Ateamfans.nl forum index
Plaats nieuw bericht   Dit onderwerp is gesloten. Het plaatsen of bewerken van berichten is niet mogelijk  <  A-Team Melee  ~  A-TEAMMELEE Melee 15: Where are the prisoners?
Flykie
BerichtGeplaatst: 20-07-2009 23:25:52  Reageer met quote


Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 4-2-2007
Berichten: 4854
Woonplaats: Everywhere

Hannibal

Toen Face en Murdock een plons water over Nadia heen gooiden, schudde ik me hoofd.
Aan de ene kant moest ik wel lachen, maar hield het in en stak me sigaar op.
Ik besprak een plan met Eugon en Nadia over het kapotschieten van de camera's en gaf ze ook een fluitje mee met instructies.
Ik legde me handen op haar schouders en keek haar aan. "Succes, je kan het Wink" zei ik terwijl ik haar een knipoog gaf.
We liepen door het woud, waar we de eerste camera's al tegenkwamen.
Eugon en Nadia gingen aan het werk en het ging eigenlijk best goed tot aan de laatste camera die Nadia kapot moest schieten.
Ze werd betrapt door een bewaker en er ontstond een vechtpartij. We gingen voor alle zekerheid even kijken en troffen Nadia met een bewaker aan die bewusteloos op de grond lag.
Ik keek haar verbaasd aan en ze keek mij buiten adem aan. Haar shirt zag er niet meer uit en ze had ook last van haar enkel.
Ze was overduidelijk geschrokken en ik bond de bewaker vast aan een boom en pakte wat tape om zijn mond te snoeren Razz. De anderen hielpen ook mee.
Ik keek haar aan en schudde me hoofd. Daarna pakte ik een zwart t-shirt en een polsband uit me tas en gaf die aan haar.
Ik gaf haar een knipoog en we liepen een klein stukje vooruit om haar de gelegenheid te geven het t-shirt aan te trekken en de polsband om te doen.
Ze kwam een paar minuten later weer aanrennen. We kwamen na een kwartiertje lopen bij de bunker aan die zwaar werd bewaakt.
Er stonden zelfs zoeklichten. Race had gelijk, ongezien in die basis komen was lastig, maar niet onmogelijk Very Happy.
Ik gebaarde naar Nadia en Eugon om de camera's weer kapot te schieten en ik haalde een sniper tevoorschijn en zette er een geluiddemper op.
Ik ging in positie liggen en schoot de 2 zoeklichten kapot. Daarna gingen er 3 camera's aan en de bewakers begonnen nu wild om zich heen te kijken.
Eugon en Nadia kwamen terug en we keken gezellig toe hoe de bewakers om hun heen keken. "Loop eens een stukje vooruit, dan gaan we lachen" fluisterde ik.
Ze liepen vooruit en ik deed het geluid van een hongerige leeuw na. De bewakers schrokken zich rot en schoten richting me, maar misten me echt op een haar na.
Ik kon me lach echt maar net inhouden en richtte met me sniper op het been van een bewaker die daarna neerviel.
Ik maakte het geluid nog een keer maar nu harder. De bewakers kregen nu de rillingen maar een scherpschutter schoot vanaf een uitkijktoren blind in de rondte wat ik niet door had.
Hij schoot en miste me echt op een millimeter. Het tweede schot was ook zeer dichtbij. Ik moest wegduiken om dat schot te ontwijken.
Daarna sloop ik weer terug naar de anderen. "De zoeklichten zijn kapot en een gedeelte van de camera's.
Het is tijd om de bewaking nu uit te schakelen" fluisterde ik.

Bob

Face en Murdock gooiden water over Nadia heen. Eigenlijk vond ik het erg flauw van ze en Hannibal hield zijn lach in en stak een sigaar op.
Ik zuchtte en ik liep naar Nadia en hielp haar met het het uittrekken van haar bloesje. Ik glimlachte vriendelijk.
Halverwege splitsten we op en liep ik met Hannibal mee naar de andere kant van de bunker. Hij schoot de zoeklichten met een sniper kapot.
We hielden de basis goed in de gaten tot het mis ging met het kapotschieten van de laatste camera. Nadia werd betrapt en we renden al snel weer terug.
Ze zat buiten adem in de struiken en wees naar de bewaker die Hannibal en ik later vastbonden. Hannibal pakte wat tape en plakte zijn mond dicht.
Ik begon te lachen en gaf Hannibal een schouderklop Very Happy. Tot mijn verbazing had hij nog kleding bij zich ook en gaf Nadia een zwart t-shirt en een polsband.
Nadia trok het t-shirt aan en kwam later weer naar ons toe. Ze zag er goed uit met dat t-shirt van Hannibal Very Happy.
"Je ziet er goed uit" zei ik met een glimlach. Even later had Hannibal een plan en stuurde ons vooruit.
Hij deed even later het geluid van een hongerige leeuw na. Ik kon me lach nog maar net inhouden toen de bewakers begonnen te schieten.
Hannibal werd net niet geraakt. Even later deed hij het geluid nog een keer na maar nu harder. We keken toe hoe de bewakers nu de rillingen kregen.
Daarna gebeurde er iets onverwachts. Een scherpschutter schoot ook nog eens blind in de rondte en miste Hannibal echt net Shocked. Het maakte mij zorgen toen ik zag dat hij wegdook.
Hij was gelukkig in orde en rende weer naar ons toe. "Tijd om de bewaking uit te schakelen" zei hij zachtjes Very Happy.
We lagen allemaal op een rijtje en Hannibal liet aan Nadia zien hoe ze met een m16 moest schieten met geluiddemper.
Ik schoot ondertussen de scherpschutter in zijn been en hij viel uit de uitkijktoren. "And stay down" zei ik zachtjes.

Chris/Mitch

Ik (Chris) was blij dat ik in het team van Hannibal zat en wij moesten voor de dekking zorgen.
We lagen op de grond en hielden de boel goed in de gaten.
Als we even later een gijzelaar naar buiten zien komen geven we een gebaar naar Hannibal dat ze moeten stoppen met schieten en dat doen ze.
Één van de bewakers liep met een jonge kerel als gijzelaar naar het gebied waar we hadden gezeten.
De jongen verzette zich tegen iets. Ik (Mitch) bedacht me geen moment en schoot de bewaker neer. Hij viel neer en de jongen tijgerde onze kant op.
Hannibal keek me kwaad aan omdat ik de bewaker had neergeschoten. "Sorry, maar ik had geen keus" fluisterde ik.
Nu gebaarde hij dat we verder van de basis af moesten blijven, om te voorkomen dat de bewakers iets zouden vermoeden.
We slopen heel stilletjes verder naar achter tot we op een veilige afstand waren.
Bob pakte zijn verrekijker en Hannibal maakte contact met de andere teams via de walkietalkie.

_________________
Col. John "Hannibal" Smith: Give me a minute, I'm good. If I've got an hour, I'm great. You give me six months, I'm unbeatable.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht Verstuur e-mail

Sharey
BerichtGeplaatst: 21-07-2009 00:38:49  Reageer met quote


Leeftijd: 59
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 27-4-2008
Berichten: 1558
Woonplaats: Tilburg

SHERIFF / B.A.

Mijn groep kan direkt met elkaar aan de slag, wij hoeven niet eerst in een andere samenstelling aan de slag.
Met Marcello voorop, lopen we voor Hannibal uit. Bij de poel scheiden onze wegen.
Wij lopen aan de rechterkant verder om vanaf die kant de bunker in de gaten te houden. Marcello, B.A., Fernando, José, Daniel en ik nemen, telkens met een paar meters tussen ons in, aan de oever posities in.
Monkey (doet zijn naam eer aan) en de 2 indianen klimmen in bomen en houden het gebied vanuit hoger sferen in de smiezen. Als we allemaal onze plek hebben bereikt, geven we met fluitsignalen aan waar we zijn.
Als ik hoor dat iedereen op plaats van bestemming is, geef ik een speciaal fluitsignaal (voor deze gelegenheid) naar Hannibal, zodat hij weet dat hij met verkennen kan beginnen.

