bij de Van en besloot toen om eerst terug te gaan naar de villa’s om de spullen voor Face op te halen en daarna terug te gaan naar het ziekenhuis.
Daar kon hij dan een plan verzinnen, alleen zou het ditmaal erg lastig worden omdat hij er nu alleen voor stond.

Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis, botste hij op tegen een vrouw.

“O sorry , neem me niet kwalijk”
Toen Hannibal omhoog keek, zag hij wie de vrouw was.
“Amy? Jij hier?”
“Hannibal, wat doe jij hier?”
Ze omhelsden elkaar.
“Wat is dat lang geleden zeg, hoe is het met jou?”
“Ja ik heb op vakantie hier, alleen nu ligt mijn vriend hier met een gebroken been, omdat hij het leuk vond om van een muur te springen. Maar hoe is het met jou en waar is de rest?”
Hannibal besloot om Amy even mee te nemen naar een ander kamertje, om het hele verhaal uit te leggen.


“Maar natuurlijk help ik jou, zeg maar wat ik moet doen”
“Als jij nu eerst een auto probeert te regelen, dan zijn we al een heel eind” zei Hannibal.
Amy ging telefoontjes plegen om zo een auto te krijgen.
Hannibal ging intussen weer bij Face kijken.
De dokter kwam net uit zijn kamer.

“Fijn dat ik u zie, mr Smith”
“Ja? Is er iets veranderd in zijn situatie?”
“Ja, in positieve zin. Hij is namelijk net 5 minuten geleden bijgekomen”
Hannibal grijnsde.
“Hij is een vechter, hij heeft geluisterd naar me”
“U mag wel even bij hem, maar niet te lang”

Hannibal liep de kamer binnen en ging naast zijn bed zitten.
Face keek richting Hannibal en deed zijn zuurstofkapje omhoog.

“W…w…waar ben ik?”
Hannibal plaatste het kapje terug over Face zijn mond.
“Je bent in het ziekenhuis, je hebt een ongeluk gehad”
Face was even wakker, maar viel daarna weer in slaap.

Hannibal liep, na gepraat te hebben met Susan, naar de ziekenhuiskantine om daar met Amy het plan af te spreken.
Zo gezegd , zo gedaan.
Even daarna zaten Hannibal en Amy in de Jeep, die Amy geregeld had.

Ze volgden de weg, waar Hannibal de Van had gevonden.
Na anderhalf uur te hebben gereden op een zeer verlaten landweg, wilden ze de hoop al opgeven en omkeren naar de villa’s, totdat Amy beweging zag achter een hutje.

“He Hannibal , kijk daar”
Amy wees naar een busje wat wegreed en hun kant op kwam.
Het scheelde weinig of het busje had de Jeep geramd.

“Wow, dat ging maar net goed” riep Hannibal boos.

De twee vervolgden hun weg naar het hutje, nadat hun aandacht was getrokken door de wilde chauffeur van het busje.
“Amy, jij blijft hier” riep Hannibal , terwijl hij zijn pistool laadde.
Hannibal liep voorzichtig om het hutje.
In eerste instantie was er vrij weinig te zien, tot het moment dat hij achter een struikje , de gympen van Murdock vond.
Hannibal vervolgde snel zijn tocht door het struikgewas.
Tot zijn schrik zag hij even verderop een ketting liggen met daaraan een kruis.
De favoriete ketting van B.A.
Hannibal bleef tegen zichzelf praten.

“Ze moeten hier zijn, het moet gewoon”

Na een kwartiertje kreeg hij gelijk.
Hannibal stond stil.
Hij keek in een greppeltje en zag daar Murdock en B.A. liggen.
Bewusteloos en bedekt onder het bloed.
Hij sprong de greppel in om ze te helpen, maar echt veel kon hij niet doen.
Er werd namelijk een pistool tegen zijn slaap gehouden….


DEEL 5

“Waar is de rest, Susan?”
Face was wakker geworden en was in paniek omdat hij zijn vrienden niet zag.
“Templeton , ga alsjeblieft weer liggen”
De dokter begon gelijk met het onderzoeken van Face.
Na diverse onderzoeken kwam de dokter met de verlossende woorden.

