< Fanfictie ~ De Zaak 'Stockwell' |
|
Geplaatst:
19-02-2005 10:24:17
|
|
|
Moderator
Geregistreerd op: 23-12-2004
Berichten: 368
Woonplaats: Wevelgem
|
|
De sfeer in hun villa in Langley, Arizona was bedrukt. Hannibal ijsbeerde als een achtbaan die de hele tijd dezelfde rit aflegde door het huis, en irriteerde materloos BA die in de zetel zat toe te kijken, en constant zijn vingerkootjes deed kraken. Face en Murdock stonden iets wat afwezig aan de biljarttafel. Hoewel de glimmende ballen voor Face uitstekend lagen, zag hij de toekomstige punten niet liggen.
Face verbrak als eerste de beklijvende stilte.
‘Ik vind dat we op onderzoek moeten uitgaan,’ zei hij mat en smeet zijn keu met een zwaai op het groene tafeltapijt, en deed Murdock uit zijn dagdromerij ontwaken.
‘Akkoord,’ antwoordde Hannibal die stopte met ijsberen en een nieuwe sigaar uit het borstzakje van zijn witte vest uitdiepte. ‘Maar wat hebben we tegen Stockwell? Niets, nada, rien! Die vent is ongenaakbaar. Je kunt het vergelijken met een poppenkast. Wij zijn de marionetten aan een touw, en hij beslist wat er met ons gebeurd.’
Ba gromde.
‘Ik haat marionetten!’
‘Momomo, jij zwarte grommende beer!’ Murdock kwam met zijn armen hoog in de lucht op BA afgelopen, en belandde met een sprongentje naast hem in de zetel. ‘Jij en ik, ik en jij, wij zijn al altijd marionetten geweest .. van elkaar! Komaan BA, al die avonturen die we al meegemaakt hebben, al die knettergekke plannetjes van Hannibal, al Face zijn bedrieglijke scams, en dan jouw vuistslagen en mijn talenten! Soms vergeten we wat we zijn! Wij zijn het A-Team! Wij zijn de helden van het volk, het volk heeft ons nodig! In het verleden hebben we nooit een zaak laten liggen omdat we te weinig bewijzen hadden. We beten er ons in vast, en altijd, ja altijd zijn we er als overwinnaars uitgekomen. En ook in deze zaak moeten we dit in ons achterhoofd houden!’
‘Ai ai ai Ba,’ lachte Face ‘Nu zijn de stoppen in zijn hoofd werkelijk doorgeslagen.’
Ba Stond recht, en greep Murdock beet bij de kraag van zijn hemd. ‘Luister eens goed Zot, ik ben je zottigheden meer dan beu! Als je me nog een keer zo komt lastig vallen terwijl ik rustig in de zetel zit sla ik je hersenen toe moes! Begrepen!’
Murdock duwde de sterke handen van hem af, en ging in een andere zetel zitten terwijl hij knipoogde naar BA.
‘Rustig jongens, maar Murdock heeft wel een punt.’ Zei hij ‘Face, wat hebben we?’
‘Ach, jeee, wel …’ begon hij zijn betoog ‘Stockwell had ons na onze opdracht van gisteren volledige gratie beloofd. Maar toen kwam hij ons vertellen dat hij nog enkele opdrachten had die we eerst moesten tot een goed einde brengen. Wij leven al bijna dertig jaar op de vlucht, wij zijn dit gewoon, maar Frankie kon hier niet mee leven. Het enige wat ik hem horen zeggen heb was dat hij nog wat tegen Stockwell had dat hem wel van gedacht zou doen veranderen.’
‘Waarop Frankie naar de Jet van Stockwell vertrokken is, en we hem nooit meer teruggezien hebben.’ Viel Hannibal is.
‘En Stockwell ontkent dat Frankie bij hem geweest is.’
‘Juist BA, en dat betekent dat er meer aan de hand is dat we vermoeden. Ik vermoed dat er tussen Frankie en Stockwell wat moet misgelopen zijn, en dat Stockwell iets met Frankie gedaan heeft.’
‘Maar waarom?’ Vroeg Face zich luidop af ‘Doet Stockwell zich misschien anders voor dan hij in werkelijkheid is? Is hij wel een CIA generaal op rust? Wie weet kan hij de grootste misdadiger zijn die er op deze aardbol rondloopt!’