Soms vangen we een glimp op van Hannibal, omdat we weten waar hij rondsluipt, maar verder houdt hij zich goed verscholen tussen de struiken.
En een keer zien we de zon weerkaatsen in zijn verrekijkerglas.
Op een moment gaat de wind liggen en wordt het heel stil in de vallei.
Terwijl we roerloos tussen de oeverplanten en het riet liggen, hoor ik op een moment iets meganisch zoemen en vrees op hetzelfde moment dat er een camera heel dicht bij ons hangt...
Ik rol me voorzichtig op m'n rug om naar boven te kijken en speur met m'n ogen de omgeving af, maar omdat ik me heb omgedraaid kan ik niet goed de richting bepalen waaruit het zoemende geluid kwam.
Er zit niets anders op, dan te wachten tot de camera weer gaat bewegen.
Dat moment laat niet lang op zich wachten.
Als het wederom stil is, heb ik de camera nog steeds niet gevonden, maar wel de richting kunnen bepalen.
In de hoop dat als ik de camera niet zie, de camera mij ook niet ziet, tijger ik over de grond naar de boom waar ik het zoemende onheil denk te zullen vinden.
Ook nu duurt het nog 2 keer zoemen, voordat ik ontdek waar dat ding in hemelsnaam verstopt zit: in een grote holte in de boom tussen Monkey en één van de indianen in.
Ik tijger nu naar B.A. en vertel hem fluisterend welke ontdekking ik net deed.
Deze camera is voor Hannibal niet te zien, hij gaat verscholen achter het bladerdak van de boom en is gericht op het pad dat langs het water loopt. Het is een wonder dat er nog niemand alarm heeft geslagen, want het kan niet anders, dan dat minimaal één van ons in beeld is verschenen.
Ik vraag aan B.A. wat we ermee kunnen doen.
B.A. fluistert dat hij de boom wel inklimt om hem onklaar te maken en hij vertrekt met een veelbelovende grijns op zijn gezicht.
Gelukkig is het een oude boom met dikke takken, waarin hij verstopt zit, anders had B.A. een probleem gehad...
De andere mannen beginnnen nu achterom te kijken en vergeten de overkant. Zodra ik dat zie, gebaar ik dat ze op post en alert moeten blijven. Jongens, denk ik, er hangen levens van ons af!!!
Net als B.A. de camera uit de boom heeft gerukt, horen we schoten.
B.A. kukelt bijna de boom uit, maar weet zich nog net vast te grijpen. De camera echter valt wel... met het resultaat dat ie nooit meer iemand zal kunnen verraden.
Als B.A. weer beneden is vraagt ie verontwaardigd: "Er was toch afgesproken dat de camera's met pijl en boog vernietigd zouden worden? Toch niet met kogels? Straks weten ze toch dat we in aantocht zijn! Dan zijn alle voorbereidingen voor niets geweest!"
B.A. neemt hoofdschuddend zijn plekje aan de oever weer in.
Al snel komen we erachter dat het niet Hannibal of zijn groepsleden zijn die schieten, maar mannen die op de uitkijktorens staan.
Hannibal is degene die het schieten veroorzaakt: hij laat een wild dier brullen en blijkbaar werkt dat op de zenuwen van de bewakers.
Hé, die uitkijktorens... dat is een mooi karweitje voor Geronimo!


Laatst aangepast door Sharey op 21-07-2009 19:20:29, in totaal 1 keer bewerkt

_________________
Verhaal van de maand = Het jaar rond Fanfictie in the picture!
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht MSN messenger
Murdoockie!!
BerichtGeplaatst: 21-07-2009 10:31:57  Reageer met quote


Leeftijd: 31
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 11-8-2007
Berichten: 2195
Woonplaats: Home, where the heart is.

Nadia

Ik hield het shirt even van me af, en keek er naar. Het was ongeveer 4 maten te groot, maar ik besloot het toch aan te trekken. Het leek wel een jurk! Ik pakte de riem terug, en bond die om mijn middel, over het shirt. Da’s beter. Polsband om en rennen maar.
Bob maakte me een complimentje, en ik glimlachte beleefd terug naar hem. Hannibal keek het schuin aan. Daarna kreeg ik de opdracht nog een aantal camera’s kapot te schieten, dit keer met een M16. Wat een ding zeg! Hannibal doet een leeuw na, en ligt helemaal in een deuk als ze op hem schieten. Waar heeft hij last van!? Bob komt naast me liggen en vraagt fluisterend hoe het met me gaat. ‘Goed’ antwoord ik ietsje kortaf. Ik houd Hannibal in de gaten, en even later komt hij terug. ‘Moeilijk, maar niet onmogelijk’ grijnst hij.
Iets gespannen houd ik de M16 vast. Hannibal komt aan de andere kant naast me liggen en wijst me af en toe wat aan op de M16. Hij pakt mijn hand en vouwt mijn vingers in de juiste stand. Ik kijk even schuin naar hem, en als hij op dat moment ook naar mij kijkt, glimlach ik even nerveus.
Ik fluister: ‘dit is heel wat anders dan een pistool..’ Hij knikt grijnzend. ‘Dit gaat je zeker beter bevallen..’ De bewakers zijn tot rust gekomen, en praten alleen maar luidruchtig met elkaar. Hannibal wenkt alle mannen bij elkaar. Ik ga op mijn knieën zitten en luister aandachtig naar wat hij te zeggen heeft. Alle mannen komen bij ons zitten of liggen. Bob kan zijn ogen niet van me af houden. Ik vind dat alleen maar vermakelijk, en kijk naar Hannibal. Hannibal zegt: ‘we vallen aan als het donker is. Nu gaat het niet, ze kunnen teveel zien. Eugon, jij gaat naar de andere groepen en zeg ze dat we aanvallen, als ik 4 keer kort fluit. Ga maar.’ Ik wil protesteren dat hij een kleine jongen dat gevaarlijke werk laat doen, maar Hannibal snoert me al gauw de mond: ‘zo’n indianenjongen sluipt beter dan ieder ander.’ Ik knik gelaten. We gaan weer op een rijtje liggen, en wachten tot het donker wordt. Ik grijp naar mijn rugtas, en open die voorzichtig. ‘Iemand zin in een boterham?’ Iedereen knikt gretig. Snel deel ik ze uit, en neem er zelf ook één. Face neemt hem met tegenzin aan. Ik kijk naar de jonge gijzelaar die bij ons is komen zitten. Ik tijger naar hem toe en begin zacht een gesprekje met hem. Hoeveel bewakers er zijn, hoeveel gijzelaars.. De jongen geeft kort antwoord, en lijkt iets apathisch. Ik schuif naar Hannibal toe en zeg dan: ‘kunnen we die jongen niet beter de weg wijzen naar het dorp?’ Hannibal schudt zijn hoofd: ‘nee, we hebben iedereen nodig hier.’ Net op dat moment komt Eugon terug. Ik kijk Hannibal vragend aan, en die knikte. Ik tijger naar Eugon toe en fluister hem dan toe: ‘jij moet deze jongen naar het dorp brengen. Het is gevaarlijk, dus wees voorzichtig.’ Eugon knikt, en ik geef hem de boks, die ik hem had geleerd. Even later verdwijnen Eugon en de jongen in de steeds donker wordende jungle.
Even later is de rust hier weer teruggekeerd. Nu was het wachten op de aanval.
Het is drukkend warm in de jungle, maar die maakt al gauw plaats voor een oprukkende kou. Ik ril in mijn shirtje. Daarom had ik mijn bloesje meegenomen, maar die zit in reepjes om mijn enkel. Ik wrijf mijn armen warm, maar ik kan het niet helpen dat ik ietsje blauw aanloop. Ik verbijt mezelf en hou mijn aandacht bij de omgeving.