“Hij heeft geen blijvend letsel overgehouden aan het ongeval, maar ik wil hem nog een paar dagen hier houden”

“Oh wat fijn” Susan rende meteen naar Face zijn kamer.
“He schat”
Na een lange tijd kon Face zijn welbekende lach laten zien.
Susan stond te huilen.

“Wat is er ?”
“Oh niks, ik ben gewoon blij dat je weer bij me bent, ik zou niet weten wat ik zonder jou zou moeten doen”
Ze omhelsden elkaar innig.
“Ik wil eigenlijk zo snel mogelijk weg hier”
“Je moet nog een paar dagen hier blijven” vertelde Susan.

“He waar zijn mijn vrienden eigenlijk?”
Er volgde een complete stilte en Susan bleef naar de grond kijken.
“Susan, wat is er aan de hand?”
“Ik kan het niet zeggen”
“Susan kijk me aan, je moet me vertellen wat er aan de hand is”
Susan legde uit wat er allemaal gebeurd was, terwijl Face buiten bewustzijn was geweest.

“Ik moet gelijk gaan, ik kan mijn vrienden niet alleen laten”
Face wilde meteen uit zijn bed springen, maar werd tegengehouden door Susan.
“Je bent nog veel te zwak, liggen blijven. Ik ga met Nick naar de villa’s terug om wat slaap in te halen en jij moet dat ook maar eens doen, schat”
Ze gaf Face een kus en vertrok richting het vakantie-oord.

De nacht viel en Face bleef staren naar het plafond.
Hij stapte uit bed, maakte zich los van alle draden waaraan hij vast zat en deed een jas aan.


Intussen stond Amy nog altijd buiten te wachten bij de auto.
Ze kon haast haar ogen niet meer open houden.

“Ja Hannibal, je tijd is om, ik blijf hier niet meer langer wachten”
Ze besloot om te gaan kijken waar hij bleef.

Ze waande zich een weg door de dikke bebossing.
Ze stopte toen ze geluiden hoorde, ze keek rond en zag verderop 2 mannen aan een boom vastzitten.
Toen ze dichterbij kwam, zag ze tot haar schrik wie het waren.
B.A. en Murdock waren bewusteloos en met touw vastgemaakt aan een boom.

“Lieve help, wat is hier gebeurd? En waar is Hannibal nu?”
Lang kon ze hier niet over nadenken, want ze moest de heren los te maken en de auto halen.
Al rennend en totaal van de kaart renden ze terug door de bossen.
Ze viel en terwijl ze weer overeind wilde komen, zag ze twee benen voor haar staan.
Voorzichtig kwam ze omhoog en zag ze met wie ze oog in oog stond.

Het was Face.

“Face? Wat doe jij hier? Je hoort in het ziekenhuis te zijn.”
“En mijn vrienden aan hun lot overlaten? Nooit”
Face zwalkte en zwalkte, maar desondanks nam hij Amy bij de hand en ze liepen samen terug naar de auto.

Binnen enkele minuten stond de auto bij het greppeltje.
Amy had de banken naar achter geklapt, zodat Face naast Murdock en B.A. kon zitten om ze in de gaten te houden.

“We rijden nu terug naar het ziekenhuis en ook jij , Face, kruipt je bed in. Al moeten de dokters je vastmaken, je blijft in je bed?
“Ja maar…”
“Nee niks te ja maar, ik ga zelf Hannibal wel zoeken”
Face stond perplex, zo had Amy nog nooit tegen hem gepraat. Hij besloot toch toe te geven, omdat hij ook aan zijn vrouw en zoon moest denken.

Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen, werd Face teruggebracht naar zijn kamer en werden B.A. en Murdock naar de Eerste Hulp gebracht.
Met B.A. bleek het mee te vallen, alleen een hersenschudding en een gebroken arm.
Alleen bij Murdock bleek er meer aan de hand te zijn.
Hij had veel bloed verloren, door een wond in zijn buik. Hij had dringend bloed nodig.


“Welke bloedgroep heeft hij, dokter” vroeg Amy
“A positief”
“He maar die heb ik ook” zei ze met een lach op haar gezicht.
“Komt u dan maar mee met mij”
Amy volgde de dokter naar een behandelkamer.
Na wat onderzoeken , lange telefoongesprekken en het nachecken van de medische gegevens van Amy , kwam de dokter de kamer weer binnen.