Hannibal stond recht en begon te glimlachen.
‘Oké jongens, we gaan op onderzoek uit. I have a plan!’ |
_________________ I love it when a plan comes together! |
|
|
|
|
|
|
|
|
Geplaatst:
21-04-2005 13:38:08
|
|
|
Leeftijd: 40 |
|
Kolonel
Geregistreerd op: 11-1-2005
Berichten: 284
Woonplaats: Amsterdam
|
|
Frankie kroop dichter tegen de muur aan in de hoop om wat geluiden van aan de andere kant te kunnen horen. Hij zat al sinds gisteren opgesloten in, wat hij dacht, een kelder of iets dergelijks.
Toen ze gisteren het nieuws kregen dat de beloofde gratie alwéér aan hun neus voorbij zou gaan was er iets geknapt in Frankie. Hij had Stockwell al maanden gehoorzaamd en klusjes voor hem uitgevoerd met de rest van het Team, maar nu was hij het meer dan zat. Hij had zijn gratie verdiend, en de andere 4 leden van het Team ook. Zij al helemaal eigenlijk!
Frankie vond dat de tijd rijp was om Stockwell eens te melden wat hij van hem wist. Met zijn informatie kon hij misschien wel vrijheid kopen, en dat was wat hij wilde proberen.
Hij had de auto genomen en was naar het vliegveld gereden waar hij wist dat de jet van Stockwell moest staan. Toen hij daar aankwam en de auto uitegstapt was, zag hij de Jet in de hanger staan en liep erop af. Nu zou hij Stockwell eens terugpakken! De deur van de jet stond open en hij liep het trappetje op naar binnen. Binnengekomen keek hij om zich heen. Hij zag niemand dus liep hij richting cock-pit in de veronderstelling Stockwell daar aan te treffen. Hij opende de deur van de cock-pit en keek naar binnen. Op dat moment merkte hij beweging achter zich. Nog voor hij zich kon omdraaien kreeg hij een klap op z'n hoofd en viel bewusteloos op de grond.
Een paar uur later was hij hier wakker geworden. Geblindoekt en de polsen aan elkaar gebonden. Hij had een vreselijke hoofdpijn, maar dat was niet wat hem parten speelde. Hoe had hij zo dom en roekeloos kunnen zijn!
Nu hij er weer over nadacht was de hele actie van gisteren naief geweest. Stockwell was nooit zonder een dubbelvoudige bewaking, en gisteren stond er helemaal niemand bij de jet en de hangar. Het was Frankie niet eens opgevallen. Hij was in de val gelopen. Zijn woede was zijn verstand de baas geweest. Dit had nooit mogen gebeuren.
Opeens schrok Frankie op uit zijn gedachten omdat hij voetstappen op de gang hoorde. Ze kwamen dichterbij en hielden stil. Er werd gemorreld aan het slot en Frankie hoorde dichtbij een deur opengaan. Iemand boog zich over hem heen en maakt ruw de blinddoek los. Frankie knipperde een paar keer tegen het plotseling felle licht en keek de man aan. Stockwell. |
_________________ A peacock who sits on his tail is just another turkey |
|
|
|
|
|
|
Geplaatst:
21-04-2005 18:43:23
|
|
|
Leeftijd: 36 |
|
Kapitein
Geregistreerd op: 13-12-2004
Berichten: 172
Woonplaats: dichtbijniestan
|
|
Hij was het beu! Hij, generaal Hunt Stockwell, werd nu al jaren voor de zot gehouden door een bende deserteurs uit de vietnamese oorlog! Zijn voorgangers zaliger hadden hem gewaarschuwd voor the a-team, maar hij dacht dat zijn voorgangers maar een bende mietjes waren. Tot zijn eigen ergernis moest hij hen gelijk geven... Maar wat hem nog het meest ergerde, was dat het team uit amper 4 man bestond, waaronder 1 die in een instelling behoord, een bruut BA genaamd, een man die het tot generaal had kunnen brengen, Hannibal, wat de man bezielde zich met deze idioten op te houden, hij had er geen gedacht van, een charmante mooiprater en een man genaamd "frankie". Hoe deze mensen ook maar met elkaar kunnen omgaan zonder elkaar te vermoorden, zo'n verschillende types, hij kon er met zijn verstand niet bij... Vermoedelijk kwam het door die hannibal...