_________________
O, Resentless Love! Whereto Doth Not Thou Force The Hearts of Mortals?

It's cool. Really, 'tis.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
IlovetheA-team
BerichtGeplaatst: 21-07-2009 11:54:36  Reageer met quote


Leeftijd: 30
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 2-2-2009
Berichten: 302
Woonplaats: Een luxe appartement in Hollywood... :P

Face

Lang boos blijven kan ik niet en de anderen hadden eigenlijk wel gelijk dat zo’n beest reuze gevaarlijk is. Dat besefte ik gewoon niet op dat moment.
Iedereen van het team sjouwde zijn eigen rugzak en ik had nog een paar extra jassen mee.
Nadia rilde van de kou en ik sloeg één van mijn jassen om haar heen. “Het spijt me dat ik zo rot tegen je deed over Wally.”
“Excuses aanvaard.” Zegt ze meteen.
Zelf trok ik mijn favoriete zwarte leren jack aan. Het hielp goed tegen de kou ook al was het niet zo’n dikke jas.
Zo te zien zijn de bewakers nog steeds op zoek naar het beest. Waarschijnlijk verwachten ze het ieder moment. Gelukkig kan ik nog net mijn lachen inhouden.

“Dat beest moet hier ergens zitten!” Horen we een man zeggen.
De mannen praten tegen elkaar en op een gegeven moment horen we niets meer en in no time voel ik een geweer tegen mijn rug drukken.
“Zo te zien hebben we wat bezoek. Meekomen jullie!”
Zuchtend staan we op en snel fluit ik maar als ik net één keer gefloten heb pakt de bewaker de fluit af.
Zouden ze het gehoord hebben? vraag ik me af als we gewoon worden meegenomen en er niemand tevoorschijn komt van de andere groepen.
“Zo zijn we natuurlijk wel eerder binnen.” Grijnst Murdock.
Echt niet grappig!
We worden naar een soort van laboratorium gebracht. De eerste proefkonijnen zitten er al! en dan worden Nadia, Murdock, Hannibal. en ik ook nog bij ze gezet.
Murdock begint meteen kwaad te schreeuwen.
“Hou je even stil! Ik ben aan het nadenken!”
Al snel worden Hannibal en ik uit de kooi gehaald en op een stoel vastgebonden.
"Jullie blijven van me af! Als jullie dat maar weten!!" Schreeuw ik.

Peter

Ik had al een gevoel dat het wachten tot het donker werd gevaar zou gaan opleveren.
Ik hoorde dat er iemand op een fluitje floot. Het was één keer lang! Sad
Daarna zie ik dat Hannibal's groep wordt meegenomen.
"Geweldig! Wat moeten we nou doen? Vallen we nu gewoon aan?"
"Nee, dan hebben we kans dat er doden vallen." Zegt Geronimo.

Mijn post is aangepast Very Happy


Laatst aangepast door IlovetheA-team op 22-07-2009 10:25:22, in totaal 2 keer bewerkt

_________________
question: Can you say something in Dutch?

Dwight: Niet doen. Niet doen.
Dirk: Why not?
Dwight: Niet doen.
Dirk: Doen.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Flykie
BerichtGeplaatst: 21-07-2009 18:46:08  Reageer met quote


Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 4-2-2007
Berichten: 4854
Woonplaats: Everywhere

Hannibal

We werden meteen naar binnen gebracht en ik naar een soort van laboratorium Confused bij andere mensen.
Face, Murdock, Nadia en Ik werden in een stoel gezet en onze handen werden meteen vastgemaakt.
Een bewaker kwam al meteen met een spuit maar ik draaide weg.
Ik liet me op de grond vallen en deed alsof ik erg veel pijn had.
De bewakers concentreerden zich nu op de anderen.
Dit was mijn kans om de touwen los te krijgen en die bewakers om ons heen eens een lesje te leren ala A-Team style.
Maar in plaats van dat kwam er een wetenschapper met een spuit aan. Als hij mij de spuit net wil geven, geef ik hem een harde trap en spring overeind. De touwen waren ook los en ik snelde meteen naar Nadia en maakte haar los. Daarna maakte ik Face en Murdock los.
Op de tafel lagen onze wapens. Ik pakte me pistool en m16 en keek om me heen. Door een ruit springen vond ik altijd al geweldig en dat kon ik nu weer doen Very Happy. "Iemand zin om te springen?" vroeg ik met een grijns.
Ze keken me allemaal aan met een blik van: die is gek. "Kom op, niet zo verlegen dat raam bijt niet" Wink.
We moesten de anderen bevrijden. De kooi stond buiten maar ver in een gecamoufleerd gedeelte wat je niet snel kon zien.
Ik keek Face, Murdock en Nadia aan. "Hebben jullie nog bewaking gezien?" vroeg ik.

_________________
Col. John "Hannibal" Smith: Give me a minute, I'm good. If I've got an hour, I'm great. You give me six months, I'm unbeatable.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht Verstuur e-mail
Murdoockie!!
BerichtGeplaatst: 21-07-2009 19:11:38  Reageer met quote


Leeftijd: 31
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 11-8-2007
Berichten: 2195
Woonplaats: Home, where the heart is.

Nadia

Als we ineens overeind gesleurd worden en in een cel worden gedumpt, zakt de moed bij mij tot het nulpunt. Hannibal, Face, Murdock en ik worden apart genomen, neergesmeten op een stoel en vastgebonden. Great.
Als de bewakers even later komen met een spuit, voel ik weer machteloze woede opborrelen. Wederom groen spul. Maar dan gaat het snel. Hannibal springt overeind, slaat de bewakers neer, maakt me snel los en dan de anderen. Hij staat al met wapens in zijn handen als mijn doorbloeding weer op gang komt. Okeeeee…
Dan grijnst Hannibal dat we door het raam moeten. Ik zucht. De jas van Face doe ik af, die belemmert me nu alleen maar. Ik knik een beetje met tegenzin, maar dan springt Hannibal door de ruit. We zaten nogal hoog boven de grond, zie ik als ik vanuit de vensterbank naar beneden kijk. Hannibal steekt zijn handen in de lucht en vangt me op. Daarna staan Face en Murdock naast ons. Hannibal geeft mijn pistool aan me, de anderen hebben een M16. Al snel lopen we voorzichtig langs de buitenkant van de bunker naar de kooi, waar alle anderen zitten. Helaas krijgt Hannibal de slot niet open, en schieten zou te riskant zijn. Ik krijg een idee. Ik trek een haarspeld uit mijn haar, waardoor het allemaal naar beneden valt. Ik buig het speldje om en frunnik zo het slot open. Meteen komen alle mannen naar buiten. Hannibal geeft ze de M16, pistolen en pijl en bogen, die verderop tegen een muur stonden. Hannibal wenkt mij dicht bij hem te blijven, en wijst dan één voor één de mannen aan, en wijst ze een richting.
Nu zijn de bewakers geen partij meer voor ons. Één voor één worden ze uitgeschakeld, en steeds verder dringen we de bunker binnen. Ik ren achter Hannibal de gangen door. Iedere keer bij een deur gaan we ernaast staan, Hannibal trapt de deur in en ik kijk of er mensen in zijn. Eventuele bewakers slaat Hannibal k.o..
Na een tijdje zijn Hannibal en ik aan de bovenkant van een trap. ‘Ga jij maar eerst’ fluistert Hannibal. Ik knik en loop langzaam de trap af, pistool op scherp. De houten trap kraakt vervaarlijk. Hannibal sluit het luik, en dan is het aardedonker beneden. Mijn ogen wennen erg snel, maar die van Hannibal wat langzamer. Als we eenmaal binnen zijn zegt Hannibal: ‘Nadia, ik zie geen steek voor ogen!’ Ik pak hem bij de hand en leid hem naar een deur, in de hoek van de kelder. Dat is nog een hele toer, want overal staan en liggen dozen, en Hannibal gedraagt zich als een olifantje in een porseleinkast. Als we eindelijk bij de deur aangekomen zijn, zie ik een fakkel hangen. Ik steek hem aan met een lucifer, die ernaast liggen. Ik kijk Hannibal aan. Hij doet de deur open en laat me voor. De gang is muf, en donker en benauwd. Ik kijk over mijn schouder naar Hannibal, en trek een wenkbrauw op. Ik haal een hand door mijn haar en druk me dan snel tegen de muur. Aan de andere kant van de gang horen we stemmen. Moeilijk kijk ik Hannibal aan. Die pakt mijn pistool tussen mijn broekriem vandaan en zet die op scherp. Ik doof de fakkel en al snel zien we vanuit de donkere verte, na een bocht waarschijnlijk, een andere fakkel opdoemen. Met mijn hand tast ik tegen de muur, tot ik Hannibal’s hand voel. Hij pakt de mijne vast en geeft er een kneepje in.