“Dokter wat is er, heb ik toch een andere bloedgroep?”
“Uhmm, nee dat is het niet, maar ik heb wel een andere ontdekking gedaan.”
Totaal verrast keek Amy de dokter aan.
“En dat is ?”
“Meneer Murdock is uw broer”

DEEL 6

Een harde klap!
“Mevrouw Allen, kunt u mij horen?”
De dokter probeerde Amy weer bij haar positieven te brengen.
Langzaam gingen haar ogen open.

“Au, mijn hoofd”
“Mevrouw Allen blijft u maar even liggen, ik moet uw hoofd even nakijken”
Het onderzoek duurde even , maar alles bleek in orde.

“Murdock mijn broer? Meent u dat nu echt?”
Amy wist niet goed wat ze nu het beste kon doen, lachen of serieus kijken.
“Ja mevrouw, ik heb hier de papieren”
“Weet Murdock hier ook al van?”
“Nee, hij weet hier nog niks van”

Amy besloot om te gaan slapen en morgen de zoektocht naar Hannibal voort te zetten.
Maar echt slapen ging niet. Ze bleef piekeren.
Wat nu? Ze had er ineens een broer bij, Murdock. En waar hing Hannibal uit?
Ze bleef staren naar het plafond en voor ze het wist was de zon al weer opgekomen.

Ze ging naar het ziekenhuis om te kijken hoe het met B.A., Face én haar broer was. Wat klonk het nog raar, haar broer.
B.A. was aan het oefenen met krukken, Face was ontslagen en wandelde met Amy mee naar de kamer van Murdock.
Murdock lag in z’n bed wat te gamen, maar stopte daar gelijk mee toen hij zag dat er bezoek voor hem was.

“Heee jongens”

Amy dacht na. Ze vond het verstandiger om het nieuws nog even voor haar te houden.
Op dit moment was het belangrijk dat Hannibal gevonden zou worden.

“Jongens, we zitten met een probleem, een groot probleem, Hannibal word vermist sinds gisteren”
“Wat?”
B.A. vergat bijna dat hij nog met krukken stond.
“Hoe kan hij weg zijn?”
Ze vertelde het hele verhaal en wat zij en Face hadden meegemaakt.
“We gaan meteen”
Murdock wilde al uit zijn bed springen, maar vergat even dat hij nog te zwak was.

“Jij blijft in je bed”
Face stopte Murdock terug in bed.
“Wij gaan op zoek naar Hannibal, we houden jou op de hoogte, oké?”
Murdock was teleurgesteld, maar gaf daarna toe dat het het beste was.

Diezelfde middag zaten ze in de auto onderweg naar de plaats waar Hannibal voor het laatst gezien was.
Achter de greppel waar B.A. en Murdock aan een boom gevonden waren, waren diverse rotsen en grotten.

Ze waren vastbesloten om daar eerst te gaan zoeken.

Amy reed zo dicht mogelijk naar de rotsen toe en B.A. bleef achter in de auto, om zo radio-contact te houden.
Face en Amy daalden af naar de rotsen, die door de regen zeer glad waren geworden.
Toch lukte het om op het plateau te komen waar diverse grotten waren.
De wind en regen maakte het voor de twee wel zeer lastig.


“Zo we zijn er, laten we gelijk de grotten in gaan”
Face nam Amy bij de hand en rende de grotten in.
“Hannibal?” klonk het door de grote, donkere grot.
Er volgden nog eens vier keer Hannibal.
“Pak je lantaarn eens, Amy”
Zo bleek er al veel meer te zien, voorzichtig liepen ze steeds een stukje verder de grot in.
“Hannibal, ben je hier?”
Er was een lange stilte.
Totdat er onder hen gekreun was te horen.
Doordat het een paar meter onder hun, behoorlijk donker was, konden ze niet zien of het Hannibal was.

“Hannibal, ben jij dat?”
Face zijn stem klonk enigszins bang.

