Ateamfans.nl forum index
Plaats nieuw bericht   Plaats reactie  <  A-Team Melee  ~  Melee 13: When the bullet hits the costume

Hoe vinden jullie het verhaal van melee 13?
Niks aan.
0%
 0%  [ 0 ]
Leuk.
100%
 100%  [ 3 ]
Spannend.
0%
 0%  [ 0 ]
Totaal aantal stemmen : 3

Sharey
BerichtGeplaatst: 13-12-2008 15:40:27  Reageer met quote


Leeftijd: 59
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 27-4-2008
Berichten: 1558
Woonplaats: Tilburg

FACE

Murdock blijft even achter de deur staan luisteren of de vrouw ook echt de bank uit zal lopen.
Als er een schot valt en een enorm glasgerinkel volgt, vluchten we voor de zekerheid weer even de keuken in.
Daarna wordt het stil. Murdock kijkt voorzichtig om het hoekje van de deur en ziet dat de vrouw inderdaad naar buiten is gegaan.
Ik kom erbij staan en we zien Flykie van het dak af springen en de vrouw samen met Cameleon overmeesteren. Ineens staat Decker naast hen en neemt de gevangene van hen over.
Zo te zien denken Flykie en Cameleon dat er nog overvallers binnen zijn, want ze komen met de wapens in aanslag naar binnen.
"Waar is die andere?" vraagt Flykie en één van de bankmedewerkers durft zacht te antwoorden: "In de gang bij de kluis."
Eerst laten ze iedereen opstaan en het pand verlaten. Dan komen Flykie en Cameleon onze kant op lopen....

Murdock en ik kijken elkaar aan: ze hebben niet in de gaten dat ze allemaal uitgeschakeld zijn en zien ons straks aan voor overvallers.
Vlug trekt Murdock zijn overvallers kloffie uit en smijt het in een hoek. We trekken ons voor de veiligheid terug in de keuken.
Om de hoek van de keuken roep ik: "CALVIN! FLYKIE! Niet schieten! Murdock en ik hebben de 4e overvaller hier!"
Het blijft even stil...
"Zorro?" Calvin neemt het zekere voor het onzekere en last een list in.
"Ja, dat ben ik, ja!" roept Murdock terug met een glimlach.
"Calvin, Flykie, we komen de gang uit en brengen onze buit mee."
We pakken de bewusteloze man uit de keuken en sjouwen hem tussen ons in de gang uit.
Calvin en Flykie ontvangen ons met hun wapens op ons gericht als we binnenkomen, maar laten ze meteen zakken als ze zien dat wij het echt zijn.
We dragen de laatste overvaller over aan Decker en dan komen er van alle kanten mensen uit huizen, straten en stegen tevoorschijn.
"Hebben die allemaal staan kijken?" vraag ik me hardop verwonderd af terwijl ik om me heen kijk.
Uit de menigte duiken 3 vrouwen op: Amanda vliegt Murdock om zijn nek, het roodharige meisje loopt naar Calvin toe en omhelst hem en Claire, tenslotte, vliegt mij om m'n nek.


Laatst aangepast door Sharey op 17-12-2008 21:15:19, in totaal 1 keer bewerkt

_________________
Verhaal van de maand = Het jaar rond Fanfictie in the picture!
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht MSN messenger

Flykie
BerichtGeplaatst: 13-12-2008 19:58:03  Reageer met quote


Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 4-2-2007
Berichten: 4854
Woonplaats: Everywhere

Flykie:

Ook de laatste overvaller was uitgeschakeld en ik glimlachte tevreden naar Face, Murdock en Cameleon.
Goed gedaan mensen zei ik Wink. Decker nam ze over.
Als ze de soldaten naar de jeep brengen, rijden ze ook meteen naar de basis terug.
Van alle kanten kwamen toen mensen. 3 vrouwen renden op ons af. Ik herkende Amanda en Claire.
Van de 3de vrouw wist ik haar naam niet, maar herkende haar wel. Ze had ons gewaarschuwd.
Ik floot op mijn vingers en mijn paard kwam aanrennen. Missie voltooid jongens.
Ik gaf Cameleon een schouderklop en gaf hem een knipoog. Ik moet gaan, spreek je nog wel zei ik.
Met die woorden steeg ik op, nam afscheid van de menigte en reed terug naar de basis.

Decker:

Wij hadden de overvallers ondertussen in hun cellen gezet, toen ik Flykie hoorde aankomen.
Ik keek uit het raam naar buiten. Hij bracht zijn paard naar de stal en liep naar het kantoor.
Flykie begon ik. Hij keek op. Echt geweldig werk zei ik met een glimlach. Flykie knikte.
Door je goede gedrag wil ik je vast aannemen hier, wat zeg je daarvan? vroeg ik.
Hij keek me vol ongeloof aan. Denk er maar over zei ik Wink.