_________________
O, Resentless Love! Whereto Doth Not Thou Force The Hearts of Mortals?

It's cool. Really, 'tis.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
IlovetheA-team
BerichtGeplaatst: 22-07-2009 13:27:23  Reageer met quote


Leeftijd: 30
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 2-2-2009
Berichten: 302
Woonplaats: Een luxe appartement in Hollywood... :P

Face

Op een gegeven moment waren Murdock en ik Hannibal en Nadia kwijtgeraakt. Waar kunnen die twee toch zitten?
We sluipen door de gangen en horen dan opeens een paar stemmen. We blijven staan en spreken snel af dat we ze k.o. slaan zodra ze de hoek om zijn.
De stemmen komen steeds dichterbij en als de eerste man de hoek om is sla ik hem meteen k.o.. Murdock en ik denken de volgende twee ook makkelijk aan te kunnen maar we slikken als we ze zien.
Het zijn twee reusachtige, gespierde kerels. Een seconde kijken Murdock en ik elkaar aan, knikken en geven dan beide tegelijk een harde stomp in de maag van de ene man.
Hij gaat echter niet k.o.. De tweede man pakt ons in de kraag en tilt ons zo op.
"Ja, sorry we wilden gewoon even de weg naar de wc weten. Verder niet." Grijns ik.
"Neem ze maar mee!" Het is een bekende stem die dat zegt maar ik kan hem echter niet thuisbrengen.
Weer komen we op twee stoelen te zitten en worden onze handen stevig vastgebonden. De wetenschapper komt aanlopen met een spuit voor ons beide.
De plannen zijn zeker gewijzigd want dit keer is het geen groen spul. "Au!!!" De wetenschapper prikt de naald in mijn arm en spuit het helemaal leeg.
Nu is ook Murdock aan de beurt en daarna worden we weer vrijgelaten.
"Geniet nog maar even van je laatste minuten vrijheid." Lacht de wetenschapper. Waar heeft hij het over?
Murdock en ik bevrijden ook de andere mensen en zorgen ervoor dat ze naar buiten kunnen.
Ik voel even aan mijn arm, mijn hoofd, mijn voet en mijn buik waar zich bobbels hebben gevormd. Wat zouden ze ons ooit in hebben gespoten?

Na een paar minuten bedenk ik me. "We moeten ervoor zorgen dat de gevangenen niet ontsnappen, Murdock." Zeg ik tegen hem.
Murdock knikt en samen rennen we naar buiten.
Er is geen mens meer te zien totdat opeens een man met goud opduikt. "Hé Face en Murdock, waar zijn Hannibal, Nadia en de rest?"
Meteen geven we hem een stomp in zijn maag maar om hem k.o. te krijgen heb je zowat een bulldozer nodig.
Meteen grijpt ook deze man ons in onze kraag. "HELP!!!"
Er komen een aantal bewakers naar buitengerend. "Hahaha, ontsnap nu maar eens." Grijns ik.
De man kijkt ons verbaasd aan.

_________________
question: Can you say something in Dutch?

Dwight: Niet doen. Niet doen.
Dirk: Why not?
Dwight: Niet doen.
Dirk: Doen.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Flykie
BerichtGeplaatst: 22-07-2009 20:22:11  Reageer met quote


Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 4-2-2007
Berichten: 4854
Woonplaats: Everywhere

Hannibal

We liepen door de gangen na de reddingsactie en kwamen terecht aan de bovenkant van een gevaarlijk krakende trap.
Nadia liep als eerst de trap af en ik volgde gewapend met me m16. Als we eenmaal binnen zijn sluit ik het luik en is het pikkedonker.
"Ik zie geen steek voor ogen Nadia". Ze pakte mijn hand al en leidde me naar een deur. Van de dozen die in de weg stonden liet ik niet veel heel Embarassed. Als we eindelijk bij de deur zijn aangekomen steekt Nadia een fakkel aan met lucifers.
Ik deed de deur open en liet haar vooruit lopen. De gang was muf, benauwd en nog erg donker ook.
Toen Nadia zich tegen de muur drukte volgde ik. We hoorden aan de andere kant stemmen. Ze keek me moeilijk aan.
Ik zette mijn m16 op scherp en zij haar pistool. Ze doofde de fakkel en we zagen in de verte alweer een nieuwe hangen.
Ze tast met haar hand tegen de muur, tot ze mijn hand voelde. We hadden elkaars hand even vast, tot ik er een kneepje in gaf en ze losliet. Ik gebaarde dat we verder moesten en we slopen samen door de lange donkere gang. De stemmen werden alsmaar luider. Er waren overduidelijk bewakers aanwezig. "We moeten ze zien af te leiden, kom op terug naar die dozen dan zetten we een val voor ze uit" fluisterde ik. Ze knikte en ging akkoord. Zo stil we konden slopen we terug en zetten de val voor de bewakers Very Happy.

Bob

Toen we werden betrapt kon ik me ogen niet geloven. Hoe kon dat allemaal zo snel gebeuren Confused.
Het verwarde me, maar voor ik het wist zat ik al opgesloten in een kooi met de anderen. Hannibal, Murdock en Face werden al snel uit de kooi gehaald voor een experiment. Ik zuchtte en begon de hoop te verliezen.
Ik keek naar mijn fluitje die ik om me nek had hangen en gaf het teken dat er gevaar was. Als ik het teken net heb gegeven komt er een bewaker op me af rennen. Blijkbaar wilde hij het fluitje hebben en ik deinste naar achter. "Als je dit ding zo graag wilt hebben, kom hem maar halen" zei ik om de bewaker uit te dagen.
Als de bewaker net de kooi open wilt doen hoor ik glasgerinkel en zie Hannibal en Nadia uit het raam springen.
De bewaker was afgeleid en ik stak mijn armen door de kooi en hield hem vast met al me kracht tot Hannibal de bewaker knockout sloeg en de sleutel pakte Very Happy. Hannibal rende samen met Nadia naar ons toe en maakte de kooi open en we waren bevrijd Very Happy. Ik omhelsde hem tot er overal bewakers vandaan kwamen Confused.
"Wat nu Hannibal?" vroeg ik aan hem. Hij wees ons één voor één allemaal wegen waar we naartoe moesten. "Maar die scherpschutters dan" zei ik nog maar hij was al weg. Ik rende naar buiten om Frank te waarschuwen.
Tegelijkertijd had ik ook nog eens bewakers achter me aan en rende zo hard ik kon weg. Nu gaf ik nog een keer het teken dat er gevaar was.
"FRANK TEN AANVAL !!!" schreeuwde ik.

_________________
Col. John "Hannibal" Smith: Give me a minute, I'm good. If I've got an hour, I'm great. You give me six months, I'm unbeatable.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht Verstuur e-mail
Sharey
BerichtGeplaatst: 22-07-2009 22:19:54  Reageer met quote


Leeftijd: 59
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 27-4-2008
Berichten: 1558
Woonplaats: Tilburg

GERONIMO + Ritchie, Timo, Benjamin, Arlando, Rio, Peter en 2 indianen

Het duurde even voor we groen licht kregen, maar onze groep kan ook aan de slag.
Via de walkietalkie liet Frank zojuist weten dat er uitkijktorens staan en Ritchie en ik gaan daar naar toe, wij zijn opgeleid tot scherpschutter.
De anderen zorgen voor onze dekking.
We maken onze wapens in orde, zetten er geluidsdempers op en dan neem ik nog even kontakt op met de andere groepen.
Frank geeft aanwijzingen om de toren te vinden die zij hebben gezien en van Hannibals groep krijg ik de richting door van de toren waar zij vlakbij zijn geweest.
Ze liggen zelf bij een derde, waar ze de bewakers de stuipen op het lijf hebben gejaagd met het nadoen van een hongerige leeuw. Als we dat horen, moeten we allemaal lachen. Een leeuw in dit oerwoud? Wie trapt daar nou in? Hier lopen heel andere dieren! Maar het was een goede grap.