Maar waar hij zich totaal niet aan verstond, is hoe zij, 5 man, het aandurfden hem uit te dagen, met zijn leger dat uit 2 divisies bestond, 1 pantserdivisie en een infanteriedivisie! Nuja, nu zou het gedaan zijn, hij had die "Frankie" in zijn macht, en blijkbaar zit washington er behoorlijk mee in hun maag, met the a-team, want hij had toestemming verkregen om alle middelen te gebruiken die hij nodig achtte...
Hij zou maar eens gaan praten met die "Frankie" niet dat hij echt verwachtte dat de man iets zou zeggen, maar gewoon om zijn eeuwige vijand eens in het gezicht te kunnen kijken en te kunnen zeggen dat hij hem "in zijn macht had", niet dat dat zo was natuurlijk, niet zolang hij die andere vervelende mannen niet had, maar nu had hij toch al een zekere overwinning, en hij wist zeker dat ze wel zouden afkomen, dat a-team, en wanneer ze zouden komen, zou hij ze laten zien, wat dachten ze wel van hem?? Eerst al die jaren met zijn voeten spelen, en dan zou hij hen gratie geven?? Mooi niet, die ging niet door!
Zijn leutenant deed de celdeur open, een stank kwam hem tegemoet. Hij ging binnen onder bewaking van zijn kapitein en een goede vechtsoldaat. Op de grond, lag een zwartharige man op wat hooi met zijn rug naar hem toe. "Jij daar!" riep hij. De man reageerde niet. Zijn vechtsoldaat nam zijn geweer en gaf hem een klap met zijn kolf van zijn geweer op de rug. "Je zult reageren wanneer de generaal tegen je spreekt!!" schreeuwde de soldaat in het oor van die arme Frankie. Opeens was de generaal het allemaal beu. Hij gaf bevel de cel weer te sluiten, en toen hij op het binnenplein wandelde van de kazerne, werd hij opeens opgetild door een enorme luchtverplaatsing, met een knal die erop volgde, waardoor hij de indruk kreeg dat alles in slowmotion ging. Hij zag schreeuwende soldaten, maar het enigste dat hij hoorde was het kloppen van zijn eigen hart. Hij was woedend, en vroeg zich af welke idioot van de artillerie met zijn kanon op de kazerne had gemikt, toen hij zich omdraaide om te kijken vanwaar het schot kwam, en zijn mond openviel van het verschot.... |
|
|
|
|
|
|
|
Geplaatst:
22-04-2005 18:41:17
|
|
|
Leeftijd: 41 |
|
Kolonel
Geregistreerd op: 22-3-2005
Berichten: 206
|
|
Er zat een groot gat in de dubbel gepantserde muur van zijn karzene. Toen de rookwolken opgetrokken waren was de schade goed te zien. Gelukkig was niemand gewond geraakt, maar de muur was aan vervanging toe. Met het optrekken van het stof zag hij nog net het bekende en beruchte zwart-grijze busje met de rode streep wegrijden. Er dwarrelde een briefje van het busje naar zijn richting.
Stockwell liep naar de plek waar het briefje neerkwam. Zijn luitenant liep met hem mee. Bij het briefje aangekomen bekeek hij het eerst zenuwachtig. Het zou toch geen bom zijn?
Dat bleek niet het geval.Enigzins opgelucht haalde hij adem.
Op het briefje stond het volgende bericht:
Quote: |
Stockwell,
Wij eisen de onmiddelijke vrijlating van Frankie. Laat hem vandaag nog voor 5 uur vrij en zet hem op de trein naar het centrum van Los Angeles. Zoniet, beschouw de deuk in de muur dan maar als een voorproefje. Je bent dus gewaarschuwd.
PS Wij willen niet dat Frankie gevolgd wordt
PPS Wij willen ook niet dat jullie survieëren op het centraal station van L.A.
PPS Wij weten van dossier TS720815-3. Als je de inhoud hiervan "Top Secret" wilt laten blijven, kun je maar beter doen wat je zeggen.
|
Stockwell las de brief meerdere malen. De brutaliteit! Maar toen werd hij enigzins bang. Ze wisten dus van het dossier. Verdome. Zijn luitenant keek hem vragend aan. "Laat me even alleen."zei Stockwell. "Ik moet nadenken." |
_________________ "I have trained inspiration to meet me there."
"I don't like wearing somebody else's straitjacket!"