_________________
Col. John "Hannibal" Smith: Give me a minute, I'm good. If I've got an hour, I'm great. You give me six months, I'm unbeatable.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht Verstuur e-mail
Sharey
BerichtGeplaatst: 14-12-2008 19:39:05  Reageer met quote


Leeftijd: 59
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 27-4-2008
Berichten: 1558
Woonplaats: Tilburg

Razz Hallo melee-spelers,

Wink Nee, Murdock en Face zijn nog niet gestopt met de melee, maar we zijn allebei ziek. Crying or Very sad
Dus even geduld en dan we zijn weer terug. Smile

Groetjes van Murdoockie en Sharey.

_________________
Verhaal van de maand = Het jaar rond Fanfictie in the picture!
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht MSN messenger
Flykie
BerichtGeplaatst: 14-12-2008 19:40:22  Reageer met quote


Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 4-2-2007
Berichten: 4854
Woonplaats: Everywhere

Beterschap dan voor beide Wink.
Ik laat de melee t/m 31 december lopen en wil in het nieuwe jaar, met een nieuwe beginnen.

Grtz,

Flykie
A-Team melee moderator.

_________________
Col. John "Hannibal" Smith: Give me a minute, I'm good. If I've got an hour, I'm great. You give me six months, I'm unbeatable.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht Verstuur e-mail
Murdoockie!!
BerichtGeplaatst: 14-12-2008 21:25:16  Reageer met quote


Leeftijd: 31
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 11-8-2007
Berichten: 2195
Woonplaats: Home, where the heart is.

Murdock
(Ik kom even mijn bed uitgestrompeld. Yes.. I'm a die-hard, I know Cool . No bussiness like showbussiness and the show must go on!)

Ik keek Face even aan; zo, weer een geslaagde missie.
Toen Amanda me opgelucht om mijn nek viel glimlachte ik. Ik tilde haar de lucht in en zwaaide een rondje. Daarna zette ik haar neer en keek naar Cameleon. Hij bloost een beetje als Misty hem omhelst. Ik grijns en loop dan samen met Amanda sneaky weg van het toneel. Ik heb geen zin in belangstelling.
Amanda begrijpt het niet helemaal, maar weet wel dat ik met Cameleon gepraat moet hebben.
Als we thuis zijn, in de achtertuin, gaat ze voor me staan. Ik kijk haar vragend aan. Ze zegt, terwijl ze nerveus van haar ene voet op de andere springt; 'denk je dat Calvin met me wil praten? Ik wil mijn excuses aanbieden aan hem..'
Een beetje schuw kijkt ze me aan. Ik glimlach en sla mijn armen om haar heen. Ik zoen haar en een tijdje later zeg ik; 'mooi, zo ken ik je weer. Ik denk het wel..'
Ze komt wat dichterbij en weer zoenen we. Ineens horen we iemand kuchen. Ik draai me verschrikt om en zie een lachende Face staan, met Claire aan zijn arm.
Ik grijns een beetje verlegen, en zeg dan quasi-boos; 'nooit van kloppen gehoord?'
Face kijkt op slag serieus en zegt dan; 'HM en ik moeten even praten, sorry dames.'
Ik keek hem even onderzoekend aan en breng dan mijn hand naar mijn pet; 'adios, segñoritas..' Ik kijk Amanda even aan en geef haar een knipoogje. Face loopt de tuin uit. Even later staan we tegenover elkaar.
Face begint; 'wat doen we morgen? Morgen moeten we weg, Hannibal heeft een nieuwe klus..'
Ik kijk even verbaasd, maar bedenk dan dat hij vast gebeld is op de corvette-telefoon (die hadden ze toch in de jaren '80?)
Ik kijk naar de grond en denk na; 'we hadden hier nooit heen moeten gaan.. Ik ben me alleen maar gaan hechten aan Amanda. Nog nooit heb ik zo'n leuk meisje ontmoet.. Ik kan hier wel gaan wonen, want ik wordt niet gezocht en ben dus vrij.. Maar jah, hoe denkt Hannibal daarover..'
Ik kijk omhoog en kijk naar Face' gezicht. Hij heeft het er moeilijk mee, HIJ moet afscheid nemen.. Voor mij kan dat anders liggen..
Ik slaak een diepe zucht en kijk even naar het huis van Amanda. 'Wat kúnnen we doen!?'