Vanuit onze startpositie komen we de uitkijktoren aan het moerasgedeelte, tussen de poel en het heldere meer, als eerste tegen.
De indianen nemen elk iemand onze collega's mee, omdat zij de gevaren van het moeras kennen.
Zodra zij hun dekkingsposities hebben ingenomen, klimmen Ritchie en ik in een boom, van waaruit we de plateaus van de uitkijktorens kunnen zien.
Ze zijn met zijn tweeën. Komt dat goed uit!
Op onze takken overleggen we wie wie neemt en wat we kiezen: wapens of de mannen zelf. Als we de principes van het A-team volgen, mogen we niet schieten om te doden.
"Dat was bij Troy wel even anders, hè?!" zegt Ritchie tegen me.
"Ja, maar hier krijg je minder gewetensbezwaren van. Jij neemt de linkse, ik de rechter. En we schakelen ze wel uit. We sissen als we onze mannen op de korrel hebben."
"O.k. En dan tegelijk?"
"Ja."
De mannen op het plateau staan niet stil en soms staat de één voor de ander.
Op een moment klinkt er geroep van beneden en gaan ze naast elkaar staan, maar met hun wapens voor zich. Ja, ook dat schiet niet op.
Ik breek boven mij een stuk tak uit de boom en gebaar naar Ritchie wat ik daarmee ga doen: naar de alligator beneden in het water gooien, zodat die misschien wel gaat grommen.
En dat werkt wel.
De mannen staan nu allebei aan een kant van het plateau. We richten en vuren tegelijk: de wapens worden uit hun handen gerukt bij het eerste schot, bij het tweede ontploffen ze in de lucht, omdat we op de magazijnen schoten en met ons derde schot zorgen we ervoor dat ze voorlopig niets met hun arm kunnen doen.
Snel maken we dat we uit de boom komen, want de stembanden van de bewakers doen het jammergenoeg nog wel.
Onze mannen beneden schakelen de bewaker die op het geroep af komt uit, door hem te bekogelen met een flinke steen. Die indianen zijn niet alleen goed met pijl en boog, maar kunnen met de hand ook goed richten.
Op naar de volgende toren...

SHERIFF

Geronimo en zijn mannen zijn in aantocht. Wij blijven nog even op onze plek tot we hen in de verte zien. Dan trekken wij op naar het noorden en wachten op instructies.
Die blijven echter uit en dat vertrouwen we niet...

_________________
Verhaal van de maand = Het jaar rond Fanfictie in the picture!
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht MSN messenger
Flykie
BerichtGeplaatst: 23-07-2009 22:09:15  Reageer met quote


Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 4-2-2007
Berichten: 4854
Woonplaats: Everywhere

Hannibal/Nadia

De val was gezet, nu was het nog discussiëren wie er voor lokaas wilde spelen Very Happy.
"Oh laat mij maar" zei ik met een brede grijns terwijl ik haar een knipoog gaf.
Ze sloeg een arm om me heen en we keken elkaar even een tijdje aan, tot ik haar losliet.
"Ik ben zo terug met de bewakers" zei ik.
Terwijl ik weer naar de plek liep waar we de bewakers hoorden, keek ik heel sneaky het hoekje om.
Er stonden 5 bewakers waarvan 3 met geweren. "Een eitje" zei ik tegen mezelf.
Ik pakte de fakkel en ging voor ze staan en deed alsof ik heel erg schrok. Ze keken me meteen aan en haalden hun geweren tevoorschijn.
Ik wilde mijn handen omhoog doen, maar doofde de fakkel en gooide het smeulende ding tegen een bewaker aan.
Nu zette ik het op een rennen. De bewakers hadden zaklampen en renden achter me aan en schoten, maar ik was snel genoeg al bij mijn positie en nam die in Very Happy.

Nu was het mijn beurt om terug te slaan Very Happy. Ik had me verborgen achter wat dozen.
Toen Hannibal voorbij kwam duwde ik een paar dozen van de hoge toren af die op 2 bewakers terechtkwamen.
Ook Hannibal duwde aan de andere kant de dozen naar beneden. Op een gegeven moment hebben we ze ingesloten en ik kon me lach niet meer inhouden.
Er stond nog 1 bewaker overeind en die keken we samen aan. Ik sloeg me armen over elkaar en Hannibal had zijn m16 gericht op de bewaker.
"Ik denk dat het beter is om je over te geven" zei ik met een glimlach.
De bewaker deed zijn handen omhoog en ik (Nadia) liep naar hem toe tot hij mij een rake klap gaf en ik neerviel.
Hannibal trok de bewaker meteen bij me weg en sloeg hem neer. Ik werd overeind geholpen en we renden daarna verder de gang in.
Daar deden we een griezelige ontdekking. We hadden een paar gijzelaars gevonden, maar die zagen er zeer slecht uit.
We maakten ze los en ze keken ons bang aan. Het was een afschuwelijk gezicht. Zelfs Hannibal keek voor het eerst bezorgd uit zijn ogen en drukte een gijzelaar tegen zich aan.
De gijzelaar werd helemaal emotioneel om zijn reactie Sad.

Murdock

Eindelijk werden we door Hannibal en Nadia bevrijd en kregen we onze wapens terug.
"Thanks colonel" zei ik dankbaar tegen hem. We kregen daarna meteen de instructies om ieder de gangen van de bunkers veilig te maken.
Ik rende samen met Eugon door de gangen, tot ik werd gepakt en meteen een spuit toegediend kreeg. Het was groen spul.
Daarna lieten ze mij en Face meteen weer los en ik keek agressief uit me ogen. Even later zagen we BA staan en renden op hem af.
We dachten hem overduidelijk aan te kunnen maar daar konden we wel eens goed naast zitten.
We gaven hem een stomp maar echt neer ging hij niet.

Eugon

Ik wist niet wat ik meemaakte toen Hannibal en Nadia ons kwamen bevrijden.
Gered door mijn held Very Happy. Ik glimlachte en wilde hem een knuffel geven, maar Hannibal gaf ons al meteen instructies om de bunker meteen aan te vallen.
Als Face en Murdock even later nog gepakt worden schiet ik met mijn pijl en boog de bewakers neer, maar ik zag die spuiten telaat.
Ik wilde nog rennen tot ik Murdock agressief uit zijn ogen zag kijken. Ik was bang en rende meteen weg zonder om te kijken.
Gelukkig kwamen ze niet achter me aan. Ik was bang en wist niet meer wat ik nu nog kon doen tot ik een hoop gerinkel hoorde vanuit een kelder.
Heel rustig sloop ik naar beneden en houd mijn pijl en boog gereed om te vuren.
Als ik bij een ruimte aan kom tref ik een aantal bewakers aan met allemaal troep om en op ze. Ik liep wat dichterbij en zag Hannibal en Nadia met wat gijzelaars.
Hannibal was neergeknield bij een gijzelaar en drukte die tegen zich aan. Ik had hem nog nooit zo gezien Surprised.
Ik rende meteen naar ze toe en had wat medicijnen bij me. Het was net genoeg om de gijzelaars te helpen.
"Je moet snel komen, Face en Murdock hebben zo'n spuit gekregen van die bewakers met dat groene spul. Doe iets voor ze sterven" zei ik buiten adem.
Nadia en Hannibal keken me geschrokken aan en twijfelden nu wat ze moesten doen. Bij de gijzelaars blijven of met mij mee.
"Nadia blijf bij de gijzelaars, dan ga ik met Eugon mee" zei Hannibal. Nadia knikte en we renden samen zo hard we konden terug naar boven.