“F……f….Face?” klonk het zachtjes.
De angstige gezichten van Face en Amy veranderde snel in blije gezichten.
“Hannibal, alles goed?” vroeg Face snel.
“Nou mijn rug en mijn been doen wel erg pijn, ik denk dat mijn been gebroken is”

Ze bedachten zich geen moment en daalden af. Met behulp van de lantaarn zagen ze Hannibal liggen op de grond.
Face was het eerste op de grond en koppelde zich zelf los.
Amy volgde daarna.

“Amy lukt het?”
“Ja hoor, Face”
Niet lang nadat ze die positieve woorden had uitgesproken, gebeurde er iets wat niemand had kunnen voorspellen.
Het touw knapte en Amy viel naar beneden.
Vier meter.

Er volgde een harde klap en Amy viel naast Face op de grond.

“Amy!!!!!!!!!!!!!”
Face raakte in paniek.
“Amy kan je me horen?”
Amy kreunde en haar hoofd zat onder het bloed.
“Face?”
“Niet praten, ik ga hulp halen”
Hij hield haar hand stevig vast.
“Face, je moet tegen Murdock zeggen dat hij een geweldige zus heeft gehad”
“He?? Een zus??”
“Ja………ik”

Bij deze laatste woorden sloot Amy haar ogen.
“Neeeee Amy, waarom??”
Hij nam Amy in haar armen en liet zijn tranen de vrije loop gaan.


DEEL 7

Face legde Amy neer en bleef verbijsterend kijken naar haar levenloze lichaam.
Met een bleek gezicht stond hij op en liep naar Hannibal.
Hannibal veegde zijn tranen weg.

“We moeten weg hier” zei Face.

Face besloot om terug te klimmen en B.A. te waarschuwen, zodat hij de ambulance kon bellen.
Na tien minuten stond de ambulance bij de rotsen, en zo konden Hannibal en Amy uit de grot gehaald worden.
Eerst werd Hannibal eruit gehaald.
Dit moest heel voorzichtig gebeuren, in verband met mogelijk rugletsel, zijn gebroken been én het feit dat hij zeer moeilijk kon ademhalen. Snel werd hij naar het ziekenhuis gebracht.

Daarna werd het stil op de rotsen.
Het lichaam van Amy werd uit de grot gehaald.
B.A. en Face stonden met tranen in hun ogen , toe te kijken hoe Amy in een speciale auto werd afgevoerd.

De weg naar het ziekenhuis duurde voor hun gevoel een eeuwigheid, terwijl het maar een ritje van tien minuten was.
Face en B.A. zaten in de wachtkamer van het ziekenhuis.

“Ze is er niet meer, B.A., de vrouw waar we zoveel lief en leed mee hebben gedeeld”
Het werd Face even te veel en hij sloeg zijn handen voor zijn ogen.
B.A. kwam naast hem zitten en legde zijn hand op Face zijn schouder.

“We zullen haar een waardige begrafenis geven”
“Maar we zitten met nog een groot probleem……..Murdock . Hoe vertellen wij hem dat hij zus heeft……….gehad?”

Terwijl ze verder na zaten te denken, kwam de arts van Hannibal naar de heren toe om uit te leggen hoe het met Hannibal was.
“Allereerst gecondoleerd met het verlies van Ms. Allen”
“Dank u wel”
“Mr Smith heeft inderdaad zijn been gebroken , zijn rug heeft wel een flinke smak gehad, maar er is geen ernstig rugletsel”
“Dat is mooi, dokter” zei Face, terwijl hij nog wat tranen van zijn gezicht veegde.

“Face, ik denk dat we het toch moeten gaan vertellen aan Murdock” zei B.A.
“We zullen wel moeten ja”
Met lood in hun schoenen liepen ze naar de kamer van Murdock die aan de zuidkant van het ziekenhuis lag.
Murdock veerde omhoog uit zijn bed, toen hij zijn vrienden zag.

“Jongens, hoe is het afgelopen, is Hannibal gered?”