_________________
O, Resentless Love! Whereto Doth Not Thou Force The Hearts of Mortals?

It's cool. Really, 'tis.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Flykie
BerichtGeplaatst: 15-12-2008 00:03:06  Reageer met quote


Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 4-2-2007
Berichten: 4854
Woonplaats: Everywhere

Flykie:

Ik dacht na over het aanbod van Decker. Ik vond het erg moeilijk.
Eerst een soort van slaaf van een baas en nu uit onverwachtte hoek een MP soldaat.
Ik liep naar buiten en staarde naar de wolken. Wat zouden pa en ma hiervan vinden dacht ik bij mezelf.
Ik zou morgen naar het graf gaan van ze met John samen. Ik staarde naar de wolken en haalde diep adem.
Misschien kan overleggen met John ook handig zijn dacht ik bij mezelf. Ik keek weer naar de basis en liep naar Decker zijn kantoor.
Vind je het goed als ik hier nog een dag of 2 over nadenk? vroeg ik. Natuurlijk geen probleem zei Decker. Dank je zei ik met een glimlach.
Ik liep naar mijn kamer en haalde mijn m16 tevoorschijn. Ik haalde het geweer uit elkaar en keek het helemaal na.
Daarna zette ik mijn m16 weer in elkaar en begon met het nakijken van mijn andere wapens.
John zijn woorden zaten nog steeds vers in mijn geheugen.

_________________
Col. John "Hannibal" Smith: Give me a minute, I'm good. If I've got an hour, I'm great. You give me six months, I'm unbeatable.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht Verstuur e-mail
Sharey
BerichtGeplaatst: 15-12-2008 19:56:49  Reageer met quote


Leeftijd: 59
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 27-4-2008
Berichten: 1558
Woonplaats: Tilburg

CAMELEON

Als Kolonel Decker en zijn soldaten alle 5 overvallers hebben meegenomen, komen plotseling overal mensen vandaan die klappen om de goede afloop.
Ik krijg het even benauwd: de vorige keer dat zo'n hoop mensen om me heen kwamen staan zagen er ze er weliswaar vrolijk uitgedost uit, maar waren alles behalve vriendelijk gestemd ten opzichte van mij....
Ik slik als ik zie dat mensen ook naar mij waarderend kijken.
Er komen vrouwen naar ons toegerend. Natuurlijk: Murdock en Face zijn de heroes en.... ik gun het ze ook wel.
Als ik weer naar de menigte kijk staat Misty voor mijn neus en valt ook mij een omhelzing van een opgeluchte vrouw ten deel.
Ik voel hoe ik knalrood wordt. Ze pakt m'n gezicht in haar handen en zegt: "Dit was een heerlijk spannende kennismaking...." zegt ze met twinkelende ogen, "...maar kunnen we elkaar wat beter leren kennen in rustiger omstandigheden? vraagt ze quasi serieus er achteraan.
Ik ben stil van zoveel liefs en kan alleen maar knikken.
Uit mijn ooghoek zie ik dat Murdock en Amanda er tussen uit knijpen. "Zullen we daar dan maar meteen mee beginnen?" zeg ik zacht en ik nodig haar uit me een hand te geven.
We zijn bijna de menigte voorbij als iemand me bij de schouder tegenhoudt. "Welk vrijwilligerswerk vind je nou leuker? Bankjes verven of boeven vangen?" Ik kijk in het blije en trotse gezicht van Harry. "Hoe.....?" "Ben gebeld." "Dat busje viel me gisteren..." begon ik tegen Harry. "Vertel dat straks bij het eten maar. Stel me eerst eens voor aan deze dame....van het feest?" Ik knik en stel Misty en Harry aan elkaar voor. Harry pakt m'n schouders even vast, zegt wanneer hij het eten klaar zal hebben en laat ons doorlopen.
Terug bij "ons" bankje, dat nog steeds niet droog is, staan we even onwennig tegenover elkaar. "Ik ga terug naar m'n vriendin waar ik regelmatig logeer. Heb je nog meer bankjes te verven? Dan zie ik je snel weer." Ze geeft me een hand die ik even vasthoudt: "Sorry, dat ik je allerlei bevelen gaf vanmiddag, maar ook ontzettend bedankt voor je hulp. Je hebt het perfect gedaan. Ben jij altijd zo koelbloedig?" Ze schuldt haar hoofd. Ik leg m'n handen om haar bovenarmen: "Wil je me één ding beloven? Blijf voortaan uit de buurt van boeven en politie zolang ze in actie zijn, ja? Weet je hoeveel gevaar je liep toen je ineens tussen ons in stond?"
Een vaag gebaar met haar hoofd maakt duidelijk dat ze zich dat inderdaad niet meteen realiseerde.

's Avonds tijdens de maaltijd bij Harry laat hij me rustig m'n hele verhaal doen.
"Had je mij niet kunnen vertellen dat je net als Flykie een beetje politieagentje wilde gaan spelen, toen je over dat vrijwilligerswerk begon? Wilde je daarom per sé in het dorp werken?" vraagt Harry met een paar lachende ogen waarin staat te lezen: Hij kan het niet laten, hè!
"Nog altijd spanning en sensatie nodig, Calvin of zal ik je maar weer Cameleon gaan noemen?"
Ik laat Harry maar even plagen en voel me tevreden en vooral opgelucht dat alles goed is afgelopen.
En het gouden randje aan vandaag.... is het eindelijk ontmoeten van het mooiste, maar ook dappere, meisje Misty.