"Use your imagination, or you can borrow mine."
"My size? My size is the amount of space I fill up. Thanks for asking." |
|
|
|
|
|
|
Geplaatst:
22-04-2005 19:38:18
|
|
|
Leeftijd: 36 |
|
Kapitein
Geregistreerd op: 13-12-2004
Berichten: 172
Woonplaats: dichtbijniestan
|
|
Ondertussen zit face te kijken op het zelfvoldane gezicht van hannibal. "I love it when a plan comes together". Juich maar niet te vroeg, zei face. We zijn nog maar net begonnen, er kan nog zoveel gebeuren... Onderwijl zat murdock te schreewuen: "we gaan het volk bevrijden van de tirannie die het leger ons bezorgt, goed gedaan mijn grote zwarte beer!" BA naast hem, aan het stuur: "Laat iemand die gek zijn mond houden of er gebeuren hier ongelukken, en je moet niet denken dat ik meedoe aan je stom plannetje, hannibal, ik haat vliegen, en je weet het! "Nu, nu, kom grote teddybeer, moet je geen flesje melk hebben?" BA: "Niet wanneer ik aan het rijden ben, gek!" |
|
|
|
|
|
|
|
Geplaatst:
22-04-2005 19:43:56
|
|
|
Leeftijd: 41 |
|
Kolonel
Geregistreerd op: 22-3-2005
Berichten: 206
|
|
Frankie ligt ondertussen klaarwakker in zijn cel. Het geheime contact dat hij met Face gehad had, had hen in ieder geval het dossiernummer van het smerige geheim van Stockwell laten weten.
Nu zouden ze hem wel laten gaan, want Hunt kon het echt niet hebben dat dit deel van zijn verleden bekend zou worden. Even later hoort hij gemorrel aan het slot van zijn celdeur. Snel gaat hij weer liggen zoals Stockwell hem eerder ook aantrof. Hij deed zijn ogen dicht en wende slaap voor.
Stockwell was alleen gekomen en stapte zenuwachtig de cell in. Hij maakte Frankie ruw wakker. "Luister goed." zei Stockwell.... |
_________________ "I have trained inspiration to meet me there."
"I don't like wearing somebody else's straitjacket!"
"Use your imagination, or you can borrow mine."
"My size? My size is the amount of space I fill up. Thanks for asking." |
|
|
|
|
|
|
Geplaatst:
15-05-2005 17:57:48
|
|
|
Moderator
Geregistreerd op: 23-12-2004
Berichten: 368
Woonplaats: Wevelgem
|
|
toen volgde er een enorme explosie met nooit geziene gevolgen ... |
_________________ I love it when a plan comes together! |
|
|
|
|
|
|
Geplaatst:
16-05-2005 20:06:56
|
|
|
Leeftijd: 36 |
|
Kapitein
Geregistreerd op: 13-12-2004
Berichten: 172
Woonplaats: dichtbijniestan
|
|
oeioei, maar nu wordt het echt wel ingewikkeld jongens, kgeraak er niet meer aan uit... |
|
|
|
|
|
|
|
Geplaatst:
16-05-2005 21:57:25
|
|
|
Moderator
Geregistreerd op: 23-12-2004
Berichten: 368
Woonplaats: Wevelgem
|
|
das de bedoeling |
_________________ I love it when a plan comes together! |
|
|
|
|
|
|
Geplaatst:
17-05-2005 20:47:07
|
|
|
Leeftijd: 36 |
|
Kapitein
Geregistreerd op: 13-12-2004
Berichten: 172
Woonplaats: dichtbijniestan
|
|
whiskey schreef: |
das de bedoeling
|
zo grof |
|
|
|
|
|
|
|
Geplaatst:
22-05-2006 11:28:56
|
|
|
Leeftijd: 51 |
|
Kolonel
Geregistreerd op: 11-3-2005
Berichten: 208
Woonplaats: Antwerpen
|
|
Toen volgde er een enorme explosie met nooit geziene gevolgen ...
Bedolven onder het puin kwam Frankie eerst bij bewustzijn en krabbelde moeizaam onder de brokstukken vandaan. Stockwell lag bewegingsloos naast hem en zou zeker de eerste uren niet bijkomen. Frankie voelde zijn halsslag maar die was er nog.....spijtig.