“Ja hij is gered, op een gebroken been na, maakt hij het goed, hij ligt een paar kamers verderop”
De gezichten van Face en B.A. waren somber, ondanks dit goede nieuws.
“Wat is er jongens, hij is toch gered, waarom zijn jullie niet blij?”
“Wij zijn wel blij, maar er is nog iets anders gebeurd wat we moeten vertellen”
B.A. bleek het heel moeilijk te hebben en liet het woord verder aan Face.
“ Waar is Amy trouwens?”
“ Amy is bij de reddingspoging van de rots gevallen en heeft het niet overleefd, Murdock”
Face liep al naar Murdock toe en ging naast zijn bed zitten.
Murdock’s altijd gulle lach en glinsterende ogen verdwenen als sneeuw voor de zon en hij staarde voor zich uit.

“ Er is nog iets wat je moet weten…..Amy was jouw zus”
Murdock wist niet waar hij het moest zoeken en viel in de armen van Face en begon te huilen.

Intussen werd Hannibal binnen gereden met een rolstoel, omdat hij ook bij Murdock wilde zijn.

“Murdock, je moet één ding weten, wij zijn er altijd voor je en we gaan je hierdoor heen helpen ”


Een paar dagen daarna stonden Face, B.A., Murdock, Hannibal en de vriend van Amy, Michael , bij het graf van Amy.
Haar ouders was ze verloren toen ze klein was en ze was enigst kind.
Haar echte familie stonden nu bij het graf.
In goed overleg met haar vriend Michael besloten ze om Amy haar laatste rustplaats op Hawaii te geven.
Na een lange stilte, stapte Murdock naar voren en knielde bij de marmeren grafzerk en legde er een rode roos op.

“Je zal altijd in mijn hart blijven, zus…”

THE END


Laatst aangepast door Daantje85 op 30-10-2007 22:13:52, in totaal 9 keer bewerkt

_________________

Face:"I’m allergic to bullets. Especially those headed in my direction"
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht Verstuur e-mail MSN messenger
shady
BerichtGeplaatst: 06-10-2007 22:54:15  Reageer met quote


Leeftijd: 32
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 21-1-2007
Berichten: 386
Woonplaats: Losser

Leuk verhaal ben benieuwd hoe het verder gaat. Very Happy

_________________
Geslaagd voor mijn examens!!!

Face: Well the man did try hannibal.
Hannibal: Yeah, they always try, but they never learn, you see what they need is a plan.

www.shalinagirl.hyves.nl
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht MSN messenger
1melody6
BerichtGeplaatst: 06-10-2007 23:23:09  Reageer met quote


Leeftijd: 33
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 30-5-2007
Berichten: 1089
Woonplaats: amsterdam

heey vet cool daantje echt waar ben ook benieuwd hoe het verder gaat Very Happy

_________________
R.I.P. Michael Jackson I Miss You 1958 - 2009
Ik doe verzoekjes (filmpjes maken) PM mij welke Tribute ik moet maken voor je ^_^
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht MSN messenger
Murdoockie!!
BerichtGeplaatst: 07-10-2007 10:05:56  Reageer met quote


Leeftijd: 31
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 11-8-2007
Berichten: 2195
Woonplaats: Home, where the heart is.

WAUW Surprised
kom maar op met deel twee Very Happy

_________________
O, Resentless Love! Whereto Doth Not Thou Force The Hearts of Mortals?

It's cool. Really, 'tis.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Daphne
BerichtGeplaatst: 07-10-2007 10:30:40  Reageer met quote


Leeftijd: 43
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 13-4-2007
Berichten: 1401

Echt mooie verhaal.ik ben heel erg benieuwd van deel 2.hoe is afgelopen en wel super heel goed gedaan hoor

_________________




Face: Don't you smile at me like that. That's not even a real smile. It's just a bunch of teeth playing with my mind!


http://dirkbenedict1945.hyves.nl/
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
georgedirkfan
BerichtGeplaatst: 07-10-2007 15:20:36  Reageer met quote


Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 5-4-2007
Berichten: 327
Woonplaats: Friesland!

spannend Very Happy
ben benieuwd naar de rest Very Happy Wink

_________________
Face: ,,Hannibal, sometimes I think you're crazier than Murdock.''
Hannibal: ,,Sometimes I am.''



www.rensewestrafans.hyves.nl
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Daantje85
BerichtGeplaatst: 07-10-2007 21:19:53  Reageer met quote


Leeftijd: 38
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 8-2-2007
Berichten: 760
Woonplaats: Sprang-capelle (N-B)