Laatst aangepast door Sharey op 17-12-2008 17:47:07, in totaal 1 keer bewerkt

_________________
Verhaal van de maand = Het jaar rond Fanfictie in the picture!
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht MSN messenger
Flykie
BerichtGeplaatst: 15-12-2008 23:05:59  Reageer met quote


Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 4-2-2007
Berichten: 4854
Woonplaats: Everywhere

Flykie:

Na het schoonmaken van mijn wapens, was het tijd om wat voor mezelf te doen.
Ik streek wat door mijn haren en liep naar het raam. Ik keek naar buiten.
Ik besloot mijn gewone kleding weer aan te doen en ging naar beneden.
Wat ga je doen? vroeg Decker me opeens. Naar het huis van mijn ouders zei ik terwijl ik hem aankeek. Hij glimlachte. Is goed maat zei hij.
Ik knikte en liep naar buiten. Een tijdje later liep ik langs de boomhut en keek ook nog naar de schuilplaats maar liep voorbij.
Na een tijdje kwam ik aan bij één van mijn plekken, waar ik me vroeger altijd terugtrok.
Het deed me goed en na een half uurtje liep ik verder het bos in. Een paar uur later kwam ik aan in het huis van mijn ouders.
Het huis was zo te zien verlaten. Ik ging naar binnen en deed het licht aan. Wonder boven wonder deed de electriciteit het nog.
Ik keek om me heen en zag de bloedvlekken in de woonkamer liggen. Dat gaf me weer de rillingen.
Ik liep naar mijn kamer en pakte wat spullen.
De ketting die ik van mijn moeder had gekregen lag er nog.
Ik pakte de ketting en deed hem om.
Er kwam weer een herinnering naar boven. Ik mocht nooit naar de kelder, om wat voor reden dan ook maar had wel de sleutel.
Deze keer ging ik wel naar de kelder. Ik deed de deur open en sloot hem weer achter me. Met een zaklamp liep ik stapje voor stapje de trap af en kon mijn ogen niet geloven. Dat hij wapens verzamelde wist ik maar zo'n verzameling Shocked.

Ik dacht aan John, want morgen was de dag om bij het graf te kijken van mijn ouders.
Eigenlijk wou ik hier niet meer weg, alles lag er gewoon nog. En die verzameling Neutral
Het kon de vertrouwensband tussen Decker en mij verbreken. Ik pakte wat kleding en verliet het huis van mijn ouders.
Denkend aan de ontdekking die ik in de kelder had gedaan, liep ik weer langs de schuilplaats en daarna naar de MP basis.

_________________
Col. John "Hannibal" Smith: Give me a minute, I'm good. If I've got an hour, I'm great. You give me six months, I'm unbeatable.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht Verstuur e-mail
Sharey
BerichtGeplaatst: 16-12-2008 16:56:38  Reageer met quote


Leeftijd: 59
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 27-4-2008
Berichten: 1558
Woonplaats: Tilburg

CAMELEON

Na het eten ging ik naar huis, want ik wilde alleen zijn om alle belevenissen van vandaag te laten bezinken.
Na een poosje opruimen en een lekker warme douche, ging ik buiten op de dikke, omgevallen boom zitten. Die had ik toch niet willen verzagen voor het opknappen van de blokhut....ik zat er zo nu en dan graag op te mijmeren.
Ik was echter niet lang alleen: in de verte hoor ik een paard aankomen. Flykie misschien?
De zon begon al te zakken, dus tussen de bomen was het moeilijk om van verre gezichten te herkennen.

Het is Murdock op zijn "Zorro-paard", een mooi zwart dier met pit. Hij is echter niet alleen...ook Amanda stapt af.
Daar schrik ik toch wel een beetje van. Wat komt zij hier nou doen? "Kom alstublieft niet m'n mooie dag verpesten....."mompel ik binnensmonds als ik met tegenzin opsta om ze te begroeten.
Murdock komt met open armen naar me toe en omhelst me: "Great team, we we're!" Het avontuur wordt in een paar minuten tijd opnieuw beleefd, als mannen onder elkaar, met een high five tot slot.
Amanda is al die tijd op de achtergrond gebleven.
Murdock wenkt haar nu dichterbij te komen. Als ze naast hem blijft staan schudt hij even z'n hoofd, waarna ze vóór Murdock gaat staan. Hij legt zijn armen om haar heen...

Als Amanda dichterbij komt zet ik een stap achteruit.
Ze kijkt anders naar me vandaag, maar ik heb geen flauw idee wat me nu te wachten staat en kijk vragend naar Murdock. Die zegt dan, met een serieus gezicht en rustige stem, dat Amanda mij wat wil vertellen....