Bob

Eindelijk had ik Frank bereikt met mijn geschreeuw. Ik was blij en rende meteen met de indiaan terug naar de bunker waar we tegen de bewakers vochten.
De keus van Hannibal om tot de aanval over te gaan was verstandig totdat Face en Murdock werden gegrepen Neutral.
Ze kregen ook meteen een spuit met groen spul. Eugon zag ik wegrennen, maar ik ging door met het vechten tegen de bewakers.

_________________
Col. John "Hannibal" Smith: Give me a minute, I'm good. If I've got an hour, I'm great. You give me six months, I'm unbeatable.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht Verstuur e-mail
Sharey
BerichtGeplaatst: 23-07-2009 22:11:27  Reageer met quote


Leeftijd: 59
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 27-4-2008
Berichten: 1558
Woonplaats: Tilburg

SHERIFF en Marcello, Fernando, José, Daniel, Monkey, B.A. en 2 indianen.

Als Geronimo en zijn mannen in zicht komen, vertrekken wij naar onze uitgangspositie voor de aanval: ten noorden van bunker III. Als ik via de walkietalkie wil laten weten dat we stand by zijn, krijg ik echter geen kontakt meer met Hannibal of iemand anders uit zijn groep.
Ik wacht even.
Misschien heeft ie 'm af gezet, omdat ze zich moeten verschuilen of zo.
Na 10 minuten probeer ik het nog een keer, maar krijg weer geen teken van leven. Fluisterend overleg ik met B.A. en Marcello, want die liggen direkt naast mij onder de varens.
Dan ineens krijgen we een oproep: het is Geronimo. Hij heeft gezien dat er bewakers in de richting van Hannibal gingen en dat er hier en daar gevochten werd.
"Zijn jullie al op jullie positie?" vraag ik aan Geronimo.
Hij zegt dat ze onderweg zijn naar een andere uitkijktoren, omdat ze de opdracht kregen om daar de bewakers uit te schakelen. Maar volgens hem is de volgende toren in de buurt van hun richting: het zuiden.

Als we horen dat er gevochten werd in het westen, de plek waar Hannibal ging aanvallen, dan krijgt B.A. de kriebels. Hij vindt dat we direkt naar de bunker toe moeten.
"Doen we, B.A. Jij gaat voorop. Ik instrueer de anderen en stuur ze achter jou aan."
B.A. wacht tot Marcello zijn instructies heeft en zij vertrekken als eerste.
Eén van de indianen ziet dat en komt bijna onhoorbaar naar me toe: "Laat mij voorop gaan. Wij indianen zijn meesters in sluipen. Ik kan de weg vrij maken."
Daar kan ik niets tegen in brengen en wijs in de richting waar in B.A. en Marcello zijn vertrokken.
Als al m'n mannen tussen het groen zijn verdwenen sluit ik de rij.
Niet veel later zitten we met z'n allen achter een rotsblok naar de bunker te kijken.
Op dit moment lopen er weinig bewakers rond, ook al ontdekken we een kooi met mensen er in. We kunnen niet zien of het gijzelaars zijn of Hannibal en zijn groep.
In de verte horen we dat Geronimo bij de andere uitkijktoren actief is: er klinken een paar gillen, dan geritsel en een doffe plof. Volgens mij hebben ze de bewakers uit de toren geschoten.

Plotseling horen we glasgerinkel: het is Hannibal die door een raam uit de bunker springt en Nadia volgt zijn voorbeeld. Ze rennen naar de kooi toe. Even later zien we de hele groep van Hannibal bij elkaar, maar hij stuurt ze allemaal een eigen kant op.
Voor ik de walkietalkie kan pakken is hij alweer naar binnen.
Even later komt Bob naar buiten rennen en roept: "FRANK TEN AANVAL!!!"

AUDREY / LYDIA

Na het avontuur in de stad met Lydia en Hudson, bleef ik me afvragen wie die mannen eigenlijk bedoelden met "Ze is het!". Hoe langer ik erover na dacht, hoe meer ik ervan overtuigd raakte dat de mannen Lydia herkenden. En ik vermoed dat die 2 betrokken waren bij het ontvoeren van haar.
Ik liep naar Lydia's kamer en nam haar even apart om m'n vermoedens te uiten. Ze luisterde en bleef daarna voor zich uit staren. Ik gaf haar de tijd om er over na te denken.
"Weet je? Je kunt best eens gelijk hebben. Om eerlijk te zijn kwam de stem van één van die mannen me bekend voor."
We omhelzen elkaar even.
"Nou, dan denk ik dat ik maar beter hier kan blijven. Verdorie, is het nou nog niet afgelopen?!"
"Zeg, je laat je toch niet kisten door zo'n stel? Je weet toch hoe goed vermommingen werken? Als ik weer boodschappen ga doen, doen we samen een metamorfose en kunnen we alsnog de stad in."
Lydia kijkt me onderzoekend aan, of ik het meen wat ik zeg. Ze twijfeld of ze zichzelf wel in gevaar kan brengen omdat de jongens hier zijn en Peter er niets van af weet.
"Met Hudson erbij, kan ons niets gebeuren." probeer ik haar over de streep te trekken.
Lydia gaat koffie zetten en kijkt af en toe met ondeugende ogen achterom. Ook zij is soms in voor een avontuurtje...

Als ik met de walkietalkie kontakt zoek met de mensen in het oerwoud, wil dat niet meer lukken. Zou dat betekenen dat ze nu met de bevrijdingsactie bezig zijn? Zijn ze nu diep in het oerwoud?
En toch wil ik ervoor zorgen dat Moody en zijn ouders elkaar zo snel mogelijk zien.
Ik loop de hal in en klop op de deur van het kantoor van de ambassadeur.
De vriendelijke man nodigt me uit om binnen te komen. Hij zit aan de koffie en vraagt of ik ook lust.
Na de koetjes en kalfjes vraagt hij me waarom ik aanklopte.
Ik leg hem uit wat ik graag wil regelen, maar dat ik vrees dat Murdock niet op tijd hier kan zijn of zelfs misschien niet eens een helicopter meer heeft. Je weet het maar nooit met de mannen van Troy en Ethan.
De ambassadeur vraagt hoe het met Moody gaat en wat het verstandigste is: Moody naar het oerwoud brengen of zijn ouders naar hier.
Het eerste is het leukste, omdat hij dan zijn collega's en vrienden weer ziet, maar als zijn ouders hier onverwacht binnenkomen, is het een verrassing voor hem.

_________________
Verhaal van de maand = Het jaar rond Fanfictie in the picture!
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht MSN messenger
Flykie
BerichtGeplaatst: 24-07-2009 18:34:16  Reageer met quote


Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 4-2-2007
Berichten: 4854
Woonplaats: Everywhere

Hannibal/Eugon

We renden samen door een hele lange gang terug naar boven. Het leek wel een eeuwigheid te duren.
Als Face en Murdock maar in orde waren Sad, ik moest er niet aan denken als hun iets zou overkomen.
Na een lange sprint tocht kwamen we toch uiteindelijk boven aan en renden naar buiten waar we BA zagen vechten tegen Face en Murdock.
Ik kon mijn ogen niet geloven en keek om me heen. Er was geen bewaking meer te bekennen dus rende ik naar het lab en zocht naar een tegengif.
Eugon had erg veel verstand van al die soorten spuiten. "Eugon, kom eens hier en zoek mee naar een tegengif" zei ik bezorgd terwijl ik in alle kasten zocht.
Als ik me zin net heb afgemaakt komt er een wetenschapper aan met nog 2 spuiten in zijn handen. Ik loop naar achter, tot ik tegen de muur stond.
Hij kwam alsmaar dichterbij, dus besloot ik de spuiten kapot te schieten met mijn m16. Eugon dook meteen achter een tafel en ik drukte de wetenschapper tegen de grond en bond hem vast.
"Zoek verder Eugon, kom op" zei ik terwijl ik ook verder zocht.
Na een tiental minuten zoeken in alle kasten had Eugon een paar spuiten tegengif gevonden en gaf die aan mij. "Weet je zeker dat dit het tegengif is?" vroeg ik. Hij knikte overtuigend.
Ik keek hem aan en we liepen weer naar buiten waar de knokpartij uit de hand aan het lopen was.
"Hey, pak eens iemand van je eigen leeftijd" schreeuwde ik richting Face en Murdock. Face rende meteen op me af en er ontstond een worsteling.
Na wat rake klappen te hebben gekregen slaag ik erin om Face tegen de grond te drukken, maar hij verzette zich hevig.
Ik pakte een spuit met tegengif en spoot die leeg in Face zijn arm. Als ik dat heb gedaan krijg ik een rake trap in me zij van Murdock.
De trap kwam hard aan en deed ook erg veel pijn. Eugon had Murdock onder schot met zijn pijl en boog. Ik probeerde op te staan, maar dat ging niet door de pijn.