Nog beduusd van de klap keek hij om zich heen. Daar waar zijn bed tegen de muur stond gaapt nu een gat van twee meter breed. |
Laatst aangepast door TCA op 22-05-2006 20:44:15, in totaal 1 keer bewerkt _________________ Murdock: "PLANE!"
Face: "What did I tell you?"
Murdock: "PLANE!"
Face: "Yeah, we're definitely closing in on it."
Murdock: "PLANE!"
Face: "I think we'd better stay on foot."
Murdock: "PLANE!" |
|
|
|
|
|
|
Geplaatst:
22-05-2006 17:11:02
|
|
|
Leeftijd: 32 |
|
Moderator
Geregistreerd op: 9-10-2005
Berichten: 1131
Woonplaats: Bennekom
|
|
een paar minuten later realiseert hij zich wat er is gebeurd. Maar wie zou dit , op zijn geweten hebben? Hij kijkt naar Stockwell die nog steeds bewusteloos is. Hij staat op , de stukken steen vallen van zijn been af. Hij loopt met moeite naar het grote gat in de muur... |
_________________ Sunshine my only sunshine , you make me happy when skies are grey! |
|
|
|
|
|
I love it when a......... |
|
Geplaatst:
26-09-2006 20:21:23
|
|
|
Leeftijd: 34 |
|
Sergeant
Geregistreerd op: 21-2-2005
Berichten: 91
Woonplaats: Utrecht
|
|
...kijkt naar buiten en ziet een lange man staan in een leger uniform onder het ruis van de explosie en een petje op. Wie ben jij vroeg Frankie. De man ontweek de vraag en zei dat hij gearesteerd werd. Maar waarom dan vroeg Frankie. De onbekende man wenkte een colega en die deed hem de boeien om en stopte hem achterin de auto die enkele meters verderop geparkeerd stond.
Na een klein halfuur rijden kwamen ze aan op een militaire basis. Aldaar werd Frankie meegenomen en in een cel gestopt. In de cel waar het vrij benauwd was, vroeg Frankie zich af wie die man was en wat hij van hem moest. Veel kon hij echter niet doen en viel in slaap.
De volgende ochtend werd hij met luid geschreeuw wakker gemaakt en had flinke hoofdpijn. Frankie kreeg een ontbijt, maar had er totaal geen zin. Hij had nog nooit van Cornflakes gehouden en liet z'n eten staan. De melk dronk die wel op, vroeger dronk die dat niet, maar sinds hij BA kent drinkt hij iedere dag minstens een liter melk.
Een kwartier later werd Frankie gevraagd om mee te komen naar de verhoorkamer. Frankie weigerde en de twee soldaten namen hem met ruw geweld mee. In de kamer zat die zelfde man weer, maar deze keer leek hij hem vrolijker. De onbekende liet wel merken dat hij geen zin in gezeur had en vroeg meteen of hij het A-team kende. Frankie negeerde de vraag en vroeg de man wie hij was, waarop hij kwaad zei dat hij de vragen stelde en dat Frankie de antwoorden moest geven.
De onbekende had er genoeg van en liep weg. Buiten de verhoorkamer hoorde Frankie hem zeggen tegen een soldaat dat hij koffie ging halen en over een halfuur weer terug kwam. Tot slot zei de onbekende dat hij Frankie in de gaten moest houden en niet mocht laten ontsnappen.
Verder hoorde Frankie niks meer en ging weer nadenken over wat er gebeurd was en wat die vent van hem moest. Plots zag hij op het bureau een naambordje staan en draaide die om. Op het bordje stond Col. Decker. Frankie begon weer na te denken, want hij had sterk het vermoeden dat hij die naam eerder gehoord had, maar veel kon hij niet bedenken.
Drie kwartier later ging de deur van de kamer weer open en kwam die ene man weer binnenlopen. Frankie vroeg meteen zelfverzekerd of hij Decker was en wat hij van hem moest. De man gaf na wat aarzelen toe dat hij Decker was.
Decker begon te vertellen over het feit dat hij het A-team nooit heeft kunnen pakken, omdat ze hem altijd te slim af waren. Hij vertelde ook dat hij woedend was op het Pentagon, omdat zij geen vertrouwen meer hadden in hem. Decker zei dat hij toen heel kwaad was, maar was later ook weer blij toen hij te horen had gekregen dat het team door Stockwell gepakt was en de doodstraf had gekregen.