JOHN

Het bezoek aan het graf van m'n zuster en zwager, Flykies ouders, komt dichterbij.
Kolonel Decker zorgt voor onopvallend, maar bewaakt vervoer. Dat lijkt me gezien de situaties van zowel Flykie als mij gepast.
In de slaapkamer pak ik een reistas in voor 3 dagen. M'n vrouw helpt om de kleren er netjes in te doen en als ie propvol zit gaan we lunchen.
Vanmiddag vertrek ik voor 3 dagen naar de streek waar m'n familie woont. Bij m'n oude vriend Harry ga ik overnachten en morgen ga ik met Flykie naar het graf. Ik kijk er naar uit èn voel wat spanning opkomen: in je eentje een graf bezoeken is toch anders dan met soldaten erbij, die je neef in de gaten moeten houden.

De reis verloopt vlekkeloos en Harry verwelkomt me hartelijk. We maken er samen een gezellige avond van: na een lekkere maaltijd bijpraten bij de open haard.
Mijn ogen worden steeds groter als Harry in geuren en kleuren vertelt wat er zich deze middag in het dorp heeft afgespeeld en welke rollen "zijn" Calvin en "mijn" Flykie daarin hadden!
Als Harry zwijgt staat inmiddels ook mijn mond open, van ongeloof en verbazing.
Ik moet het even laten bezinken en stel een paar vragen aan Harry zodat ik zeker weet dat ik de hele situatie rondom Flykie begrijp.
Ik zak terug in de grote luie stoel en verzucht: "En ik maar denken dat die knul elke dag alleen maar tralies en beton ziet!."

_________________
Verhaal van de maand = Het jaar rond Fanfictie in the picture!
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht MSN messenger
Flykie
BerichtGeplaatst: 16-12-2008 18:25:56  Reageer met quote


Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 4-2-2007
Berichten: 4854
Woonplaats: Everywhere

Flykie/Decker :

Eenmaal terug op de basis keek Decker me verbaasd aan toen ik een tas bij me had.
Wat is dat? vroeg hij. Ik ben naar het huis van mijn ouders gegaan en heb wat kleding meegenomen voor mezelf zei ik.
Aan Decker zijn blik te zien vertrouwde hij het niet helemaal en liep naar me toe.
Ik moest de tas aan hem geven en hij controleerde het.
Oke, doe je handen eens omhoog zei hij nu opeens Shocked.
Ik deed mijn handen maar omhoog en Crane fouilleerde me Confused.
Hij heeft geen wapens bij zich kolonel zei Crane.
Mooi zei hij met een glimlach. Sorry Fly maar dit is voor je eigen bestwil.
Ik moest dit zo doen.
Het geeft niet zei ik wat kortaf terwijl ik me handen naar beneden deed en naar m'n kamer liep. Hij keek me na.

Eenmaal op mijn kamer begint die moord op me ouders alleen maar onduidelijker te worden.
Hoe kan die wapenverzameling er nog zijn Confused, de baas had dat allang geweten. Ze werden dag en nacht in de gaten gehouden Confused.
Tenzij.... ik stond op, rende naar beneden, typte de namen van mijn ouders in, in de computer en pakte het dossier eruit.
De foto's van de man en vrouw bekeek ik nog eens goed.
Ik bladerde het dossier verder door en vond getuigenverklaringen.
Als ik alle papieren er nog eens bij pak, zie ik die verklaringen niet terugkomen in het dossier. Er was duidelijk mee gerommeld Confused.
Hoe kan dit in godsnaam Neutral zei ik wat hard Embarassed. Hoe kan wat? vroeg Decker terwijl hij bij me kwam zitten.
Er is niks gedaan met die getuigenverklaringen Confused zei ik tegen Decker.
Dan zijn ze vast niet belangrijk geweest zei Decker.
Dat was nou net de verkeerde opmerking die hij maakte.
Ik keek hem kwaad aan en stond op.
Niet belangrijk? Moet jij eens goed luisteren, mijn ouders zijn wel vermoord en dat wordt niet uitgezocht?.
Dan zoek ik het wel uit, maar op de harde manier zei ik kwaad Mad.
Ik heb het recht om te weten of dit nog wordt opgelost.
Maar aan jullie manier van werken twijfel ik daaraan zei ik al wat kalmer.
Ga onze manier van werken er nou niet bij betrekken Fly, we werken met man en macht aan deze zaak. Maar het rondkrijgen van bewijzen is lastig zei Decker.
Flykie keek me aan, maar toen ik mijn arm om hem heen sloeg werd hij al rustiger. Rustig maar zei Decker.
Crane zette een glas water op mijn bureau neer. Ik werd al rustiger. Het dossier legde ik in de lade van mijn bureau en ontspande wat.
Mijn woede begon al wat te zakken, maar was nog wel zichtbaar.
Ik sloot mijn ogen en boog mijn hoofd. Waarom nou Sad zei ik zachtjes.