Nadia

Ik was bezig met het behandelen van de gijzelaars. Het beeld van Hannibal met een gijzelaar zag ik nog steeds voor me.
Hij keek zo bezorgd uit zijn ogen en dat raakte me heel erg. Gelukkig maakten de gijzelaars het al wat beter door de medicijnen die Eugon had meegenomen.
Als ik bij alle gijzelaars de gezondheid heb gecontroleerd wil ik even gaan slapen, maar de 5 bewakers die Hannibal en ik hadden neergeslagen stonden voor me met hun geweren.
Ze pakten me beet en brachten me naar een geheime ruimte die je kon openen met behulp van een verborgen knop in de boekenkast.
Ik werd vastgebonden en bij me werd een tijdbom geïnstalleerd op 10 minuten.
"Nog 10 minuten en dan gaat deze gehele plaats de lucht in" zei een bewaker terwijl de alle 5 wegliepen.
De deur van de geheime ruimte ging weer open en ik keek naar de ruimte en dacht na waar ik was.
Na een paar minuten wist ik het en spaarde wat energie om eens goed te schreeuwen.

_________________
Col. John "Hannibal" Smith: Give me a minute, I'm good. If I've got an hour, I'm great. You give me six months, I'm unbeatable.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht Verstuur e-mail
Sharey
BerichtGeplaatst: 24-07-2009 22:49:22  Reageer met quote


Leeftijd: 59
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 27-4-2008
Berichten: 1558
Woonplaats: Tilburg

B.A.

Terwijl Frank naar Bob rent, zie ik Face en Murdock naar buiten komen. Ik ga naar ze toe, maar zie meteen dat ze vreemd doen: ze lopen anders, kijken anders, praten anders...
Ze zullen toch niet...?
De gedachte is nog maar half gevormd, als ze met een agressieve blik in hun ogen samen op me af stormen.
"Murdock?!!! Face?!!! Doe normaal!!! Ik ben het!!! B.A. man!!!"
Ik dring niet tot hen door. De een belaagt me aan de linkerkant, de ander aan de rechter en als ze m'n vuisten tegen komen, kiezen ze voor een andere tactiek: Face, die anders nooit zo'n vechtersbaas is, springt in m'n nek en Murdock gebruikt m'n maag als boxbal. In een mum van tijd rollen we worstelend over de grond.
Geeft dat gif zoveel kracht? Zo kun je mieren een olifant laten dragen!
Het is lang geleden dat ik zo veel slaag heb gehad en dat was in de boxring. Het voordeel daarvan is, dat het gevecht in rondes wordt verdeeld. Het gevecht met Face en Murdock bleef maar duren. Terwijl ik langzaam buiten adem raakte bij voortdurende pogingen om m'n maten van m'n lijf te krijgen, lijken zij wel onvermoeibaar te zijn.
Van Murdock krijg ik op een moment zo'n harde knal dat ik sterretjes zie.
"Hey, pak eens iemand van je eigen leeftijd" Het is Hannibal.
Meteen laat Face me los, maar Murdock gaat gewoon verder. Hij gaat nota bene bovenop me zitten en blijft maar tegen m'n hoofd slaan.
Ik probeer hem bij de keel te pakken, zoals ik vaker doe als ie weer eens maf loopt te doen. Hij weet me echter te pareren en probeert het nu maar bij mij. Ik zou er een miljoentje voor over hebben als ie nu met een lantaarnpaal zou praten, dus gek zou doen op z'n Murdocks.
"Hé, Hannibal, waar blijf je nou?" roep ik als ik Face niet meer hoor.
"Sorry, B.A."
Ik hoor dat Hannibal vlakbij me staat, maar hij klinkt alsof hij pijn heeft.
Eugon is ook in de buurt, hij staat me luidkeels aan te moedigen dat ik het vol moet houden.
Dat valt niet mee, m'n krachten raken op en de sterretjes worden heviger.
Als ik me realiseer dat het erop lijkt dat ik zometeen knockout dreig te gaan, maak ik me nog één keer ontzettend kwaad, verzamel alle kracht die ik nog in me heb en duw Murdock naar achteren.
"Hou vol, B.A.!!!"
Iemand rent dichterbij en even later voel ik dat m'n belager van me wordt afgesleurd.

MONKEY

Bob legt in het kort uit hoe de zaken er voor staan bij de bestorming van bunker III.
Eerst hebben we niet door dat het gestoei van B.A. met Face en Murdock wel eens een echt gevecht zou kunnen zijn.
Hannibal is de eerste die het ziet en daagt Face uit, die B.A. meteen links laat liggen op zijn nieuwe prooi afstormt.
Face krijgt al snel een portie tegengif toegediend en ligt daarna voor pampus.
Terwijl ik wacht op het moment dat B.A. Murdock van zich af zal smijten, frons ik m'n wenkbrauwen omdat ik iets heel anders zie gebeuren. Dit gaat niet goed en ik kom meteen in actie.
"Hou vol, B.A.!!!" roep ik en trek Fernando aan z'n mouw mee.
Ieder pakken we een arm van Murdock en sleuren hem van B.A. af.
Zelfs samen hebben we moeite om hem tegen de grond te drukken, maar we houden het vol tot Hannibal met de spuit tegengif komt. Het lukt hem niet om de injectie te plaatsen, omdat zijn handen trillen van de pijn.
"Wie kan het wel?"
Daniel komt er aan lopen en pakt de spuit over.
Als het tegengif zijn werk doet ligt Murdock ook binnen een paar tellen stil en slap.
De indianen van onze groep ontfermen zich over de gewonde B.A. en de gekneusde Hannibal en brengen hen voor even in veiligheid.

GERONIMO+ Ritchie, Timo, Benjamin, Arlando, Rio, Peter en 2 indianen

Onderweg van de eerste uitkijktoren naar de tweede ontdekken we een grot. Timo is al net zo nieuwsgierig als zijn zus en als hij ergens een donker gat ziet, moet en zal hij erin kijken. En achter één van die donkere gaten blijft een grot schuil te gaan. Hij komt me halen en samen kijken we even om ons heen.
Terug bij de groep stel ik voor om alle bewakers die we hebben uitgeschakeld, daar te verstoppen en op te bergen. Natuurlijk in de hoop dat niemand van die lui van die grot op de hoogte is...
Arlando, Benjamin en Peter, die 4 uitgeschakelde bewakers met zich mee voeren, brengen hen als eersten binnen. Met lianen uit het oerwoud binden de indianen hen vast. Tja, je moet iets als je geen touw bij je hebt.
Rio biedt zich aan als bewaker en blijft voorlopig even achter in de grot.
Onder aan de 2e uitkijktoren vinden we een gewonde, bewusteloze bewaker.
"Volgens mij hebben ze die uit de toren geschoten." zeg ik terwijl ik omhoog kijk.
De indianen nemen hem mee en even later ondergaat deze man hetzelfde lot als zijn 4 collega's.