Decker dacht dat hiermee de zaak was afgedaan en besloot met pensioen te gaan. Maar op een ochtend toen hij thuis zat kwam zijn vrouw terug van boodschappen en die dacht dat ze het team had gezien in de Van. Decker ging verder met zijn verhaal en zei dat hij toen op onderzoek uit ging of het team nog steeds in tact was. Met enkele trucjes kwam hij erachter dat ze voor Stockwell werkte en dat Frankie er bij was gekomen.
Decker besloot de zaak weer voor zich zelf te heropenen en nam ook z'n oude vertroude collega's weer in dienst. Decker ging verder en zei dat hij het team lang op de voet heeft gevolgd en heeft gewacht op een goed moment en dat was nu.
Frankie begreep het niet helemaal en vroeg waarom hij werd gearresteerd, achter hem zaten ze namelijk niet aan voor het tijdperk 'stockwell'. Decker zei dat hij ook wist dat het team jou wou bevrijden uit de handen van Stockwell, maar nu zullen ze hier heen moeten komen en kan ik ze eindelijk pakken zie Decker met een gemeen lachje.........
Stephan
P.S. Hopgelijk vonden jullie het een leuk verhaal!
Next please |
Laatst aangepast door I love it when a......... op 26-09-2006 20:26:03, in totaal 1 keer bewerkt _________________ It’s brilliant. They’ll never think we’re crazy enough to do it. I mean, they see the abandoned van, they automatically asume we’re on food. Never think to look inside. Everybody thinks that the best plans are the most alabered ones, they’re not. |
|
|
|
|
|
|
Geplaatst:
08-02-2007 15:35:31
|
|
|
Generaal
Geregistreerd op: 4-2-2007
Berichten: 4854
Woonplaats: Everywhere
|
|
LOL is het zeker. Aanvullingen nog welkom ?? |
_________________ Col. John "Hannibal" Smith: Give me a minute, I'm good. If I've got an hour, I'm great. You give me six months, I'm unbeatable. |
|
|
|
|
|
|
Geplaatst:
11-02-2007 20:56:14
|
|
|
Leeftijd: 32 |
|
Moderator
Geregistreerd op: 9-10-2005
Berichten: 1131
Woonplaats: Bennekom
|
|
Frankie kijkt Decker zuur aan. Na enkele minuten maar wat te staren hoort Frankie ineens honderde schoten in het gebied rondvliegen.
"Ah, daar zul je ze hebben." zei Decker. Net als Decker de troepen wil oproepen, schopt Frankie het bureau van Decker tegen hem aan en hij valt met een grote smak op de grond. Frankie kijkt naar buiten en ziet inmiddels al enkele soldaten in zijn richting komen. Snel verstopt hij zich in de kast, die in het kantoor staat van Decker.
De mannen komen naar binnengestormt en zien geen Frankie. "Kijk daar ligt Decker!" schreeuwt een soldaat. "Hij heeft hulp nodig en snel." Inmiddels lag er een ruime kring met bloed naast hoofd van Decker. Hij viel dan ook keihard op de grond.
Als de soldaten met Decker verdwijnen, rent Frankie naarbuiten, en ziet daar Hannibal, Face, Murdock en B.A. hun laatste patronen leegschieten. Frankie rend snel naar the VAN. "Kom op Frankie." schreeuwt Hannibal. Tientallen kogels zijn nu ook gericht op Frankie. "AHH..!". Frankie wordt in zijn been geraakt en valt op de grond. Ondanks het schieten van kogels rennen er drie soldaten richting Frankie.
"Dat dacht ik niet sukkel!" schreeuwt B.A. en hij geeft alle drie de soldaten een flinke rechtse. B.A. helpt snel Frankie naar de VAN en helpt hem met instappen. Murdock die achter het stuur is trapt vol op de plank. Drie MP auto's achtervolgen nog steeds het team. Face gooit enkele granaten en zorgt op die manier dat ze wegkomen van Decker en zijn mannen. |
_________________ Sunshine my only sunshine , you make me happy when skies are grey! |
|
|
|
|
|
|
|
Tijden zijn in GMT + 1 uur |
|
Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen Je mag geen reacties plaatsen Je mag je berichten niet bewerken Je mag je berichten niet verwijderen Ja mag niet stemmen in polls
|
|