_________________
Col. John "Hannibal" Smith: Give me a minute, I'm good. If I've got an hour, I'm great. You give me six months, I'm unbeatable.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht Verstuur e-mail
Sharey
BerichtGeplaatst: 19-12-2008 23:37:50  Reageer met quote


Leeftijd: 59
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 27-4-2008
Berichten: 1558
Woonplaats: Tilburg

JOHN

De volgende morgen....

Als ik wakker word zie ik meteen dat het een stralende morgen is.
Bij het ontbijt pakken Harry en ik allebei een stuk krant. Gisteren is er genoeg gepraat.
Harry wenst me sterkte als ik m'n jas pak en naar de auto loop.

Ik meld me bij de poort van de mp-basis, een soldaat wijst me waar ik m'n auto mag parkeren en zegt dat Decker me op kantoor verwacht.
Het is een zachte morgen, maar toch trek ik m'n jas aan, want nu de herinneringen aan die rampzalige dag weer dichterbij komen krijg ik kippenvel.
Kolonel Decker begroet me en geeft me een beker koffie. Flykie komt binnenlopen met een onzeker gezicht, waarop een glimlach verschijnt als hij me omhelst.
Ik pak hem even vast bij zijn bovenarmen en kijk hem aan: "Jullie hebben gisteren goed werk geleverd in het dorp, Flyk. Maar ik wist niet wat ik hoorde: ik dacht dat jij hier alle dagen achter tralies zat...."
"Nee, oom John, gelukkig niet. Kol. Decker geeft me nuttig werk te doen en hij heeft nu wel door dat ik m'n paard nodig heb om weer tot mezelf te komen."

Er rijdt een bruine wagen voor. We stappen in: Flykie moet met een soldaat achterin en ik neem voorin plaats. De soldaten zijn in een pak gestoken, maar dragen wel wapens. Daar gaan we dan, naar het graf van m'n zus en d'r man: Flykies ouders....

_________________
Verhaal van de maand = Het jaar rond Fanfictie in the picture!
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht MSN messenger
Flykie
BerichtGeplaatst: 20-12-2008 01:39:37  Reageer met quote


Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 4-2-2007
Berichten: 4854
Woonplaats: Everywhere

Decker:

Ik werd vroeg wakker en was weer klaar voor actie.
Vandaag was de dag dat Flykie samen met John naar het graf van zijn ouders zou gaan.
John kwam al snel binnen en ik schonk voor hem een bak koffie in.
Toen we even aan het praten waren, kwam Flykie binnen. Hij omhelsde zijn oom en er verscheen een kleine glimlach op zijn gezicht.
Het is maar goed, dat we zijn paard niet bij hem hebben weggehaald zei ik. Flykie keek me niet begrijpend aan.
Je begint de draad van je leven weer op te pakken, maar dan de goede kant zei ik Wink.

Even later kwam er een soldaat naar mijn kantoor dat de wagen klaar stond voor vertrek.
Sterkte beide zei ik terwijl ik met ze naar de wagen liep. De wagen reed even later weg. Ik keek ze na.
Daarna liep ik terug naar mijn kantoor. Er lag nog zoveel werk.

Flykie:

Ik werd vroeg wakker en bleef de hele ochtend bij mijn paard.
Even later liep ik naar Decker zijn kantoor waar John al zou moeten zijn.
Hij was er al en ik omhelsde hem. Na even wat gepraat kwam er een soldaat naar Decker gelopen dat de wagen klaar stond.
In de auto dacht ik na over de ontdekking die ik had gedaan. Het werd me maar niet duidelijk... wat was hier aan de hand.
Ik werd er zelfs onrustig van. Achterin de auto zat een soldaat naast me met zijn wapen in zijn handen.
Was ik maar met mijn paard gegaan dacht ik bij mezelf, daar voelde ik me tenminste op mijn gemak.
Een half uurtje later komen we aan bij het kerkhof. Ik stap als eerste uit de auto en wachtte op John.
John stond een minuut later naast me. We liepen met zijn 2en naar binnen.
Na een tiental minuten zoeken, komen we bij het graf van mijn ouders.
Ik probeerde me sterk te houden en boog mijn hoofd. De tranen en woede kwamen naar boven.
Als ik mijn ogen open en naar het graf kijk, haal ik diep adem. Ik ging op mijn hurken zitten.
Waarom nou Sad waarom was ik niet sterk genoeg om jullie te beschermen Sad ik had het gekund.
Pa, waarom heb je mij nooit verteld over die wapens in de kelder zei ik verdrietig Sad.
Ik ging weer staan en keek naar John. Wist jij daar toevallig iets van? vroeg ik voorzichtig.