Plotseling horen we een stem en we verbergen ons in het dichte groen.
Het blijkt een kinderstem te zijn en we herkennen Eugon. Hij heeft een bange, bevuilde knul bij zich die het liefst weg wil rennen als wij allemaal tevoorschijn komen.
De indianen spreken hem aan in hun eigen taal en Eugon ratelt een verklaring over de knul die bij hem is, want hij wijst telkens naar hem.
Hij is een jonge gijzelaar die Eugon in opdracht van Hannibal en Nadia naar het dorp moet brengen. We drukken hem op zijn hart dat hij voorzichtig moet zijn en kijken hem na als hij verder loopt langs de poel met de alligators...

We trekken verder op naar bunker III en vinden onderweg nog een knock-out geslagen bewaker. We moeten er met z'n allen even om lachen: we lijken de opruimdienst wel van deze missie.
"Hé, iemand moet de buit verzamelen en bewaken!" grapt Timo.
We zorgen er op deze manier in ieder geval voor dat de andere groepen niet in hun rug worden aangevallen.

_________________
Verhaal van de maand = Het jaar rond Fanfictie in the picture!
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht MSN messenger
IlovetheA-team
BerichtGeplaatst: 25-07-2009 07:42:54  Reageer met quote


Leeftijd: 30
Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 2-2-2009
Berichten: 302
Woonplaats: Een luxe appartement in Hollywood... :P

Face

Al snel kwam er weer iemand aanrennen. "Hé, pak eens iemand van je eigen leeftijd." Schreeuwde hij.
Nou, nou, moet hij nodig zeggen. Die gast is veel ouder dan ik maar ja. Hij is ouder dus ik hoef ook minder tegenstand te verwachten. Dat laatste heb ik echter mis.
Ik raak hem een paar keer vol in zijn gezicht maar dan drukt de man me opeens tegen de grond. Nog steeds wilde ik niet opgeven en bleef tegenspartelen.
Daarna voel ik iets prikken in mijn linkerarm en kijk even wat het is. Een spuit!?!
Langzaam wordt ik weer rustiger en blijf liggen op de grond. Murdock is nog steeds bezig om ze te verslaan maar dat lukt niet helemaal omdat ook hij een spuit krijgt toegediend.
Even later liggen we beide op de grond.

Peter

Tja, zo kun je ons wel een beetje noemen: de opruimdienst. We doen niets anders dan wat bewusteloze bewakers vastbinden.
"Jongens, we hebben een probleem." Fluister ik terwijl ik naar een paar mannen wijs die voor ons lopen.
Meteen besluiten we ze aan te pakken. Arlando en ik klimmen meteen in een boom en springen midden in het groepje.
Het groepje van acht man valt al snel uit één en iedereen neemt één persoon voor zijn rekening.
De persoon die ik k.o. wil slaan is echter niet zo makkelijk te verslaan en ik krijg van Ritchie een stok waarmee ik de persoon in zijn maag stomp en dan een harde knal tegen zijn hoofd geef.
Hij valt k.o. op de grond.
We binden ieder een bewaker vast en vervolgen onze tocht naar bunker III.

Lesley

Rafael slaapt weer en nu komt Lydia even bij me. Ze vraagt of ik ook even kom koffie drinken. Dat lijkt me wel gezellig dus ik ga met haar mee.
Audrey, Lydia en ik kletsen over van alles...
...over Rafael, Sam en Xander... over Moody... en natuurlijk over het team.
Dan begint Rafael alweer te huilen en ik haal hem uit de wieg. Dan houd ik hem maar in mijn armen.
Audrey en Lydia willen meteen even bij de kleine kijken. Ze zien het kleine mannetje en zijn meteen helemaal weg van hem.

_________________
question: Can you say something in Dutch?

Dwight: Niet doen. Niet doen.
Dirk: Why not?
Dwight: Niet doen.
Dirk: Doen.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Flykie
BerichtGeplaatst: 25-07-2009 14:53:52  Reageer met quote


Generaal
Generaal


Geregistreerd op: 4-2-2007
Berichten: 4854
Woonplaats: Everywhere

Eugon/Hannibal

Ik zag mijn held instorten en BA viel op een gegeven moment ook neer.
De trap in zijn zij was ook erg hard en ik rende naar hem toe. Hij was nog bij maar zijn energie was helemaal op.
De strijd in ons gebied was al zo goed als gestreden. De andere indianen hadden zich ontfermd over BA.
Ik hielp Hannibal overeind maar dat ging met moeite omdat ik zo klein was.
Na een tijdje stond hij eindelijk maar hij greep meteen naar zijn zij. "Hannibal, ga even zitten want dit ga je niet redden" zei ik.
Hij trok zich er overduidelijk niets van aan en liep langzaam naar de bunker. Ik rende achter hem aan en ging voor hem staan.
"Luisteren jij en niet zo eigenwijs doen" zei ik nu minder vriendelijk. Hannibal keek me verbaasd aan en ging toen even zitten.
Dat zitten werd al snel weer liggen, aangezien zijn zij zoveel pijn deed. "Zal ik je zij masseren?" vroeg ik.
Hij keek me nogal verbaasd aan en knikte toen. "Ga dan even op je zij liggen die niet pijn doet" zei ik.
Dat deed hij en ik gaf hem een massage.

Nadia

De 10 minuten waren dan nog niet eens ingegaan maar ik probeerde de touwen wel los te krijgen die om me armen zaten.
Ik keek nog eens goed naar de touwen om me voeten en ontdekte dat één poging om de touwen los te krijgen de tijdbom deed inschakelen.
Ik slikte bij de ontdekking en begon de naam van Hannibal te schreeuwen en hield me voeten stil.
De gijzelaars schenen te horen dat ik in moeilijkheden was, maar ik hoorde na mijn schreeuw ook nog bewakers bij ze.
Ik deed nog een poging om de touwen los te krijgen. Het was lastig, maar ik zette door.

Murdock

BA riep allemaal dingen tegen ons, maar dat deed ons niets.
Onze opdracht was hem knockout krijgen en dat zouden we doen ook, tot iemand schreeuwde "Hey pak eens iemand van je eigen leeftijd".
Face rende meteen op de man af, maar werd al snel overmeesterd.
Toen ik de spuit zag liet ik de man met het goud los en rende op de grijze man af en gaf hem een harde trap tegen zijn zij.
Na de trap die ik Hannibal had gegeven ging ik door met BA proberen knockout te krijgen maar iemand trok me weg en overmeesterde me.
Ik verzette me, maar kreeg even later een spuit in me arm. Het spul maakte me helemaal slap en ik sloot me ogen even.
Na een tiental minuten opende ik mijn ogen en zag Fernando bij me staan. "Waar is Billy, is hij in orde?" vroeg ik.
Fernando keek me verbaasd aan en wist even niet wat hij moest zeggen. Langzaam aan ging ik even zitten om even wakker te worden.
Als ik wat meer wakker ben, kijk ik naar Face die ook erg verward om zich heen staat te kijken. Ook zag ik BA op de grond liggen.
Ik rende naar hem toe en gaf hem zachte klapjes tegen zijn gezicht. "Wakker worden big guy, het is geen tijd om te gaan slapen" zei ik.
Ik pakte een veer uit mijn jaszak en begon BA daarmee te kietelen, maar hij reageerde daar niet eens op.
"Kom op big guy, zeg eens iets" zei ik.

_________________
Col. John "Hannibal" Smith: Give me a minute, I'm good. If I've got an hour, I'm great. You give me six months, I'm unbeatable.
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht Verstuur e-mail
Berichten van afgelopen:   
Tijden zijn in GMT + 1 uur

Volgende onderwerp
Vorige onderwerp
Pagina 38 van 40
Ga naar pagina Vorige  1, 2, 3 ... 37, 38, 39, 40  Volgende
Ateamfans.nl forum index  ~  A-Team Melee

Plaats nieuw bericht   Dit onderwerp is gesloten. Het plaatsen of bewerken van berichten is niet mogelijk


 
Ga naar:  

Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
Je mag geen reacties plaatsen
Je mag je berichten niet bewerken
Je mag je berichten niet verwijderen
Ja mag niet stemmen in polls




 

Powered by phpBB and NoseBleed v1.08
Edited by Ateamfans.nl v3.0