Deel 2 is toegevoegd, mensen

_________________

Face:"I’m allergic to bullets. Especially those headed in my direction"
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht Verstuur e-mail MSN messenger
Flykie
BerichtGeplaatst: 08-10-2007 13:43:01  Reageer met quote


Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 4-2-2007
Berichten: 4854
Woonplaats: Everywhere

Spannend !!! kom maar op met deel 3 Wink

_________________
Col. John "Hannibal" Smith: Give me a minute, I'm good. If I've got an hour, I'm great. You give me six months, I'm unbeatable.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht Verstuur e-mail

ninapiggy
BerichtGeplaatst: 08-10-2007 14:42:00  Reageer met quote


Kolonel
Kolonel


Geregistreerd op: 5-5-2007
Berichten: 292
Woonplaats: Katwijk aan Zee

kan niet wachten op deel 3 !!!

_________________
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Murdoockie!!
BerichtGeplaatst: 08-10-2007 14:45:19  Reageer met quote


Leeftijd: 31
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 11-8-2007
Berichten: 2195
Woonplaats: Home, where the heart is.

wat een spannend verhaal Very Happy !!
ben heeeeel benieuwt naar deel drie...

_________________
O, Resentless Love! Whereto Doth Not Thou Force The Hearts of Mortals?

It's cool. Really, 'tis.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Daantje85
BerichtGeplaatst: 08-10-2007 15:54:33  Reageer met quote


Leeftijd: 38
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 8-2-2007
Berichten: 760
Woonplaats: Sprang-capelle (N-B)

Deel 3 volgt snel en mensen......het word steeds spannender hihihi Laughing

_________________

Face:"I’m allergic to bullets. Especially those headed in my direction"
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht Verstuur e-mail MSN messenger
1melody6
BerichtGeplaatst: 08-10-2007 15:56:31  Reageer met quote


Leeftijd: 33
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 30-5-2007
Berichten: 1089
Woonplaats: amsterdam

vet cool daantje ga zo door erg spannend Very Happy

_________________
R.I.P. Michael Jackson I Miss You 1958 - 2009
Ik doe verzoekjes (filmpjes maken) PM mij welke Tribute ik moet maken voor je ^_^
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht MSN messenger
Daphne
BerichtGeplaatst: 08-10-2007 19:29:21  Reageer met quote


Leeftijd: 43
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 13-4-2007
Berichten: 1401

Deel 2 is echt spanned en leuk verhaal en ben ik nog steeds benieuwd van deel 3

_________________




Face: Don't you smile at me like that. That's not even a real smile. It's just a bunch of teeth playing with my mind!


http://dirkbenedict1945.hyves.nl/
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
shady
BerichtGeplaatst: 09-10-2007 13:55:24  Reageer met quote


Leeftijd: 32
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 21-1-2007
Berichten: 386
Woonplaats: Losser

Super Daantje ik zou zeggen kom maar op met het vervolg. Cool

_________________
Geslaagd voor mijn examens!!!

Face: Well the man did try hannibal.
Hannibal: Yeah, they always try, but they never learn, you see what they need is a plan.

www.shalinagirl.hyves.nl
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht MSN messenger
Daantje85
BerichtGeplaatst: 15-10-2007 17:34:32  Reageer met quote


Leeftijd: 38
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 8-2-2007
Berichten: 760
Woonplaats: Sprang-capelle (N-B)

Het heeft even geduurd, maar hier is deel 3 Very Happy

_________________

Face:"I’m allergic to bullets. Especially those headed in my direction"
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht Verstuur e-mail MSN messenger
Berichten van afgelopen:   
Tijden zijn in GMT + 1 uur

Volgende onderwerp
Vorige onderwerp
Pagina 1 van 5
Ga naar pagina 1, 2, 3, 4, 5  Volgende
Ateamfans.nl forum index  ~  Fanfictie

Plaats nieuw bericht   Plaats reactie


 
Ga naar:  

Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
Je mag geen reacties plaatsen
Je mag je berichten niet bewerken
Je mag je berichten niet verwijderen
Ja mag niet stemmen in polls




 

Powered by phpBB and NoseBleed v1.08
Edited by Ateamfans.nl v3.0