_________________
Col. John "Hannibal" Smith: Give me a minute, I'm good. If I've got an hour, I'm great. You give me six months, I'm unbeatable.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht Verstuur e-mail
Sharey
BerichtGeplaatst: 20-12-2008 15:29:04  Reageer met quote


Leeftijd: 59
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 27-4-2008
Berichten: 1558
Woonplaats: Tilburg

JOHN

Flykie en ik mogen op de begraafplaats gaan waar we willen, de soldaten volgen ons op gepaste afstand.
Flykie loopt voorop, hij is hier nog nooit geweest. Eenmaal bij het graf geef ik hem de gelegenheid om een poos alleen te zijn met zijn ouders en met zijn emoties.
Zo te zien kost het hem veel moeite om die te uiten. Ik schud m'n hoofd en denk: Jongen, gooi het er nou eindelijk eens allemaal uit, je houdt het al veel te lang bij je....
Flykie heeft even gehurkt gezeten. Als hij opstaat hoor ik dat hij iets aan zijn vader vraagt. Dan draait hij zich om, ik kijk in een gezicht vol schuldgevoel en vragen waarop eindelijk een traan over een wang rolt. Flykie vraagt of ik iets afwist van de wapens van z'n vader.

Die vraag verbaasd me. Van iemand die voor het eerst een graf bezoekt verwacht je toch iets andere vragen.
Maar ik denk even na en kan Flykie niet meer meer vertellen dan dat ik wist dat z'n vader geïnteresseerd was in wapens, een handwapen in huis had, boeken erover las en verzamelaars kende. Maar behalve dat ene handwapen heb ik in hun huis nooit iets anders gezien.
"Waarom is dat zo belangrijk voor je? Weet jij soms ergens meer van dan wij?" Vraag ik Flykie met opkomend wantrouwen. Ik heb zijn schuldgevoel nooit begrepen en nu die vreemde vragen er bovenop....
Ik leg m'n handen op zijn schouders en kijk hem recht en doordringend aan: "Flyk, als jij dingen weet...over de moord op deze 2 geliefde mensen... die wij NIET weten...wordt-het-dan-niet-de-hoogste-tijd-om-dat-met-ons-te-delen! Hm!" Bij die laatste zin schudde ik hem door elkaar van frustratie.
"En nu voor de dag met al dat mysterieuze gedoe, anders ga ik nog denken dat dat schuldgevoel van je terecht is."
Tegenover het graf van m'n zus en zwager staat een bankje en bij m'n laatst woorden heb ik Flykie op die bank neergezet. Ik sta naast hem met m'n armen over elkaar, zodat hij recht voor zich het graf heeft.
Flykie verteld dat hij een wapenverzameling heeft gevonden in de kelder van z'n vader.
"Wanneer ben jij daar geweest?" bijt ik hem toe. Hoe kan iemand die straf heeft in z'n eentje op stap? vraag ik me af.
"Vorige week, toen ik vrijaf kreeg van de kolonel, nadat ik had geholpen criminelen op te pakken." Flykie ziet dat het me menens is en ontwijkt m'n blik.
"Wist jij zelf van die verzameling af?" Flykie schudt zijn hoofd, slaat zijn handen voor zijn gezicht en roept dan in tranen uit: "HAD IK MAAR GEWETEN DAT ER ZOVEEL WAPENS RECHT ONDER ONS IN DE KELDER LAGEN...DAN HAD IK ER TENMINSTE WAT MEE KUNNEN DOEN!"
Terwijl Flykie eindelijk een onbedaarlijke huilbui krijgt, bedenk ik dat m'n zwager die verzameling waarschijnlijk aan iedereen heeft verzwegen en hem zo goed achter slot en grendel hield om iedereen die hem lief was te beschermen. Vooral de jonge ondeugende Flykie, die liefst alles uit wilde proberen.

Als Flykie zit bij te komen ga ik naar het graf toe, veeg wat blaadjes weg en vertel in gedachte aan m'n zus wat er sinds haar dood is gebeurd met haar zoon, hoe het met de rest van ons gaat en dat Flykie één van hun moordenaars heeft gedood.
Zullen we er ooit achterkomen of de moordenaars op zoek waren naar die wapenverzameling?
Blijkbaar had m'n zwager ze zo goed verstopt....zelfs ik kan me niet voorstellen waar die verzameling zich moet bevinden, maar als het huis binnenkort moet worden leeggemaakt, komen we het wel tegen.

_________________
Verhaal van de maand = Het jaar rond Fanfictie in the picture!
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht MSN messenger
Flykie
BerichtGeplaatst: 20-12-2008 18:03:33  Reageer met quote


Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 4-2-2007
Berichten: 4854
Woonplaats: Everywhere

Flykie:
Ik zat nog steeds op het bankje bij te komen, als John naar het graf toe loopt.
Mijn schuldgevoel werd alleen maar groter. Vooral nu ik van die wapenverzameling af wist Sad.
Waarom vertelde hij mij dit verdomme niet eerder zei ik kwaad tegen mezelf Mad.
Ik werd langzaam gek en had nu het allerliefst een pistool tegen me hoofd gezet.
De woede en agressie kwamen weer naar boven. Ik moest me nu rustig houden om geen gekke dingen te doen.
Ik had erg veel moeite om me rustig te houden en schudde mijn hoofd.
Ik keek naar John en de soldaten die op een afstand stonden. Ik zuchtte en sloot mijn ogen.

De moord kwam weer naar boven.
Op een avond zat ik samen met mijn ouders televisie te kijken, tot er 3 man naar binnen stormden.
Ik moest toen naar mijn kamer, maar de baas zei dat ik mocht blijven en ik bleef zitten op de bank.
Er ontstond een grote discussie op de gang. Het enige woord wat ik als puber toen kon opvangen was het woord "wapens".
Toen ik de televisie had uitgezet, werd mijn vader onder schot gehouden en naar de woonkamer gebracht.
Hij had toen nog één kans om te vertellen waar de "wapens" lagen, anders zou het zijn dood betekenen.
Ik zag dat mijn vader bleef zwijgen, maar in plaats van hem neer te schieten werd mijn moeder als eerst doodgeschoten.
Één van de andere mannen schoot mijn vader dood.

Na de 2 schoten opende ik mijn ogen weer en moest even op adem komen.
Ik kreeg een flashback en het verhaal ging verder voor mijn ogen.

Ik had niet eens de kans om naar ze toe te lopen. De baas sloeg mij meteen bewusteloos en nam me mee.
Daar werd ik opgeleid tot bendelid. Ik deed toen alles wat hij zei en werd al snel de assistent van de baas.
Toen ik assistent werd, kreeg ik meer vrijheid en begon een onderzoek naar de moord op mijn ouders.
De baas merkte dat en ik werd toen zwaar toegetakeld in het bos en achtergelaten.
Ik kreeg de ene na de andere doodsbedreiging naar mijn kop gesmeten.
Als hij me nog 1x zou betrappen met onderzoek doen, zou het mijn dood betekenen.
Ik werd continue in de gaten gehouden en besloot toen het onderzoek te staken.

De tranen rolden over mijn wang. Er spookten 2 vragen door mijn kop.
1) Is het slim om alles wat ik weet te delen met John en de familie ? en
2) Wat als de zaak opgelost wordt ?. Die 2de en 3de dader zijn nooit opgepakt.

Ik keek naar John die nog bij het graf stond.

_________________
Col. John "Hannibal" Smith: Give me a minute, I'm good. If I've got an hour, I'm great. You give me six months, I'm unbeatable.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht Verstuur e-mail
Murdoockie!!
BerichtGeplaatst: 21-12-2008 16:38:30  Reageer met quote


Leeftijd: 31
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 11-8-2007
Berichten: 2195
Woonplaats: Home, where the heart is.

Murdock

Face en ik hadden afscheid genomen van Amanda en Claire. We hadden een nieuwe missie, en we waren snel vertrokken.
Ik zat naast Face in de 'vette maar was wel stil. Face begreep me heel goed en wist dat ik met iets in de knoop zat.
We praatten wat en ik zuchte; de knoop moest wel doorgehakt worden!

Toen kwamen we bij het team. Al snel begon de missie, een korte dit keer. We moesten een meisje bij haar bruidegom brengen. Face werd neergeslagen omdat hij 'het' weer eens niet kon weerstaan, en we stortten neer. Doorsnee missie dus.
Terwijl we terug gingen met de boot had ik een goed gesprek met Hannibal. Hij zei dat ik het zelf moest weten, maar dat ik de goede keuze zou maken,
Ik ging naar mijn kajuit en ging op bed liggen.
Met het team kon ik niet altijd mee, de eerste uitnodiging voor een gesprek op TV had ik al in mijn broekzak, en ik zou erop in gaan.
Ik haalde het beeld van Amanda voor me en merkte dat ik haar nu al miste.

_________________
O, Resentless Love! Whereto Doth Not Thou Force The Hearts of Mortals?

It's cool. Really, 'tis.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Berichten van afgelopen:   
Tijden zijn in GMT + 1 uur

Volgende onderwerp
Vorige onderwerp
Pagina 18 van 19
Ga naar pagina Vorige  1, 2, 3 ... , 17, 18, 19  Volgende
Ateamfans.nl forum index  ~  A-Team Melee

Plaats nieuw bericht   Plaats reactie


 
Ga naar:  

Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
Je mag geen reacties plaatsen
Je mag je berichten niet bewerken
Je mag je berichten niet verwijderen
Ja mag niet stemmen in polls




 

Powered by phpBB and NoseBleed v1.08
Edited by Ateamfans.nl v3.0